All Chapters of ต้องมนต์เมีย: Chapter 21 - Chapter 30

CW: มีการกล่าวถึงเนื้อหาโจ่งแจ้งทางเพศ(Anal sex, Bare breaking, Hand job, Hardcore, Vanilla)  เมื่อไร้ซึ่งกำแพงบดบังจระเข้น้อยจึงเผยฤทธิ์เดช เขยิบร่างเข้าบดเบียดซุกไซ้ตักสามีพร้อมส่งมือลงไปลูบคลำกลางกายที่ตื่นตัว ดันผ้าขาวม้าขึ้นตั้งเป็นกระโจม สินธุซึ่งยังไม่หยุดคิดเรื่องศักยภาพทางเพศของตัวเองก็ได้แต่ตัวเกร็ง ถึงรู้ว่าน้องน้อยไม่กลัวเรื่องบนเตียงแล้ว ทว่าความพึงพอใจต่อมันนับเป็นคนละเรื่องสินเกร็งตัว ลอบมองคนบนตักที่ตั้งหน้าตั้งตาชักรูดแก่นกายพลางปลดเครื่องนุ่งห่มของตนเอง เห็นแล้วช่างเร้าอกเร้าใจคนเป็นผัวยิ่ง ไม่คิดว่ากุมภ์ตัวจริงจะช่ำชองขนาดนี้ ชักเริ่มไม่อยากตกเป็นรองแล้วสิ...“อ๊ะ!”คนบนตักสะดุ้งเฮือก ละมือจากกลางกายสามีขึ้นมาเกาะไหล่กว้าง ก่อนจะพิงศีรษะตามเมื่อมีสัมผัสสากระคายแตะต้องส่วนล่างอย่างกะทันหัน กางเกงตัวหลวมถูกกระตุกลงพร้อมสองนิ้วหนาชำแรกเข้ามาสำรวจรูรัก ข้อปล้อง

แสงอ่อนของเช้าวันใหม่เล็ดลอดผ่านช่องไม้ของหน้าต่างเรือนไทย ต้องผิวละเอียดที่โผล่พ้นชายเสื้อ พลอยกล่อมให้ร่างบนเตียงนอนพลิกไปมาเล็กน้อย ก่อนที่อาการปวดเมื่อยจะแล่นวาบขึ้นมาตามแผ่นหลังทุกกล้ามเนื้อเหมือนผ่านการบีบเคล้นจนเกินขีดจำกัด ความล้าแทรกซึมลึกถึงกระดูก เส้นเอ็นและเนื้ออ่อนระบมในแบบที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ดีเท่ากับสีหน้าที่บิดเบี้ยวเล็ก ๆ เมื่อกุมภีล์พยายามลุกขึ้นสอดส่องมองหาสามี ก่อนจะพบว่าเจ้าตัวกำลังยืนหวีผมอยู่ปลายเตียง เตรียมจะลงไปอาบน้ำหลังคอยังคงเจ็บตึง สะโพกกับต้นขาราวถูกฉีกยืดจากแรงช้างสารตลอดคืน ไหล่หนักอึ้งคล้ายมีผ้าห่มเปียกซ้อนอยู่ไม่รู้กี่ชั้น แขนขาอ่อนแรงจนเพียงแค่ยกขึ้นก็ก่อให้เกิดความเมื่อยล้า เสียงลมหายใจแผ่วถี่ติดปลายจมูกไม่เสถียรนัก ร่างกายยังคงปรับตัวจากความเร่าร้อน เปลี่ยนกลับมาสู่ความสงบของยามเช้าอย่างเนิบช้า ผ้าห่มกองอยู่รอบเอว ปลายผมยุ่งเล็กน้อยจากแรงพลิกไถเมื่อครู่ ก่อนที่สามีจะหันกลับมาตามเสียงสวบสาบของผ้า“อรุณสวัสดิ์ครับกุมภ์ วันนี้เราพักเถอะ วันนี้พี่ไม่มีงาน เดี๋ยวทำงานบ้านทั้งหมดให้เอง”“อือ...”กุมภีล์แม้

 “ดอกเก่าไม่ทันเหี่ยวเลย มีดอกใหม่มาอีกแล้ว”คนไข้หญิงชรากล่าวทักพยาบาลหนุ่มหางจระเข้ด้วยไมตรีจิต เมื่อราวเดือนก่อนเธอเริ่มเห็นหนูกุมภ์นำดอกไม้มาไล่เสียบตามแจกันแผนก ก่อนจะลามมายังห้องพักผู้ป่วยบางรายซึ่งได้รับอนุญาตจากแพทย์แล้ว ทว่าพักหลังมานี้ชักจะมีดอกไม้ชนิดใหม่ ๆ มาทุกวี่ทุกวัน ดูก็รู้ว่าเจ้าตัวไม่ได้ซื้อเองแต่มีคนนำมาให้“ผมเองก็เตือนเขาแล้ว หวังว่าจะไม่เป็นการรบกวนนะครับคุณยาย”สตรีสูงอายุยิ้มรับ ทั้งคนไข้ ทั้งพนักงานตอนนี้ไม่มีใครไม่รู้ว่าหนูกุมภ์ พยาบาลคนสวยประจำแผนกผิวหนังกำลังมีหนุ่มมาตามจีบ ขนาดพวกหมอ พวกพนักงานที่เดียวกันยังเต๊าะพยาบาลผู้เงียบขรึมคนนี้กันหืดขึ้นคอ นับประสาอะไรกับคนไข้ที่เดี๋ยวก็ไป ระหว่างหมู่คนไข้เองก็มีพนันกันขำ ๆ เลยว่าใครจะเป็นคนละลายหัวใจของคนสวยได้“ขอตัวก่อนนะครับ อย่าลืมทานข้าวให้หมดนะครับ”“จ้า จ้ะ”กุมภีล์ขอตัวเดินออกมาจากเขตห้องพักผู้ป่วย ก่อนจะต้องผงะเมื่อยังเห็นคนไข้ต้นตอความวายป่วงมายืนแจ๋นแหล๋นอยู่หน้าประตูทางออกชายหนุ่มร่างสูงชะลูดนุ่งผ้าทอสีขาวเนื้อดีทั้งบนล่าง รวบผมยาวสลวยเป

