All Chapters of เมียบังเอิญ (NC 18+): Chapter 11 - Chapter 20

ทั้งสี่ยกแก้วขึ้นดื่มพร้อมกันอีกครั้งเพราะก็ไม่รู้จะช่วยเพื่อนจีบเมียยังไง อยากให้เมียยกเลิกสถานะผัวเก็บให้ แต่ก็คงต้องทำใจไปก่อนแล้วกัน เมื่อไรเมียยอมเปิดตัวก็คงได้เป็นหลวงสักทีนะเพื่อนพัฒน์รินลณีนั่งเหม่ออยู่ในร้านเหล้าหลังมหาวิทยาลัย เธอนัดกับเพื่อน ๆ ที่วันนี้ตั้งใจมาฉลองกันหลังเกรดออกและไม่มีใครติดเอฟ ถึงแม้ทั้งสี่คนจะเป็นเพื่อนสนิทที่รู้ไส้รู้พุงกันทุกเรื่อง แต่สิ่งที่เพื่อนยังไม่รู้ก็คือรินลณีเลิกกับนาวินแล้ว และดันไปแต่งงานกับคู่ขาของเขาแทน จะเรียกว่าคู่ขาได้รึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะเธอเห็นแค่เขาสองคนจูบกัน และไม่รู้ว่ามีอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่าเอกพล หรือพอลลี่ เพื่อนสาวที่ต้องแอ๊บแมนปิดบังรสนิยมไม่ให้ที่บ้านรู้ ชื่อของนางมาจากที่คุณปู่ได้ยศพลเอกตอนนางเกิด ท่านก็เลยตั้งชื่อว่าเอกพล และนางเป็นหลานชายเพียงคนเดียวที่เป็นทายาทสืบสกุล อยู่บ้านเป็นอีกอย่าง แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนละก็เต็มที่ส่วนสองสาวที่หน้าตาเหมือนกันนั้น คือใบเฟิร์น บุญญาวาส สาวสวยดาวคณะวิศวะและดาวมหาวิทยาลัย นิยามของเธอคือสวยเลือกได้ บอกเลยว่าคนจีบเยอะ เยอะชนิดที่ว่า ใบบัว บุญญาพร แฝดผู้น้องที่ไม่มีตำแหน่งอะไร โดนจีบไป

“น้องจะหย่า” รินลณีพูดเสียงดังพร้อมทั้งกอดอกนั่งขัดสมาธิอยู่บนโซฟา“น้อง! เฮียขอโทษ” คนที่นั่งทับส้นเท้าตัวเอง มือวางประสานกันอยู่บนหน้าขา กล่าวออกมาเสียงเบาเพราะรู้สึกผิดอย่างที่พูดจริง ๆ“ไม่ต้องมาขอโทษ น้องไม่ยกโทษให้ น้องจะหย่า”“ก็เฮียเมา น้องอย่าถือสาอะไรกับคนเมาเลย”“เฮียไม่ได้เมา เฮียแค่แกล้งเมา”“...” คนแกล้งเมาถึงกับสะอึกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนคนตัวเล็กรู้ทัน“น้องรู้ เฮียไม่ได้เมา ถ้าเฮียเมา เฮียจะทำแบบนั้นได้ไง” ใช่ เขาทำมัน เธอพยายามห้ามเขาแล้ว แต่ใครจะไปสู้แรงเขาได้ แถมยังทำตอนหลับและตอนตื่นอีก เขามันร้ายที่สุด เห็นหน้าหล่อ ๆ แบบนี้เชื่อไม่ได้เลย“แต่น้องก็ชอบนี่นา” ระพีพัฒน์พูดออกมาด้วยหน้าตาใสซื่อ“น้องไม่ได้ชอบ! แต่น้องสู้แรงเฮียไม่ได้ไง” รินลณีแหวใส่เขาทันที นี่เขาจะมาว่าเธอชอบได้ยังไง เขาไม่ใช่เหรอที่ยัดเยียดมันมาให้เธอ“ถึงน้องไม่ชอบ...แต่...แต่..น้องก็...เสร็จนะ” คนเป็นสามีพูดตะกุกตะกัก“เฮีย! พูดอะไรน่าเกลียด น้องไม่รู้อะไรคือเสร็จของเฮีย...เฮียก็รู้ว่าน้องไม่เคย”เธออยากจะเอาเล็บข่วนหน้าหล่อ ๆ ของเขาให้หายแค้น คนลามก คนบ้ากาม!“เฮียรู้ว่าน้องไม่เคย เฮียถึงไม่ได้ทำม

