Semua Bab เมียบังเอิญ (NC 18+): Bab 31 - Bab 40

“ไม่เป็นไร เรามากับพี่พัฒน์” รินลณีเอ่ยขึ้นเนื่องจากรู้ว่าภรัณยูรู้จักระพีพัฒน์อยู่แล้ว เพราะเคยเจอกันตั้งแต่สมัยไปทำรายงานที่บ้านรินลณีตอนมัธยมปลาย “อ๋อ” เขาตอบรับแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ส่วนคุณหมอหนุ่มก็ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเหมือนกัน คนที่น่ากลัวที่สุดคงไม่ใช่นาวิน แต่เป็นไอ้อดีตรุ่นน้องโรงเรียนเดียวกับเขานี่แหละ ต้องคอยกันท่าตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ไม่คิดว่ามันยังตามรินลณีมาจนถึงตอนนี้ “ใครอะไอ้พัฒน์” พายุเอ่ยถาม เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเพื่อนแปลกไปตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นมานั่งข้างรินลณี “เดือนวิศวะปีเดียวกับน้องรินณีไง” ภีมเอ่ยขึ้น “มึงรู้จักเหรอ” พายุถามขึ้น นึกไม่ถึงว่าคนไม่สนใจใครอย่างภีมจะรู้จัก “รู้จัก พ่อมันเป็นเพื่อนพ่อกู ลูกคุณหนู หล่อ รวย เรียนเด่น กิจกรรมดี ไอ้นี่ดังพอ ๆ กับไอ้นาวิน” ภีมพูดขึ้นตามข้อมูลที่ตัวเองมี ส่วนคนที่กระดกเหล้าเข้าไปอีกแก้วก็คงไม่พ้นว่าที่คุณหมอผู้ออกอาการหวงเมียเป็นอย่างมาก อยากจะเข้าไปซัดหน้าไอ้คนที่มาจีบเมียเขาเหลือเกิน แต่ก็ทำไม่ได้เพราะต้องรักษาภาพลักษณ์ท่องไว้ น้องไม่ชอบคนใช้กำลัง น้องไม่ชอบคนใช้กำลัง เดี๋ยว

“อืม ดีเหมือนกัน พ่อกับแม่จะไปต่างจังหวัด เฝ้าบ้านให้ด้วยนะ” พรรณี แม่ของชายหนุ่ม หรืออาจารย์พรรณี ท่านไม่ได้เป็นอาจารย์สอนในโรงเรียน เพียงแต่ท่านเก่งเรื่องการลงทุน เลยเปิดสอนให้คนที่สนใจจนมีคนนับถือเรียกอาจารย์รินลณีหันไปมองหน้าสามีทางนิตินัย พร้อมทั้งคิดในใจว่า....คืนนี้จะรอดไหม เพราะเขามันคนหื่น หาเรื่องแทะโลมเธอตลอดเวลา แต่เธอก็ว่าอะไรไม่ได้ เพราะเขาเป็นสามีย่อมมีสิทธิ์นี่นา แล้วตอนนี้เขาก็ทำหน้าที่ได้ดีมาก เงินเดือนที่เธอเคยได้จากที่บ้าน เขาก็เป็นคนจ่ายให้เธอแทน แถมให้มากกว่าที่บ้านเธออีก ค่าเทอมเขาก็จ่ายให้ ทั้งอาหารการกินก็เลี้ยงเธอไม่ให้อดเลย และยังคอยถามตลอดว่าเงินพอใช้ไหม ให้บัตรเครดิตไว้ใช้อีกต่างหากสามีหล่อรวย ชาตินี้เธอจะหาที่ไหนได้...ถ้าไม่หาจากข้างบ้านตัวเองหลังจากรับประทานอาหารกลางวันไม่นาน อาจารย์หมอระพีและอาจารย์พรรณีก็เดินทางไปต่างจังหวัดเพราะท่านจะไปเชียงใหม่เพื่อเยี่ยมผู้เป็นย่าของระพีพัฒน์ ซึ่งตอนนี้ภัคณิกาก็พักอยู่เชียงใหม่กับย่า ทำให้บ้านทั้งหลังมีเพียงชายหนุ่มและหญิงสาว แม้แต่ป้าแม้นกับลุงสมชายผู้เป็นคนขับรถกับแม่บ้านก็จะเลยไปชลบุรีเพื่อเยี่ยมญาติ หลังจากส่

