All Chapters of ต้องมนต์เมีย: Chapter 11 - Chapter 14

ความมืดในยามราตรีครอบคลุมไปทั่วทุกทิศ ไร้ซึ่งสิ่งใดเคลื่อนไหวท่ามกลางความเงียบสงัดที่ก้องกังวาน ทว่าตัวของสินกลับรู้สึกถึงกล้ามเนื้อใต้แผ่นอกที่บีบรัดจนลมหายใจขัดข้อง ราวกับมีบางสิ่งดึงร่างกายเขาลงไปห้วงลึก ขณะเดียวกันเมื่อมีภาพปรากฏขึ้น กลับกลายเป็นร่างของภรรยาที่ควรยืนเคียงเขากลับไปยืนข้างชายอื่นในความมืดภรรยาหาใช่คนรู้จักของเขาไม่ ไม่ใช่คนที่เขารักเคยดูแล แต่เป็นคนที่กำลังมอบรอยยิ้มให้คนอื่น รอยยิ้มที่เคยเป็นของเขา...กระนั้น...น้องกุมภ์เคยส่งยิ้มมาที่เขาด้วยหรือ กี่ครั้งที่อีกฝ่ายยิ้มมาที่เขาจริง ๆ กี่ครั้งกันแน่ที่แววตาคู่นั้นมองตัวเขาเป็นหนึ่งในความสุข...น่าสงสัยเหลือเกินเขาพยายามเรียกชื่อแต่กลับไม่มีเสียงออกมา พยายามยื่นมือออกไปข้างหน้าแต่เหมือนมีแรงต้านบางอย่างรั้งตัวเขาเอาไว้โดยเส้นทางกลับไกลออกไปจนจับต้องไม่ได้ทันใดนั้นดวงตาที่สัมผัสกับความมืดมานานก็เปิดรับแสงแรกของวัน นัยน์ตาคมสีทองรีบตวัดมองร่างกายเล็กในอ้อมอกที่ยังคงใช้ท่อนแขนเขาเป็นหมอนหนุนนอนพร้อมลมหายใจสม่ำเสมอ ทำให้สินรู้ว่าเรื่องราวดังกล่าวเป็นเพียงสิ่งที่หัวเขาจินตนาการขึ้นมาหลังการผิดใจกันเ

“เราแต่งงานกับพี่เพื่อลืมคนเก่าเหรอ?”คำถามนั้นทำให้ความร้อนของรสขิงเจือจางลงไปในทันใดพร้อมกับความชาหนึบซึ่งแทรกตัวขึ้นมาพร้อมกับลำคอที่แห้งผากทั้งที่กุมภีล์พึ่งจิบน้ำไปยิ่งคนเป็นสามีจ้องมองลงมาด้วยความคาดคั้น ยิ่งทำกุมภ์คิดไม่ตก พยายามคิดหาทางเอาตัวรอดในคืนนี้ เพราะดูเหมือนอีกฝ่ายจะเชื่อไปแล้วว่าเขายังมีใจให้คู่หมั้นเก่าอยู่ ทว่าเรื่องดังกล่าวมันเป็นเพียงอดีตไปแล้ว สิ่งที่หลงเหลือในตอนนี้ก็มีแต่ความทรงจำอันดำมืดที่เขาอยากจะลบมันทิ้งไป ดังนั้นการตอบรับคงไม่ผิดนัก แต่สามีคนปัจจุบันจะไปรู้อะไรว่าแล้วกุมภีล์ก็คิดจะใช้วิธีที่ได้ผลมาเสมอแม้จะเปลืองตัวไปสักหน่อยก็ตาม โดยการปฏิเสธพร้อมแสดงท่าทีออดอ้อนเพื่อนำไปสู่เรื่องอย่างว่าเสียให้สิ้นเรื่อง-“ใช่”กุมภีล์ตกใจที่คำตอบที่พูดออกมาตรงข้ามกับความคิด แววตาที่ออกมาจึงเบิกกว้างก่อนจะเงยหน้ามองสามีคนปัจจุบันซึ่งมีสีหน้าเรียบเฉยราวกับรู้พฤติกรรมของเขาล่วงหน้า“เราตั้งใจจะโกหกพี่สินะครับ”“มัน-!”อีกแล้ว พอจะบอกปัดแต่สิ่งที่จะพูดกลับเป็นการตอบรับเสียอย่างนั