All Chapters of Babysitting my Boss: Chapter 51 - Chapter 60

Chapter 51Sa pagdating ng gabi, para bang nagbago ang mukha ng Boracay sa paningin ni Shaina. Ang maingay na hampas ng dagat sa umaga ay napalitan ng kalmadong ritmo, tila ba nakikisabay sa mga bituin na kumikislap sa langit. Sa beachfront ng hotel ni Lukas, isang kakaibang tanawin ang naghihintay sa kaniya, isang hapunang parang sa pelikula.Mula sa dulo ng hagdan ng veranda ay natigilan siya. Sa mismong buhanginan, nakalatag ang isang mahaba ngunit eleganteng mesa. Sa ibabaw nito, kumikislap ang mga kandila, ang liwanag ay sumasayaw sa bawat ihip ng hangin. Nakapalibot ang mga pulang rosas na siyang paborito niya sa lahat at sa likod ng lahat ng iyon, ang malawak na dagat na nagsilbing background ng kanilang gabing espesyal.Hindi pa rin talaga siya makapaniwala sa mga pangyayari. Tama talaga ang kapatid niya, daig pa niya ang nakabingwit ng AFAM. Pakiramdam nga niya ay hindi niya deserve ang binibigay ni Lukas. Isa lang naman siyang hamak na sekretarya pero pinagtutuunan pa rin si

Pagkatapos ng buong araw ng island hopping at pagtawa nang pagtawa kasama sina Lukas at Regine, pakiramdam ni Shaina ay parang isang panaginip ang lahat. Pagbalik nila sa hotel, pagod ang katawan niya ngunit sobra ang gaan ng loob at ang puso niya’y punô ng alaala.Pagkapasok sa silid ay sinalubong siya ng malamig na simoy ng aircon at ang bango ng kwarto niya. Napaupo siya sa gilid ng kama, sabay bagsak ng katawan. Napangiti siya habang muling binabalikan sa isip ang bawat sandali kanina—ang takot na nalampasan niya sa cliff diving, ang mga isdang parang bahaghari na nasilayan niya habang hawak ni Lukas ang kamay niya, at ang sandbar kung saan halos hindi na siya makahinga sa tuwa at kilig sa bawat titig ng lalaki.Napahiga siya, nakatingin sa kisame. Grabe! Ito na ba ‘yong pinakamasayang araw ko?“Pagod na?”Mabilis siyang napalingon. Naroon si Lukas, nakasandal sa mesa sa gilid ng kama. Nakasuot lamang ito ng simpleng white shirt at cotton shorts. At kitang-kita niya ang magandang

Pagbalik nila mula Boracay, ibang-iba ang pakiramdam ni Shaina. Kahapon lang, kasama niya si Lukas sa tabing-dagat—hawak ang kanyang kamay habang nagsasayaw sila sa ilalim ng mga bituin, tila walang ibang tao sa mundo. Ang bawat halakhak nila ay humahalo sa hampas ng alon, at bawat haplos ay parang pangakong hindi na siya kailanman iiwan.Pero ngayon, muli siyang binungad ng realidad. Ang ingay ng Maynila, ang amoy ng usok ng mga sasakyan, ang bigat ng hangin na parang laging may dalang stress. “Back to reality,” mahina niyang bulong habang naglalakad papasok sa malaking gusali ng kompanya.Kahit ganoon, may ngiti pa rin sa labi niya. Hindi niya mapigilang balikan sa isip ang yakap ni Lukas, ang init ng mga halik nito, at ang lambing ng boses na paulit-ulit na umaalingawngaw sa alaala niya. Paano ba ako makakafocus sa trabaho kung ganito ang puso ko?Pagpasok sa opisina, nauna si Lukas. Gentleman pa rin—inalalayan siya nitong pumasok. Agad siyang nakaramdam ng mga matang sumusulyap, m

Kinabukasan, muling bumukas ang mata ni Shaina, at agad niyang ramdam ang bigat sa dibdib—halos parang may nakapatong na mabigat na piraso ng bakal sa dibdib niya. Ang kama ay malamig at tahimik, pero ang utak niya ay maingay sa mga “what if.” Paulit-ulit ang mga tanong: What if Clarisse is telling the truth? What if Lukas has a child… with her? What if everything I thought I knew about him was a lie?Hindi niya kayang bumangon agad. Ang katawan niya’y parang pinipilit lang ng instinct na manatili sa kama, habang ang mga luha ay dahan-dahang dumadaloy sa pisngi niya, nag-iiwan ng maalat at malambot na pakiramdam. Ang puso niya ay mabilis na tumitibok, parang tambol sa loob ng dibdib, bawat tibok ay sumisigaw ng kaba, takot, at lungkot.Bahala na…Matagal bago siya nakalakad papunta sa kusina. Kahit ang bawat hakbang ay mabigat sa sahig, pilit niyang kinokontrol ang sarili. Nagluto siya ng simpleng pagkain—hotdog at itlog—habang nanginginig ang mga kamay, at may mga patak pa rin ng luh

The silence in Lukas’s office felt heavier than usual. He had barely closed the door when he realized he wasn’t alone. Clarisse was there—sitting comfortably on his swivel chair, one leg crossed over the other, her manicured hand draped elegantly on the armrest as if she owned the place. The faint trace of her perfume lingered in the air—sweet vanilla mixed with musk. Once, it had been familiar. Now, it only made his stomach tighten with irritation.Ano na naman kaya ang gusto ng babaeng to? Bulong ng utak niya. Kapag may gustong makuha si Clarisse ay dinadaan nito sa pananakot kaya wala ng bago.He dropped his briefcase on the desk with a hard thud habang ang noo niya ay nakakunot at nakatingin kay Clarisse. “What are you doing here, Clarisse? My desk is not your playground. Go back to your desk.”Clarisse tilted her chin, eyes gleaming with challenge. Parang natural na talaga dito ang ugali at magaling magmanipulate ng tao. Kung noon ay nadadala pa siya sa sindak nito, ngayon hindi