Semua Bab ท่านพ่อ...ข้าคือบุตรสาวของท่าน: Bab 61 - Bab 70

ตอนที่ 62แม้อีกฝ่ายจะร้องเรียก แต่ใบหน้าของเฉิงเข่อซิงกลับนิ่งเรียบ คล้ายกำลังจมดิ่งอยู่ในสัมผัสการรับรสของตนเองไม่ผิดแน่…แม้นางจะไม่ได้กลิ่นของมันเนื่องจากสมุนไพรตัวอื่นกลบกลิ่นของมันออกไปหมด แต่รสชาติที่นางได้รับเมื่อครู่หาได้ผิดจากที่นางคาดไม่“ท่านอาสะใภ้ ท่านไม่ต้องเป็นห่วง ร่างกายของข้าสามารถต้านพิษได้” เฉิงเข่อซิงหันไปบอกอีกฝ่ายที่เห็นว่ามองนางอย่างเป็นห่วงเมื่อได้ยินเช่นนั้นอวี้ชางเซียงก็รู้สึกเบาใจลงได้ แต่เมื่อได้ยินว่าในถุงหอมของนางมีพิษอยู่ นางก็ขมวดคิ้วแน่นทันที“เจ้าจะบอกว่า ในถุงหอมถุงนี้มีพิษรวมอยู่อย่างนั้นหรือ?”“หากจะบอกว่าเป็นพิษนั้นก็ไม่ผิดนัก… ท่านรู้หรือไม่ว่าดอกไม้ชนิดนี้มีชื่อว่าอะไร?” เฉิงเข่อซิงกล่าวถามขึ้นอวี้ชางเซียงส่ายหน้าปฏิเสธ “ในตอนแรกข้าคิดว่ามันคือดอกโบตั๋นสายพันธุ์หนึ่งเท่านั้น แต่เมื่อหลายปีก่อนตอนที่มันได้เหี่ยวเฉา ข้าได้เรียกคนสวนหลายคนเข้ามาพูดคุย พวกเขาต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ามันไม่ใช่ดอกโบตั๋น แต่พวกเขาก็ไม่รู้เช่นกันว่ามันคือดอกอะไร เมื่อข้าส่งคนให้ไปถามเยว่กุ้ยเฟย นางบอกเพียงว่านางได้ดอกไม้ต้นนี้มาจากคนชื่นชอบดอกไม้ผู้หนึ่งเท่านั้น แ

ตอนที่ 64ที่ด้านหน้าประตู เนี่ยหงเฉินเดินเข้ามาพร้อมกับเนี่ยอิง หรือที่ทุกคนเรียกนางว่าอาวุโสห้านั่นเอง“ระหว่างทางที่มา ข้าได้รับรายงานเรื่องนี้แล้ว” เนี่ยหงเฉินกล่าวกับคนอื่นๆ พร้อมกับเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้หัวโต๊ะที่เนี่ยหงเหยานั่งอยู่เมื่อครู่ทันทีทันทีที่เนี่ยหงเฉินเข้ามา เหล่าอาวุโสทั้งหลายต่างก็อยู่พร้อมครบองค์ประชุมทันที ชายชราที่ทำหน้าที่ดูแลประตูเข้าออกเมื่อครู่ ก็เดินเข้ามาพร้อมกับปิดประตูทางเข้าสนิท เรือนรับรองเรือนนี้จึงกลายเป็นห้องประชุมโดยมีการคุ้มกันหนาแน่นจากองครักษ์เงาด้านนอก“ที่ท่านกล่าวมาเมื่อครู่นี้หมายความว่าอย่างไรอย่างนั้นหรือ?” เนี่ยลี่กังที่นั่งอยู่กล่าวเปิดประเด็นทันทีเนี่ยหงเฉินหันไปมองหน้าน้องสาวร่วมสายเลือดของตนเองชั่วครู่ก่อนกล่าวขึ้น“หากราชสำนักต้องการให้เฉิงป๋อเหวินแต่งฮูหยินเอกเข้าจวนถึงเพียงนั้น หงเหยา เจ้าก็เข้าไปอยู่ในจวนแม่ทัพในฐานะฮูหยินเอกเถอะ”เนี่ยหงเหยาที่ได้ยินพี่ชายของตนเองกล่าวเช่นนั้นก็หัวใจเต้นแรงทันที แต่ถึงอย่างนั้นนางก็ยังคงรักษาท่าทีของตนเองเอาไว้แล้วกล่าวขึ้น“เกรงว่าจะไม่ง่ายเช่นนั้น ฮูหยินรองของเขาเป็นถึงบุตรสาวเยว่กั๋วกง หา

