บททั้งหมดของ หลงกลผัวกำมะลอ (NC 18+): บทที่ 31 - บทที่ 40

"ที่รัก วันนี้ภัทรค้างที่นี่ได้ไหม""ทำไมไม่กลับคอนโดตัวเอง คุณจะมาอยู่ทำไมคอนโดแพร ห้องแพรยังแคบกว่าห้องนอนเพนต์เฮาส์ของคุณเลย""งั้นเราไปค้างที่เพนต์เฮาส์ผมกันไหมครับ""ไม่เอา แพรจะกลับห้องแพร" เพื่อนแพรยังคงยืนกรานไม่ให้เขาค้างห้องเธอ ก็พักหลังๆ มานี้เขาค้างห้องเธอบ่อยมาก จนบางครั้งนึกว่าเขาโดนยึดเพนต์เฮาส์ไปแล้วเสียอีก"ภัทรนอนไม่หลับถ้านอนคนเดียว ขอนอนห้องแพรได้ไหมคะ" นั่นไงลูกอ้อน มีคะ มีขา แล้วเธอก็แพ้ผู้ชายขี้อ้อน โดยเฉพาะผู้ชายที่ชื่อภัทร เบื่อความใจอ่อนของตัวเอง ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเธอก็ใจอ่อนตลอด"งั้นไปนอนเพนต์เฮาส์แล้วกันค่ะ" สุดท้ายก็ยอมใจอ่อน นอนห้องเขาแล้วกัน อย่างน้อยก็สะดวกสบายกว่าห้องเธอ ไม่สิ ต้องใช้คำว่าสะดวกสบายกว่าเยอะมากต่างหาก เพราะห้องเขามีทุกอย่างครบครัน แถมยังมีคนทำอาหารให้ด้วย ผิดกับห้องของเธอ อย่างมากเขาก็แค่ได้กินอาหารตามสั่งใต้คอนโด"ที่รัก วันนี้คุณสวยมากเลยรู้ไหม" ชายหนุ่มกระซิบข้างหูของแฟนสาวเมื่อทั้งสองก้าวเข้ามาในเพนต์เฮาส์ ภัทรสวมกอดเพื่อนแพรจากข้างหลัง "ตัวแพรก็หอมมาก""พอแล้ว เพราะแบบนี้แพรถึงไม่อยากให้ภัทรนอนห้องด้วย พออยู่กันสองคนแล้วมือไม้เป็นป

เมื่อดื่มกันได้ประมาณหนึ่ง ปริญและปุณณัฐต้องขอตัวกลับ เพราะแฟนสาวของทั้งคู่มารับกลับแล้ว เหลือเพียงหนุ่มเกาหลีที่ไม่มีใครมารับ และเขาคงนอนค้างที่นี่เพราะเพนต์เฮาส์ของเพื่อนมีหลายห้องนอน"อืม...ว่าไงจ๊ะที่รัก" คนเกาหลีที่เข้าใจภาษาไทยบ้างนิดหน่อย ได้ยินเพื่อนรับโทรศัพท์ด้วยเสียงสองแล้วอดมองบนไม่ได้ ความหลงแฟนในตัวภัทรนั้นมีมากเสียจนมองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่า หลงมาก"ที่รัก อยู่ข้างล่างเหรอ เดี๋ยวลงไปรับนะครับ" เมื่อรับสายแฟนสาวแล้ว ภัทรก็หันไปทางเพื่อนเกาหลีของเขา"แฟนกูมา มึงไปนอนห้องมึงเลย" คนที่พร้อมเทเพื่อนเมื่อแฟนมาสั่ง ช่วยไม่ได้ เขาอยากอยู่ตามลำพังกับแฟนสาวกำมะลอ ตั้งแต่เพื่อนแพรรู้เรื่องแฟนเก่าของเขา เธอก็ดูห่างเหินจากเขา จนวันนี้เขาส่งข้อความไปออดอ้อนว่ามาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย เพราะพรุ่งนี้เขาต้องเดินทางไปเมืองจีนสองสามวัน จนเพื่อนแพรยอมใจอ่อนมานอนค้างที่เพนต์เฮาส์ ส่วนไอ้เพื่อนคิมของเขาน่ะเหรอ ให้มันกลับไปนอนคอนโดมันเลย"มึงทิ้งเพื่อนได้โหดร้ายมาก ที่แม่กูบอกว่าคนไทยใจดีเนี่ย คงไม่ใช่พวกมึงสามตัวใช่ไหม" คิมซูฮยอนอดบ่นไม่ได้ ก็เพื่อนเขาแต่ละคนทิ้งเขาแบบไม่ไยดี"เออ...พูดมาก เดี

