All Chapters of ฝันร้ายพ่ายรัก(นายน์)คนเลว | นายน์ x พาฝัน: Chapter 61 - Chapter 70

คิมหันต์รีบตบบ่าแกร่งของเพื่อนรักเพื่อเป็นการปลอบใจแต่เมื่อมาลองคิดเล่นๆดูแล้วถ้าเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นกับตัวเขาเองยังไงก็คงต้องเครียดซึ่งนายน์สามารถรับรู้ได้ถึงความห่วงใยของกลุ่มเพื่อนสนิทก็พยักหน้านิ่งอย่างเข้าใจและขอบคุณ“กูว่ากูจะเลิกสูบบุหรี่ อยากพัก ว่าจะเลิกเหล้าด้วยเลย” ตัวเขาเองเมื่อกลับมาคิดๆดูแล้วเขาได้คำตอบว่าควรที่จะลองเลิกสูบบุหรี่และเหล้าดูเสียก่อนอย่างน้อยถ้าส่วนนั้นมันไม่หายการเลิกเหล้าเลิกบุหรี่ก็ยังเป็นผลดีต่อสุขภาพร่างกายของตัวเขาเอง“มันก็ดีแต่มันก็เลิกยากนะ!” นักรบที่นั่งฟังอยู่ก็พูดขึ้นเลิกบุหรี่นั้นเลิกยากมากครั้งหนึ่งเขาเลยลองเลิกดูแล้วแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ“ของแบบนี้ก็ต้องลองวะเพื่อน พวกกูเอาใจช่วยนะ” คิมหันต์ตบไหล่ปลอบใจเพื่อนอีกครั้งไม่ว่าไอ้นายน์มันจะเป็นยังไงเขาและเพื่อนจะคอยเอาใจช่วยมันอยู่ตรงนี้ไม่ทิ้งมันไปไหนแน่นอน“แล้วน้องฝันรู้ยัง” กัปตันถามไปถึงน้องฝันคนสวยไม่รู้ว่าป่านนี้ไอ้นายน์จะบอกความลับนั้นกับเธอหรือยังเพราะเรื่องนี้มันสำคัญมากสำหรับชีวิตคู่“ยัง! กูไม่กล้าบอก ถ้าบอกมีหวังได้ดีใจหัวเราะออกมาแน่เลย ยิ่งไม่อยากให้กูเอาอยู่ด้วย” นายน์ส่ายหน้าไปม

นายน์กัดฟันแน่นปฏิเสธ พยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดออกจากการจับของเพื่อนแต่ก็ไม่อาจหลุดไปได้เลยพวกมันทั้งสองคนจับเขาแน่นมากแน่นจนเกินไป ชายหนุ่มที่ไม่อยากแยกห่างจากเธอแม้แต่เพียงวันเดียวจู่ๆภายในหัวสมองของเขาก็เกิดความคิดแล่นเข้ามาว่า..เธออยากไปกับมัน“ฝันไม่ได้อยากไปกับใครทั้งนั้น!! ขอละคะขอให้ฝันได้หยุดพักหัวสมองบ้างไม่รู้จะมาทะเลาะอะไรกันที่นี่ ไม่อายคนอื่นเขาบ้างเหรอคะ ดูสิคะมีแต่คนมอง พวกพี่ไม่อายแต่ฝันอายนะ”เมื่อพาฝันพูดเสร็จเธอก็ถือโอกาสนั้นเดินสาวเท้าออกไปจากโรงอาหารของคณะทันที คะนิ้งและยูจินก็รีบเดินตามพาฝันไปติดๆเหลือก็เพียงแต่พลอยที่ยังคงต้องอยู่รอพี่ชายตัวดีของเธอ“เดี๋ยวก่อนสิฝัน!” นายน์ทำท่าจะวิ่งตามพาฝันไปแต่ก็ทำได้เพียงแค่คิดเพราะความจริงไอ้เพื่อนเวรทั้งสองมันยังคงจับเขาอยู่เหมือนเดิม“แล้วสรุปมึงจะเอายังไงมึงบอกมาเลยดีกว่าว่าจะเรียกเท่าไหร่” พอร์ชเมื่อเห็นว่าพาฝันเดินออกไปแล้วก็ถามไปยังเจ้าหนี้ของเธอ มันอยากได้เท่าไหร่ให้เรียกมาเขาจะยอมจ่ายมันตามที่ร้องขอ ถ้ามันแลกมาได้กับการเป็นอิสระของรุ่นน้องสาว ยังไงเขาก็ยอม“กูไม่รับเงินจากคนอย่างมึง!” นายน์ตะคอกเสียงใส่พอร์ชก่อนที่จ

