All Chapters of คลื่นรักอสูร: Chapter 31 - Chapter 40

59 Chapters

ตอนที่ 31 : เริ่มรู้สึกดี ๆ

ตอนที่ 31 : เริ่มรู้สึกดี ๆ14เริ่มรู้สึกนิด ๆ นีนนารากลับมาบ้านด้วยสีหน้าปกติ เพราะไม่อยากให้คนที่บ้านเป็นห่วง หญิงสาวนำเอกสารเรื่องบ้านเช่าไปให้แม่กับยายดู ซึ่งเธอขอบ้านเช่าที่อยู่ใกล้กับที่ทำงานใหม่มากที่สุด หารือกันไปสักพักใหญ่ ๆ ก็เจอบ้านถูกใจอยู่สองสามหลัง “เราเช่าอยู่แค่ไม่กี่เดือน เขาจะไม่คิดเราราคาแพงเหรอนีน” “ส่วนใหญ่จะมีจ่ายล่วงหน้าด้วยค่ะแม่ คิดว่าเราอาจต้องให้เขายึดเงินประกันไปค่ะ แต่จะให้ย้ายไปอยู่อะพาร์ตเมนต์ คงไม่มีใครรับเราสามคนแน่ ของใช้อีกเยอะแยะไปหมด” ลำพังคนไม่ว่าแต่ของใช้ที่บ้านทั้งหมดนี้ คงไม่สามารถนำไปอยู่ในห้องอะพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ ได้ ยายสอนยิ่งหวงสมบัติทุกชิ้นของตนเองอยู่ด้วย “ถ้าหาบ้านใหม่ได้เร็ว ๆ ก็ดีสินะ จะได้ไม่ต้องเช่าเขาแบบนี้ นี่ต้องย้ายไปย้ายมาอยู่นั่นแหละ” นางนีรนุชเห็นปัญหาที่จะเกิดขึ้น ก็ยิ่งทำหน้าเหนื่อยหน่ายใจ “ทำไงได้คะแม่บ้านหากันไม่ได้ง่าย ๆ นี่คะ อีกอย่างบ้านเป็นหลังส่วนใหญ่ ก็สัญญาเช่าครึ่งปีเป็นต้นไปทั้งนั้น ไม่มีมาปล่อยเช่าเดือนสองเดือนหรอกค่ะ ถ้ารายวันก็ไม่ไหวแพงไป ยังไงเราก็ต้องย
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 32 : เริ่มรู้สึกดี ๆ 2

ตอนที่ 32 : เริ่มรู้สึกดี ๆ 2 วันนี้เขาเข้าออฟฟิศแต่เช้า เพราะมีลูกค้าต่างชาติเข้ามาใช้บริการเยอะเป็นพิเศษ เลยต้องลงมาดูแลการบริการอย่างใกล้ชิด เผื่อเกิดเรื่องฉุกเฉินจะได้ช่วยกันดูแลได้ ธุรกิจอู่ต่อเรือของเขายังสามารถต่อยอดเรื่องเรือนำเที่ยวได้อีกด้วย ส่วนนี้ก็กำลังทำรายได้ให้เขาอย่างมหาศาลในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ วันนี้บารเมษฐ์อยู่ในชุดกลมกลืนไปกับนักท่องเที่ยวเหมือนทุกวัน เว้นแต่ต้องเจรจาธุรกิจใหญ่ ๆ เขาถึงแต่งตัวเป็นทางการมากกว่านี้ “นี่ตารางเดินเรือทั้งหมดครับบอส ดินฟ้าอากาศของวันนี้พร้อมมากครับ” ผู้จัดการทั่วไปของที่นี่นำตารางการเดินเรือ กับจำนวนนักท่องเที่ยวของแต่ละลำ มาให้บารเมษฐ์ตรวจสอบก่อนทำการแล่นเรือไปสู่เกาะต่าง ๆ “สภาพดินฟ้าอากาศโอเค แล้วบรรทุกคนเกินน้ำหนักหรือเปล่าคุณภาคภูมิ” บารเมษฐ์ถามกลับ ทั้งที่สายตายังกวาดดูเอกสารตรงหน้าอยู่ “ใครจะไปกล้าบรรทุกเกินล่ะครับ บอสก็พูดเป็นเล่นไป รู้ ๆ กันอยู่ว่าบอสเคี่ยวเรื่องนี้จะตาย” ภาคภูมิรู้สึกว่าคำพูดเชิงเล่นเชิงจริงของบารเมษฐ์ ฟังดูมีอำนาจกว่าพูดปกติเสียอีก “ดีครับคุณภาคภูม
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 33 : กระวนกระวาย

