บททั้งหมดของ เด็กดื้อของเตชินท์: บทที่ 21 - บทที่ 30

หลังจากนั้นภายในรถก็เงียบไป จนกระทั่งศิลากับซีเซียกลับเข้ามาในรถพร้อมกับของกินในเซเว่นเต็มไม้เต็มมือด้านน้ำพั้นซ์ที่เห็นซีเซียถือนมเปรี้ยวในมืออยู่หนึ่งขวดก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ก่อนจะเอ่ยพูดกับซีเซียไป"เซียทำไมมีนมเปรี้ยวขวดเดียวล่ะ แล้วไหนของเราอ่ะ""ก็เห็นพั้นซ์ไม่ชอบกินนมเปรี้ยวเราก็เลยไม่ได้ซื้อมาให้ ซื้อมาแค่ของเราขวดเดียว""แต่ตอนนี้เราอยากกิน งั้นเราขอนะ"พรึ่บ!พูดจบน้ำพั้นซ์ก็แย่งขวดนมเปรี้ยวมาจากมือซีเซียทันที ทว่าซีเซียก็แย่งกลับมาทันควันพรึ่บ!"ไม่ให้ นมเปรี้ยวขวดนี้เราซื้อมานะ แล้วเราก็อยากกินมากด้วย""แต่เราจะเอา แล้วเราก็อยากกินมากเหมือนกัน""อะไรของพั้นซ์เนี่ย ทำไมต้องมาแย่งเราด้วย"สองสาวโต้เถียงพลางยื้อแย่งขวดนมเปรี้ยวไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร จนสองหนุ่มใหญ่ที่มองอยู่ตั้งแต่แรกถึงกับกุมขมับ"งานยากแล้วไอเต" ศิลาพึมพำออกมา เพราะงานยากอยู่ตรงหน้าเสียแล้ว ส่วนเตชินท์ที่เป็นคนกลางจึงเอ่ยห้ามสองสาวออกไป"เด็กๆใจเย็นๆก่อนนะครับอย่าแย่งกัน"ขวับ!น้ำพั้นซ์กับซีเซียหันขวับมามองเตชินท์พร้อมกันทันทีด้วยใบหน้าหงิกงอทั้งคู่ ทำเอาเตชินท์สะดุ้ง รู้สึกขนลุกกับสายตาเชือดเฉือนข

เมื่อเข้ามาด้านหลังห้องทำงาน ก็พบกับอีกห้องหนึ่งที่มีขนาดไม่ใหญ่มาก และมีเตียงนอนหรูขนาดหกฟุตสีขาวสะอาดตาตั้งอยู่กลางห้อง ห้องนี้เปรียบเสมือนเซฟโซนของเตชินท์ เป็นพื้นที่ที่เขาชอบมาอยู่มากที่สุด ทว่าสิ่งที่ดึงดูดสายตาของคนตัวเล็ก สิ่งที่ทำให้เธอต้องสตั้นนิ่งไปก็คือภาพถ่ายที่ติดอยู่ตามผนังห้องทุกด้าน มีทั้งภาพขนาดใหญ่ขนาดกลางขนาดเล็กหรือทุกขนาด ซึ่งทุกภาพมันคือภาพถ่ายของเธอในอิริยาบถต่างๆเต็มไปหมด และเมื่อตั้งสติได้กับภาพตรงหน้าที่เห็น สองขาเรียวเล็กก็ค่อยๆก้าวเดินไปยังภาพถ่ายข้างผนังห้องที่อยู่ใกล้ตัวที่สุด ก่อนจะเอามือลูบภาพถ่ายของตัวเองแล้วเดินลูบลากยาวไปเรื่อยๆ จนไปหยุดอยู่ที่ภาพเธอในชุดนักศึกษา ก่อนจะหันไปมองคนตัวโตที่ยืนมองเธออยู่ แล้วเอ่ยถามเขาออกไป"นี่มันอะไรกันคะอาเต ทำไมมีแต่รูปหนูเต็มไปหมดเลย"ได้ยินเช่นนั้นเตชินท์ไม่ได้ตอบในทันที เขาเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กแล้วหยุดยืนตรงหน้าเธอ ก่อนจะเอ่ยตอบออกไปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"นี่แหละครับคือเหตุผล อาไม่ได้ทำเจ้าชู้ใส่หนูอย่างที่หนูคิดเลย แต่ที่อาทำไปเพราะอารักหนู อาแอบรักหนูมานานแล้วครับหูนพั้นซ์ รักตั้งแต่วันที่หนูรับสายวีดีโอคอลของอาแท

