All Chapters of เกลียดรัก : Chapter 51 - Chapter 60

ช่วงดึกของสุดสัปดาห์ หลังออกมาจากโรงพยาบาลรักษ์เพราะมีเคสด่วน ธีรเดชก็นั่งรถที่เลขาคนสนิทเป็นผู้ขับมายังบ้านหลังที่อยู่ติดกับบ้านของอารญาทางฝั่งซ้าย เพื่อมาทำความรู้จักกับคนที่เขาจ้างให้มาเฝ้าบ้านของอารญาอย่างเป็นทางการ หลังจากให้นิธิเป็นคนออกหน้าแทนมาโดยตลอด ทันทีที่เดินเข้ามาในบ้าน สายตาคมกล้าของคุณชายหมอก็ปะทะเข้ากับผู้ชายสองคน คนหนึ่งรูปร่างผอมสูง ผิวขาวจนสว่าง แถมยังหน้าหวานจนผู้หญิงยังอาย ส่วนอีกคนหุ่นใหญ่ล่ำกล้ามโตสมเป็นชายชาติทหาร “นี่คุณชายธีรเดช เจ้านายผมครับ”นิธิเอ่ยแนะนำอย่างง่ายๆ“สวัสดีครับ ผมกัญฉัตร เรียกกัญเฉยๆ ก็ได้”กัญฉัตร อิทธิพัฒน์พงศ์ เอ่ยทักทายและแนะนำตัวด้วยท่าทางเป็นมิตร ได้ยินกิตติศัพท์ของอีกฝ่ายมานาน พอได้มาเห็นตัวจริงวันนั้นถึงได้รู้ว่าสิ่งที่ได้ยินมาไม่ต่างจากความเป็นจริง คุณชายธีรเดชเปี่ยมไปด้วยความเป็นผู้ดีอย่างถึงแก่น แต่แววตานิ่งๆ ทว่าซุกซ่อนเขี้ยวเล็บอันแสนคมไว้นั้นก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน “ส่วนผมคงไม่ต้องแนะนำตัวเนอะ” มารุต พิชิตเชิดชัย ไอ้หนุ่มกล้ามโตหน้าตากวนโอ๊ยเอ่ยอย่างยียวน ก่อนจะเดินมาสวมกอดธีรเดช ผู้ซึ่งเป็นญาติห่างๆ คุณชายหมอตบหลังอ

กัญฉัตรวกกลับมาที่ผับคิงส์อีกครั้ง หลังจากภารกิจคุ้มครองคนสำคัญของเจ้านายชั่วคราวเสร็จสิ้น คราวนี้เขาเดินเข้าไปด้วยท่าทางหัวเสีย เนื่องจากคนที่ให้คอยตามน้องชายโทรมาแจ้งว่าไอ้เด็กเวรนั่นหนีเที่ยว ไม่กลับบ้านมาหลายวัน แถมยังไม่ยอมไปเรียนมาเป็นอาทิตย์ เพราะติดแฟน นรกเถอะ! วันนี้คงถึงคราวดวงกุดของกัญรัญ ไอ้น้องตัวแสบ เพราะพิกัดที่ได้มาแน่ชัด แน่นอนว่าตอนนี้มันคงกำลังกินดื่มและสังสรรค์อยู่กับแฟนอย่างสำราญใจ เล่นเกมวิ่งไล่จับมานานแต่จับไม่ได้สักที จนชื่อเสียงของตำรวจมือดีแทบป่นปี้เพราะถูกปู่ด่ากระทบกระเทียบจนหูชา คราวนี้ล่ะเขาจะจับให้มั่น แล้วกระทืบซ้ำให้สาแก่ใจ ขายาวๆ ภายใต้กางเกงยีนส์ขาเดฟขาดเข่าตามสไตล์แฟชั่นก้าวอาดๆ ขึ้นบันไดมายังชั้นสองของผับ ก่อนที่เท้าภายใต้รองเท้าคอมแบทจะหยุดกึกลงตรงหน้าห้องวีไอพีเจ็ด “เข้าไม่ได้นะครับ”มือที่กำลังจะผลักประตูให้เปิดออกชะงักเล็กน้อย เมื่อเสียงหนึ่งดังขึ้น แล้วอีกฝ่ายก็ตรงเข้ามาดันไหล่ของเขาออกจากหน้าประตู ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม “เชิญครับคุณผู้หญิง ห้องนี้เป็นห้องส่วนตัวของแขกวีไอพีครับ”คำว่า ‘คุณผู้หญิง’ ทำให้ควันแทบออกหูคนที่อุตส่

“ไม่ต้อง ‘หึง’ หรอกน่าเด็กดื้อ ก็บอกแล้วไง ว่าพี่กับมนธิราถอนหมั้นกันไปนานแล้ว เขาก็มีคนของเขา ส่วนพี่ก็มีน้องอาย และเมื่อคืนพี่ก็ไม่ได้ไปกับเขา เขาก็แค่บังเอิญเจอพี่ แล้วมาขอนั่งด้วย ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น” “…”เธอไม่โต้ตอบอะไร รู้แต่ว่าหน้าตัวเองเหมือนจะไหม้ชอบกล “จะบอกความลับให้…ที่จริงพี่แอบตามไปเฝ้าน้องอาย”หลังจากก้มลงกระซิบชิดใบหูน้อย ธีรเดชก็เลื่อนปากมาจูบแก้มอิ่มหนักๆ เล่นเอาคนตัวเล็กหลุดจากภวังค์ สะดุ้งเฮือก ตาโต ยกมือขึ้นกุมแก้มร้อนจี๋ พอจะเอาเรื่องอีกฝ่ายก็ผิวปากเดินไปหาลูกเสียแล้ว สัปดาห์ถัดมา ธีรเดชก็นัดกัญฉัตรมาเจอที่ผับแห่งหนึ่งซึ่งอยู่แถวเอกมัย จุดประสงค์ไม่ใช่การดื่มเหล้า แต่เพื่อให้อีกฝ่ายหาทางแฝงตัวสืบถึงสิ่งชั่วช้าที่ดาริกากับแม่ของหล่อนกำลังทำอยู่ เพราะรู้มาจากวงในว่าที่นี่เปิดผับบังหน้า แต่จริงๆ แล้วค้ายาและฟอกเงินให้คนมีสี เรียกง่ายๆ ก็คือมีเส้นใหญ่หนุนหลัง “เป็นไงได้เรื่องไหม?”คนที่เพิ่งมาถึงเนื่องจากมีเคสด่วนที่โรงพยาบาลเอ่ยถาม หลังจากทรุดกายลงนั่งตรงข้ามกับผู้ที่มาก่อน กัญฉัตรฉลาดเลือกที่จะนั่งอยู่ในมุมที่มองเห็นทั่วทั้งผับ แต่ไม่สะด

