All Chapters of Acacia Academ : ความลับของเราสองและทำนองต้องสาป: Chapter 51 - Chapter 60

“พวกเราเองก็ไปเดินเล่นกันหน่อยมั้ย?”อายเอ่ยปากชวนเด็กสาวเปลี่ยนสถานที่พูดคุยโดยจะชวนเธอเดินเล่นชมดอกไม้ที่ปลูกติดขอบบ้านไปพลางแม้ตอนนี้ทั้งสองจะมีสถานะที่เปลี่ยนไปจากเพื่อน แต่เพื่อสร้างความไว้ใจให้ผู้ปกครองของทั้งคู่ การอยู่ในกิริยาสำรวมคือสิ่งที่ควรจะทำ พวกเธอทำแค่เดินจับมือกันเพียงเผินๆ ไปตามรอบบ้านอย่างชื่นมื่น หัวเรื่องชวนพูดคุยนั้นอาจซ้ำเดิมไปบ้าง ทว่ามันกลับสนุกทุกครั้งที่ได้สนทนากับอีกฝ่ายฟรูวววลิลิธร่ายเวทลงบนพื้นทางเดินให้เกิดลมสะบัดพัดเอาเสดใบไม้ร่วงออกจากทางทั่วบริเวณเงียบสงบจนพอจะได้ยินเสียงฝีเท้าของอีกฝ่ายกระทบพื้น กลิ่นอันชุ่มชื้นของผืนดินและดอกไม้พึ่งจะถูกรดน้ำไปก่อนหน้านี้ต๊อก ต๊อก ต๊อก“อยู่บ้านนานๆ ก็รู้สึกเบื่อแล้วแฮะ”“ก็ตึกเรียนเราโดนพังนี่ ฉันก็เบื่อเหมือนกัน”“งั้นพรุ่งนี้เราออกไปเดินซื้อของข้างนอกกันมั้ย?”อายเสนอแนวทางรอดพ้นความน่าเบื่อในช่วงวันหยุด“เดี๋ยวขอถามแม่ก่อนแล้วกัน”“เดี๋ยวฉันช่วยพูดด้วย ฮิ ฮิ”“ได้ทีเอาใหญ่เลยนะคะคุณหนู แล้วมีแผนจะพาฉันไปทำเรื่องมิดีมิร้ายด้วยใช่มั้ย”เด็กสาวกล่าวติดตลกพลางหัวเราะร่าก่อนจะหรี่ตามองอีกฝ่าย“แค่ซื้อของเอง รึว่

บทที่ 13 : คำรามเรือที่เราเคยนั่งก่อนหน้านี้ทั้งหมดไม่เคยแล่นได้เร็วขนาดนี้ มันถูกขับเคลื่อนด้วยพลังเวทอันมหาศาลจากทหารกว่าสิบคน เสมือนเป็นสิ่งที่ล้ำหน้าต่างจากเรือลำไหนที่เคยรู้จัก แถมยังไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้ขึ้นเรือแบบนี้...เรือหลวงจากพระราชวังฟู้ว!ทันทีที่เราเริ่มเข้าสู่น่านฟ้าของเมืองหลวง หลายอย่างที่ฉันเห็นเปลี่ยนไปอย่างเด่นชัดจากเมืองที่เคยคึกคักความวุ่นวายของการค้าขาย...ฉันแทบมองไม่เห็นสิ่งเหล่านั้นเลยตัวเมืองเบื้องหน้าที่เคยสวยงามทว่าตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความโกลาหล แม้จะมองจากบนฟ้าก็พอจะทราบถึงแววตาคนบนพื้น ทั้งยังมีเหล่าทหารที่ออกมาตั้งขบวนบริเวณนอกเมืองกันอีกเป็นโขยงราวกับกำลังจะเกิดสงครามขึ้นในไม่ช้าฟึม...เรือลำเล็กได้รับการลงจอดอย่างปลอดภัย ทว่าทันทีที่ขาเราทั้งคู่แตะพื้น เหล่าทหารที่ประจำการอยู่แถวนั้นก็รีบวิ่งกรูกันเข้ามาหาฉันและแกรดอย่างรวดเร็ว“เอ๊ะ?”พวกเขาหยุดตรงหน้าของฉันก่อนจะมีทหารหญิงสองคนเดินออกมาเพื่อขอค้นตัวพวกเรา“ข ขอโทษที่เสียมารยาทนะคะ ค คือ ...เราต้องทำตามมาตรการในตอนนี้น่ะค่ะ”ทหารหญิงคนหนึ่งขอค้นตัวฉันด้วยท่าทีหวาดระแวงจนมือไม้สั่น“นี่

