All Chapters of เล่ห์รักซาตานร้าย (LOVE DEVIL): Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 22——————————"…ค..คุณเคลย์ตัน..อื้ออ..คุณเทียร์..."อามิเกลมองเห็นเทียร์น่าอยู่ไกลยืนมองเขาและเธอด้วยแววตาโกรธจัด ตกใจตาโตรีบทักท้วงชายหนุ่ม นึกแล้วเชียวต้องมีคนมาเห็นเธอในสภาพแบบนี้กับเขาจนได้"ไม่ต้องสนใจ""คุณ!!" มือเล็กต่อต้านผลักอกแกร่งออกด้วยความยากเย็นทั้งเจ็บแผลที่อักเสบขึ้น"หืมม..."เคลย์ตันผละออกจากหญิงสาว อุ้มร่างเล็กลงจากตักแกร่งก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง อามิเกลมองอย่างโล่งใจที่เขายอมหยุดปึงง!ฟุ่บบ!แต่ก็ต้องตกใจจนเบิกตากว้างเมื่อเขาเดินไปปิดประตูเสียงดังแล้วปิดผ้าม่านอีกชั้นหนึ่ง คนที่ยืนมองอยู่ข้างนอกเมื่อสบตากับร่างสูงก็รีบเดินกลับเข้าไปตึกใหญ่ทันที"จะไปไหน" ร่างอรชรกำลังจะเดินหนีชายหนุ่มก็หันหลังกลับมาคว้าต้นแขนเล็กไว้ก่อน"...ก..เกล..ว๊ายย!"ชายหนุ่มนั่งลงโซฟาที่เดิมแล้วดึงคนตัวเล็กนั่งทับตัก จัดท่าให้ขาเรียวคร่อมสะโพกสอบไว้ด้วยความรวดเร็ว สะโพกเล็กนั่งบดเบียดท่อนเอ็นยาวใหญ่ตั้งลำแข็งขึ้นกว่าเดิม ก่อนจะรั้งร่างเล็กเข้ามาใกล้จนหน้าอกเบียดชิดแผงอกแกร่ง ชายหนุ่มกระตุกยิ้มกับใบหน้าตกใจตาโตของหญิงสาวคนบ้านี่! ยิ้มอะไรของเขานะหญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้องหลุบตามอง

ตอนที่ 24——————————ใบหน้าหล่อเหล่าซุกหาความหอมที่มาจากของใช้ส่วนตัวของเขาตามซอกคอขาว ชายหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างพอใจเมื่อได้กลิ่นประจำตัวเขาอยู่บนตัวเธอ มันรู้สึกดีแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จริงๆ แล้วรู้สึกตัวตั้งแต่คนตัวเล็กตื่นขึ้น แค่รอดูว่ายัยตัวแสบนี่จะทำอะไร สุดท้ายก็กลับมานอนข้างกายเขาอยู่ดีมือหนากอบกุมหน้าอกโตบีบขย้ำจนเธอสะดุ้งตกใจหลับตาปี๋ก่อนจะเอี้ยวตัวหันไปถามเขาให้แน่ใจ เขารู้สึกตัวจนได้…"อ้ะ!...ยังไม่หลับเหรอคะ""เพราะเธอ" ทำให้แกนกายที่มันหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาอีกครั้งเสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบา ลมหายใจร้อนตัดกับอากาศเย็นจัดเพราะเครื่องปรับอากาศ รดต้นคอหญิงสาวจนหวามเสียวทั้งร่าง จับเธอหันกลับไปแล้วรั้งสะโพกอวบเบียดชิดเข้ามาแนบแน่น"...อื้อ!..เกลเหนื่อยแล้วนะคะ ไม่ไหวแล้ว...""เธอนอนเฉยๆ ฉันทำเอง...อ่าส์.."มือหนาสั่นเทาถอดกางเกงในตัวเล็กออกให้พ้นทาง ควักท่อนเอ็นตั้งลำแข็งรูดขึ้นลงสองสามครั้งกดเข้าไปในร่องสาวทีเดียวจนมิดลำ"...อึกก!...อื้อออ..""...ซี๊ดดด!!..."ชายหนุ่มเล้าโลมเธอต่างๆ นานา จากความฝืดเคืองเริ่มขยับเข้าออกลื่นขึ้น บดกระแทกสะโพกสอบจนร่างเล็กหัวสั่นหัวคลอน นิ้วมือเรียวไ

