บททั้งหมดของ พ่อแฟนดุดัน: บทที่ 1 - บทที่ 7

นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยเรื่องสั้น 3 เรื่องได้แก่1.พ่อแฟนดุดัน2.เติมเชื้อไฟให้เพื่อนพ่อ3.พ่อเพื่อนขอเลื่อนสถานะบทนำพ่อแฟนดุดัน“บวมแดงหมดเลย”ฉันยืนถ่างขา ก้มมองตรวจเช็คโหนกอูมกลางหว่างขาด้วยความกังวลปนหวาดหวั่น ภายในห้องน้ำของป้อมยามอพาร์ตเม้นต์ โหนกอูมอวบอิ่มนวลเนียนแดงแจ๋ที่ผ่านการกระแทกกระทั้นจัดหนักจากหัวหน้า รปภ.ผู้ดุดันดั่งช้างสารชายวัยห้าสิบเศษ เจ้าของลำร้อนดุ้นโตที่ทำให้ฉันร่ำร้องครวญครางเหมือนจะขาดใจตายเมื่อสิบนาทีที่ผ่านมา..เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงภายในห้องน้ำแห่งนี้ ที่ฉันยืนกระดกก้นปรนเปรอแท่งยักษ์ด้วยความหวาดหวั่นครั่นคร้าม“โอวว..บวมแดงเหมือนตูดลิงเลย ..ซี๊ดส์ อูย เจ็บชะมัด อ่าห์ ไม่เคยเจออย่างงี้เลย” ฉันลูบคลำเนินอวบอูมปลอบประโลม หลังจากที่ฉันทำร้ายมันด้วยการยอมให้ท่อนฉกาจของหัวหน้ายามทะลวงเข้ามาจนน้ำทะลัก“อืมม..ไม่ไหวแล้ว” ฉันหย่อนก้นกลมนั่งลงบนโถชักโครก ปล่อยฉี่ลงโถ ให้น้ำฉี่ช่วยชำระล้างน้ำกามในช่องสวาท เสร็จแล้วก็ใช้สายชำระฉีดล้างคราบใคร่น้ำอสุจิตามร่องกลีบและรูเนื้อจนสะอาด แล้วลุกขึ้นยืน ลากปลายกระโปรงนักศึกษาทรงเอที่คาอยู่ตรงสะเอวลงมาปิดป้องช่วงล่าง“อ๊ะ กาง

ฉันถอดชุดนักศึกษาใส่ในตะกร้ารอซักตรงมุมห้องใกล้ตู้เสื้อผ้า จะถอดกางเกงในก็ปรากฏว่ามันไม่อยู่แล้ว..ฉันตกใจนิดหน่อย เมื่อรู้ว่าลืมกางเกงในไว้ในห้องน้ำป้อมยาม ป่านนี้พ่อแฟนตัวดีคงเจอมันแล้วล่ะฉันในสภาพเปลือยกายล่อนจ้อน หยิบผ้าขนหนูที่แขวนอยู่ใกล้ตู้เสื้อผ้า เดินเข้าห้องน้ำ ปิดประตูแต่ไม่ล๊อคลูกบิด เผื่อรูมเมทอยากใช้ห้องน้ำด้วย“อ่า..” น้ำอุ่นทำให้ฉันสบายตัวขึ้น ทำให้เลือดลมหมุนเวียนตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แต่ก็ไม่ได้ทำให้ฉันสบายใจนัก ฉันรู้สึกเหมือนมีชนักติดหลัง“อืมม..” พอเลื่อนมือลูบคลำโหนกอูมก็ทำให้อดคิดถึงเรื่องเร่าร้อนที่เกิดขึ้นในห้องน้ำป้อมยามไม่ได้การกระแทกสุดดุดันในท่าดอกกี้แบบหันหน้ามองกระจก ลำท่อนฉกาจที่กระแทกเต็มแรงจนแก้มก้นฉันแทบพัง รูสวาทแทบจะปลิแตกแหลกเหลว น้ำสวาทที่ฉีดพล่านเต็มอัตตราจนล้นเอ่อ ฝ่ามือใหญ่ที่เลื่อนขึ้นบีบคลำสองเต้าในเสื้อนักศึกษา อย่างเมามัน กระหืดกระหาย“โอวว ..ทำไม...” ทำไมฉันถึงยอมให้พ่อแฟนทำแบบนั้นกับฉันนะ ทำไมฉันไม่ห้ามเขาไว้ ทำไมฉันยอมให้เขาถกกระโปรงนักศึกษาขึ้น ยอมให้เขาถอดกางเกงในตัวจิ๋วลงคาหัวเข่า ยอมให้เขาใช้นิ้วเขี่ยไล้และใช้ปากลิ้นดูดเลียร่องสวาท