 สินรู้ดีว่าเมียตัวเองเป็นคนที่ไม่ชอบอยู่เฉย มักชอบหากิจกรรมอะไรมาทำฆ่าเวลาอยู่เสมอ ปกติถ้าเสร็จจากการทำความสะอาดเรือนก็มักลงเรือนไปฝึกทำอาหารอยู่ในครัว ไม่ก็เดินรอบตำหนักตรวจสอบอายุการใช้งานเครื่องเรือนต่าง ๆ เช่น นาฬิกาแขวน ราวไม้ที่สึกกร่อน หรือส่วนที่ต้องการการบำรุงรักษา เรียกได้ว่าตั้งแต่ได้ศรีภรรยาคนนี้เข้ามาในชีวิต อะไร ๆ ล้วนมีระเบียบมากขึ้นแม้แต่ฝุ่นสักเม็ดก็ไม่มีให้เห็น กระนั้นเมื่อถึงจุดที่เราสองคนกำลังจะมีเจ้าตัวเล็ก ปัญหาก็เกิด“กุมภ์ เดินไปมาแบบนี้มันไม่ดีนะ”“ได้ออกกำลังกาย ไม่ดีตรงไหนเหรอจ๊ะ”“จะเดินก็เดินแค่บนเรือนเถอะ พี่กลัวเราพลาดล้ม”สินธุเสียววาบทุกครั้งที่เห็นภรรยาเดินขึ้นลงบันไดขณะกำลังอุ้มครรภ์เดือนที่ห้า เขาจึงต้องละมือจากงานไปจับประคองไม่ว่าจะตอนเช้าอาบน้ำ หรือลงไปทำครัว ใจเขานี่อยากจะยกครัวขึ้นมาบนเรือนใจจะขาด ไม่ก็จ้างแม่บ้านมาทำหน้าที่แทนทั้งหมด แต่ในเมื่อเมียบอกว่าเปลืองเงิน แผนทุกอย่างจึงต้องถูกพับเก็บลงเก๊ะในบัดดลทว่าเมียเขาก็ยังสรรหาเดิน จะออกไปเอาผ้าพันคอที่ถักไว้ไปให้ชมรมแม่บ้านบ้างล่ะ จะออกไปช่วยแจ

 สินนั่งขาสั่นหงึกมือประสานด้วยความเคร่งเครียดอยู่หน้าห้องคลอด ต่อให้ตัวเองจะทำทุกวิถีทางเพื่อที่น้องกุมภ์จะได้รับการดูแลจากคณะแพทย์อย่างดีที่สุด ตั้งแต่ย้ายตัวภรรยาท้องแก่มาอยู่ยังห้องพักเดี่ยวช่วงใกล้คลอด จัดเตรียมข้าวของเครื่องใช้เอาไว้ครบครัน รู้เวลาอันเหมาะสมที่ลูกน้อยจะออกมาลืมตาดูโลกจากการจับยาม รวมไปถึงรู้ด้วยว่ามีมนตร์คาถาใดบ้างที่จะทำให้เมียตัวน้อยไม่เจ็บจนเกินไป กระนั้นในฐานะผัวและว่าที่พ่อคนอย่างเขายังกังวลอยู่วันยังค่ำ ทั้งที่ภรรยาคนสวยเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนแท้ ๆโดยมนตร์คาถาที่ว่าคล้ายกับเมื่อตอนน้องกุมภ์ท้องอ่อน ทว่าคราวนี้เป็นแบ่งความเจ็บปวดมาแทน-“โอ๊ย!!”สินนั่ง ๆ อยู่ก็สะดุ้งเฮือกเมื่อหน้าท้องรู้สึกเหมือนมีอะไรมากรีดเป็นทางยาว ก่อนจะตามมาด้วยความระทมทรมานอีกมากมายยังบริเวณเดียวกัน ความรู้สึกของแรงดึงบางอย่าง ดึงเนื้อลึกเข้าไปทีละชั้น สะท้อนลงไปถึงท้องน้อย ลึกเข้าไปถึงกระดูกสันหลัง ทำเอาสินที่ต้องเก็บอาการกัดฟันนั่งเกร็งจนเส้นเลือดขึ้นแขนขึ้นหน้าจนเจ้าพนักงานที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ต่างคิดว่าคุณพ่อคนนี้แสดงความเป็นห่วงต