Semua Bab My Possessive Ex-Husband: Bab 71 - Bab 80

NAGBIHIS SIYA sa isang komportableng damit at humarap sa salamin. She’s wearing a white hoodie and black leggings. Sabik na siyang magpunta sa kanyang Lolo. Sobrang miss niya na ito at gusto na niya itong mayakap.Also, marami rin siyang tanong na alam niyang ang lolo niya lamang ang makakasagot. Hindi pa nga siya nakapagpaalam kay Charles ngunit nakabihis na siya. Dala niya ang dalawang phone na nasa loob ng kanyang sling bag, kalakip ang kanyang kaunting cash at isang primary ID in case of emergency.“Great!” she chanted in front of the mirror. “You’re good to go.”After checking herself out, she immediately headed out of the room. Ni-lock niya pa ito gamit ang lock na pinabili niya kay Manang Josa nang nagdaan. Who knows, right? Hindi lang naman sila ni Manang Josa at Charles ang nandito. Mahilig pa naman manabotahe ‘yang magaling niyang kapatid.Nang masigurong okay na ang lahat ay doon pa lang siya nagdesisyong kumatok sa pinto ni Charles. Tatlong katok lamang ang kanyang nagagawa

“LET HIM.”Umangat ang kanyang kilay sa sinabi ng kanyang Lolo at nilingon ang kanyang anak. Busy na busy ito sa mga laruang dala ng kanyang Lolo. Kanina niya pa kasi ito sinisita dahil gabi na masyado para maglaro.“But, Grandpa…” Mahina siyang umiling bilang pag-angal. “You’re spoiling him.”“I spoiled you too,” wika nito. “It’s my way of showing love, Crystal. Get over it.”Napalabi siya at humugot ng malalim na hininga. Kakatapos pa lang nilang kumain at agad na nilapaga ng kanyang Lolo ang bata ng mga laruan. May mga laruan naman si Caius sa bahay ngunit sadyang mas marami ang laruan na dala ng kanyang Lolo. May mga remote controlled pa.Wala siyang ibang naging choice kundi ang humugot ng malalim na hininga at balingan ang kanyang Lolo. Tipid itong ngumiti sa kanya.“How was life, Crystal?” tanong nito sa kanya. “Narating mo na ba ang mga panangrap mo?”Lumabi siya at tumango. “I did po. Pero… mahirap. I had a friend who helped me rise again. He was so kind to me, Lolo. Sobrang b

HINAPLOS niya ang buhok ng kanyang anak habang mahimbing itong natutulog. Paulit-ulit na nag-re-replay sa kanyang isipan ang mga pinag-usapan nila ng kanyang Lolo kanina and to be honest, it doesn’t put her to sleep. Nahihirapan siyang matulog sa isiping ‘yon.She bit her lower lip and massaged her temple. Maingat siyang humiga sa kama at tumingin sa kisame. Dito na sila pinatulog ng kanyang Lolo dahil ayaw na rin nitong magising pa ang bata mula sa malalim nitong pagkakatulog.Maraming bagay ang tumatakbo sa kanyang isipan ngayon. Katulad na lamang ng kung ano ang magiging reaksyon ng kanyang ama sa oras na malaman nitong wala itong mamanahin mula sa kanyang Lolo.Ayaw niyang magtanim ng galit dito lalo na’t ama niya ito. But remembering how he favored his other daughter, neglecting her, and making her feel hungry of his attention, it wouldn’t be a smart choice to leave all their assets to him. Hindi naman siya nagmumukhang pera, ngunit alam niya sa sarili niyang mas deserving siya k

“ARE YOU freaking serious?!”Kitang-kita niya ang inis sa ekspresyon nito na mas lalo niyang ikinatuwa. Pilit niyang sinusupil ang ngiti at humugot ng malalim na hininga. “You know, presyong kapatidd lang ‘yan, Regine.”The woman scoffed. “What are you even going to do with that money?”“Ibabayad ko sa utang ng gobyerno?” Mahina siyang natawa. “Ano? Hindi mo mababayaran? Just let me know, Regine. Because ever since I became a nurse, I started to hate waiting. So… decide. May pera ka ba talagang ibibigay?”“Ayaw mo talagang tantanan si Charles, ano?” asik nito at ramdam na ramdam niya ang gigil sa boses ng kanyang kapatid.Mahina siyang natawa. “I already told you, didn’t I? Hindi mo mababayaran ang presyo ko. Mahal ako maningil, Regine. Hindi pa kasali ang interest kung sakali.”Nanliit ang mga mata nito sa kanya. “Are you sure you’re going to leave after receiving the money?”“Yes.”“I don’t think banks would allow that. Eight hundred trillion… what the heck? It is significantly more

KINABUKASAN ay maagang nangambala sa kanyang pinto ang kanyang kapatid. Kahit na ayaw niya pa sanang bumangon ay wala siyang ibang choice kundi ang pagbuksan ito ng pinto. Hindi niya pa nga natatanggal ang kanyang muta nang harapin ito.“What the hell do you want?” bungad niyang tanong pagkabukas ng pinto.Ngumiti ito sa kanya. “You’re coming with me to the City.”Kumunot ang kanyang noo. “What? I am not in the mood to travel, Regine. Now, let me sleep.”Akmang isasarado niya na sana ang pinto nang agad itong humarang. She was about to push her when Regine pushed her inside. Nagulat siya at wala sa sariling napahakbang paatras dahil sa ginawa nito.“What the hell?!” singhal niya. “Get out of my room, Regine.”“My room now,” anito at ngumisi. “May kasunduan tayo. I already have the money with me. So better stop packing your things now. Kasi aalis ka na mamaya.”Alam niya ‘yon. Narinig niya ang usapan nito kagabi sa kanilang ama, ‘di ba? Of course, she’s aware that their father already