“เรื่องมันยาว” รินลณีบอกเสียงอ่อย เผื่อเพื่อนไม่อยากฟัง“ยาวแค่ไหน พวกเราก็จะฟัง!” พอลลี่พูดขึ้น ส่วนแฝดสองสาวพยักหน้าพร้อม ๆ กัน“ถ้าเรื่องเรียนพวกแกใฝ่รู้ขนาดนี้ คงได้เอทุกวิชา” รินลณีเอ่ยกวนเพื่อน เพราะรู้อยู่แล้วว่าอย่างไรเสียเพื่อน ๆ คงต้องรู้ให้ได้ อีกอย่างเธอก็ไม่ได้อยากมีความลับอะไรกับเพื่อน ดีเสียอีก เธอจะได้มีคนปรึกษาว่าควรรับมืออย่างไรกับสามีตีทะเบียน“ฉันเห็นไอ้พี่วินจูบกับเฮียพัฒน์”“หา! แกก็เลยแย่งพี่หมอพัฒน์มาเหรอ” พอลลี่ขัดจังหวะถามขึ้นมา“เปล่า!”“หรือว่าแกประชดไอ้วิน เลยไปปล้ำพี่หมอพัฒน์”“เปล่า!”“หรือว่า...”“ตกลงพวกแกจะฟังฉันเล่าหรือจะมโนกันเองหา!” คนสวยจะไม่ทนแล้วนะ ถึงเธอจะไม่มีตำแหน่งดาวคณะหรือดาวมหาวิทยาลัย แต่ก็ได้ชื่อว่าเป็นของดีวิศวะแหละ“โอ๋ ๆ ไม่กวนแล้ว เล่าจ้าเล่าเลย พวกเราจะไม่ขัดสักคำ” ใบบัวที่ไม่ได้ขัดตั้งแต่แรกหันไปถลึงตาใส่พอลลี่และใบเฟิร์นที่มัวแต่ขัดเพื่อน จนรินลณีโมโหแล้วพานจะไม่เล่า ก็อดรู้กันพอดี...เกรงใจต่อมเสือกของใบบัวด้วย ตอนนี้ทำงานหนักแล้ว ไม่ได้รู้คืนนี้จะนอนหลับไหม“เล่าจบแล้วค่อยถามสิ คราวนี้ใครถาม แม่จะตบให้ปากแตก!” รินลณีขู่เพื่อนทั้

“ใบบัว...” รินลณีมองหน้าเพื่อนที่พูดคำว่า ‘ผัว’ ได้เต็มปากเต็มคำ ไม่มีกระดากอายเหมือนเมื่อก่อน...ใบบัวเปลี่ยนไป“จะรออะไรรินณี รีบโพสต์สิ” ใบเฟิร์นเร่งเพื่อน สนับสนุนคำพูดของพอลลี่เต็มที่“ทำไมต้องรีบขนาดนั้น” รินลณีอดถามเพื่อนไม่ได้ เธอไม่เห็นความจำเป็นจะต้องรีบสักหน่อย“ยิ่งรีบเลิก แกก็จะได้รีบเปิดตัวกับพี่หมอพัฒน์เร็วขึ้นไง”เมื่อได้ยินเหตุผลจากพอลลี่แล้ว รินลณีก็หยิบมือถือเปิดแอปเข้าอินสตาแกรมทันที เพื่อนทั้งสามเบ้ปาก แม่คนปากแข็ง ไหนบอกว่าไม่ห่วงผัว อาการออกขนาดนี้...นี่คงฟาดเดือนมหาวิทยาลัยมาแล้วแน่นอน‘ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่ดีที่สุดของเราหนูจะจดจำพี่ไว้ตลอดกาล’แล้วเธอก็แท็กนาวิน เพียงไม่นานคอมเมนต์ในไอจีของเธอแทบถล่ม ยอดกดไลก์ขึ้นเกือบพันในเวลาเพียงไม่กี่นาทีจีบได้ไหมครับน้องรินลณีคนสวยของดีวิศวะโสดแล้วโว้ยพี่นาวิน ทางนี้ยังว่างนะคะเสียใจด้วยนะคะ ไม่น่าเลิกกันเลยมีคนดามใจรึยังเอ่ยเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคะ ทั้งคู่เหมาะสมกันมากมิน่า เห็นพี่วินที่ร้านเหล้าหลังมอบ่อย ๆน้องรินณีใจร้ายคอมเมนต์ตอบ...น้องไม่ได้ใจร้าย คนเข้ากันไม่ได้ก็ต้องเลิกกันเป็นธรรมดาในคอมเมนต์พวกนั้น

ระพีพัฒน์คิดย้อนไปถึงตลอดเกือบสองปีที่รินลณีคบหากับน้องรหัสเขา ทุกอย่างระหว่างรินลณีกับนาวินดูดีไปหมด จนอดคิดไม่ได้ว่าเขาคงเป็นได้แค่พี่ชายข้างบ้าน พอวันนั้นที่นาวินมาบอกชอบเขา ก็คิดว่าชีวิตนี้คงห่างไกลกับน้องสาวข้างบ้านไปอีก แต่ใครจะคิดว่าเขาจะส้มหล่นน้อง...โอกาสเฮียมาแล้ว เฮียจะไม่ยอมปล่อยน้องหลุดมือหรอกเอาวะ ถึงจะข้ามขั้นไปข้อที่ห้าแล้ว ย้อนมาข้อที่สองดีกว่า (ข้อที่สอง...ทักทาย)ระพีพัฒน์ยกมือถือขึ้นมากดเข้าแอปแชตยอดฮิตของคนไทย เลือกรายชื่อห้องแชตส่วนตัว พัฒน์เองครับ : น้องอยู่ไหนครับ ผ่านไปเกือบสองนาทีน้องก็ยังไม่ตอบ ไม่อ่านด้วย...อะไรเนี่ย เขาเริ่มเครียด หรือน้องจะหนีไปแล้ว เขาจ้องมือถืออยู่นาน ใจก็เต้นขึ้นเรื่อย ๆ กับเวลาที่ผ่านไปอ่านแล้ว...ในไลน์ขึ้นว่าน้องอ่านแล้ว อ้าว อ่านแล้วทำไมไม่ตอบใจเขาร้อนกว่าเดิมอีก ยิ่งกว่าตอนที่เธอยังไม่อ่านอ่านแล้วไม่ตอบนี่บอกเลยว่า...ใจร้ายสุดรินณีโยธา : มากินข้าวกับเพื่อนอ้าว! ทำไมตอบแค่นี้ ไม่ถามเหรอว่าถามทำไม แล้วไม่คิดจะชวนรึไง หญิงสาวตอบแค่นั้นแล้วก็ไม่มีข้อความอะไรต่อมา888พัฒน์เองครับ : เฮียหิวข้าว (สติกเกอร์คนหมดแรง)รินณีโยธา :