ตอนที่ 33 : กระวนกระวาย15กระวนกระวาย การทำงานวันแรกเป็นไปได้ด้วยดี มีคนสอนงานให้แบบคร่าว ๆ จากนั้นเธอก็กระโจนลงสนามจริงเลย นีนนาราต้องขึ้นเรือไปกับนักท่องเที่ยว คอยดูแลความเรียบร้อยให้เป็นไปอย่างราบรื่น เพราะคนขับเรือกับพนักงานบนเรือส่วนใหญ่ พูดภาษาอังกฤษได้แค่พื้นฐาน จึงต้องมีคนที่สามารถสื่อสารได้จริงอย่างเธออยู่บนเรือด้วยเพราะเคยผ่านงานบริการมาก่อน หญิงสาวจึงไม่รู้สึกขัดเขินในการบริการลูกค้า เธอทำแค่อธิบายตารางเวลาการเดินเรือ ตรวจสอบความต้องการที่ลูกค้าร้องขอมา ว่ามีอย่างไหนบ้างที่พอจะช่วยเหลือได้ พนักงานบนเรือทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี อีกทั้งยังช่วยสอนงานเธออีกด้วย หลังเสร็จงานเรือแล่นเข้าท่าเทียบในเย็นวันนี้ หญิงสาวต้องเข้าไปพบฝ่ายบุคคลอีกครั้ง “เชิญนั่งครับ” วศินผายมือเชิญหญิงสาวให้นั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้า “ขอบคุณค่ะ” นีนนาราเลื่อนเก้าอี้ออก แล้วทรุดตัวลงนั่งตามคำเชิญ “ผมอยากบอกว่าคุณทำงานได้ดีมากนะคุณนีนนารา ได้รับคำชมจากเพื่อนร่วมงานมาค่อนข้างเยอะเลย ที่สำคัญลูกค้าก็มีชมเชยเข้ามาด้วยนะ” วศินเปิดเอกสารรายงานตรงหน้าไปด้วยระห
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 34 : กระวนกระวาย 2

ตอนที่ 34 : กระวนกระวาย 2 “เป็นอะไรไปฟาร์ม ทำไมหน้าเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจเลยลูก” นายบารมีทักลูกชายด้วยความเป็นห่วง ไม่บ่อยครั้งนักที่จะเห็นบารเมษฐ์ ทำตัวเหมือนคนมีเรื่องบางอย่างที่จัดการไม่ได้ “ผมทำคนหายครับคุณพ่อ หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอสักที คุณแม่เห็นบ้างหรือเปล่าครับ” บารเมษฐ์หันไปถามมารดา เพราะท่านมักให้คนมาตามติดชีวิตของเขา เผื่อท่านอยากจะตามติด ชีวิตของใครบางคนไปด้วย “ทำไมถามแม่แบบนี้ล่ะฟาร์ม เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแม่นะ” “แต่แม่รู้ใช่ไหมครับ” เขาถามย้ำเผื่อจะได้ความคืบหน้าบ้าง “เปล่าแม่ไม่รู้อะไรเลย จริง ๆ นะฟาร์ม ตั้งแต่คราวก่อนนู้นแล้ว แม่ก็เลิกไม่ยุ่งด้วยอีกเลย” “คุณป้ากับพี่ฟาร์มคุยเรื่องอะไรกันคะ คุณลุงรู้เรื่องกับเขาไหมนี่ เมลงงไปหมดแล้วค่ะ” เมลดาที่นั่งฟังคนโน้นคนนี้คุยกันอยู่ ไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง “นั่นสิหนูเมล ลุงเองก็ตามลูกกับเมียไม่ทันเหมือนกัน พวกนี้เขามีความลับเยอะ อย่าไปสนใจเขาเลยลูก ไหนได้อะไรมาฝากพี่ฟาร์มเขา เอาไปใส่จานในครัวเลย” “ขนมนมเนยนี่แหละค่ะคุณลุง เดี๋ยวเมลมานะคะ”
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 35 : กระวนกระวาย 3

