Semua Bab ทะลุมิติทั้งทีขอเป็นเศรษฐีนียุค 70: Bab 11 - Bab 20

32 Bab

11 ความลับของเว่ยหลง

หลังจากเหตุการณ์เผชิญหน้ากับหลี่เหมยที่ลานหมู่บ้าน หลี่เหมยก็เก็บตัวเงียบลง ไม่กล้ามาหาเรื่องอีกชั่วคราว ทำให้ครอบครัวตระกูลเว่ยได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอยู่หลายวันทว่าความสงบสุขนั้นก็ถูกทำลายลงในบ่ายวันหนึ่ง เมื่อบุรุษไปรษณีย์จากเมืองอำเภอขี่จักรยานเก่า ๆ เข้ามาในหมู่บ้าน ซึ่งเป็นภาพที่หาชมได้ยากยิ่ง เขานำจดหมายฉบับหนึ่งมาส่งให้แก่เว่ยหลงโดยเฉพาะเว่ยหลงรับจดหมายมาด้วยสีหน้าแปลกใจ เขามองตราประทับของกองทัพบนซองแล้วก็เดินเลี่ยงไปหาที่เงียบ ๆ เพื่อเปิดอ่านหลินเสวี่ยหรงที่กำลังช่วยแม่สามีเลือกถั่วอยู่ใกล้ ๆ ก็สังเกตเห็นทุกอย่าง เธอเห็นคิ้วเข้มของสามีขมวดเข้าหากันแน่นขณะที่สายตาไล่อ่านตัวอักษรบนแผ่นกระดาษ เขาอ่านจดหมายฉบับนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่สายตาเห็น ก่อนจะยืนนิ่งเงียบไปราวกับรูปปั้นหิน แววตาเต็มไปด้วยความกังวลและความจนใจอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนเธอรู้ในทันทีว่าต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเป็นแน่เธอรออยู่ครู่หนึ่งเพื่อให้เขาได้มีเวลาอยู่กับตนเอง แต่เมื่อเห็นว่าเขายังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงแบบนั้น เธอจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหา พลางรินน้ำอุ่นใส่ถ้วยแล้วยื่นส่งให้เขา“เว่ยหลงเกิ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

12 น้ำใจของอวี๋ซิน

บ่ายวันหนึ่งขณะที่จ้าวเหวินกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ร่มไม้หลังจากทำงานในส่วนของตนเสร็จแล้ว กลุ่มของ หวังหู่ ยุวชนร่างใหญ่ผู้เป็นหัวโจกก็เดินเข้ามาหาเรื่อง“ดูนี่สิ! พวกเราทำงานหลังขดหลังแข็ง แต่นั่งบัณฑิตจ้าวกลับมานั่งอ่านหนังสือสบายใจเฉิบ! แอบอู้งานเหรอ?!” หวังหู่กระชากหนังสือไปจากมือของจ้าวเหวินอย่างแรงจ้าวเหวินหน้าซีดเผือด พยายามจะแย่งหนังสือคืน“ฉัน.. ฉันทำงานในส่วนของฉันเสร็จแล้วจริง ๆ นะ!”“เสร็จแล้ว?” หวังหู่แค่นเสียงหัวเราะ “ฉันว่านายขโมยคะแนนสะสมผลงานของคนอื่นมามากกว่ามั้ง! แล้วนี่.. หรือว่าหนังสือเล่มนี้นายก็ขโมยมา!”ข้อกล่าวหานี้ร้ายแรงนัก ในยุคที่ให้ความสำคัญกับการทำงานเพื่อส่วนรวม การอู้งานหรือขโมยผลงานถือเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจอย่างยิ่ง“ฉันไม่ได้ขโมยนะ!” จ้าวเหวินเถียงเสียงสั่นขณะที่เรื่องราวกำลังจะบานปลายไปสู่การลงไม้ลงมือนั้นเอง เสียงใสกังวานแต่แฝงไว้ด้วยความเย็นชาของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น“สหายหวังหู่ ฉันว่าฉันบังเอิญได้ยินเรื่องที่น่าสนใจเข้าแล้วสิ”ทุกคนหันไปมองก็พบว่าเป็นหลินเสวี่ยหรงที่กำลังเดินผ่านมาพอดี เธอมาที่นี่เพื่อจะนำของมาให้สหายรักอย่างอวี๋ซินหวังหู่ม
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

