“พี่ไม่คิดที่จะชอบเธอหรอกนะ! พี่ไม่ชอบคนอ้วนน่ะเข้าใจไว้ด้วย ลองคิดดูสิว่าจะหน้าอายแค่ไหนที่ต้องเดินคู่ไปกับคนอ้วนๆแบบเธอ พี่ทำใจยอมรับไม่ได้หรอกนะ”
더 보기“อ่าส์~ โอ้ว ซี๊ด ดี ดีมาก” เสียงทุ้มแหบพร่าส่งเสียงครางกระเส่าดังลั่นอยู่ภายในห้องน้ำ ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหล่ากำลังโดนสาวสวยสุดเซ็กซี่ในชุดทำงานขย่มท่อนลำอย่างเอาเป็นเอาตาย สาบเสื้อของเธอแยกออกจากกัน เสื้อในถูกเลิกเอาขึ้นมากองไว้บนเนินอก กระโปรงสั้นถูกถลกขึ้นมาอยู่บนเอวคอด ร่างบางขยับร่างกายขย่มขึ้นลงพลางใช้มือโอบรอบลำคอชายหนุ่ม เขาโน้มใบหน้าหล่อเหล่าเข้าไปแนบชิดยอดอกสีชมพูอ่อนหวาน
ปลายลิ้นสากตวัดเลียยอดอกสีชมพูเม็ดเล็กจนมันแข็งเป็นไตชูชัน มืออีกข้างบีบเคล้นคลึงเต้าอวบอีกข้างด้วยความมันเขี้ยว
“อื้อ~ อะ มินนี่เสียวค่ะ อ๊ะ! น้องนายน์ขา~” หญิงสาวสุดเร่าร้อนขย่มแรงขึ้นด้วยความเสียวซ่านทั้งเนื้อทั้งตัวเปียกชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ผุดออกมาตามร่างกาย ใบหน้าสวยสุดเย้ายวนหลับตาพริ้ม มือขยำอยู่ที่เส้นผมหนานุ่มสีดำเงาของชายหนุ่มรุ่นน้อง
“อ่าส์~ อีกนิดจะแตก” เขาผละออกจากเต้านมอวบครางเสียงแหบพร่าเมื่อความสุขใกล้เข้ามาถึง ชายหนุ่มกระแทกเอวสอบสวนดันขึ้นไปไม่หยุด ทั้งคู่มองตากันหยดเยิ้มจากนั้นริมฝีปากของพวกเขาก็ประกบทาบทับกันด้วยความเร่าร้อนลิ้นแลกลิ้นอย่างดูดดื่ม
ปึก! ปึก! ปึก!
เอวสอบสวนสะโพกขึ้นไปพลางใช้มือจับเอวคอดของหญิงสาวเอาไว้แน่นแล้วรีบกระแทกตอกอัดเข้าออกด้วยความรุนแรง บทเพลงรักบรรเลงไปด้วยความเสียดเสียวแต่แล้วจู่ๆก็มีเสียงเหมือนมีใครกำลังเปิดประตูเข้ามา
แอ๊ด!