ตอนที่ 26——————————ร่างอรชรปิดร้านเสร็จเรียบร้อย นีนก็กลับไปแล้ว จึงขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและนอนพักผ่อนด้วยความเหนื่อยล้า เธอเลือกที่จะไม่กลับบ้านในคืนนี้เพราะรู้สึกว่าที่นั่นไม่ใช่พื้นที่ของตัวเองอีกต่อไป คงต้องขอเวลาอีกสักพักหลังจากที่คุยกับเพื่อนเสร็จก็รีบตรงมายังร้านดอกไม้ทันที ร่างสูงใหญ่เคลย์ตันปลดล็อกประตูเข้าไปในร้านเดินผ่านความมืดขึ้นไปยังชั้นบนสุดที่หญิงสาวนอนหลับอยู่ หน้าจอมือถือตรงหัวเตียงสว่างขึ้นเป็นเวลาเดียวกับที่ชายหนุ่มเดินเข้ามาพอดีมือหนาหยิบขึ้นมาดู มีข้อความจากเบอร์ไม่ทราบชื่อ เปิดอ่านก็พบว่าเป็นข้อความของเดกซ์เตอร์ไอ้หน้าอ่อนที่เขาพึ่งลบเบอร์ออกจากมือถือเธอไปเมื่อเช้าเคลย์ตันเลือกดับอารมณ์ร้อนของตัวเองโดยการไปอาบน้ำ หญิงสาวรู้สึกตัวขึ้นเมื่อได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำเหมือนมีคนอยู่ในนั้น ร่างอรชรลุกขึ้นเปิดไฟก่อนจะเดินไปดูก็ต้องตกใจตาโตเมื่อร่างสูงใหญ่คุ้นตาเดินออกมามีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กของเธอพันรอบเอวสอบไว้เท่านั้น"นี่ผัว ไม่ใช่ผี ไม่ต้องตกใจขนาดนั้น"เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับก้าวเท้ายาวๆ เข้ามาหาหญิงสาว ทันทีที่ได้เห็นใบหน้าสวยหวานชัดเจนก็รู้ว่าเธอร้องไห้

ตอนที่ 28—————————— ท่อนแขนกำยำค่อยๆ อุ้มร่างเล็กนอนหลับปุ๋ยขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินออกจากห้องมาขึ้นรถที่เขาจอดไว้ไม่ไกล มุ่งหน้าตรงไปยังโรงแรมของตัวเองทันทีสายตาคมไล่มองตามกรอบหน้าหวานเปื้อนเหงื่อ เศษใบไม้เล็กๆ ติดผมสวยมือหนาเลื่อนไปหยิบออกให้ ร่างอรชรนอนหลับลึกไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าตัวเองโดนอุ้ม หลับลึกขนาดนี้หากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เขาจะทำยังไงกัน โยนให้จระเข้น้ำเค็มสัตว์เลี้ยงไอ้เบนท์ลีย์ดีหรือเปล่าชายหนุ่มส่ายหัวไปมาลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะไปอาบน้ำแล้วกลับมาเช็ดตัวเปลี่ยนชุดให้หญิงสาว มือหนาค่อยๆ ลากผ้าขนหนูสีขาวเปียกชื้นตามใบหน้าสวยลงมาซอกคอขาวมือหนาจัดการถอดชุดหญิงสาวออกจนหมด เผยให้เห็นเรือนร่างแบบบางแต่อวบอิ่มเต็มมือปรากฏตรงหน้า เลื่อนผ้าขนหนูผืนเล็กทั่วร่างกายสาว เคลย์ตันหลับตาสูดหายใจเข้าลึกๆ หักห้ามใจตัวเอง"โธ่เว้ย!..." มือหนาวางผ้าขนหนูลง ก่อนจะเอาผ้าห่มปิดตัวเธอไว้ลวกๆทำไมต้องมาอดทนหรือทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ นั่นคือสิ่งที่ชายหนุ่มคิดในใจหลังจากทิ้งตัวลงนอนข้างหญิงสาว ความสว่างในห้องกลายเป็นความมืดหลังจากที่เขาแตะนิ้วมือข้างเตียงนอน ตามด้วยเพิ่มความเย็นภายในห้องเพื่อดับคว

ตอนที่ 30—————————— ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูจากด้านนอก ทำเอาหัวใจหญิงสาวหล่นวูบ ใบหน้าสวยหวานตื่นตระหนกตัวสั่นกระวนกระวายมากขึ้นเป็นกอง"พี่ชาย! ปล่อยเพื่อนน้องนะ!.."อามิเกลรีบผลักออกจากคนตัวโต ลนลานรีบจัดชุดให้เข้าที่เข้าทาง หากแอลลี่เข้ามาเจอในสภาพแบบนี้เธอก็ไม่รู้จะมองหน้าแอลลี่ต่อได้ยังไงดี"...ฮื้ออ..คุณเคลย์ตัน.." มือบางพยายามติดกระดุมเสื้อให้ชายหนุ่มด้วยมือสั่นเทา"ยัยแอล!!" เสียงทุ้มเข้มแสดงถึงความหงุดหงิด ก่อนจะแต่งตัวให้เข้าที่เข้าทางไม่ให้ดูน่าเกลียดเกินไปพลั่วะ!!ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อประตูถูกเปิดออก หยดน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาทั้งกลัวและตกใจ"มิเกล..."แอลลี่รีบวิ่งเข้ามาหาเพื่อนทันที ช้อนสายตามองพี่ชายตัวเองอย่างเหลืออดเคลย์ตันมองไอ้เพื่อนตัวดีที่มันไม่รู้จักห้ามยัยแอลไว้ ก่อนที่คนโดนมองจะส่ายหัวยักไหล่ใส่เพราะห้ามแล้วแต่ความดื้อดึงของแอลลี่นั้นมีมากโข"โธ่เว้ย!!..."เสียงทุ้มสบถเสียงดังจนคนตัวเล็กข้างกายสะดุ้งตกใจ มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นกุมขมับหลับตาข่มอารมณ์หงุดหงิดก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา"เกลขอตัวกลับก่อนนะคะ ฝากขอโทษคุณลันตาด้วยนะคะคุณแอล""เกล เกล! อามิเกล!