Todos los capítulos de แผนรักนายตัวร้าย: Capítulo 81 - Capítulo 90

ดินเดินตามฝ้ายเข้ามาในห้อง เขาเห็นเธอยืนกอดอกมองออกไปที่นอกหน้าต่างจึงเดินเข้าไปกอดเอวเธอจากข้างหลัง "ปล่อยนะคะ..พี่ดิน.."ฝ้ายแกะมือของเขาออก "พี่ไม่ปล่อย..พี่ขอโทษ..ฝ้ายอย่าโกรธพี่เลยนะ"ดินกอดเธอแน่น "พี่ดินดื้ออ่ะ..ฝ้ายไม่อยากพูดด้วย" "ฝ้ายคับ..พี่แค่หวงเมียของพี่แค่นั้นเอง..อย่าโกรธเลยนะ" "แต่นี่..พี่กรนะคะ..เพื่อนของพี่ดินเองแท้ๆอ่ะ" "พี่รู้คับ..พี่พูดเล่น..ไอ้กรมันก็รู้" "แต่สีหน้ากับท่าทางของพี่ดิน..ไม่เหมือนพูดเล่นเลยนะคะ" "เอ่อ..มันก็มี..หวงจริงๆบ้าง..แต่ไม่ได้จริงจัง..อย่าโกรธเลยนะ..คนดี"ดินก้มลงไปพูดข้างๆหูของเธอ "เอ่อ..ไม่โกรธก็ได้ค่ะ..แต่ต่อไปอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ..กับคนอื่นฝ้ายไม่ว่าแต่กับเพื่อนของพี่ดิน..มันน่าเกลียดค่ะ" ฝ้ายหน้าแดงนิดๆที่เขาก้มมาพูดข้างๆหู มันทำให้ใจของเธอสั่นอย่างบอกไม่ถูก "หายโกรธพี่แล้วจริงๆนะ" ดินรู้ว่าฝ้ายเขินเพราะเห็นหน้าของเธอเริ่มแดงจึงก้มไปพูดจนติดหูของเธอขึ้นอีก "เอ่อ..ค่ะ..ไม่โกรธแล้ว..แต่พี่ดินปล่อยฝ้ายก่อนนะคะ..ฝ้ายจะไปอาบน้ำค่ะ"ฝ้ายใจเต้นแรงมากขึ้น "ยังไม่ต้องอาบน้ำหรอก..ให้พี่กอดอีกหน่อยนะ"ดินกระซิบเบาๆที่ข้างหู "แต่ตัวฝ้ายมี

"คนงานรักฝ้ายทุกคนเลยนะ..ทั้งรักทั้งเชื่อฟังเลย"กรบอก "ฝ้ายอยู่กับพวกเขาแบบคนในครอบครัวมาตั้งแต่ทำไร่แรกๆน่ะค่ะ..ทุกคนจึงค่อนข้างสนิทสนมกัน น้าชิด น้าใบ น้าสมและน้าขวัญเป็นอดีตทหารพรานและตชด.แล้วก็เป็นเพื่อนกันมาทำงานที่ไร่ของฝ้ายตั้งแต่แรกๆแล้วก็พาครอบครัวมาทำด้วยเลยเหมือนครอบครัวใหญ่..ฝ้ายก็ได้พวกน้าๆนี่แหละค่ะที่ช่วยในทุกๆเรื่อง"ฝ้ายบอก "ถึงว่า..พวกเขาถึงได้บอกว่ารักฝ้ายเหมือนลูกสาวเพราะว่าฝ้ายให้ความสนิทสนมกับทุกคนเหมือนคนในครอบครัวนี่เอง..นี่ล่ะคนจะเป็นนายคนต้องแบบนี้..ต้องมีทั้งพระเดชและพระคุณด้วยถึงจะปกครองคนได้"กรบอกยิ้มๆ "ก็บอกแล้วว่าเมียกูเก่งไง"ดินยิ้ม "ใช่..เมียมึงเก่ง..แต่กูแปลกใจว่าทำไมเมื่อเช้า..มึงถึงยอมให้ฝ้ายโทรหากูได้ล่ะ..ไม่หวงแล้วเหรอมึง"กรถามแซวๆ "หวงโว้ย!..แต่ถ้ากูหวงฝ้ายกับมึง..ฝ้ายก็จะโกรธกู..เพราะว่ามึงเป็นเพื่อนของกูไง"ดินบอกเสียงเรียบๆ "อ้อ!..นอกจากขี้หวง..ขี้หึงแล้วยังกลัวเมียอีกด้วยนะมึง..เออ...ฝ้ายนี่..เก่งนะที่ทำให้เพื่อนพี่เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้..ตอนที่ไอ้ดินมันเรียนมหาลัยนะมีสาวๆมาชอบมันหลายคน..แต่ละคนสวยๆทั้งนั้น..มันก็ไม่เคยสนใจใครเลยแถมทำตัวเหมื