“พี่นายน์!!” หญิงสาวรูปร่างอ้วนท้วมสมบูรณ์หุบยิ้มลงทันทีเมื่อเข้ามาเห็นฉากเด็ดสุดร้อนแรงของผู้ชายที่เธอแอบชอบกับผู้หญิงที่คาดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่พนักงานของที่นี่
นี่พวกเขากำลังมีอะไรกันในห้องน้ำบริษัทเนี่ยนะแล้วคือไม่ล็อคประตูด้วย
“ว๊าย! ใครกันคะ” ผู้หญิงคนนั้นดูตกใจจนรีบขยับเรือนร่างโอบกอดแนบชิดพี่นายน์ของเธอเอาไว้ด้วยความเขินอายที่มีใครก็ไม่รู้เดินเข้ามาพบเธอกับเขาซึ่งกำลังอยู่ในสภาพแบบนี้
“ออกไป!” นายน์หลุบตามองหญิงสาวที่เดินเข้ามาขัดจังหวะเพียงนิดพร้อมกับออกคำสั่งเสียงแข็งให้เธอออกไป ร่างแกร่งเริ่มขยับเอวสอบกระแทกเสยขึ้นลงอีกครั้ง มือหนาโอบกอดหญิงสาวบนหน้าตัก หลุบตาไปมองเห็นเธอคนนั้นอีกครั้งก็ยังคงเห็นเธอยืนตัวแข็งทื่อยืนค้างอยู่กับที่แบบนั้นสงสัยจะไม่ได้ยินเขาจึงแผดเสียงไล่เธออีกครั้ง
“บอกให้ออกไปไงพาฝัน!” เธอสะดุ้งเริ่มรู้สึกตัวมองไปยังคนที่เธอแอบชอบกับผู้หญิงคนนั้น เห็นแล้วเจ็บปวดเสียใจยิ่งนัก ภาพตรงหน้าทำให้เธอใจแหลกสลาย เธอรีบหันหลังกลับพลางใช้มือปัดคาบหยดน้ำตาบนใบหน้าที่มันไหลซึมออกมาอย่างลวกๆแล้วรีบเดินหายออกไปจากตรงนี้
“น้องนายน์พี่จะเสร็จช่วยเลียหัวนมแรงๆให้พี่มินนี่ทีนะคะ อ๊ะ อื้อ แบบนั้น..แบบนั้นเลยค่ะ” หญิงสาวรุ่นพี่บดควงสะโพกขยับขึ้นลงไปตามจังหวะที่ร้อนแรง เธอใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางแล้วอีกเพียงแค่เอื้อม เธอจึงได้ร้องขอให้น้องนายน์ช่วยทำให้เธอเสียวและเสร็จเร็วขึ้นไปอีก
นายน์ทำตามที่เธอร้องขอปลายลิ้นสากตวัดลากเลียระรัวไปยังหัวนมชมพูเม็ดเล็ก กดเน้นๆแรงๆตรงหัวนมสีหวาน ดูดครอบครองกลืนกินหัวนมอย่างคนที่หิวกระหาย ลิ้นสากพลิ้วไหวระรัวปัดแกว่งไปมาอย่างเชี่ยวชาญจนทำให้หญิงสาวรุ่นพี่ร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน
“อ๊ะ! น้องนายน์พี่จะเสร็จ กระแทกเข้ามาแรงๆเลยค่ะ อ๊า~”
นายน์กระแทกกระทั้นเอวสอบเสยขึ้นไปกระแทกเข้าออกร่องสวาทด้วยความเมามันส์ ลิ้นสากตวัดเรียวลิ้นลงบนหัวนมเน้นๆมืออีกข้างล็อคเอวบางเอาไว้แน่น
ตับ! ตับ! ตับ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้องน้ำ
“แตกแล้ว ซี๊ด~” เสียงครางกระเส่าดังขึ้นอีกครั้งเมื่อความสุขสมจ่ออยู่ที่ปลายกระบอกเตรียมพร้อมที่จะได้ปลดปล่อยออกมา
“อ่าส์/อร๊ายย” ทั้งคู่เสร็จสมไปพร้อมๆกัน รุ่นพี่สาวสุดเซ็กซี่ลุกขึ้นยืนแล้วรีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย เธอหยิบกระดาษทิชชู่ขึ้นมาเช็ดทำความสะอาดส่วนล่างของเธอ เปรยตามองไปที่ชายหนุ่มรุ่นน้องก็พบว่าเขากำลังถอดถุงยางอนามัยออกและทิ้งมันลงในถังขยะ
“น้องนายน์พวกเรามาแลกคอนแทคติดต่อกันเอาไว้ดีมั้ย? เผื่ออยาก..” หญิงสาวรุ่นพี่เอ่ยไปยังชายหนุ่มรุ่นน้องที่กำลังยืนแต่งตัวอยู่
“ไม่ดีกว่าครับ ผมชอบเอาแค่ครั้งเดียวไม่เอาซ้ำ!” คำพูดของชายหนุ่มทำเธอเสียเซลฟ์อยู่ไม่น้อยนึกไม่ถึงว่าน้องนายน์สุดหล่อจะเป็นบุคคลประเภทนี้ ประเภทที่เอาแค่ครั้งเดียวไม่เอาซ้ำ
“พี่มินนี่ไม่เด็ดเหรอคะ” เธอลูบไล้ไปตามอกแกร่งถูไถไปยังหัวนมจากทางด้านนอกเสื้อเชิ้ตราคาแพงของเขา เพื่อหวังที่จะอยากกระตุ้นให้เขาเอาเธออีกสักทีสองที
“หลวม!!!”