“ใช่ค่ะ หนูชื่อจ๋านะคะ สวัสดีค่ะพ่อ” ฉันยกมือไหว้พ่อแฟนตามมารยาท ..แอบหน้าชาที่ก่อนหน้านี้ดันไปคิดทะลึ่งกับท่อนเอ็นของเขา “นนท์ติดเรียนช่วงเย็นน่ะค่ะ เลยไม่ได้กลับมาพร้อมกัน”“งั้นพ่อกลับไปก่อนก็ได้”“ไม่เป็นไรค่ะ พ่อเข้าไปนั่งพักในห้องก่อนนะคะ เดี๋ยวนนท์ก็กลับแล้วค่ะ” ฉันเปิดประตูให้พ่อแฟนเข้าห้อง ไม่ได้คิดอะไรมาก ที่ต้องอยู่กันสองต่อสองในห้องขนาด35ตารางเมตร กระทั่งเกิดอุบัติเหตุขึ้น ฉันทำกาแฟหกใส่ตักของเขา“อุ๊ย ขอโทษค่ะพ่อ”“ไม่เป็นไรๆ” พ่อเมฆลุกจากโซฟา หยิบกระดาษทิชชูมาซับน้ำกาแฟที่เลอะเต็มเป้ากางเกง ..โชคดีที่กาแฟไม่ร้อนมาก ไม่งั้นได้กินไข่ลวกแน่“พ่อเปลี่ยนกางเกงก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวหนูหากางเกงของนนท์ให้ใส่ค่ะ”ฉันส่งพ่อแฟนเข้าห้องน้ำ ส่วนตัวเองไปค้นกางเกงในตู้ ได้กางเกงบอลมาหนึ่งตัว แล้วเอามายื่นที่ประตูห้องน้ำ“พ่อคะ กางเกงค่ะ” พ่อเมฆแง้มประตูออก ยื่นมือออกมารับกางเกงบอลจากมือเธอ จังหวะนั้นเองที่ฉันดันมองรอดช่องประตูเข้าไปเห็นท่อนฉกาจขนาดใหญ่แข็งโด่ชูชันของพ่อแฟนเข้าเต็มตา เสี้ยววินาทีเดียวที่ได้เห็น แต่ติดตาติดใจมาจนถึงทุกวันนี้ ..อะไรมันจะใหญ่ขนาดนั้น“อนาคอนด้าชัดๆ” เรียกว่า

ฉันทั้งโกรธทั้งแค้นที่โดนแฟนสวมเขา แอบพาสาวมากินที่ห้องที่ฉันเป็นคนจ่ายค่าเช่า พามาหยามกันถึงบนเตียงที่ฉันหวงแหน ผ้าปูที่นอนลายดอกเดซี่ตะมุตะมิน่ารักแต่ฉันก็ไม่ใช่คนที่จะไปโวยวายอาละวาดเรื่องผู้ชายให้อายผู้อายคนหรอกนะ ฉันไม่ชอบทำอะไรแบบนั้น ฉันโทษแฟนตัวเองมากกว่าผู้หญิง เพราะตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกฉันปล่อยให้พวกมันสนุกกันเต็มที่ ส่วนฉันออกจากอพาร์ตเม้นต์ไปซื้อเบียร์กระป๋องกินที่ร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอย ตอนนั่งกินเบียร์อยู่ที่โต๊ะหน้าร้านสะดวกซื้ออย่างช้ำใจนั่นเอง อยู่ๆ พ่อเมฆก็วางเบียร์สามกระป๋องลงบนโต๊ะ นั่งลงตรงข้ามกับฉัน แล้วเราก็ดื่มเบียร์ด้วยกันครั้งแรกดื่มไปคุยไปจนเวลาล่วงเลยถึงสี่ทุ่ม..“หนูยังไม่อยากกลับห้อง” ฉันมึนนิดหน่อย แต่ไม่ถึงกับเมา เบียร์สามกระป๋องทำไรฉันไม่ได้“ไปพักที่ป้อมยามก่อนมั้ย” เขานำเสนอ“อืมม ที่ป้อมยามเหรอคะ ..ดีเหมือนกัน แต่ขอซื้อเบียร์เพิ่มอีกสอง-สามกระป๋องนะคะ”คืนนั้นเราซื้อเบียร์กระป๋องมาดื่มกันต่อที่ป้อมยามอีกครึ่งโหล นั่งดื่มคุยกันไปสักพัก ฉันก็เอ่ยขึ้นมา...“บางที ..หนูอาจจะเลิกกับนนท์ค่ะ”“อ้าว ทำไมล่ะ”“เพราะมันเล็กค่ะ” เพราะเมานิดหน่อยเลยควบ