All Chapters of The Millionaire's Son (Montallejo #1): Chapter 1 - Chapter 10

PAGBABA ko ng taxi ay inabot ko sa driver ang bayad saka ako lumabas. Di naman pwede na doon na ako tumira sa loob ng taxi di ba? Ano 'yon, Paz? Tenge leng? Napailing nalang ako sa kalokohang nasa isip ko. Dumaan na rin muna ako sa isang maliit na bakery para bumili ng paboritong hopia ni Pio. Pang-bente pesos ang hopiang binili ko. Baka kasi magtampo na naman iyon kung umuwi akong di dala ang hopiang pinapabili niya. Siguro nakasanayan ko nalang din na bilihan siya ng hopia bago ako umuwi ng bahay.Habang naglalakad papasok sa Sitio Yakal, hindi ko maiwasang ilibot ang tingin ko sa paligid. Marami-rami na rin ang mga bahay na abandonado na. Kung di naman abandonado, bakante naman. Patunay lamang iyon na nabili na talaga ang buong sitio pero hindi ang lupa namin dahil hinding-hindi ako papayag. Bahala na si Batman pero hindi talaga nila kami mapapaalis dito. Magkamatayan na.Nakasalubong ko pa si Aling Maryaka na isang dakilang marites dito sa Sitio Yakal. Akala ko magpapatuloy lama

“LOVE YOU, MAMA...” Napangiti ako bago muling lapitan ang anak ko saka ito hinalikan sa magkabilang pisngi. Pagkatapos ay kinuha ko na ang bag ko at nagpaalam sa kanila ni Inay. Masaya ako dahil bumuti na ang pakiramdam ni Inay. Nakakapaglakad-lakad na rin ito at unti-unting bumabawi ng lakas.Kumaway ulit ako kay Pio at naglakad na palabas ng bahay. Pupunta akong muli sa health center na pinagta-trabahuan ko noon. Makikiusap ako na kung pwede ay mag-apply akong muli bilang assistant ng isang nurse na naroon gaya no'ng dati. 'Yon nga lang, kung bakante pa hanggang ngayon ang posisyon na iyon.Kung hindi, siguro kailangan ko nalang maghanap ng panibagong trabaho. Ngayon kasing lumalaki na si Pio, kailangan ko ng maging mas praktikal. Dalawang taon nalang at mag-aaral na si Pio. Paano ko tutustusan ang mga pangangailangan naming mag-ina? May mga gamot rin si Inay na pang- maintenance nito para hindi ito muling atakihin ng high blood. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad. Napahinto lang a

KASABAY ng pagbukas ng elevator ay lumabas ako agad. Pero hindi pa man ako tuluyang nakakalayo ng magsalita ang ginang na nasa likuran ko na pala. “By the way, hija... I think this is yours. You dropped it awhile ago...” malumanay na sabi nito sabay abot ng brown envelope na nakalimutan kong nahulog pala kanina. “S-Salamat po...” nahihiyang tugon ko sa ginang. Kinuha ko mula sa kanya ang envelope at muling nagpasalamat. Tatalikod na ulit sana siya ng muli itong magsalita. “By the way, hija... Saan ka pupunta? Are you an employee here?” tanong pa nito. Mabilis akong umiling. “Hindi po, ma'am. May kailangan lang po akong kausapin...” sagot ko pa. “Sino?” Akmang sasagot na sana ako ng biglang bumukas ang pinto sa may bandang kanan ko. Medyo nagulat pa ako at bahagyang napaatras ng lumabas mula doon ang isang umiiyak na babae. May bitbit itong white folder. Dire-diretso itong lumabas hanggang sa makasakay sa isang elevator. Anong nangyari? Naguguluhan na napatingin ako sa gina

NANGINGITING lumabas ako ng silid namin at nagtungo sa kusina. Baka kasi magising nalang bigla ang haring nasa loob ng kwarto naming mag-ina. Pag nagkataon, ako na naman ang masesermunan ni Inay. Hay! Ang isang iyon, nakakita lang ng gwapo, tinubuan agad ng pakpak at bilog sa ulo.Nagsaing na muna ako at nag-igib ng tubig para sa pampaligo ni Pio. Mamaya ko na rin ipagpapatuloy ang pagbabanlaw na na-pending kanina dahil kay poncio pilato. Pagkatapos kong maisalang ang bigas sa kalan ay hinintay ko muna hanggang sa maluto. Binuksan ko rin ang maliit na estante na laging pinaglalagyan ng ulam namin subalit wala palang itinabi si Inay. Siguro bibili nalang kami mamaya ng pang-ulam. Nakakaumay na kasi na puro nalang isda ang ulam namin. Naaawa na rin ako sa anak ko dahil minsan kakaunti nalang rin kinakain nito.Natigil ako sa ginagawa ko ng makita ang humahangos na si Pio, papasok sa kusina. Nanlalaki ang mga mata nito pero may kislap ng kasiyahan. Naguluhan naman ako. “Bakit? Anong

"SERYOSO ka ba?" pang-uusisa pa ni Karolin sa akin mula sa kabilang linya. Naisipan ko kasi siyang tawagan dahil hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Habang si Pio naman ay kanina pa tulog sa tabi ko.Bumuntong-hininga ako bago magsalita. "Seryoso nga sabi, eh!" Umayos ako ng upo sa papag saka isinandal ang likod ko sa dingding. "Bakit ba hindi kami nilulubayan ng mga Montallejo? Nitong nakaraan lang, tatlong Montallejo ang nakasalamuha ko. Tapos kanina, isa na namang Montallejo?!" problemado kong sabi kay Karolin. Narinig ko naman itong natawa sa kabilang linya. "Relax ka lang, girl. Malay mo hindi na masundan pa iyon. Baka ang Minerva Montallejo na ang pinakahuling Montallejo na makakatagpo mo..." natatawang komento nito. Napailing nalang ako saka bahagyang napairap."Sana nga. Kasi sa totoo lang, di pa talaga ako maka-get over sa Zionn Montallejo na iyon. Hindi ko alam baka isang araw, may ipadala na lamang itong tao para paalisin kami dito sa tinitirhan namin. Hanggang ngayon, h