“นี่นายน์” รุ่นพี่สาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่โดนชายหนุ่มรุ่นน้องพูดกับเธอแบบนี้ บอกว่าเธอ ’หลวม’ ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงยังไงก็ไม่สมควรที่จะพูดออกมาแบบนี้ไหม มือเรียวกำแน่นไปด้วยความโกรธที่โดนชายหนุ่มรุ่นน้องหลอกด่า เสียทั้งตัวเสียทั้งน้ำก็หวังที่จะอยากได้ อยากเอากับเขาต่อแต่นี่อะไรเอาเสร็จด่าเสร็จก็จะแยกย้ายกันเดินออกไป
“ไปก่อนนะครับขอบคุณที่ยอมให้เอาฟรีๆ หึ!”
นายน์บอกกับรุ่นพี่สาวคนสวยอีกครั้ง แล้วก็เดินออกไปจากห้องน้ำ ทิ้งหญิงสาวรุ่นพี่ให้อยู่กับความตกตะลึงไปกับคำพูดคำจาสุดร้ายกาจของชายหนุ่มรุ่นน้องลูกเจ้าของบริษัท
นายน์เดินออกมาได้ไม่ไกลจากห้องน้ำเท่าไหร่นักก็เจอเข้ากับเธอคนเดิม คนที่เข้าไปขัดจังหวะเขาเมื่อสักครู่นี้ เขาเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าหญิงสาวพร้อมกับมองไปยังถุงขนมที่เธอหอบมาเยอะแยะเต็มไปหมด
“พี่นายน์” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นรองเท้าของผู้ชายมายืนหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ
“เธอมาทำไมที่นี่! มาหาคุณพ่อของเธอเหรอหรือว่าเธอมีธุระอะไรจะคุยกับพี่อย่างงั้นใช่มั้ย?” นายน์ถามไปยังเด็กสาวที่อยู่ในชุดนักเรียนมัธยมปลายใส่แว่นหนาเตอะ
“ใจเย็นๆไม่ต้องแย่งกันถ้าพวกมึงต่างก็มีเด็กกันอยู่แล้วงั้นน้องคนนี้กูขอแล้วกัน” นักรบที่ฟังพวกมันจ้องจะแย่งน้องคนนี้แต่ติดที่ว่าต่างคนก็ต่างมีเด็กอยู่ก็ได้พูดขึ้นเพราะตอนนี้เขาว่างไม่มีความสัมพันธ์กับสาวคนไหน“ข้ามศพกูไปก่อนครับไอ้เหี้ยนักรบ!” นายน์ยกขาขึ้นมาวางเอาไว้บนเก้าอี้ สายตาดุถูกส่งไปยังไอ้นักรบเพื่อนรัก“ฮ่าๆ แม่งโคตรจะหวงก้างทั้งๆที่ยังไม่ทันได้จีบน้องเขาด้วยซ้ำ” นักรบหัวเราะออกมาดังลั่นดูก็รู้ว่าไอ้นายน์มันต้องชอบน้องคนนี้ เขาก็แค่แกล้งๆแหย่มันเพียงเท่านั้นไม่ได้คิดอยากจะเข้าไปจีบเธออย่างที่ปากพูดออกไปสักหน่อย“ระดับนี้แล้วคงไม่ต้องจีบข้ามไปเย..ได้เลย พวกมึงคอยดู!” นายน์ที่ดูจะมั่นใจเหลือเกินว่าเธอจะต้องชอบเขาอย่างแน่นอนก็พูดขิงเพื่อนไปทันทีพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วมุ่งหน้าเดินเข้าไปหาเธอคนนั้น-พาฝัน-ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยจึงได้หันไปมองอย่างเพ่งเล็งและทันทีที่ได้มองเห็นว่าเขาคนนั้นเป็นใคร หัวใจก็เริ่มเต้นแรงขึ้นแต่มันไม่ได้ใจเต้นแรงเพราะยังชอบเขาหรอกนะก็แค่ตื่นเต้นว่าเขาจะจดจำฉันได้หรือไม่ต่างหาก ว่าฉันก็คือเด็กผู้หญิงคนนั้น คนที่อ้วนแล้ว