13 ไหล่ข้างที่พักพิง

แม้ว่าหลินเสวี่ยหรงจะสามารถเอาชนะหลี่เหมยในการปะทะคารมได้อย่างงดงาม แต่ในใจของเธอกลับไม่ได้รู้สึกยินดีแม้แต่น้อย การต่อสู้กับความเกลียดชังอันไร้เหตุผลนั้นช่างเป็นเรื่องที่บั่นทอนจิตใจและน่าเหนื่อยหน่ายเหลือเกินคืนนั้น หลังจากที่เธอช่วยชุนฮวาและเว่ยเหอหลานเข้านอนแล้ว เธอก็กลับมาที่ห้องของตนเองด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้ง เธอทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างหน้าต่างอย่างเงียบ ๆ ทอดสายตามองออกไปยังความมืดมิดภายนอกอย่างเหม่อลอยเว่ยหลงเดินเข้ามาในห้องก็พบกับภาพภรรยาของตนนั่งอยู่ตามลำพัง แผ่นหลังที่เคยตั้งตรงสง่าอยู่เสมอในยามนี้กลับดูบอบบาง และอ้างว้างอย่างน่าประหลาดใจหัวใจของเขากระตุกวูบ เขารู้ในทันทีว่าเธอต้องมีเรื่องไม่สบายใจแน่ ๆทหารหนุ่มผู้เรียนรู้ที่จะเข้าใจภรรยาของตนมากขึ้นทุกวัน ไม่ได้เอ่ยปากถามไถ่ให้มากความ เขารู้ดีว่าบางครั้งการกระทำก็สำคัญกว่าคำพูดเขาเดินไปรินน้ำอุ่นใส่ถ้วย แล้วจึงเดินมาหยุดอยู่เบื้องหลังของเธออย่างเงียบ ๆ ก่อนจะยื่นถ้วยน้ำส่งให้“ดื่มน้ำอุ่นสักหน่อยนะครับ จะได้รู้สึกดีขึ้น”หลินเสวี่ยหรงรับถ้วยน้ำมาถือไว้ ไออุ่นจากถ้วยส่งผ่านเข้ามาในฝ่ามือที่เย็นเฉียบของเธอ สร้างความ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

14 ความลับในครอบครัว

หลังจากได้ลิ้มรสชาติอันน่าอัศจรรย์ของผลผลิตจากสวนสวรรค์แล้ว วันรุ่งขึ้นครอบครัวตระกูลเว่ยก็ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาใหม่ที่น่ายินดียิ่งกว่า นั่นก็คือการที่มีผลผลิตมากมายมหาศาลจนเกินกว่าจะบริโภคได้หมด“หรงเอ๋อร์ ผักพวกนี้มันมีมากเกินไปจริง ๆ” ชุนฮวาเอ่ยขึ้นขณะที่ยืนมองกะหล่ำปลี และมะเขือเทศที่ยังคงเหลืออยู่อีกนับสิบ ๆ ลูกในแปลง “แค่ผักกาดขาวก็มีเป็นสิบ ๆ หัว เราจะกินกันยังไงให้หมดทัน หากปล่อยไว้คงต้องเน่าเสียไปอย่างน่าเสียดาย”นี่เป็นปัญหาของคนรวยโดยแท้ ปัญหาที่ครอบครัวของเธอไม่เคยได้ประสบพบเจอมาก่อนในชีวิตหลินเสวี่ยหรงเห็นว่าถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว เธอจึงเรียกสมาชิกทุกคนในครอบครัวเข้ามาในบ้านเพื่อประชุมกันอย่างเป็นทางการ บรรยากาศเปลี่ยนจากความยินดีไปเป็นความจริงจังในทันที“แม่ พี่เว่ยหลง” เธอเริ่มต้นบทสนทนา “ฉันมีความคิดหนึ่ง ในเมื่อผลผลิตของเรามีมากเกินกว่าจะบริโภคเองได้หมด แต่คุณภาพของมันก็ดีเกินกว่าจะปล่อยให้เน่าเสียไป ฉันคิดว่าเราควรจะนำส่วนเกินนี้ไปขาย”“ขายเหรอ?” เว่ยหลงถามขึ้นด้วยความรอบคอบ “แต่จะขายให้ใครล่ะ ผักของเรานั้นโดดเด่นเกินไป หากนำไปขายที่ตลาดอย่างเปิดเผย จะต้องเป็นเรื่องใ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