ทุกคนเดินตามฝ้ายไปจนถึงที่เกือบติดชายเขา ตรงนั้นมีฟางข้าววางปูพื้นไว้อย่างหนาแล้วข้างบนก็มีผ้าปูทับไว้อีกชั้น "ตรงนี้แหละค่ะ..ใช้ได้มั้ยคะพี่กร"ฝ้ายถาม "ได้คับ..ทำที่ฝึกได้ดีนะ"กรชม "น้าๆเขาเป็นคนทำน่ะค่ะ..งั้นก็เตรียมตัวเลยนะคะ"ฝ้ายบอก เธอส่งปืนพกกับมีดสั้นที่ขาให้กับดาว กรกับฝ้ายเข้าไปยืนอยู่ในที่ฝึกเรียบร้อยแล้ว กรเป็นฝ่ายเข้าไปประชิดตัวของฝ้ายก่อนแต่เธอก็ตอบโต้และสวนกลับได้ทุกครั้ง กรมองออกว่าฝ้ายเคลื่อนที่ได้คล่องแคล่วมาก จนเหมือนมืออาชีพมากกว่าจะฝึกไว้แค่ป้องกันตัว กรเข้าใกล้ฝ้ายแทบจะไม่ได้เลย แถมเวลาเข้าไปใกล้ก็จะถูกเธอสวนกลับมาทุกที ดิน ฝ่างกับดาวและทุกคนที่ยืนดูอยู่ก็มองออกว่ากรกับฝ้ายฝีมือสูสีกันมาก แล้วในที่สุดกรก็ยกมือขึ้น "พี่ว่าพอแค่นี้แหละ...โอ้โห!นี่ถ้าไม่มาลองเองจะไม่เชื่อเด็ดขาดว่าฝ้ายจะเก่งขนาดนี้"กรชมตรงๆ "ไม่หรอกค่ะ..พี่กรออมมือมากกว่า"ฝ้ายยิ้มน้อยๆ "พวกผมบอกแล้ว...ว่าหนูฝ้ายไม่ธรรมดา"น้าขวัญพูด "ว่าไงมึง..ฝีมือยายฝ้าย"ฝ่างถาม "ฝ้ายเก่งมากๆ..กูยังไม่สามารถเข้าถึงตัวได้เลย..ทั้งตั้งรับทั้งตอบโต้ไวเหมือนนักสู้มืออาชีพ..มากกว่าจะฝึกไว้แค่ป้องกันตัวนะ"กรชม

