All Chapters of SEAL OF LOVE: Chapter 61 - Chapter 70

Tumigil sandali si Honey, huminga nang malalim at kitang-kita ang galit na bumubuga mula sa dibdib niya. Pinisil niya ang braso ni Liza at ngumisi—ngisi na mapanukso at may pakana.Honey (mababang tawa, malamig): “Gusto mo, Liza? Kung papayagan ni Jarred ang ganitong taong kinalaban ko noon at ngayon, dapat ipakita natin sa kanya kung sino ang totoong boss dito. Hindi lang para sa akin..para sa lahat ng pinaghirapan ko dito.”Liza (nagpapakitang sigla): “May mga paraan. Pwede nating i-escalate ang ‘complaint’ maghanap tayo ng maliit na policy violation, something procedural. Hindi ba’t may CCTV sa pantry? Maybe may nakita at may puwedeng i-manipulate. O kaya’y i-encourage ang iba magbigay ng ‘testimony’ na nakakahiya kay Veronica. Alam mo, kahit maliit, cumulate ‘yan.”Honey (tumango, nangingisi): “Mabuti. Pero mag-ingat tayo. Kung overplay natin, baka magbackfire. Kailangan may dokumento, may tono na pormal. Hindi kita papayagang magmukhang tsismosa lang tayo. Kung gagawin natin ito,

Matapos ang magkasunod na mga pangyayari sa harap ng lahat, bumalik si Honey sa kanyang opisina. Ang bawat hakbang na ginawa niya ay parang bigat ng mundo, bawat hakbang ay may kabuntot na galit at poot na hindi na kayang itago. Ang kanyang mata, na kumikislap sa galit, ay tila naglalagablab, at kahit ang mga pader ng opisina ay parang sumasabog sa lakas ng galit na dala niya. Ang mga tao sa paligid, mga empleyado at kasamahan, ay hindi makapaniwala sa mga nangyari. Lahat ng mata nila ay hindi kayang iwasan ang galit na nararamdaman ni Honey, at halos hindi nila matanggap na ang kanilang boss, ang kanilang inaasam na malakas at matatag na lider, ay nawala na sa sarili.Nagbulungan ang mga kasamahan sa opisina, hindi nila kayang pigilan ang mga tanong at reaksyon. Ang galit ni Honey ay parang isang apoy na sumabog sa buong opisina, at ang takot ay hindi na kayang itago sa bawat sulok ng kanilang mga mukha. Saan nga ba patungo ang lahat ng ito?"Grabe, Veronica," sabi ng isang empleyado

Habang ang mga hakbang ni Jarred at Veronica ay nagsanib sa loob ng bahay, nagbabadya ang isang hindi maipaliwanag na tensyon sa hangin. Ang kanilang presensya ay magkasamang puno ng mga hindi nasasabing salita, ng mga sulyap na parehong puno ng damdamin, ngunit parehong iniiwasan. Si Veronica ay nagpapanggap na walang nangyayaring kakaiba, ngunit sa tuwing magtatagpo ang kanilang mga mata, hindi niya kayang iwasan ang malupit na init na nararamdaman sa dibdib.Samantala, si Madam Venus, na tahimik na nagmamasid mula sa beranda, ay hindi napigilan ang kanyang pagkabigo. Sa kabila ng kanyang pagka-eksperto sa mga laro ng puso at pamilya, tila hindi siya nasisiyahan sa mabagal na daloy ng kaganapan. Ang bawat sulyap na ipinapadala ni Jarred kay Veronica, at ang mga titig na hindi kayang magtaglay ng buong pagnanasa, ay parang nakakainis. Sa bawat araw na lumilipas, unti-unting nakakaramdam siya ng pagkabigo. Ang kanyang mga plano na magtagumpay ay hindi pa rin natutupad—wala pa rin siya

Pagkaakyat nila sa itaas, tinanong ni Madam Venus ang mga katulong kung maayos na ang master bedroom. Nang malaman niyang hindi pa tapos ang mga pagkumpuni at ayos sa kanilang kwarto, agad niyang ipinag-utos na magtulungan na lang si Jarred at Veronica sa guest room. "Hindi pa tapos naayos ang master bedroom," sabi ni Madam Venus habang nagsisimula nang maglakad papunta sa kanyang kwarto. "Kaya muna sa guest room kayo matutulog. Siguraduhin niyo lang na pag-usapan niyo ng maayos ang honeymoon niyo . Baka may mga nakalimutan kayo na dadalhin." Si Jarred at Veronica ay nagkatinginan lamang at hindi makapaniwala sa biglang ikot ng mga pangyayari. Ang honeymoon na inihanda ni Madam Venus ay tila nagbigay sa kanila ng isang bagong tanong-magiging maayos kaya ang kanilang relasyon kapag sila na lamang dalawa ang magkasama sa isang malalayong isla? Ang ideya ng pagiging magkasama ng matagal ay nagdulot ng takot kay Veronica, ngunit hindi rin siya makatanggi sa kagustuhan ng kanyang lola. "Al

Nang bumaba si Veronica mula sa hagdan, nauna na siyang sinalubong ng kanyang lola-in-law. Si Madam Venus ay nakangiti nang malapad, may dalang pamaypay at tila hindi maitago ang kilig sa kanyang mukha.“Apo Veronica, bagay na bagay sa iyo ang suot mo! Ang ganda mong tingnan. Aba’y siguradong mapapalingon ang lahat sa airport,” sabi ni Madam Venus, sabay pakaway-kaway ng pamaypay at halatang tuwang-tuwa.“Lola naman,” nahihiyang tugon ni Veronica, habang pinipilit itago ang pamumula ng kanyang pisngi.Bumaba na rin si Jarred, dala ang dalawang luggage at suot ang kanyang simpleng puting polo. Nang makita ito ni Madam Venus, agad siyang nagpalakpak.“Ay naku, ang gwapo ng apo ko! Tingnan niyo nga, bagay na bagay kayo ni Veronica. Parang honeymooners talaga. Diyos ko, baka sa pagbabalik niyo may dala na kayong balitang magandang surprise sa akin!”Napatingin si Jarred kay Veronica, at bahagya siyang ngumiti. Pero bago pa makapagsalita si Veronica, bigla niyang naramdaman ang kamay ni Ja