All Chapters of Babysitting my Boss: Chapter 11 - Chapter 20

Bitbit ni Shaina ang brown envelope na puno ng papeles habang naglalakad pabalik sa opisina ng boss niya. Tapos na siya sa pinapagawa nito at ngayon nga ay masakit na ang mga kamay niya pati ang likod niya. Parang kailan niyang magpamasahe ng buong katawan mamaya pag-uwi niya.Galing siya sa HR, pinapapirmahan lang ng mga dokumento na kailangan daw agad ni Lukas Vergara. Sa totoo lang, mabilis ang proseso at maayos naman, hindi naman siya natagalan don. Ibang-iba ang HR dito sa kompaniya nila compare sa ibang kompanya na napasukan niya dati. Ang hindi lang maayos ay ang kaba niya sa dibdib habang naglalakad pabalik.“Ay naku, para na akong delivery girl,” mahina niyang bulong sa sarili habang pinipilit i-balance ang envelope at ang kanyang bag. “Kung hindi lang talaga gwapo ang boss na ‘yon,” Agad siyang napailing, “pero grabe naman ang sungit. Sayang ang mukha.”Muli siyang napailing at napangiti rin kahit papaano. Kung tutuusin, wala naman siyang karapatang magreklamo. Ang dami-dami

Tanging ugong ng printer ang naririnig ni Shaina sa apat na sulok ng opisina at ang mahinang ugong ng aircon. Nasa mesa kasalukuyang nakalatag ang mga papeles na kailangan ng boss niya para sa kinakausap nitong kliyente ngayon. Minamadali nga siya nitong i-print ang mga papel lalo na ang papipermahan nitong kontrata. Maayos na sana ang lahat nang biglang tumigil ang printer sa gitna ng pag-print niya ng kontrata. Hindi na ito nagpatuloy sa pag-print, kumislot-kislot pa at umingay nang malakas. Mas lalong uminit ang ulo niya nang lumabas ang salitang Paper Jam sa screen ng kaniyang monitor.Napahawak siya sa sentido. “Ang galing! Ang galing-galing mo talaga! Ngayon ka pa talaga nagloko no? Ang galing mong mag-timing!” bulong niya sa sarili at pilit na hinuhugot ang nakaipit na papel sa printer. Sinubukan niyang sundan ang maliit na diagram sa gilid ng printer pero parang mas lalo lang nagkagulo. Lalong nadagdagan ang inis niya nang tuluyang mapunit ang papel na hawak niya. Napapikit na

Pagkabukas pa lang ni Shaina ng pinto ng maliit nilang boarding house ay naamoy na agad niya ang halimuyak ng ginisang bawang at pritong manok. Inamoy pa niya ang bango sa kusina na para bang ilang buwan siyang hindi nakakain ng manok. Ang bango-bango at alam na niya kung sino ang nagluto. Si Regine lang naman ang magaling magluto sa kanilang dalawa.Saglit siyang napatigil, parang nabawasan ang bigat sa dibdib niya kahit papaano pagkatapos ng mahabang araw sa opisina. Sa wakas, hindi siya sasalubungin ng katahimikan o tambak na hugasin kundi ang sumalubong sa kaniya ay masarap na hapunan. Biglat tuloy kumalam ang tiyan na, nanghihingi na ng ayuda.Pagpasok niya sa maliit nilang kusina ay naabutan niya si Regine na abala sa paghahain ng kanin habang si RJ naman ay may hawak-hawak pang sandok at parang siya ang kusinero ng gabi. Napailing na lang siya, alam naman niyang taga-tikim lang ang role ni RJ sa kusina.“Oh, sakto ang dating mo!” bungad agad ni RJ na malay laking ngiti sa labi.

Pagbalik nila sa opisina mula sa lunch na akala ni Shaina ay totoong meeting ay halos mapuno ng inis ang dibdib niya. Nauna pa nga siyang naglakad pabalik sa opisina at nakasunod sa likod niya ang boss niya. Kanina pa siya nagtataka kung bakit kailangan pang isama siya ni Lukas kumain kung wala namang meeting na naganap. At kung bumawi lang naman daw ito, bakit hindi na lang sa simpleng sorry? Pero hindi, kailangan pa talagang may kasamang pa-sweet gesture. Nalilito na tuloy ang utak at damdamin niya. Mabilis niyang iniling-iling ang ulo na para bang sa pamamagitan non ay mababawasan ang pagkalito niya.At lalong hindi niya makakalimutan ang babaeng biglang lumapit at humalik sa pisngi nito kanina. Hindi niya rin maintindihan sa babae na yon kung bakit kailangan pa nitong humalik sa boss niya samantalang may kasamang babae si Lukas. Oo na, oo na. Gwapo si Lukas. May abs. Rich. But seriously? Ang bilis makahanap ng babae!Girlfriend ba ‘yon o ano? At bakit ako nagre-react? Wala naman a

Napasimangot si Shaina nang makita ang malakas na ulan sa labas nang bumaba sila ng elevator. Pagbukas ng lobby, agad na sumalubong ang malamig na hangin at lagaslas ng ulan. Napayakap na lang siya sa kaniyang braso dahil wala pa naman siyang dalang jacket. Napaikot na lang din niya ang mga mata nang makita ang ilang empleyadong nag-uunahan sa pila para sa taxi, may kanya-kanyang payong at kanya-kanyang bitbit ng bag.Kaso siya? Wala. Ni simpleng folding umbrella ay hindi niya nadala. Napamura siya sa isip nang wala sa oras. Kung kailan pa talaga na wala siyang dalang payong ay saka pa umulan.Great, Shaina. Talagang walang coordination ang utak mo. Sinabayan pa ng ulan ang pagka-bad mood mo.Mula sa gilid ng paningin niya, napansin niyang may tumigil sa tabi niya. Kahit pa hindi niya ito lingonin ay alam na niyang ang mabango niyang boss ang tumabi sa kaniya. Ang bango-bango talaga nito kahit hapon na. Samantalang siya ay baka amoy putok na. Paglingon niya ay katabi nga niya si Luka