"555..กูคงไม่ได้มาทำให้พวกมึงปวดหัวนะ"กรขำ "เออ..ป่าวหรอก...เมียพวกกูก็ดุอย่างนี้แหละ...นิสัยคล้ายกันแต่เมียกูจะดุไม่จริงจังมากเหมือนน้องกูหรอก...รายนั้นน่ะ..สายตางี้..มึงก็เห็นแล้วนี่"ฝ่างยิ้ม "เออ..กูเห็น..งั้นกูไปเอาของก่อนเดี๋ยวมานะ"กรบอก "เออ..ไม่ต้องรีบล่ะ"ดินบอก กรจึงเดินไปที่รถแล้วขับออกไป สักพักก็ขับรถกลับเข้ามา "มาถึงแล้วเหรอกร..เห็นตาฝ่างบอกว่ากรจะมาอยู่ที่นี่...แม่ก็ว่าดีแล้วจะไปอยู่ที่โรงแรมทำไมให้มันไกล..อยู่ด้วยกันมีอะไรจะได้คุยกันได้เลย"แม่ยิ้ม "ผมต้องขอรบกวนด้วยนะคับแม่"กรยิ้ม "อ้าว!มึงมาถึงแล้วเหรอ...เอากระเป๋าขึ้นมาข้างบนเลย..ดาวกับยายฝ้ายจัดห้องให้เสร็จแล้ว"ฝ่างยืนบอกมาจากระเบียงข้างบน "ผมขอเอาของไปเก็บก่อนนะคับ"กรบอก "ตามสบายนะลูก"แม่บอก กรจึงยกกระเป๋าขึ้นไปข้างบนห้อง "พี่กรพักห้องนี้นะคะ..ขาดเหลืออะไรก็บอกฝ้ายได้นะ"ฝ้ายยิ้ม "ขอบใจนะฝ้าย..ดาวด้วยที่จัดห้องให้"กรยิ้ม "งั้น..มึงก็เก็บของให้เสร็จแล้วเดี๋ยวก็ลงไปข้างล่างล่ะ.."ฝ่างบอก "เออ..เดี๋ยวกูลงไป"กรบอก ฝ่าง ดาว ฝ้ายกับดินจึงเดินลงมาข้างล่าง "เออ..แม่มีอะไรจะบอกแต่เห็นพวกเรายุ่งๆกันเลยลืมไปเลย"แม่

ฝ้ายจึงชวนกรมานั่งคุยที่โต๊ะใต้ต้นมะม่วงหน้าบ้าน "ฝ้ายมีอะไรเหรอ..พี่ว่าฝ้ายดูกังวลอะไรอยู่นะ"กรถาม "ค่ะ..ฝ้ายมีเรื่องอยากปรึกษาพี่กร..แต่ไม่อยากให้พี่ดินรู้น่ะค่ะ" "มีอะไรก็บอกมาเลย..ถ้าพี่ช่วยได้ ..พี่ช่วยเต็มที่" "คือฝ้ายมีความคิดว่า..พี่วิทย์จะกลับมาที่นี่..ในวันแต่งงานของฝ้ายน่ะค่ะ.. นี่เป็นแค่การคาดเดาของฝ้ายนะคะ...แต่ด้วยนิสัยของพี่วิทย์..ฝ้ายว่าเขาต้องมาแน่ๆ" "แล้วทำไมฝ้ายไม่อยากให้ไอ้ดินรู้ล่ะ" "ฝ้ายไม่อยากให้ใครรู้ทั้งนั้นแหละค่ะ..ฝ้ายไม่อยากให้ทุกคนต้องมานั่งกังวลกับสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นหรือป่าว" "แล้วฝ้ายจะให้พี่ช่วยอะไรล่ะ" "คือฝ้ายอยากได้เสื้อกันกระสุนหนึ่งตัว..แล้วฝ้ายก็อยากให้คนของพี่กรแฝงตัวมาในงานเพื่อคอยดูว่าพี่วิทย์เข้ามาหรือป่าว..ฝ้ายบอกกับลุงมิ่งและน้าๆทั้งสี่คนไว้แล้วล่ะค่ะว่าต้องทำยังไงบ้าง" "เรื่องแฝงตัวไม่ต้องห่วง..พี่จัดให้ได้..แต่ฝ้ายจะเอาเสื้อกันกระสุนไปทำอะไร" "ฝ้ายจะเอามาใส่เองค่ะ...ถ้าเกิดพี่วิทย์มาจริงๆ..เขาต้องไม่ปล่อยพี่ดินแน่ๆ...ฝ้ายจะให้เขายิงพี่ดินแต่ฝ้ายจะเป็นคนรับกระสุนปืนเองค่ะ" "อะไรนะ!..ไม่ได้..มันเสี่ยงเกินไป.. ถ้าวิทย์มาจริง