วันต่อมาตอนนี้ทุกคนในบ้านต่างรู้สถานะใหม่ระหว่างเตชินท์กับน้ำพั้นซ์แล้ว และน้ำพั้นซ์ก็ไม่พ้นโดนซีเซียแซวไปเป็นที่เรียบร้อย ด้านศิลาก็แซวเตชินท์ไม่ต่างกันที่พาเด็กมาอยู่บ้านวันแรกก็จับเด็กกินตับเสียแล้ววันนี้เตชินท์ได้พาน้ำพั้นซ์ออกมาทานอาหารซีฟู้ดริมทะเลตามที่ได้บอกกับเธอไว้ว่าจะพามาเที่ยวเพื่อเป็นการไถ่โทษเรื่องที่เขาเผลอทำบทรักกับเธอแรงไป โดยมีศิลากับซีเซียมาด้วยหลังจากที่ทั้งสี่คนทานอาหารซีฟู้ดกันเสร็จ สองหนุ่มใหญ่ก็พาสองสาวน้อยของพวกเขาไปเดินห้าง ตามฉบับหนุ่มสายเปย์ขณะที่สองสาวเดินอยู่ในห้างพูดคุยกันไปเรื่อย โดยมีสองหนุ่มใหญ่เดินตามหลังไม่ห่าง ด้านซีเซียที่อยากถ่ายติ๊กต๊อกขึ้นมาตามสไตส์เด็กติดแกรมก็หันไปพูดกับน้ำพั้นซ์ที่เดินเคียงข้างกัน"พั้นซ์ถ่ายติ๊กต๊อกกันไหม แบบเดินไปข้างหน้าแล้วหันมามองกล้องแบบคลิปสโลอ่ะ""อ๋อได้ดิ เดี๋ยวถ่ายอัดเป็นคลิปไว้เฉยๆก่อนแล้วค่อยไปตัดต่อใส่เพลงเอาทีหลังเนอะ""โอเค"เมื่อตกลงกันเสร็จ ซีเซียก็ยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้น้ำพั้นซ์ถ่ายติ๊กต๊อกให้เธอ จากนั้นสองสาวก็เริ่มอัดคลิปตามที่คุยกันไว้ ด้านสองหนุ่มใหญ่ก็รู้หน้าที่ของตัวเอง พวกเขายืนรออยู่ด้านหลังเ

เมื่อทั้งสี่คนกลับมาถึงบ้าน ศิลาก็ขอตัวพาซีเซียกลับบ้านของเขา ตามที่เคยตกลงกันไว้ว่าถ้าหากเตชินท์มีเมียเมื่อไหร่ก็จะยอมปล่อยซีเซียให้ไปอยู่บ้านของศิลาและเมื่อศิลาพาซีเซียกลับไปแล้ว เตชินท์ก็เดินขึ้นไปชั้นบน น้ำพั้นซ์ที่เห็นเช่นนั้นจึงรีบเดินตามไปทันที พลางเอ่ยถามออกไป"อาเตจะไปไหนคะ""ห้องทำงานครับ อามีประชุมออนไลน์" เตชินท์เอ่ยตอบโดยที่ยังเดินไปข้างหน้า ไม่ได้หันกลับมามองคนตัวเล็กเลย เพราะเขากำลังแกล้งเมินเธออยู่ แต่เขาก็มีประชุมออนไลน์จริงๆ ถึงแม้เขาจะหายงอนเธอแล้ว แต่เขายังอยากที่จะแกล้งงอนเธอต่อ เพราะแค่อยากให้เธอง้อเขาอีก อยากใจละลายใจระทวยกับการง้อของเด็กก็เท่านั้นด้านน้ำพั้นซ์พอได้ยินคนตัวโตบอกว่ามีประชุมออนไลน์ สองเท้าเล็กก็หยุดชะงักกับที่ โดยไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็เลือกที่จะเดินไปอีกทาง เพราะไม่อยากตามไปรบกวนเขาในเวลาทำงานน้ำพั้นซ์เดินมานั่งตรงประตูด้านข้างของบ้าน ดวงตากลมโตทอดมองไปยังสระน้ำสีฟ้าใสดูสะอาดตา พอได้อยู่คนเดียวโดยไม่มีซีเซียหรือคนคอยคุยด้วย ภายในใจก็รู้สึกอ้างว้างขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกคิดถึงตากับยาย คิดถึงบ้าน คิดถึงทุกอย่างที่ใต้ ทว่าอยู่ๆโทรศัพท์ในกระเป

สองวันต่อมาวันนี้เตชินท์หาเวลาว่างพาน้ำพั้นซ์กลับใต้มาหาคนเป็นตากับยาย แต่ซีเซียกับศิลาไม่ได้มาด้วย เนื่องจากซีเซียนั้นท้องอยู่ จึงไม่สามารถนั่งรถเดินทางไกลๆได้เพราะจะเสี่ยงอันตรายต่อครรภ์อ่อนๆเตชินท์กับน้ำพั้นซ์เดินทางมาถึงใต้ช่วงเวลาตะวันใกล้ตกดินพอดี หลังจากที่น้ำพั้นซ์พูดคุยและกอดหอมคนเป็นตากับยายด้วยความคิดถึงจนหนำใจแล้ว ทุกคนก็พากันลงไปทานข้าวเย็นข้างล่างตรงใต้ถุนบ้าน ในขณะที่ทุกคนกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ เสียงรถมอเตอร์ไซค์ของดิวที่ขับเข้ามาในบ้านก็ดึงความสนใจของทุกคนให้หันไปมอง ด้านดิวเมื่อจอดรถเสร็จก็เดินมุ่งตรงมาทางทุกคนทันที ก่อนจะเอ่ยทักทายน้ำพั้นซ์ไป"หลบมาถึงนานแล้วเนาะพั้นซ์" (กลับมาถึงนานแล้วเหรอพั้นซ์)"ถึงสักพักแล้วล่ะ" น้ำพั้นซ์เอ่ยตอบดิว ก่อนจะหันมามองคนตัวโตข้างๆที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว เมื่อเห็นเขามองมาแววตาเต็มไปด้วยคำถาม แต่เขาก็เงียบ เธอเองก็เลยไม่รู้จะพูดอะไร กระทั่งเสียงคนเป็นยายดังขึ้น"รู้ได้ไงว่าเจ้าพั้นซ์มันกลับบ้าน ได้ข่าวไวจริงนะเอ็ง""กะพั้นซ์โทรบอกผม ไม่ให้ผมโร้พรือล่ะยาย" (ก็พั้นซ์โทรบอกผม ไม่ให้ผมรู้ได้ไงล่ะยาย"ด้านน้ำพั้นซ์ตอนนี้นั่งก้มหน้างุด เพราะ