“ดีจัง..นี่ฉันยังคุยกับฝันอยู่เลยนะว่าอยากให้พวกแกได้รู้จักกัน พวกเราจะได้รวมทีมกันสี่คน พวกแกว่าดีมั้ย?” คะนิ้งยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจไปกับภาพตรงหน้าที่เพื่อนเข้ากันได้เป็นอย่างดี“เยี่ยมเลยงั้นแกแอดไลน์ฉันมานะ ยูจินน่ะฉันมีไลน์เรียบร้อยแล้ว ฉันสร้างกลุ่มไว้รอแล้วเดี๋ยวดึงแกลงกลุ่มเลย” พลอยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดไปที่หน้าไลน์กดเปิดคิวอาร์โค๊ดของตัวเองแล้วยื่นไปให้คะนิ้ง“โอเค ฉันแอดไลน์พลอยไปแล้วนะ” คะนิ้งรีบเปิดหน้าไลน์ของตัวเองเช่นกันและรีบแอดเพิ่มพลอยทันที พลอยพยักหน้ารับรู้และดึงคะนิ้งกับพาฝันเข้ามาในกลุ่มแชทที่มีเธอกับยูจินอยู่ด้วยกันแล้วคณะศิลปกรรมศาสตร์ในระหว่างที่พาฝันกับคะนิ้งกำลังนั่งรออาจารย์อยู่นั้นก็ได้มีรุ่นพี่สาวเดินเข้ามายืนหยุดหน้าห้องแล้วเริ่มมองไปยังเหล่านักศึกษาในชั้น สายตาคมมองไปทั่วๆห้องแล้วมาหยุดอยู่ที่พาฝันกับคะนิ้งรุ่นพี่คนนั้นเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหน้าพาฝันและคะนิ้ง“น้องๆคะ สนใจลงประกวดดาวคณะมั้ยคะ พวกน้องสวยมากเลย” รุ่นพี่คนนั้นเชิญชวนฉันกับคะนิ้งให้ลงประกวดดาวคณะ ให้ตายตั้งแต่ได้รับพรวิเศษมาก็เริ่มมีอะไรแปลกเกิดขึ้นเยอะเลย เปลี่ยนไปมากจนฉันตามไม่ทัน“ฝั
มหาลัย ACชีวิตในรั้วมหาลัยได้เริ่มต้นขึ้นแล้ววันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของพาฝันและพลอย ทำให้พวกเธอทั้งสองขับรถออกมาจากคอนโดก่อนเวลาเล็กน้อยเพราะกลัวรถติดและตอนนี้พวกเธอทั้งสองได้มาถึงมหาลัยเป็นที่เรียบร้อย ทั้งสองเดินมาถึงยังแถวนักศึกษาปีที่1 ที่ต่างพากันพูดคุยสนุกสนานแบ่งแถวแยกไปตามคณะ“ตื่นเต้นมั้ยยัยฝัน” พลอยที่มือเย็นเฉียบจับเข้าไปที่มือของพาฝัน..