พลอยที่รู้นิสัยของพี่ชายตัวเองเป็นอย่างดีก็ยิ้มขึ้นที่มุมปากก่อนที่จะหันหน้ามองไปยังพาฝันนี่ถ้าไม่ติดว่ายัยฝันมีพี่นายน์นะเธอคงจะเชียวให้พี่ชายของเธอไปแล้วและพอพูดถึงพี่นายน์ขึ้นมาก็พาลให้คิดไปถึงเรื่องที่เขาประกาศชัดในตอนที่อยู่ที่โรงอาหารของคณะบริหาร“ดูท่าแล้วยัยฝันมีหวังคงจะหนีอิตาพี่นายน์ไม่พ้นอย่างแน่นอนเพราะเขาเล่นล็อคเป้าหมายเอาไว้ซะขนาดนั้นแล้ว” พลอยที่นึกขึ้นได้ก็เอ่ยขึ้น“แล้วเรื่องพี่นายน์แกจะเอายังไงต่อไป ประกาศชัดซะขนาดนั้นดูท่าแล้วแกคงหนีพี่เขาไม่พ้น” คะนิ้งอดเป็นห่วงในตัวเพื่อนสาวไม่ได้จึงรีบถามคำถามที่อยากเธอเองก็อยากรู้“เขาก็แค่พูดไปงั้นแหละเหมือนหมาหวงก้างอะ เราไม่คิดว่าเขาพูดจริงจังอะไรหรอก” พาฝันที่ฟังพลอยกับคะนิ้งพูดถึงเรื่องพี่นายน์ขึ้นมาก็ส่ายหน้าเบาๆเธอไม่คิดว่าสิ่งที่เขาพูดในตอนนั้นจะเป็นความรู้สึกจริงๆของพี่เขาหรอกนะอย่างมากก็คงแค่หวงก้างกลัวว่าพี่พอร์ชจะมาแย่งเธอไปนั่นแหละก็แบบว่ายังเล่นสนุกกับร่างกายเธอไม่พอก็เลยกลัวว่าจะไม่คุ้มละมั้ง“ช่างเถอะๆ ไปเข้าเรียนกันดีกว่านี่ก็ใกล้จะถึงเวลาเริ่มเรียนแล้ว” พาฝันบอกปัดอย่างคนที่ไม่คิดที่จะสนใจเพราะเธอในตอนนี้ไม่ไ

“พี่ปล่อยฝันลงนะแล้วมาทิ้งกระเป๋าของคนอื่นลงพื้นแบบนี้ได้ยังไงกัน” เธอไม่ลืมที่จะต่อว่าเขาถึงเรื่องที่เขาโยนกระเป๋าของเธอลงพื้น เธอจำได้ดีว่ากระเป๋าสะพายใบนี้เป็นของขวัญวันเกิดจากพ่อและแม่ พวกท่านซื้อให้เธอเนื่องในวันเกิดอายุครบ 17ปี พาฝันทั้งรักและชอบใช้กระเป๋าใบนี้มาตลอดนายน์เลือกที่จะไม่ตอบอะไรเพราะในตอนนี้มีสิ่งที่สำคัญที่สนุกๆกำลังรอเธออยู่ในห้องไม่รอช้าให้เธอได้ทุบเขาจนระบมไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มรุ่นพี่ก็ได้สาวเท้าพาร่างบางเข้าไปยังห้องนอน เขาวางเธอลงบนเตียงนอนใหญ่ของเขานายน์ยืนมองพาฝันด้วยสายตาที่กำลังคิดอะไรบางอย่างส่วนคนที่โดนมองนั้นก็เริ่มรับรู้ได้ถึงสายตาที่จ้องมาของเขาเธอจึงรีบตะโกนไล่เขาให้ออกไป“มองอะไรน่ะออกไปนะ!”“ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด!!” ชายหนุ่มหัวร้อนไม่ได้สนใจเสียงที่ตะโกนไล่เขาเลยสักนิด เขาเริ่มใช้สายตาแทะโลมไปยังหญิงสาวอีกครั้งเรื่องที่บอกว่าสนุกกำลังจะเริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนนี้ พาฝันเม้มปากแน่นไอ้สายตาอันตรายนั่นมันโคตรจะน่ากลัวใจก็เต้นแรงตึกๆตักๆไม่หยุดพักบอกให้เธอถอดเสื้ออย่างนั้นเหรอไม่มีทาง เธอจะไม่ยอมถอดเสื้อผ้าออกตามที่เขาได้บอกหรอกนะ“จะบ้าเหรอจ้างให้ก็ไม่ถอดห

“อ๊า พี่นายน์~ อึก เจ็บนะ!!”“ก็ทำให้เจ็บไงจะได้รู้ถึงความรู้สึกพี่”หนุ่มบริหารปล่อยแขนเล็กให้เป็นอิสระเขาจ้องมองสบนัยน์ตาคู่สวยก่อนที่จะซบใบหน้าลงที่ซอกคอขาวเนียน ลิ้นสากตวักออกมาไล่เลียไปตามซอกคอลามไปยังบริเวณใบหู หญิงสาวที่โดนลิ้นร้ายโลมเลียก็ถึงกับทำอะไรไม่ถูกมันทั้งรู้สึกเสียดเสียวอีกใจก็อยากจะผลักเขาให้ออกห่างและด้วยความที่เธอเอาแต่ครุ่นคิดจึงไม่ทันได้สังเกตเลยว่านายน์ได้ไล่ไต่ระดับลงไปยังบริเวณสะดือสวยของเธอเสียแล้ว เขาแยกเรียวของเธอให้ออกจากกันพร้อมกับซุกใบหน้าเข้าสูดดมความหอมของกลีบดอกไม้เนียนสวย“พี่นายน์อย่านะ!!”และคงไม่ทันเสียแล้ว ชายหนุ่มเงยหน้าส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับเธอมาถึงขั้นนี้แล้วจะให้เขาออกห่างได้อย่างไร นายน์ซุกใบหน้าเริ่มไล่เลียไปตามรอยแยกที่มีน้ำฉ่ำเยิ้มส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งชวนหลงใหลแผล็บ! แผล็บ!“อะ..”เพียงแค่แรกเริ่มลงลิ้นก็ทำให้พาฝันถึงกับสะดุ้งเธอไม่รอช้าที่จะถอยไปข้างหลังอย่างลืมตัว นายน์ที่เห็นท่าทางของพาฝันก็รีบคว้าเรือนกายที่พยายามจะถอยหนีให้เข้าใกล้ยิ่งกว่าเดิมพร้อมกับใช้สองมือหนาของเขาล๊อคเข้าที่ต้นขาของเธอเอาไว้แน่น“พี่ขอเลียน้ำของเธอหน่อยนะ!”นายน