"อือ...อือ...ภัทร แพรไม่ไหวแล้ว" เสียงร้องพร้อมกับน้ำตารินตรงหางตา"ไม่...ไหว...ก็ปล่อยออกมาครับ" ชายหนุ่มตอบเสียงอู้อี้ ริมฝีปากยังคงลากลงมาตรงแอ่งสะดือ เขาไล้ลิ้นทักทายสะดืองาม ก่อนจะมาหยุดตรงจุดยอดของความรู้สึกทั้งหมดของหญิงสาว เขาดูดกลืนปลายยอด เพียงแค่ดูดกลืนครั้งแรกเพื่อนแพรก็ร้องครางไม่หยุด ยกสะโพกขึ้นด้วยแรงเสียว เมื่อเขาใช้ปลายลิ้นเขี่ยรัวตรงปลายยอดของติ่งเสียว ยิ่งสร้างความสุขสม และเสียงร้องไม่เป็นภาษาของเพื่อนแพรบ่งบอกว่าเธอใกล้มากแล้ว เขาเร่งจังหวะนิ้วมือและปลายลิ้น"ภัทร...ภัทร...อ๊า...อ๊า...ภัทร...อือ" เธอร้องสุดพร้อมทั้งแอ่นสะโพกขึ้นรับทั้งลิ้นและนิ้วมือของเขา มือทั้งสองข้างของหญิงสาวกดศีรษะของชายหนุ่มเข้าหาจุดสงวนของเธอเสียงร้องของเพื่อนแพรดังกว่าทุกครั้ง และเธอไม่อยากเชื่อว่านั่นคือเสียงเธอ ความสุขที่เสร็จสมแบบรุนแรงกว่าทุกครั้ง เขาพาเธอสุขสมถึงสองครั้งซ้อนจนเธอสั่นสะท้านไปทั้งตัวชายหนุ่มไม่รอช้า เขาเลื่อนตัวเองขึ้นมาให้ปากประกบปากอีกครั้ง หน้าอกนุ่มหยุ่นเบียดแนบกับหน้าอกแกร่ง หญิงสาวรู้สึกถึงแรงเสียดทานระหว่างจุดสงวนของเธอและเขา เธอรู้สึกได้ถึงความแข็งขึงของเขาได้ด

ปริญจ้องเพื่อนที่ทำหน้ายุ่ง เพราะวันนี้แฟนของเขาและแฟนของเพื่อนมีนัดเจอกับหนุ่มโปรแกรมเมอร์ ทั้งที่ก็รู้ว่าเป็นเรื่องงาน แต่ดูเหมือนเพื่อนของเขาจะไม่ได้คิดอย่างนั้น“มึงเป็นห่าอะไร หน้าเป็นตูด" ปริญอดถามไม่ได้ เพราะว่าเพื่อนเขาหน้าตาบอกบุญไม่รับตั้งแต่ แฟนกำมะลอของเขาเดินออกจากห้องไป"เปล๊า""โหโคตรปลอม มองจากพะเยายังรู้เลยว่ามึงปลอมมาก""ไม่มีอะไร" ชายหนุ่มยังคงปากแข็ง ใครจะยอมรับล่ะว่า ตอนนี้เขาดันติดกับดักที่ตัวเองวางไว้ แต่ที่น่าโมโหคือเพื่อนแพรไม่ยอมพูดถึงเหตุการณ์วันนั้นอีก ตอนแรกเขาคิดว่าเธอจะต้องรีบพาเขาไปจดทะเบียน แต่เธอกลับทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แถมยังเหมือนไม่ค่อยอยากเจอเขา"ไอ้ภัทร บอกกูมาเลยว่ามึงกับคุณแพรยังไงกัน""ไอ้ปริ้นส์ กูจะอะไร มึงก็เห็นว่าเขาสนใจอะไรกูไหม" ภัทรคิดอย่างที่พูดจริงๆ เพื่อนแพรดูเฉยและปกติมาก จนบางครั้งเขาก็แอบน้อยใจไม่ได้ เพราะเกิดเรื่องคืนนั้น เธอก็หนีกลับคอนโดตอนเช้าในขณะที่เขายังคงนอนหลับใหล ก็คนมันหมดแรงนี่หว่า จนวันนี้เกือบหนึ่งสัปดาห์ที่เขาไม่ได้เจอเธอ เพราะว่างานที่ยุ่งมากและต้องเดินทางไปจีน จากกำหนดเดิมแค่สองถึงสามวัน ก็ไอ้น้องชายตั

รถตู้คันหรูวิ่งไปบนถนนเมืองกรุง อากาศวันนี้มีฝนปรอยๆ ทุกอย่างข้างนอกดูวุ่นวายไปด้วยรถราและเสียงดังจอแจ ส่วนข้างในรถหรูมีแต่เสียงลมหายใจ พอ พอกันทีความรู้สึกนี้“แพร...คิดถึงกันไหม”“จะทำอะไร” อยู่ๆ เขาก็ลุกจากเบาะของตัวเองแล้วมาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ อย่าบอกนะว่า...ขอแต่งงาน“ขอ...ขอ...จูบหน่อยได้ไหม คิดถึง”“บ้า...” ใครจะกล้าบอกว่าเธอก็อยากเหมือนกัน ผ่านมาเกือบสัปดาห์ที่ไม่ได้ใกล้ชิดกัน“อืม...” คนหน้าด้านไม่ได้สนใจคำตอบของหญิงสาว มอบจูบดูดดื่มให้แฟนสาวกำมะลอ ซึ่งตอนนี้ข้ามขั้นเป็นเมียทางพฤตินัย...“ที่รัก ใจเย็นก่อนค่ะ” หญิงสาวต้องร้องห้าม เพราะเขาไม่ได้แค่จูบเขา ยังลากลิ้นลงมาถึงหน้าอกเธอแล้ว แล้วเขาปลดกระดุมเสื้อเธอไปตอนไหนเนี่ย เร็วมาก ไว้ใจไม่ได้เลย พ่อคนมือไว“ภัทรคิดถึงแพร...แพรไม่คิดถึงภัทรเหรอครับ” ปากก็พูดไปว่าคิดถึง ส่วนหน้าก็ยังซุกอยู่บนอกงาม นี่เขา...คิดถึงเธอ...หรือคิดถึง...นมเธอกันแน่“อือ...ที่รัก...อย่าเพิ่ง” ตอนนี้ทั้งสองยังอยู่บนรถตู้หรู ถึงคนขับรถและคนข้างนอกจะมองไม่เห็น แต่ก็ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบนรถ“ภัทร...ภัทร...อืม...อย่าเพิ่ง...ไม่เอาบนรถ”“แล้วเอาที