All Chapters of The Billionaire's Private Tutor: Chapter 91 - Chapter 99

Pagpasok ko sa lobby, naabutan kong nakatayo si Fin sa may gilid, hawak ang kanyang tablet habang tila may tinitignan na importanteng detalye. Nakasuot siya ng formal na attire — simple pero sophisticated. Napalunok ako. Still stunning, sabi ng isip ko, pero agad kong pinigil ang pagdaloy ng mga ganung emosyon.Lumapit ako nang may tikas at propesyunal na demeanor. "Good morning, Fin," bati ko, pilit na itinatago ang tensyon sa boses ko.Tumingin siya sa akin nang walang emosyon sa kanyang mukha, pero sapat na ang malamig niyang sagot para ipaalam na business lang ito."You're late," sabi niya sa malamig pero diretso niyang tono.Napangisi ako nang bahagya kahit naiirita sa sarili. "Had a bit of traffic. But I'm here now. Shall we?"Tumango lang siya at naglakad na papunta sa conference room. This is going to be a long day, sabi ko sa sarili habang sinusundan siya.Umupo ako sa harap ni Fin, pilit pinapanatili ang pormalidad kahi

Paglapit ko para buksan ang pinto ng kotse, agad siyang tumanggi. “I have my car,” matipid ngunit matigas na sabi ni Fin.Napakurap ako, bahagyang nagulat sa pagiging diretso niya. "I just thought it would be more efficient if we went together," sabi ko, sinubukang magmukhang casual sa kabila ng nararamdaman kong tensyon.“I appreciate the thought, Mr. Montegrande,” sagot niya nang walang pagbabago sa tono, “but I prefer driving myself.”Napalunok ako, pilit na tinatago ang iritasyon. Professional pa rin siya, pero ramdam kong may invisible wall sa pagitan namin — isang bagay na hindi madaling mabasag. "Alright, see you at the site then," sagot ko na lang, pilit pinapanatili ang pormalidad.Naglakad siya pabalik sa sarili niyang sasakyan, hindi man lang lumingon. Napangisi ako nang bahagya habang sinundan siya ng tingin. Fin may be distant now, but this isn’t over. I'll break through that wall — one way or another.Umandar na ang sasakyan

Pero sa ngayon, business muna. At hindi ko palalampasin ang pagkakataong makasama siya — kahit pa sa ganitong paraan na lang. Habang naglalakad kami sa malawak na site, napatingala ako at napansin ang pagkulimlim ng langit. Ang dating maliwanag na araw ay natakpan na ng makapal na ulap. Ramdam ko ang bigat ng paparating na ulan sa hangin. "Looks like we're going to have rain," sabi ko, binasag ang katahimikan sa pagitan namin ni Fin. Tumingin siya sa akin, walang bakas ng kaba sa mukha. "The weather won't stop the tour, Mr. Montegrande," kalmado niyang tugon habang patuloy na naglalakad na parang walang pakialam sa paparating na bagyo. Napangiti ako nang bahagya. "Determined, huh?" "Just doing my job," matipid niyang sagot. Habang tinatahak namin ang maputik na daanan, unti-unti nang bumabagsak ang malalaking patak ng ulan. "Mukhang kailangan na nating tapusin ito bago tayo abutan ng malakas na

Napangisi ako kahit pilit kong pinanatili ang propesyonal na ekspresyon. "In professional mode pa rin?" tanong ko, pero hindi na niya sinagot.Tumango na lang ako at bumalik sa kotse ko. Kahit pa seryoso siya, hindi ko maiwasang isipin na may kakaibang lambing sa paraan ng pag-aalala niya.Habang sinasara ni Fin ang bintana ng kotse niya, isang malungkot na ngiti ang sumilay sa labi ko. Hindi ko napigilan ang sariling bumulong, "Sanay na akong maiwan."Sumandal ako sa upuan, pinilit tanggalin ang bigat ng alaala. Pero kahit anong gawin ko, ramdam ko pa rin ang lamat na iniwan ng mga pagkakataong hindi ko hawak.Pinisil ko ang manibela, pilit iniipon ang natitirang lakas ng loob. Kahit gaano kahirap, hindi pa rin ako susuko. "This time," sabi ko sa sarili ko, "I won't let her go without a fight."Sumakay na ako sa kotse at sinundan si Fin habang bumabagtas kami sa madilim na daan na basa pa mula sa ulan kanina. Tahimik ang paligid, tanging

Nagpakawala siya ng mahinang tawa bago sumagot. "Well, I manage a fashion and lifestyle brand. It started as a small boutique with just a handful of clients, pero ngayon we've expanded to multiple locations." "That's impressive," sabi ko, genuinely impressed. "What made you venture into fashion?" "I've always loved creating something unique," sagot niya, may bahagyang ningning sa mga mata. "Fashion isn't just about clothes—it's about storytelling. Each collection reflects a part of who I am or what I want others to feel." Tumango ako, na-appreciate ang passion niya. "Sounds like you're living your dream." "Trying to," biro niya. "Pero gaya mo, hindi rin glamorous lahat ng bahagi. There's pressure to innovate, stay relevant, and meet customer expectations." "I can relate to that," sabi ko. "Different industries, same stress." Napangiti siya. "Exactly." Sa kabila ng kaswal naming p