ตอนที่ 35 : กระวนกระวาย 3 เมลดาเดินอ้อมไปทางข้างของตัวบ้าน ซึ่งมีสระว่ายน้ำขนาดเล็กอยู่ หญิงสาวมองหาคนที่บอกว่าจะว่ายน้ำแต่ยังไม่เจอเขา พอได้ยินเสียงคนเดินมาจากด้านหลังจึงหันกลับไปดู “พี่ฟาร์ม” “มีอะไรหรือเปล่าเมล” “คือคุณลุงคุณป้าเอนหลังแล้วค่ะ เลยว่าจะมาดูพี่ฟาร์มว่ายน้ำดีกว่า” เมลดาพูดแบบอาย ๆ เล็กน้อย เพราะบารเมษฐ์สวมแค่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว “ดูพี่ว่ายน้ำ ? แล้วเมลไม่มีชุดว่ายน้ำเหรอ มาว่ายน้ำเล่นกับพี่ก็ได้นะ อยู่เฉย ๆ น่าเบื่อจะตายไป” แม้ใจอยากจะอยู่คนเดียว แต่ชายหนุ่มก็ไม่อาจปล่อยเมลดา ให้เดินเตร่ไปเตร่มาในบ้านของตัวเองได้ “ไม่มีค่ะพี่ฟาร์ม” “งั้นถ้าเบื่อก็กลับก่อนได้นะ คุณพ่อคุณแม่เดี๋ยวพี่ดูแลเอง เพราะพี่คงเล่นน้ำเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงโน่นแหละ” ได้ยินคำว่าชั่วโมงสองชั่วโมงของบารเมษฐ์แล้ว เมลดาก็รู้สึกเบื่อหน่ายขึ้นมาในทันที “จะดีเหรอคะ คุณป้าอุตส่าห์ชวนมาทั้งที” “ไปเถอะ มานั่งเฝ้าพี่เล่นน้ำไม่สนุกหรอก” “เอางั้นก็ได้ค่ะ” เมื่อเขาไม่รั้งไม่อยากให้เธอ
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 36 : เส้นผมบังตาชัด ๆ

ตอนที่ 36 : เส้นผมบังตาชัด ๆ16เส้นผมบังตาชัด ๆ นีนนาราเก็บกระเป๋าและของใช้ เข้าล็อกเกอร์หมดแล้ว เตรียมพร้อมสำหรับการทำงานในเช้าวันนี้ และทุกเช้าก่อนเริ่มงาน ทุกคนในแผนกบริการลูกค้า จะมานั่งล้อมวงในห้องส่วนกลางของแผนก เพื่ออธิบายรายละเอียดของงานในแต่ละวัน หรือหากมีเรื่องสำคัญจากฝ่ายผู้บริหาร ก็จะถูกถ่ายทอดให้กันฟังในช่วงเช้านี้ “เอาล่ะครับ เป็นอันเข้าใจตามนี้นะครับ เชิญทุกคนไปทำงานได้แล้วครับ” ภาคภูมิปิดสมุดงานของวันนี้ลง อนุญาตให้ทุกคนเข้าทำงานได้ตามปกติ “คุณนีนอย่าเพิ่งไปครับ” “คะหัวหน้า” นีนนาราหันไปมองคนเรียก ขณะที่คนอื่นทยอยออกจากห้องไปแล้ว “บอสต้องการเอกสารงานทั้งหมดของเมื่อวาน พอดีผมลืมเอาไปให้แก คุณช่วยถือแฟ้มนี่ไปวางไว้บนโต๊ะทำงานของบอสให้หน่อยนะครับ รู้ใช่ไหมทำไมผมถึงวานคุณ” ภาคภูมิยิ้มให้หญิงสาวระหว่างถามในตอนท้าย “เพราะนีนเป็นคนเดียว ที่ไม่ได้ขึ้นเรือไปกับลูกค้าในเช้านี้ใช่ไหมคะ” “ถูกต้องแล้วครับ กลับมาแล้วก็ช่วยดูแลงานส่วนหน้าให้ด้วยนะครับ” “ได้ค่ะหัวหน้า นี่น่าจะเป็นวันแรกของน
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 37 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 2

ตอนที่ 37 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 2 “เดี๋ยวค่ะ ฉันไปตกลงอะไรกับคุณไว้ แล้วนี่มาทำแบบนี้กับฉันทำไม ฉันเป็นพนักงานของคุณนะคะ” “ก็ตกลงเรื่องการเรียกชื่อฉันยังไงล่ะ แล้วงานแม่บ้านนั่นมันอะไรกัน ทำไมต้องหลอกกันด้วยนีน” “หลอกที่ไหนล่ะ ฉันตกงานอยู่ก็ทำแม่บ้านไปก่อน ไม่ได้ตั้งใจหลอกใครสักหน่อย” “สักคำก็ไม่บอกกัน นั่นแหละเรียกว่าหลอก ทำไมคิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอนีน มิน่าล่ะ ครั้งสุดท้ายนั่นถึงได้อ้อนเก่ง พูดง่ายใช้คล่องเหลือเกิน ที่แท้ก็คิดจะชิ่งกันนี่เอง คงคิดสินะว่าย้ายงานย้ายบ้านแล้วจะรอด” นีนนาราฟังเขาพูดไปตาก็เบิกโตไปด้วย กับบางสิ่งบางอย่างที่กำลังคลอเคลียอยู่บนหน้าท้องของเธอ ดูเหมือนปมผ้าขนหนูของเขาจะคลายออกจากกัน บารเมษฐ์เหมือนแกล้งเขาขยับขาไปมา ปมผ้าขนหนูหลุดออกจากกันในทันที มองเห็นความแข็งขืนวางพาดอยู่บนหน้าท้องของเธอ “คุณฟาร์ม อย่านะคะ” นีนนาราอยากจะร้องไห้กับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ เธอรู้ว่าไร้หนทางสู้ ไร้หนทางหนี เหมือนทุกครั้งนั่นแหละ บารเมษฐ์ไม่สนใจฟังคำร้องขอ เขาดึงเสื้อนอกสีขาวของหญิงสาวออก ตาม
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 38 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 3

ตอนที่ 38 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 3 บารเมษฐ์แทรกสะโพกจนเกือบถึงฝั่งฝัน เขาก็รีบพลิกตัวของหญิงสาวให้นอนหงายขึ้นมา แยกท่อนขาให้กว้างออกจากกัน แล้วดันขึ้นด้านบนของหญิงสาว เขาก้าวขึ้นมาแทบจะนั่งทับเลยก็ว่าได้ ความหนักและลึกในแนวดิ่ง ส่งผลให้นีนนาราได้เจอกับประสบการณ์แปลกใหม่ เหมือนตัวของเธอจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อเขาใช้ท่วงท่านี้ จนสาแก่ใจของบารเมษฐ์ เขาก็วางท่อนขาของอีกคนไว้ตรงข้อพับของตัวเอง จ้วงเข้าหาในจังหวะรัว ๆ เพียงไม่กี่ครั้งก็แทรกลึกและแช่นิ่งอยู่ภายใน จากนั้นก็ลุกขึ้นจากเตียงดึงถุงยางอนามัยโยนทิ้งถังขยะไป นีนนาราร้องไห้จนดวงตาแดงก่ำ ร้องจนถึงวินาทีสุดท้ายจนน้ำตาเหือดแห้งเกรอะกรัง หญิงสาวดึงผ้าห่มขึ้นมาห่อตัว พร้อมกับกอดมันไว้แน่น เนื้อตัวของเธอคงจะบอบช้ำไปทุกส่วนอย่างแน่นอนส่วนคนที่ยืนมองผลงานของตัวเองอยู่ แววตาไหววูบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบปรับให้เป็นปกติตามเดิม แสงแดดยามสายมีมากพอ ที่จะทำให้คนนอนอยู่บนเตียงรู้สึกไม่สบายตา เขาเดินไปดึงผ้าม่านสีขาวให้ปิดกระจกห้องเอาไว้ ก่อนก้าวขึ้นไปนอนเอนหลังอยู่บนเตียง “ต่อไปเธอจะทำยังไงนีน จะหนีอีกไหม” เขาพูดด้
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 39 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 4