วันนี้เธอจะนั่งให้สุดสาย ให้มันรู้ไปว่าคนที่คิดจะสะกดรอยตามเธอจะตามไหว ถ้ามีคนตามจริงๆ ก็คงมีจังหวะที่เธออาจได้เห็นหน้าอีกฝ่ายบ้างล่ะ ครั้นคิดได้เช่นนั้น เธอก็กดมือถือโทรไปหาพลช “เฮียวันนี้อายขอเข้างานสายนะคะ มีเหตุสุดวิสัยจริงๆ ค่ะ แล้วก็มีเรื่องอยากให้เฮียช่วยด้วยค่ะ” เมื่อปลายสายตอบตกลง เธอก็เอ่ยบอก“เหมือนมีคนสะกดรอยตามอาย เฮียช่วยมารับอายที่…” หลังจากเอ่ยแจ้งพิกัดที่น้อยคนนักจะรู้ว่ามีซอยหนึ่งทะลุไปถึงผับของพลชได้ อารญาก็วางสาย จากนั้นก็ทำเป็นนั่งรถสองแถวปกติ ทว่าตากลับลอบมองไปยังเบื้องหลังอยู่เรื่อยๆ ในจังหวะที่รถติดไฟแดงเธอก็เหลือบไปเห็นคนที่นั่งในรถคันหนึ่ง ซึ่งจอดเยื้องท้ายรถสองแถวคนละเลน ฟิล์มกระจกทึบจนเกินค่ามาตรฐาน แต่ยังเห็นเค้าลางที่คุ้นหน้าเอามากๆ “ดาริกางั้นเหรอ?”เธอพึมพำกับตัวเองอย่างไม่แน่ใจ ขยับไปนั่งท้ายๆ แล้วเพ่งสายตาไปยังรถคันที่ว่า กระทั่งไฟเขียว แทนที่รถคันดังกล่าวจะตามมา แต่กลับเลี้ยวไปอีกทาง ทำให้อารญาขมวดคิ้วมุ่น ยังไม่ฟันธงเสียทีเดียว เพราะมองเห็นไม่ชัดเจนเลยไม่แน่ใจว่าใช่ดาริกาหรือไม่ที่สะกดรอยตามเธอ แต่ถ้าหากใช่แล้วเหตุใดอีกฝ่ายถึงไม่ตามมา อา

“ฉันไม่ได้หลบหน้าคุณ”เธอสวนกลับเสียงขึ้นจมูก พลางดิ้นอึกอัก“ทำแบบนี้เขาเรียกว่าหลบ”เจ้าของแววตาดุๆ ย้ำอย่างชัดถ้อยชัดคำ ครั้นเธอจะขัดขืนเขาก็กระชับวงแขนแกร่งให้มากยิ่งขึ้น แล้วก้มลงมาหาจนปลายจมูกคมสันแทบจรดปลายจมูกรั้น “ฉันไม่ได้…” อารญาเอ่ยปฏิเสธได้เพียงเท่านั้น ปากหยักก็โฉบลงมาผนึกปากอิ่ม ทำเอาคนถูกจู่โจมถึงกับตาโต ตัวแข็งทื่อ กว่าจะได้สติก็ตอนที่ปากหยักขบเม้มปากอิ่มอย่างเย้าแหย่แกมล่อลวงครั้นเธอตั้งท่าจะดิ้นรนขัดขืน และเบี่ยงหน้าหลบเลี่ยง มือใหญ่ก็จับล็อกคางมนเอาไว้ พร้อมกันนั้นปลายลิ้นสากก็แทรกเข้ามาในอุ้งปากนุ่มนิ่มอย่างมีชั้นเชิง จากนั้นก็เกี่ยวกระหวัดดูดดึงลิ้นน้อย บ้างบดขยี้อย่างดุดันระคนตะกละตะกลาม จนเธอหลงเพริด อารมณ์เตลิดสุดกู่ กระทั่งเสียงรถดังแว่วเข้าหู สติที่หลุดลอยไปเพราะถูกล่อลวงด้วยสัมผัสช่ำชองหวามใจจึงกลับมาอีกครั้ง มือสั่นเทาดันร่างใหญ่ให้ถอยห่าง “พี่จะไปส่งที่บ้าน”นอกจากจะไม่ขยับเขยื้อนแล้ว ธีรเดชยังลากร่างบางติดมือไปยังรถที่กำลังติดเครื่องรอท่า โดยไม่นำพาการขืนกายเอาไว้อย่างสุดความสามารถ พอรำคาญเข้าหน่อยเขาก็พ่นลมหายใจออกมาหนักๆ หยุดลากเธอ แต่เปลี่ย