15 แผนการอันเลวร้าย

หลี่เหมยขังตัวเองอยู่ในบ้านที่มืดและเย็นชาของเธอ จิตใจของเธอจมดิ่งอยู่ในห้วงของความเกลียดชัง เธอทบทวนความพ่ายแพ้ของตนเองครั้งแล้วครั้งเล่า จึงทำให้เธอได้รู้ว่าการต่อสู้ซึ่ง ๆ หน้ากับหลินเสวี่ยหรงนั้นไม่ต่างอะไรกับการเอาไข่ไปกระทบหิน‘การจะโค่นต้นไม้ใหญ่ ต้องตัดที่ราก การจะทำลายนังจิ้งจอกนั่น ก็ต้องใช้ข้อกล่าวหาที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้!’ ความคิดอันอำมหิตผุดขึ้นมาในหัวรอยยิ้มอันน่าสยดสยองปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลี่เหมย แผนการที่ชั่วร้ายได้ก่อตัวขึ้นในใจของเธออย่างรวดเร็ว‘การค้าเก็งกำไรเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน’‘การเดินตามหนทางของลัทธิทุนนิยม’ข้อกล่าวหาเหล่านี้หนักหนาสาหัสพอที่จะทำลายคนคนหนึ่งให้จมดินได้“แต่ฉันจะต้องหาหลักฐานก่อน อันดับแรกฉันจะต้องหาพยาน” เธอพึมพำกับตนเอง เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถลงมือได้ด้วยตนเองคนเดียว เธอต้องการหมากสักตัวที่จะเดินไปตามเกมที่เธอวางไว้และในทันใดนั้น ใบหน้าของหวังหู่ อันธพาลประจำหมู่บ้านที่เคยถูกหลินเสวี่ยหรงหักหน้าจนเสียผู้เสียคน ก็ลอยขึ้นมาในความคิดของเธอเย็นวันนั้น หลี่เหมยแอบนัดพบกับหวังหู่ในที่ลับตาคน“สหายหวัง นายก็คงจะเห็นแล้วใช่หรือเปล่า ว่านังห
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

16 การสอบสวน

“เจ้าหน้าที่คะ ฉัน.. ฉันมีเรื่องสำคัญจะมารายงาน” เธอเริ่มต้น “ที่หมู่บ้านของฉันมีผู้ที่ต้องสงสัยว่ามีพฤติกรรมเป็น¹หางของลัทธิทุนนิยม ลักลอบทำการค้าเก็งกำไรเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน ทำลายเศรษฐกิจของส่วนรวม”เธอใช้ถ้อยคำทางการเมืองที่ร้ายแรงที่สุดเท่าที่จะนึกออก เพื่อให้เจ้าหน้าที่เห็นถึงความสำคัญของเรื่องนี้ ก่อนจะผลักหวังหู่ไปข้างหน้า“นี่คือพยานที่เห็นเหตุการณ์กับตาค่ะ!”เจ้าหน้าที่ผู้รับเรื่องขมวดคิ้วมุ่น ข้อกล่าวหานี้นับว่าร้ายแรงมาก เขาจึงรับเรื่องไว้และรับปากว่าจะดำเนินการสอบสวนโดยเร็วที่สุดค่ำคืนนั้นที่บ้านตระกูลเว่ย บรรยากาศยังคงอบอวลไปด้วยความสุข ทุกคนเพิ่งจะกินอาหารเย็นมื้ออร่อยเสร็จสิ้น และกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ที่ห้องโถงอย่างสนุกสนานปัง! ปัง! ปัง!เสียงทุบประตูที่ดังและรุนแรงราวกับจะพังเข้ามา ทำให้ทุกคนในบ้านสะดุ้งตกใจจนสุดตัวความสุขและรอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนพลันเลือนหายไป ถูกแทนที่ด้วยความสับสนและความหวาดกลัว การมาเยือนยามวิกาลของคนแปลกหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคาะประตูที่ก้าวร้าวแบบนี้ย่อมไม่ใช่สัญญาณที่ดีเป็นแน่เว่ยหลงขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าของเขาเคร่งขรึมลงในบัดดล เขาลุกขึ้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

