Library

Search

Home / Romance / The Millionaire's Son (Montallejo #1) / Chapter 31 - Chapter 37

All Chapters of The Millionaire's Son (Montallejo #1): Chapter 31 - Chapter 37

37 Chapters

Twenty-nine

"I MISS YOU, PAPA..."Napatingin ako sa anak kong naglalambing ngayon sa ama niya habang nakakandong dito. Pero mabilis din akong nag-iwas ng tingin ng bigla itong tumingin sa direksiyon ko."I miss you too, baby. How's your day?" sinserong tanong nito kay Pio habang hinahalikan ang ulo nito, pero nakatitig pa rin sa direksiyon ko. Yumakap naman ang anak ko ng mahigpit sa ama niya. Halatang miss na miss nga ang asungot niyang ama. Walang imik lamang akong nakatayo, medyo may kalayuan sa kanila at nanatiling nakikinig sa usapan nilang mag-ama. Sobrang lakas pa rin ng tibok ng puso ko, para bang gustong tumalon palabas sa dibdib ko.I don't really know what happened earlier. I don't know how it is happened either. Hindi ko alam kung bakit hinayaan ko siyang halikan ako. I didn't answer his kisses, pero hindi rin ako pumalag para pigilan ito.Ano bang nangyayari sa akin? Galit ako sa kanya, pero bakit parang naguguluhan yata ako ngayon?"Are you okay, mama?" Napalunok ako ng ilang bes

Last Updated : 2025-09-10

Chapter Thirty

"AALIS na po kami, 'nay. Mag-iingat ka po lagi dito..." bilin ko kay inay kapagkuwan ay naglakad na kami palabas ng gate ng subdivision. Napansin ko rin na medyo bata ang guard na naka-duty ngayon sa Villa Verdict. Nalaman ko rin na halos mag-iisang buwan nang retired sa pagiging security guard si Mang Kiko. "Sige, Paz. Mag-iingat din kayo..." sabi naman nito bago balingan si Pio at muling hinalikan sa ulo. "Huwag kang magpapasaway sa mama at papa mo ah? Dapat good boy ka lang, apo ko..."Tumango-tango naman si Pio. "Yes po, lola! I'll miss you po!" sagot naman ng anak ko at yumakap din kay inay.Bago kami tuluyang umalis at sumakay sa taxi ay muli pa akong tinawag ni inay. "Tatandaan mo ang mga sinabi ko sayo, Paz...""Opo, 'nay. Salamat po."Buong byahe ay masayang-masaya si Pio habang nagku-kuwento ng kung ano-ano. Kahit papaano ay nakalimutan nito ang ama.Kanina habang magkausap kami ni inay, hindi ko maiwasang isipin na tama siya. Hanggang ngayon hindi pa rin mawala-wala sa is

Last Updated : 2025-09-10

Chapter Thirty-one

"BAD KA!" Nagulat naman ako ng biglang sumigaw si Pio habang tinuturo si Poncio Pilato. "Bad ka! Hindi na ikaw ang papa ko. Ang bad mo!" umiiyak na sigaw nito sa kanyang ama.Hindi ko alam pero naiiyak ako. Nadadala ako sa bawat salitang lumalabas sa bibig ng anak ko. Nang mahimig ko ang sarili ko ay tsaka ko lamang nilapitan si Pio. "Pio, anak-""Sobrang bad niya, mama! Pinapaiyak ka niya, mama ko..." humihikbing sabi pa nito habang nakatingin sa mukha ko. Mariing nakagat ko na lamang ang ibabang labi ko upang pigilin ang pag-iyak ko."Aalis na tayo dito, okay? Aalis na tayo..." mahinang bulong ko kay Pio habang hinahaplos ang pisngi nito.Wala pa ring imik ang mga ito at tila pinagmamasdan lamang kami ng anak ko. Nang mag-angat ako ng ulo ay iniwasan ko talagang mapatingin sa mukha ni Poncio Pilato."Paz-" "I'm sorry, Vienna, pero kailangan na talaga naming umalis... By the way, nice to meet you again." Isang pilit na ngiti ang ibinigay ko sa kanya bago bumaba ang tingin ko sa bata