ตอนที่ 39 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 4 หญิงสาวตื่นขึ้นมาอีกครั้ง พบว่าเป็นเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว เธอไม่เห็นเขาอยู่ในห้องนี้ และไม่กล้าเปิดประตูห้องออกไปข้างนอกเหมือนเกิน เกรงว่าถ้าเปิดไปแล้วเจอเขานั่งคุยงานอยู่กับคนอื่น มันจะกลายเป็นเรื่องอื้อฉาวของที่นี่ไป นีนนาราลุกขึ้นไปตรงกระจกห้องแล้วดึงผ้าม่านให้เปิดออก ตอนแรกนึกว่าไม่มีหน้าต่างเพราะกระจกราบเรียบไปหมด แต่พอเพ่งดูดี ๆ มันมีหน้าต่างซ่อนอยู่ แต่เธอไม่กล้าเปิดหรอกเพราะกลัวคนข้างนอกจะมองขึ้นมาเห็น ให้มันเป็นกระจกมองด้านเดียวแบบนี้แหละ “ตื่นแล้วเหรอ” ครู่หนึ่งบารเมษฐ์ก็เปิดประตูเข้ามา ในมือมีถาดอาหารอยู่ด้วย “คุณไปไหนมาคะ” “ไปเอาข้าวฉันสั่งไปก่อนหน้า แล้วเขาเพิ่งเอามาส่งเมื่อกี้ มานั่งกินด้วยกันสิ” บารเมษฐ์วางอาหารไว้บนโต๊ะแล้วนั่งลงบนโซฟา อีกคนมองเขา มองอาหาร มองห้องนอนแสนเรียบหรู ไม่มีสักที่ที่เหมาะสำหรับการกินข้าว “กินข้างนอกไม่ได้สินะคะ” นีนนาราเปรยเบา ๆ ระหว่างเดินไปทรุดตัวลงนั่นด้านข้างกับเขา “กินที่ไหนก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ” บารเมษฐ์จัดการเปิดกล่องอาหารสามกล่องที่ซื้อม
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more

ตอนที่ 40 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 5

ตอนที่ 40 : เส้นผมบังตาชัด ๆ 5 “ฉันไม่ได้ต้องการให้เธอเป็นผู้หญิงขายตัวทั่วไปนะนีน แต่ฉันต้องการให้เธอขายตัวให้ฉันคนเดียว จำได้ไหม” คำพูดย้อนแยงสวนทางกันไปมาของเขา ไม่ได้ทำให้นีนนารารู้สึกดีขึ้นมาเลย “เหรอคะ ดีจัง” หญิงสาวแทบจะแสยะยิ้มให้เขา “นีนอย่าประชดกันนักเลย เธอช่วยทำตัวน่ารัก ๆ กับฉันสักวันมันจะตายหรือไง” แต่ละครั้งที่อยู่ด้วยกัน มันต้องมีเรื่องทำให้หงุดหงิดหรือไม่ก็โมโหอยู่เรื่อย บารเมษฐ์เองก็เริ่มจะทำตัวไม่ถูกแล้วเหมือนกัน “เฮ้อ กลับได้แล้วไม่ต้องรอครึ่งชั่วโมงแล้ว” เขาพูดแล้วเดินนำหน้าออกไปก่อน นีนนารารีบดีดตัวลุกขึ้นตาม แม้จะหน่วง ๆ อยู่ในใจ แต่เธอก็ต้องกลับบ้านไปพร้อมเขาอยู่ดี เขาคงไม่ปล่อยเธอกลับบ้านเองแน่ บารเมษฐ์พาเธอเดินลงบันไดตรงไปยังลานจอดรถเลย ชั้นนี้มีรถจอดอยู่แค่สามคันเท่านั้นเอง คนอื่นคงกลับบ้านไปกันบ้างแล้ว ถึงได้เหลืออยู่บางตาแบบนี้ นีนนารามองซ้ายขวากลัวจะมีคนอื่นโผล่ออกมา แต่แล้วก็มีจริง ๆ หญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์แล้วหันไปอีกทางทำเหมือนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ขณะที่บารเมษฐ์ยังคงเดินตรงไปที่รถของเขา โดยไม่รู
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status