17 คำสารภาพของบัณฑิตหนุ่ม

เมื่อหลินเสวี่ยหรงและเว่ยหลงก้าวเท้ากลับเข้ามาในบ้านตระกูลเว่ยอีกครั้ง ชุนฮวาและเว่ยเหอหลานก็รีบวิ่งเข้ามาหาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโล่งใจ และหยาดน้ำตาแห่งความยินดี“กลับมาก็ดีแล้ว กลับมาก็ดีแล้ว..” ชุนฮวาจับมือของสะใภ้ไว้แน่น น้ำเสียงสั่นเครือ “แม่เป็นห่วงแทบแย่”“พี่สะใภ้! ฉันก็เป็นห่วงพี่เหมือนกันค่ะ! แต่ฉันรู้ว่ายังไงพี่สะใภ้ก็จะต้องไม่เป็นอะไรแน่!” เว่ยเหอหลานโผเข้ากอดเอวของหลินเสวี่ยหรงไว้แน่นหลังจากที่ปลอบโยนแม่สามี และเว่ยเหอหลานจนหายดีแล้ว หลินเสวี่ยหรงกับเว่ยหลงก็กลับเข้ามาในห้องของตนเองตามลำพังเว่ยหลงไม่ได้เอ่ยคำใดออกมาในทันที เขาเพียงแต่ยืนมองภรรยาของตนด้วยสายตาที่ซับซ้อน และเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่หลากหลาย ภาพเหตุการณ์ตลอดทั้งวันที่ผ่านมาฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในหัวของเขา‘ภรรยาของฉัน ช่างน่าทึ่งเหลือเกิน เธอเก่งกาจมากกว่าสตรีคนใดเลยจริง ๆ’หากเป็นเขา เขาคงจะใช้ความโกรธเข้าต่อสู้ คงจะโวยวายถึงความไม่ยุติธรรม และอาจจะทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก แต่ภรรยาของเขากลับใช้สติปัญญาเป็นอาวุธ เธอเปรียบเสมือนนักเล่น¹หมากล้อมชั้นครูที่วางหมากแต่ละเม็ดอย่างสุขุมเยือกเย็น จนส
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

18 อนาคตที่วาดหวัง

คืนหนึ่ง พายุฝนได้โหมกระหน่ำลงมาอย่างหนัก สายลมคำรามก้องและเม็ดฝนก็สาดซัดเข้ามาตามรอยรั่วของหลังคาและช่องหน้าต่างที่ปิดไม่สนิท แม้ภายในบ้านจะยังคงอบอุ่นด้วยไออุ่นของครอบครัว แต่เสียงของพายุภายนอกนั้นก็ได้ปลุกให้หลินเสวี่ยหรงตระหนักถึงปัญหาต่อไปที่เธอต้องจัดการ‘บ้านหลังนี้ เก่าเกินไปแล้ว’เธอนอนอยู่ข้างกายเว่ยหลง ฟังเสียงฝนที่กระทบหลังคา ในใจก็เริ่มวาดภาพอนาคตขึ้นมา เธอไม่ได้ต้องการเพียงแค่ที่ซุกหัวนอน แต่เธอต้องการบ้านที่แข็งแรง ปลอดภัย และสุขสบายสำหรับทุกคนในครอบครัวเธอไม่ได้ฝันถึงบ้านดินเหนียว แต่เป็นบ้านอิฐแดงหลังใหญ่ที่โอ่อ่าและมั่นคง!บ้านที่จะมีห้องนอนแยกเป็นสัดส่วนให้ทุกคน มีห้องครัวที่กว้างขวางและสะอาด มีหลังคาที่แข็งแรงพอจะต้านทานพายุฝนได้ทุกฤดู และอาจจะมีห้องหนังสือเล็ก ๆ ให้เว่ยหลง และเว่ยเหอหลานได้ใช้ทบทวนตำราภาพฝันนั้นช่างหอมหวานและเป็นแรงผลักดันชั้นดีให้เธอวันรุ่งขึ้นหลังจากพายุสงบ หลินเสวี่ยหรงก็ชวนเว่ยหลงออกมาเดินสำรวจความเสียหายเล็ก ๆ น้อย ๆ รอบบ้าน“พี่เว่ยหลง” เธอเริ่มต้นบทสนทนาอย่างเป็นธรรมชาติ “เมื่อคืนฝนตกหนัก ฉันก็นอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย” เธอพยักพเยิดไปยังบ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