Last Updated : 2025-09-18

Chapter Thirty-two

GABI na nang ihatid kami ni Ziann sa bahay. Ipinasyal pa kasi kami nito para raw kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam naming mag-ina. Siguro nga ay tama rin siya dahil hindi yata kinaya ng utak ko ang lahat ng aking nalaman kani-kanina lang.Gulong-gulo pa rin ako. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala pa yata akong lakas ng loob na magdesisyon sa ngayon dahil sobrang drained na nang utak ko.“Salamat, Ziann. Ako na ang magbubuhat sa anak ko para makauwi kana rin... Maraming salamat” sinserong wika ko sa kanya bago dahan-dahang binuhat si Pio. Hindi naman ito umangal pa at pinagbuksan nalang kami ng pinto.Nakita ko pang napailing ito habang nakatingin sa anak kong mahimbing na natutulog sa mga braso ko. “I don't really know if being a twin of my brother is a good thing. Mukhang pati sa akin ay galit na galit rin si Pioneer. Dahil ba magkamukha kami ni kuya?” amused na tanong nito.Tipid lamang akong ngumiti sa kanya bago haplusin ang ulo ni Pio at isiksik iyon sa leeg ko. “You

Last Updated : 2025-09-18

Chapter Thirty-three

“MAMA, saan po tayo pupunta?” inaantok pa rin na tanong ni Pio habang tinatahak namin ang pasilyo palabas ng bahay ni Poncio Pilato.Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko kaya hindi ko na nagawa pang sagutin ang tanong ng anak ko sa akin. Isa lang ang mas malinaw sa akin no'ng mga sandaling iyon, ang makaalis kami sa bahay ni Poncio Pilato.Alam kong mali ang gagawin ko pero ito na lamang ang tanging paraan upang maitama namin ang lahat. Hindi ko alam kung anong mangyayari kinabukasan pero umaasa ako na maiintindihan niya ang ginawa ko.Well, hindi ko ito gagawin para lamang sa sarili ko o sa kapakanan ng anak ko. I'm also doing this for him, for Zionn. I want him to free his own self. I want him to forgive himself and learn to forget all those past memories that keeps affecting the present and the future. I want him to move forward.“Si papa po, mama?” muling tanong sa akin ni Pioneer pero agad ko itong sinenyasan na huwag maingay.Hanggang makalabas kami ng gate ay sobrang lakas

Last Updated : 2025-09-18

Final Chapter

TWO YEARS LATER..."NASAAN si Pio, 'nay?" Natigil naman sa pagdidilig ng halaman si inay at lumingon sa direksiyon ko. Nakangiti ito dahilan kung bakit kumunot ang noo ko."Teka- Bakit ka nakangiti, 'nay?" nagtataka ko pang tanong sa kanya. Napaismid naman ito sa tanong ko kapagkuwan ay mahinang natawa. "Bawal na bang ngumiti ngayon, Paz? May karapatan pa naman akong ngumiti kung gugustuhin ko di ba?" natatawang saad nito.Napaarko naman ang kilay ko. "Alam ko naman iyon, 'nay. Pero kakaiba ang ngiti mo ngayon eh. Parang..." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil natawa na ito ng tuluyan."Wala ka ba talagang naaalala, Paz?" tanong ulit nito. Nagtaka naman ako. Naaalala? Ano naman ang dapat kong alalahanin?"Kung sabagay, halos dalawang taon na rin ang nakalipas simula no'ng mak- Oh, siya! Tama na ang chikahan, anak. Maligo ka nalang dahil may pupuntahan tayo ngayon..." saad pa nito. Nagtaka naman ako ng hindi nito ituloy ang dapat na sasabihin niya.Ano bang nangyayari kay inay

Last Updated : 2025-09-18

Epilogue

His POV—"ARE YOU NERVOUS?" I smirked at Ziann when he asked me that question. Damn! He's right. I'm very nervous right now.I still can't believe that I finally got her, my honey and soon to be wife, Pazneah Marien Zamora-Montallejo. The one and only mother of Pioneer and our future babies."Congratulations, kuya. You finally got her..." nakangiting saad pa nito sa akin as he tapped my shoulder. I smiled back at him. "Thank you, Ian... I hope you find yours too." Napailing lamang si Ziann at nagpaalam sandali. Naiwan naman akong nakatayo sa harap ng altar habang kinakabahan pa rin.Hindi ko maiwasang ilibot ang tingin sa bawat sulok ng simbahan. Everything looks perfect and elegant. Every column in the church was full of white roses. Many petals of white roses were scattered along the aisles. I keep my expression calm but deep inside, I'm very excited yet nervous. "Papa!" I smiled automatically as I heard my son calling me. Agad ko itong hinanap. My smile widened even more when

Last Updated : 2025-09-18

PREV

NEXT

SCAN CODE TO READ ON APP

DMCA.com Protection Status