“เอาล่ะๆ พอแล้วๆ ความเห็นส่วนมากคือการปล่อยให้เด็กสาวสองคนนั้นพ้นข้อสงสัยทั้งหมดและจากนี้พวกเธอจะได้รับการดูแลโดยมาเชอร์เนสหญิงท่านนี้ รับทราบกันแล้วนะ”“ “ครับ!/ค่ะ!” ”ชายแก่พยักหน้าเข้าใจก่อนจะก้มหน้ามามองทีเซต้าอีกครั้ง“รับผิดชอบในกรณีที่เกิดข้อผิดพลาดด้วยนะ”“ค่ะ!”ต๊อก ต๊อกหลังจากนั้นเด็กสาวสองคนก็เดินเข้ามายังห้องโถง มือทั้งสองข้างไม่ได้มีการใส่โซ่ตรวนไว้แต่ประการใด มีเพียงทหารยามสองคนเดินประกบตามมาไม่ห่างก่อนจะปล่อยทั้งคู่ตรงหน้าบัลลังก์“ขอบคุณที่ให้ความกรุณาปล่อยพวกเราออกมานะคะ”เด็กสาวกล่าวขอบคุณชายแก่บนบันลังก์เป็นการใหญ่“เป็นความคิดของหนูแกรด ไปขอบคุณเพื่อนพวกเธอเถอะ”“...ไง”เด็กสาวผมเปียโบกมือทักทายเพื่อนทั้งสองอย่างอบอุ่นก่อนจะเมินหน้ากลับไปฟังสิ่งที่พระราชากำลังจะกล่าวเป็นลำดับต่อไป“นับจากนี้เด็กสาวทั้งสองจะถูกตัดสินให้พ้นข้อสงสัยทุกอย่าง โดยพวกเธอจะได้รับการดูแลโดยมาเชอร์เนส ทีเซต้า อารีอัล นับจากนี้”แปะ แปะ แปะทั่วทั้งห้องปรบมือแสดงความยินดีกับเด็กสาวทั้งสองซึ่งพวกเธอก็ตอบรับโดยการก้มหน้าขอบคุณพระราชาและคนอื่นๆ ในห้องอย่างปลื้มปริ่ม“ขอบใจนะแกรด”“ไม่หรอก เราต

ตู้ม!การวิ่งทะเล่อทะล่าออกไปแบบนั้นไม่แปลกที่ฉันจะตกเป็นเป้าสายตาของพวกนกยักษ์ ทั้งเวทของฉันหรือเวทจากทหารคนอื่นซึ่งได้รับคำสั่งให้คุ้มกันฉันต่างถูกร่ายขึ้นฟ้าอย่างต่อเนื่องหลายสิ่งอีนุงตุงนังกันอยู่เหนือหัวของฉันต๊อก...ถึงแล้ว...ฉันมาถึงที่หมายแม้จะสะบักสะบอมเล็กน้อยเอาล่ะ รอแกรดให้สัญญาณ...กริก กริก“ “!!” ”ฉันทอดสายตามองไปยังระเบียงแห่งหนึ่งบนพระราชวัง แกรดกำลังถือสมุดเวทเล่มใหญ่ไว้ในมือซึ่งข้างๆ ของเธอมีชายแก่อีกคนกำลังปักหอกลงพื้นเพื่อร่ายเวทเสริมให้เธอ“ “!?” ”เหล่าทหารต่างหยุดนิ่งและพร้อมใจกันเงยหน้าขึ้นมองสิ่งที่อยู่เหนือหัวของพวกเขา กระจกแก้วขนาดใหญ่ถูกร่ายขึ้นคลุมทั่วทั้งเมืองหลวงเอาไว้ในเวลาอันรวดเร็ว“เฮ้! โจมตีตัวที่อยู่ในบาเรียให้หมด”ทีเซต้าตะโกนเตือนทหารทั้งหมดก่อนพวกเขาจะบอกต่อๆ กันตู้ม!การจัดทัพใหม่เกิดขึ้นทันทีหลังบาเรียถูกกางธาตุดินกับธาตุลมวิ่งสลับตำแหน่งกัน...ประชากรทั้งหมดอยู่ภายในบาเรียเว้นแต่เด็กสาวคนหนึ่งซึ่งอยู่ข้างนอก เธอแตะบาเรียสีใสเบาๆ พลางยิ้มออกมาอย่างอบอุ่นสวยทั้งเวทสวยทั้งคนร่ายเวทเลย ฮิ ฮิกริก......ถึงตาของฉันแล้ว...ระหว่างที่เหล่

ค่ำคืนแห่งความชื่นมื่นควรจะผ่านไปด้วยดี ทว่าหลังจากที่เราอาบน้ำกันเสร็จแล้วเตรียมตัวเข้านอน“ “?” ”ทั้งสองรับรู้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติข้างนอกบ้าน“แอ๊ดดด...”“เอ๊ะ!?”ประตูบ้านถูกเปิดอย่างระมัดระวัง...เด็กสาวในฝันหญิงวัยแรกรุ่นผมสีฟ้าสง่าผู้นั้นปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าฉันและแกรด เธอยืนรอพวกเราพลางเดินวนไปวนมาในสวนอย่างเริงร่า“อะ! กว่าจะรู้สึกตัว ทำอะไรกันอยู่หรอ?”“อ อา พวกเรากำลังจะเข้านอนน่ะค่ะ”แกรดตอบคำถามของเด็กสาวอย่างสับสน...ดาดฟ้านี่มันขึ้นมาง่ายขนาดนี้เลยรึไงกัน?“แกรด ...นี่คือเทพธิดาที่ฉันเล่าให้ฟัง”“เอ๊ะ!? ขอโทษที่เสียมารยาทไปเมื่อครู่นะคะ”“ไม่เป็นไรๆ เราโผงผางเข้ามาที่นี่เอง ...ดูท่าแผลจะใหญ่เอาการเลยนะ”เด็กสาวมองมือที่กำลังกุมท้องเอาไว้หลวมๆ ก่อนเธอจะทำบางอย่าง เทพธิดาเดินเข้ามาใกล้ฉันก่อนจะขอแตะที่แผลเบาๆ เกิดแสงอ่อนบนปลายมือของเธอจู่ๆ ก็เหมือนความเจ็บปวดทั้งหมดหายไปเป็นปลิดทิ้ง ฉันลองยกเสื้อขึ้นดูก่อนจะพบว่ารอยแผลทั้งหมดได้หายไปแล้ว“ “...!?” ”“พลังของเทพธิดาน่ะ ...”“คุณมาที่นี่ทำไมหรอคะ?”...ฉันมั่นใจว่าเธอไม่ใช่แค่ลงทุนมาที่นี่เพื่อแค่ทำให้แผลหายเท่านั้นแน่“ส่ง