EP5...อย่างกับ..อนาคอนด้า

“ใช่ค่ะ หนูชื่อจ๋านะคะ สวัสดีค่ะพ่อ” ฉันยกมือไหว้พ่อแฟนตามมารยาท ..แอบหน้าชาที่ก่อนหน้านี้ดันไปคิดทะลึ่งกับท่อนเอ็นของเขา “นนท์ติดเรียนช่วงเย็นน่ะค่ะ เลยไม่ได้กลับมาพร้อมกัน”

“งั้นพ่อกลับไปก่อนก็ได้”

“ไม่เป็นไรค่ะ พ่อเข้าไปนั่งพักในห้องก่อนนะคะ เดี๋ยวนนท์ก็กลับแล้วค่ะ” ฉันเปิดประตูให้พ่อแฟนเข้าห้อง ไม่ได้คิดอะไรมาก ที่ต้องอยู่กันสองต่อสองในห้องขนาด35ตารางเมตร กระทั่งเกิดอุบัติเหตุขึ้น ฉันทำกาแฟหกใส่ตักของเขา

“อุ๊ย ขอโทษค่ะพ่อ”

“ไม่เป็นไรๆ” พ่อเมฆลุกจากโซฟา หยิบกระดาษทิชชูมาซับน้ำกาแฟที่เลอะเต็มเป้ากางเกง ..โชคดีที่กาแฟไม่ร้อนมาก ไม่งั้นได้กินไข่ลวกแน่

“พ่อเปลี่ยนกางเกงก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวหนูหากางเกงของนนท์ให้ใส่ค่ะ”

ฉันส่งพ่อแฟนเข้าห้องน้ำ ส่วนตัวเองไปค้นกางเกงในตู้ ได้กางเกงบอลมาหนึ่งตัว แล้วเอามายื่นที่ประตูห้องน้ำ

“พ่อคะ กางเกงค่ะ” พ่อเมฆแง้มประตูออก ยื่นมือออกมารับกางเกงบอลจากมือเธอ จังหวะนั้นเองที่ฉันดันมองรอดช่องประตูเข้าไปเห็นท่อนฉกาจขนาดใหญ่แข็งโด่ชูชันของพ่อแฟนเข้าเต็มตา เสี้ยววินาทีเดียวที่ได้เห็น แต่ติดตาติดใจมาจนถึงทุกวันนี้ ..อะไรมันจะใหญ่ขนาดนั้น

“อนาคอนด้าชัดๆ” เรียกว่าถุงยางที่ฉันซื้อมาให้แฟนใช้ คงใส่ได้แค่ปลายหัวดุ้นของพ่อเมฆ

พอเห็นของพ่อเมฆเต็มตาแบบนั้น ฉันก็อึดอัดใจที่จะอยู่กับเขาตามลำพังในห้อง จึงหาเรื่องออกจากห้องซะ

“เดี๋ยวหนูไปซื้ออาหารเย็นที่หน้าปากซอยนะคะ พ่ออยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ยคะ”

“อะไรก็ได้ลูก” พ่อเมฆออกจากห้องน้ำด้วยกางเกงตัวใหญ่ กางเกงบอลสีแดงที่ยิ่งทำให้เห็นความพองพูนนูนเด่นของลำฉกาจเด่นชัด ตอนนั้นฉันแอบสงสัยล่ะว่าทำไมเขาถึงแข็งตัวขนาดนั้น หรือเขาจะเกิดอารมณ์กับฉัน

“เอาเงินไปสิ”

พ่อเมฆจะควักเงินจากเสื้อแจ๊กเก็ตให้

“ไม่เป็นไรค่ะพ่อ พ่อมาหาทั้งที ก็ต้องต้อนรับหน่อยสิคะ พ่อรอที่ห้องสบายๆ ดูทีวีไปพลางๆ ก่อนนะคะ”

บอกเขาแล้วก็รีบออกจากห้อง ออกจากอพาร์ตเม้นต์เดินไปหน้าปากซอยซึ่งมีตลาดย่อมๆ ขายอาหารสารพัดชนิด ใกล้ร้านสะดวกซื้อ

“เอาแกงส้มหน่อไม้ บวบผัดไข่ พะโล้แล้วก็น้ำพริกผักลวกค่ะ” ซื้อเสร็จก็หิ้วถุงอาหารเข้าไปเดินเล่นฆ่าเวลาในร้านสะดวกซื้อ สักทุ่มครึ่งเห็นจะได้ แฟนฉันก็โผล่มาในร้าน เดินหน้ามุ่ยมาหาฉันแล้วบ่นทันที

“พ่ออยู่ที่ห้องเหรอ”

ฉันพยักหน้า “อือ”

“มาจริงๆ ด้วยเว๊ย จะมาทำไมวะ”

“อ้าว คงมาเยี่ยมลูกละมั้ง”

“ฮึ” แล้วทำหน้าไม่พอใจ “สงสัยมาติดผู้หญิงแถวๆ นี้”

“นนท์ แกก็ พ่ออาจจะคิดถึงแกก็ได้”