ตอนที่ 66ทางด้านเฉิงเข่อซิงไม่ได้รู้เรื่องที่มารดาเดินทางมาที่จวนเลยแม้แต่น้อย เพราะที่นางกำลังสนใจอยู่ตอนนี้คือจดหมายของท่านลุงสาม เนี่ยฉีเย่า ที่ให้คนส่งมาบอกนัดแนะวันเวลาที่เขาจะตรวจอาการให้กับอวี้ชางเซียงนั่นเองเฉิงเข่อซิงรีบไปบอกข่าวดีนี้กับอวี้ชางเซียงทันที ก่อนจะนัดแนะให้อีกฝ่ายทำเป็นเข้าไปทานอาหารตามคำแนะนำของนางเท่านั้น อย่าให้ใครรู้ว่านางไปพบคนนอกเป็นอันขาดที่เฉิงเข่อซิงทำเช่นนี้ เป็นเพราะนางไม่รู้ว่า รอบตัวของอวี้ชางเซียงนั้นมีสายลับแฝงตัวอยู่หรือไม่?ทำให้วันต่อมา อวี้ชางเซียงจึงทำเป็นกล่าวขึ้นมา พึ่งหายป่วยจึงอยากทานอาหารที่เฉิงเข่อซิงเป็นคนแนะนำมา หากคนพวกนั้นไปสืบมาก็จะรู้ว่าภัตตาคารที่อวี้ชางเซียงไปนั้นเป็นของเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเด็กสาวเรื่องทุกอย่างจะลงตัวและไม่มีใครสงสัยอวี้ชางเซียงเดินทางมายังภัตตาคารอาหารรั่วเอินปกติ จากนั้นนางจึงสั่งอาหารที่ดูน่าทานมาสามสี่อย่าง ก่อนจะบอกให้สาวใช้ออกไป เหลือเพียงมามาคนสนิทคอยปรนนิบัติระหว่างทานเพียงผู้เดียวในตอนแรกอวี้ชางเซียงก็ไม่แน่ใจว่า ผู้ที่จะมาตรวจอาการของนางจะเข้ามาในห้องนี้ได้อย่างไร แต่เมื่อผ่านไปเพียงชั่วครู่ ทาง

ตอนที่ 68เมื่อขบวนส่งของหมั้นมาถึงหน้าจวนของฝ่ายเจ้าสาว ที่ด้านหน้ามีป้ายอักษรเขียนว่า ตระกูลจางเอาไว้ ตั้งแต่ที่มีข่าวว่าท่านแม่ทัพเฉิงป๋อเหวินจะแต่งฮูหยินเอกเข้าจวน ชาวบ้านต่างสืบหาข่าวว่าตระกูลจางนั้นเป็นใคร จนตอนนี้เรื่องราวของตระกูลจางต่างถูกพูดถึงปากต่อปากกันเป็นวงกว้าง ตามความต้องการของเนี่ยหงเหยา ที่ต้องการปกปิดสถานะของตนเอง โดยใช้ชื่อแซ่ปลอมชาวเมืองที่อยู่โดยรอบต่างมองมาที่เกวียนบรรทุกหีบสินสอดของหมั้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น ดูจากสายตาของพวกเขาแล้วหากสามารถเดินมาเปิดหีบสมบัติเหล่านี้ดูได้ คงทำไปแล้วทหารหน่วยพยัคฆ์เหล็กที่มีร่างกายกำยำหลายคนทำหน้าที่แบกหีบของหมั้นเหล่านั้นเดินตามพ่อบ้านหยางเข้าไปที่ด้านในจวน โดยมีพ่อบ้านของฝ่ายเจ้าสาวทำหน้าที่อำนวยความสะดวกให้อีกฝ่าย ท่ามกลางสายตาสอดรู้สอดเห็นของชาวบ้านพ่อบ้านหยางที่เดินเข้าไปในจวนของอีกฝ่ายไม่กล้าแม้แต่จะสอดสายตาตรวจสอบรอบๆ ตัวมากนัก เนื่องจากได้รับคำสั่งจากท่านแม่ทัพเอาไว้ว่าให้สำรวมกิริยากับครอบครัวของว่าที่ฮูหยินเอกผู้นี้ให้มาก แม้ตอนแรกตัวเขาจะไม่ค่อยเข้าใจในคำสั่งของท่านแม่ทัพมากนัก แต่เมื่อเข้ามาด้านใน เขาเองก็สังเก

ตอนที่ 70 งานมงคล 2งานเลี้ยงที่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ภายในจวนของแม่ทัพ ขุนนางชั้นสูงหลายคนที่เป็นคนสนิทของเฉิงป๋อเหวินต่างเข้าร่วมดื่มสุรายินดีกับเจ้าบ่าว เฉิงป๋อเหวินถูกสหายหลายคนคะยั้นคะยอให้ดื่มสุราหมดไปหลายไห แม้จะอยากปฏิเสธ แต่เพราะวันนี้เป็นวันที่เขามีความสุขเป็นอย่างมากจึงปล่อยตัวเป็นพิเศษแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงสั่งให้คนของตนเองคอยระมัดระวังเหตุการณ์ไม่คาดคิดไว้อยู่เสมอแม้ตอนนี้จะเริ่มมืดค่ำแล้ว แต่แขกเหรื่อที่มาร่วมงานยังคงไม่มีทีท่าว่าจะกลับ แต่ละคนเริ่มทรงตัวไม่อยู่เพราะความเมามายส่วนเฉิงเข่อซิงนั้นไม่อยู่ภายในงานเลี้ยงแล้ว นางได้พาเหล่าสหายของตนไปยังเรือนของตนเองเพื่อพูดคุยกันทั่วไป เพราะในงานเลี้ยงมีแต่เหล่าขุนนางชั้นผู้ใหญ่ ทำให้สหายของนางแต่ละคนไม่กล้าพูดคุยกันเสียงดังมากนัก นางจึงพาพวกเขามายังเรือนของตนเอง เพื่อจัดงานเลี้ยงฉลองเล็กๆ สวนหย่อมในเขตเรือนของนาง“เสี่ยวซิง เมื่อตอนที่ขบวนเจ้าสาวของมารดาเจ้ามาถึง ข้าเห็นชุดเจ้าสาวที่นางสวมใส่ งดงามเป็นอย่างยิ่ง” มู่ชิงเหยียนที่ชื่นชอบความสวยงามกล่าวขึ้นกับสหายเฉิงเข่อซิงที่ได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าเห็นด้วยกับสหาย“ใช่