19 การออกแบบบ้าน

หลินเสวี่ยหรงไม่รอช้า เธอค่อย ๆ คลี่ม้วนกระดาษแผ่นใหญ่ออกวางบนโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยเครื่องมือช่างของเขา บนนั้นคือแบบร่างของบ้านสองชั้นที่เธอได้ใช้เวลาตลอดหลายคืนที่ผ่านมาออกแบบด้วยตนเองมันไม่ใช่แบบแปลนสถาปัตยกรรมที่ถูกต้องตามหลักวิชาการทุกกระเบียดนิ้ว แต่มันคือภาพร่างที่วาดขึ้นด้วยลายเส้นที่แม่นยำและชัดเจน แสดงให้เห็นถึงการจัดวางห้องต่าง ๆ ตำแหน่งของประตูหน้าต่าง และรายละเอียดปลีกย่อยที่น่าสนใจอย่างยิ่งช่างฝีมือเฒ่าในตอนแรกนั้นมองดูด้วยท่าทีที่ไม่ใส่ใจนัก ในใจคิดว่าคงเป็นเพียงจินตนาการเพ้อฝันของเด็กสาวเท่านั้น แต่ยิ่งเขามองลึกลงไปในรายละเอียด สีหน้าของเขาก็ยิ่งแปรเปลี่ยนไปจากความไม่ใส่ใจกลับกลายเป็นความประหลาดใจ จากความประหลาดใจกลายเป็นความทึ่ง และจากความทึ่งก็กลายเป็นความตกตะลึงจนแทบสิ้นสติแบบแปลนของเธอนั้นแตกต่างจากบ้านทุกหลังที่เขาเคยสร้างมาตลอดชีวิต!“นี่.. นี่คือห้องครัวเหรอ?” เขาชี้ไปยังส่วนหนึ่งของแบบแปลนด้วยนิ้วที่สั่นเทาเล็กน้อย “ทำไมเธอถึงแยกส่วนล้าง ส่วนเตรียม และส่วนปรุงอาหารออกจากกันเป็นสามมุมแบบนี้?”“เพื่อความสะดวกและลดการเดินที่ไม่จำเป็นค่ะ” หลินเสวี่ยหรงอธิบายอย่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya

20 ความพ่ายแพ้ของหลี่เหมยย

การก่อสร้างบ้านหลังใหม่ดำเนินไปอย่างราบรื่นและรวดเร็วภายใต้การควบคุมของลุงช่างฝูผู้มากประสบการณ์ แต่ดูเหมือนว่าความเจริญของบ้านตระกูลเว่ยนั้นจะไปทิ่มแทงตาของผู้ที่มีใจคิดอิจฉาบางคนเข้าอย่างจังเช้าวันหนึ่ง ช่างฝีมือเฒ่าก็เดินหน้าเครียดมาหาหลินเสวี่ยหรงที่กำลังเตรียมน้ำชาให้คนงาน“สะใภ้เว่ย เกิดเรื่องแล้ว”“เกิดอะไรขึ้นหรือคะคุณลุงฝู?” เธอถามด้วยความกังวล“ปูนที่ผสมทิ้งไว้เมื่อคืน มีคนแอบเอาเกลือมาเทใส่จนหมด! ตอนนี้ใช้การไม่ได้แล้ว!” เขาชี้ไปยังกองปูนที่บัดนี้กลายเป็นของเสียไปแล้วด้วยความโมโหการกระทำแบบนี้เป็นการกระทำที่เลวทรามอย่างยิ่ง มันไม่เพียงแต่ทำให้การก่อสร้างต้องล่าช้า แต่ยังเป็นการสิ้นเปลืองปูนซีเมนต์ราคาแพงที่หาซื้อได้ยากอีกด้วยเว่ยหลงที่ได้ยินเรื่องราวถึงกับกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ “ฉันจะไปลากตัวคนชั่วช้าสารเลวคนนั้นออกมาให้ได้!”“ใจเย็นก่อนพี่เว่ยหลง” หลินเสวี่ยหรงรีบคว้าแขนสามีไว้ “การโวยวายไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะเข้าทางคนที่ต้องการให้เราหัวเสียเท่านั้น” เธอกล่าวอย่างสุขุม “เรื่องนี้ฉันจัดการเอง”อีกสองสามวันต่อมา อิฐแดงที่เพิ่งจะขนส่งมาใหม่ก็พลันหายไปสิบกว่าก้อนอย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-09
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status