All Chapters of คลื่นรักอสูร: Chapter 1 - Chapter 8

ตอนที่ 1 : ขึ้นเรือผิดลำ1ขึ้นเรือผิดลำ เสียงฝีเท้าวิ่งเร็ว ๆ ไปยังเรือยอชต์ลำหนึ่งที่จอดอยู่ตรงท่า เป็นลำที่จ้างหญิงสาวไปเป็นแม่บ้านชั่วคราว ในช่วงวันหยุดพักผ่อนสุดสัปดาห์ของพวกเขา นีนนาราวิ่งมาหยุดตรงเรือลำด้านหน้า หยิบกระดาษที่ระบุหมายเลขของเรือ ออกมาดูอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “เร็วสิคุณ ! เหลือคุณคนเดียวเลยนะครับ” ผู้ชายคนหนึ่งบนเรือตะโกนพร้อมกวักมือเรียก นีนนารารีบหิ้วกระเป๋าก้าวขึ้นไปบนเรืออย่างเร่งรีบ “ขอโทษด้วยค่ะที่มาช้าพอดีมัวแต่...” “ไม่ต้องมาขอโทษผมเลยครับ เดี๋ยวเจ้านายก็โกรธกันพอดี รีบเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องโน้นเลยครับ” คนพูดสาวเชือกดึงสมอขึ้นในทันที “ค่ะ ๆ แต่ว่าห้องสำหรับแม่บ้านอยู่ตรงไหนคะ” “แม่บ้านอะไรของคุณ ผมนี่แหละเหมาหมดทุกหน้าที่ อ้อมีพี่วินคนขับเรืออีกคน คุณเป็นคนที่เจ้าของเรือเขาพามานะครับ ห้องของคุณน่าจะอยู่ฝั่งซ้าย ห้องขวาเห็นมีคนเข้าไปแล้ว เดินตรงลงไปเลยครับ ตอนนี้พวกเจ้านายกำลังนั่งดื่มกันอยู่บนดาดฟ้าโน่น อย่าเพิ่งไปรบกวนเขาล่ะ ให้เขาเรียกหาก่อนค่อยขึ้นไป” “ค่ะ ขอบค

ตอนที่ 3 : ขึ้นเรือผิดลำ 3 “เธออย่าทำให้เสียเรื่องเชียวล่ะ ไม่งั้นฉันเอาตายแน่” ธาวินขู่หญิงสาวเบา ๆ ทำให้เจ้าตัวถึงกับทำถาดในมือสั่นเล็กน้อย รีบเดินขึ้นบันได ตามหลังจิลาวัลย์ไปบนดาดฟ้าของเรือ ดาดฟ้าของเรือ ที่พักผ่อนแบบมีหลังคาแค่ตรงเบาะนั่ง หากใครอยากอาบแดด ก็มีเก้าอี้ให้นอนอาบแดดเหมือนกัน มีผู้ชายสองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ พอเห็นพวกเธอเดินเข้ามา ชายหนุ่มทั้งสองก็หันมามองด้วยความสนใจ คนซ้ายมือหน้าตาหล่อเหลาผิวพรรณขาวเนียน เหมือนดาราชายเกาหลีก็ไม่ปาน ส่วนคนฝั่งขวานี่สิหน้าตาคมคาย ผิวสีแทนเหมือนชายไทยทั่วไป รูปร่างก็ดูจะสูงใหญ่กว่าอีกคนด้วย ดูแล้วออกจะดิบ ๆ เถื่อน ๆ ยังไงชอบกล ทั้งคู่เปลือยกายท่อนบน สวมเพียงกางเกงว่ายน้ำขาสั้นเท่านั้น “สาว ๆ มากันแล้วเหรอครับ ได้ข่าวว่าใช้เวลาแต่งตัวกันนานเป็นพิเศษเลยนะครับ” คนฝั่งซ้ายเอ่ยกระเซ้า ก่อนจะกวาดสายตามองเธอทั้งคู่อย่างหยาบโลน วินาทีนี้นีนนาราแทบจะทุ่มถาดกับแกล้มในมือใส่หน้าเขา แต่ดูเหมือนจิลาวัลย์จะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ หญิงสาวรีบเดินฉีกยิ้มหวานเข้าไปหาคนฝั่งซ้าย วางถาดลงบนโต๊ะ แล้วขยับเข้าไปนั่ง

ตอนที่ 5 : งานที่แท้จริง 2ดำไปได้ไม่กี่นาทีหญิงสาวก็เอาฝ่ามือมาลูบแผ่นหลังของเขาเบา ๆ จากนั้นทั้งคู่ก็โผล่หน้าขึ้นสู่ผิวน้ำ“เป็นอะไร” บารเมษฐ์มองสำรวจคนที่มีอาการ หอบหายใจเหนื่อยผิดปกติ“เปล่าค่ะ แต่อยู่ใต้น้ำนาน ๆ ฉันรู้สึกอึดอัด เลยอยากขึ้นมาด้านบนเท่านั้นเองค่ะ”“เหลืออีกนิดเดียวก็จะวนรอบเกาะแล้ว ไปต่อเถอะ”“อืม ก็ได้ค่ะ เอ๊ะ” นีนนาราตกใจเล็กน้อยที่เขาเข้ามาประชิดจากด้านหลังจนเกินควร“มาดำน้ำใกล้ ๆ ฉันจะได้ไม่ต้องรู้สึกกลัวไง” เขาจับมือของหญิงสาวไว้ตลอดการดำน้ำ ช่วยพยุงพาว่ายไปตลอดทาง ความงดงามใต้ท้องทะเล ทำให้นีนนาราลืมความกลัวไปชั่วขณะหนึ่ง เขาพาโผล่ขึ้นมาสูดอากาศเหนือน้ำอีกสองครั้ง กว่าจะดำได้รอบเกาะ เหมือนเวลาจะผ่านไปไม่นานเท่าไร แต่พอบารเมษฐ์ดูนาฬิกาที่ข้อมือ ก็ใช้เวลาสี่สิบกว่านาทีเลยทีเดียว“ฟาร์ม ! ฉันขึ้นก่อนนะหนาวแล้ว” เสียงของเจนธรรมตะโกนเสียงดังมาแต่ไกล เขากำลังดันสะโพกของจิลาวัลย์ให้ขึ้นบันไดเรือไป“เออ ! เดี๋ยวตามไป” บารเมษฐ์เลยตะโกนตอบกลับไปบ้าง ก่อนจะส่ายหน้

 ตอนที่ 7 : งานก็คืองาน 3 งานก็คืองาน              นีนนาราเดินตามแรงฉุดกระชากของเขาไป เดินไปน้ำตาก็ไหลนองหน้าไปด้วย ผ่านหน้าห้องเครื่อง ธาวินกับอนุชิตถึงกับเปิดประตูออกมาดูด้วยความสงสัย เพราะก่อนหน้าเสียงของทั้งคู่ค่อนข้างดังอยู่ไม่น้อย             “คุณบารเมษฐ์มีอะไรหรือเปล่าครับ” ธาวินดูจะตกใจกว่าใครเพื่อนรีบสอบถามหาสาเหตุ             “ไม่มีอะไร ไม่ต้องยุ่ง !”             “เอ่อ ครับ ๆ” คนถามรีบถอยหลังให้ทั้งคู่เดินผ่านไป เขาไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของบารเมษฐ์ ทั้งที่อยากจะเข้าไปถามให้รู้เรื่องก็ตามที         &n