เพื่อนรักซึ่งมือของเธอก็เย็นไม่ต่างไปกับมือของตนเอง“อื้อ~ เราตื่นเต้นมากเลยแต่เสียดายที่พวกเราไม่ได้เรียนด้วยกัน” ร่างบางพยักหน้ารัวๆยอมรับว่าตอนนี้รู้สึกประหม่าและตื่นเต้นเป็นอย่างมากอีกทั้งยังแอบเสียดายที่พวกเธอไม่ได้เรียนด้วยกันเหมือนดั่งตอนชั้นมัธยม“ตอนกลางวันหรือตอนเย็นถ้าว่างตรงกันก็รีบนัดกินข้าวด้วยกันเลยนะ อย่าลืมฉันเชียวล่ะ!!” พลอยไม่ลืมที่จะบอกกล่าวเน้นย้ำกับเพื่อนสนิทเอาไว้ เธอกลัวพาฝันจะลืมเธอถ้าไปเจอกับเพื่อนคนใหม่“เราไม่มีวันลืมพลอยเด็ดขาด เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเรา” พาฝันพูดหนักแน่น ใครจะไปลืมเพื่อนสนิทคนนี้ได้ลงคอ พลอยเป็นทั้งเพื่อนเป็นทั้งพี่น้องที่ยอมรับในตัวเธอ ในตอนที่เธอยังคงมีรูปร่างอ้วน“เหมือนกันแต่ต่อไปทั
-วันประกาศผลสอบเข้ามหาลัย-คาเฟ่ ChiChiพาฝันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเข้าไปยังเว็บไซต์ที่ลงประกาศผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัย มือเรียวค่อยๆกดเลื่อนดูรายชื่อของตัวเองอย่างใจจดใจจ่อ ลุ้นสุดๆลุ้นจนเสียงหัวใจแทบจะหลุดออกมาเต้นรัวๆข้างนอกและแล้วเธอก็พบเข้ากับรายชื่อของตัวเองมือเรียวยกขึ้นสะกิดไปยังไหล่บางของเพื่อนสนิทที่กำลังเลื่อนดูรายชื่อของตัวเองผ่านทางหน้าจอโทรศัพท์มือถือไม่ต่างกันกับพาฝัน “พลอย~ เราสอบเข้าคณะที่เราเลือกได้แล้ว!!”“กรี๊ด~ เหมือนกัน นะ..นี่ไง ฉันตื่นเต้นจนมือสั่นไปหมดแล้ว” พลอยเห็นรายชื่อของตัวเองแล้วก็กรีดร้องขึ้นด้วยความดีใจพร้อมกับยืนโทรศัพท์มือถือไปให้พาฝันได้ดูว่าเธอเองก็สอบติดในคณะบริหารแล้วเช่นกัน“พวกเราจะเป็นนักศึกษาปี1 กันแล้ว” พาฝันยิ้มจนแก้มปริดีใจอย่างถึงที่สุดที่มีวันนี้ วันที่พวกเธอสอบติดในคณะที่เลือกและคาดหวังเอาไว้ตั้งแต่แรก“เออแล้วนี่แกได้บอกกับพ่อแม่เรื่องย้ายออกมาอยู่หออย่างที่ฉันบอกมั้ย..ฝัน”“เรารอผลสอบออกก่อนแล้วถึงจะขอพ่อกับแม่น่ะแต่พวกท่านคงให้อยู่แล้วเพราะจากบ้านเราไปมหาลัยไกลมากเลย พวกเราไปหารค่าห้องกันนะ..พลอย”“จัดไปวัยรุ่น” ทั้งคู่บีบมือให้ก
“ก็หมายความว่าต่อไปเจ้าจะไม่รู้สึกรักผู้ชายคนนั้นอีกต่อไป เจ้าจะว่าอย่างไรจะยอมแลกความผอมความสวยกับสิ่งนี้หรือไม่?” หญิงคนนั้นถามย้ำเธออีกครั้งซึ่งคำถามนี้ทำเธอขนลุกชัน ใจหายอยู่ไม่น้อยที่ต้องคิดว่าต่อไปเธอจะไม่มีความรู้สึกรักชอบกับพี่ชายคนที่เธอเคยแอบชอบเขาอีกต่อไปพาฝันชั่งใจอยู่เพียงครู่แล้วจึงตอบกลับไปว่า“ฝันเองก็ไม่ต้องการที่จะชอบคนอย่างพี่นายน์อีกต่อไปแล้วค่ะ ถ้าทำให้ฝันผอมและสวยได้ ฝันยินดีแลก แต่ทุกคนจะยังจำฝันได้อยู่มั้ยคะ?” ร่างอวบเม้มปากแน่นแล้วถามกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ถามในสิ่งที่เธอยังคงสงสัย สิ่งที่เธอกังวลมากที่สุดก็คือพ่อกับแม่และเพื่อนๆที่โรงเรียนจะยังจำเธอได้หรือไม่เท่านั้นเอง“ครอบครัวและเพื่อนของเจ้าจะยังจำเจ้าได้อย่างแน่นอน จะจำได้ว่าเจ้ารูปร่างผอมแบบนี้มาตั้งแต่จำความได้แล้ว”“ฝันตกลงค่ะ” เธอพยักหน้าตอบตกลงในที่สุดและในชั่วพริบตาเดียว พาฝันจากเดิมที่มีรูปร่างอ้วนก็ได้เปลี่ยนไปราวกับว่าเป็นคนละคน“ลองส่องกระจกดู” เขายื่นกระจกที่อยู่ในมือของตนเองไปให้พาฝันเธอหยิบกระจกนำขึ้นมาส่องดูตัวเอง มองเข้าไปในกระจกปรากฏว่าเป็นรูปของหญิงสาวรูปร่างผอมบอบบางแต่ใบหน้าเธอช่างล
“ขอบคุณมากเลยนะคะ” พาฝันผละตัวออกจากพ่อแล้วรีบเอ่ยคำขอบคุณมอบให้กับเขาที่เป็นคนช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ถ้าไม่ได้เขาเธอก็คงบาดเจ็บหนักหรือตายไปแล้วก็ได้“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ พี่ไปก่อนนะ” นายน์ที่เห็นว่าตอนนี้เด็กคนนี้มีพ่อคอยอยู่ดูแลแล้ว เขาจึงเลือกที่จะขอตัวกลับก่อน ก่อนไปก็ไม่ลืมที่จะบอกลาไปยังสาวน้อยรูปร่างอวบอ้วน“ขอบคุณพี่นายน์อีกครั้งนะคะที่พาหนูมาทำแผล” พาฝันเด็กสาววัยมัธยมรีบยกมือขึ้นขอบคุณไปยังชายหนุ่มที่ได้ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ เขาเพียงแค่ยิ้มและเดินออกไปเดินออกไปพร้อมกับหัวใจของเธอ เธอตกหลุมรักเขาเข้าให้แล้ว“เป็นอย่างไรบ้างลูก เจ็บตรงไหนอีกบ้างหรือเปล่า” พ่อเอ่ยถามพาฝันอีกครั้งด้วยความเป็นห่วงลูกสาวเหลือเกิน“ฝันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะพ่อ ว่าแต่พี่เขาคือใครเหรอคะทำไมพ่อถึงได้รู้จักเขา” พาฝันที่อยากรู้ว่าเขาคนนั้นคือใครแล้วทำไมพ่อของเธอถึงได้รู้จักกับเขาก็ได้ถามพ่อออกไป“เขาเป็นลูกชายของคุณปฐวี เจ้าของบริษัทที่พ่อทำงานอยู่น่ะ”“อ่อ เป็นแบบนี่เอง” เด็กสาวพยักหน้าหงึกหงักที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ลูกเจ้าของบริษัทที่พ่อของเธอทำงานอยู่อย่างนั้นเอง“ว่าแต่เราถามถึงพี่เขาทำไมหรื
댓글