“อ๊า...” เสียงครางของเธอสร้างความพึงพอใจให้ระพีพัฒน์อย่างมาก เขากลับขึ้นมากดจูบปากเธอ ครั้งนี้รสจูบของเขาเปลี่ยนไปเพราะมีกลิ่นกายและน้ำหวานของเธอติดมากับปลายลิ้นของเขา มันยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้ตัวเธอ หน้าอกแกร่งแนบแน่นกับหน้าอกนุ่มหยุ่นของเธอ เสียงครางของระพีพัฒน์บ่งบอกได้อย่างดีว่าตอนนี้เขาอึดอัดแค่ไหนชายหนุ่มลากกลางกายแข็งแกร่งของเขาถูไถกับดอกไม้งามที่ตอนนี้เบ่งบานรอเขาเข้าไปเชยชม เมื่อทุกอย่างเริ่มประสานเข้าหากันเพียงแค่ส่วนปลายเท่านั้น หญิงสาวก็ร้องเจ็บขึ้นมา และตอนนี้ทุกอย่างมันคงค้างคา เขาขยับตัวก็ไม่ได้ เธอก็ดิ้นเหมือนจะขยับออกเพราะความเจ็บ“เจ็บนิดเดียวนะครับ อีกนิดเดียว” ชายหนุ่มให้กำลังใจภรรยาสาว เขากอดจูบลูบไล้ผิวกายของเธอเพื่อให้ร่างของเธอผลิตน้ำหวานออกมา เพียงไม่นานความฉ่ำชื้นเพียงพอที่จะให้เขาดันกายเข้าไปจนสุด เสียงร้องระงมและแรงของเล็บมือครูดลงบนแผ่นหลังของเขาบ่งบอกว่าเธอเจ็บแค่ไหนความนิ่งในตอนนี้เพื่อให้ทั้งสองร่างปรับตัวเข้าหากันและกัน เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ความเจ็บก็ลดลงบ้างแล้ว ชายหนุ่มจึงเริ่มขยับกาย เมื่อร่างกายด้านบนเริ่มขยับขึ้นลงช้า ๆ แล้วเปลี่ยนเป็น

บทที่ 18 เสือพัฒน์ระพีพัฒน์มองหน้าคนสวยข้างกายซึ่งตอนนี้ทำหน้างอคอหักยิ่งกว่าปลาทูแม่กลอง เขาเห็นเธอเดินไปด้อม ๆ มอง ๆ แถวโต๊ะเขียนหนังสือ พอกลับมาก็ทำหน้างอ“น้องเป็นอะไร”หญิงสาวไม่พูด แต่น้ำตาไหลพรากยิ่งทำให้ผู้เป็นสามีทั้งทางพฤตินัยและนิตินัยตกใจกับเหตุการณ์นี้ น้อยครั้งมากที่รินลณีจะร้องไห้ แม้แต่ตอนที่เลิกกับนาวินเขาก็ยังไม่ได้เห็นน้ำตาเธอ แต่ทำไมวันนี้ถึงร้องไห้ได้“เฮียชอบผู้ชายเหรอ ฮือ ทำไมเฮียต้องทำแบบนี้กับน้อง น้องไปทำอะไรให้เฮีย ทำไมเฮียต้องหลอกน้อง...ฮือ ๆ”“เฮ้ย! เดี๋ยว ๆ น้อง นี่มันอะไรกัน” ระพีพัฒน์งงเป็นไก่ตาแตก เกิดอะไรขึ้นกับเมียเขา“ก็รูปผู้ชายในไดอารี่เฮียไง!” รินลณียังไม่ยอมแพ้ เธอบอกสิ่งที่เป็นกังวลกับเขา ก็เธอเห็นจริง ๆ รูปผู้ชายในไดอารี่เขา ไอ้รุ่นพี่ประธานนิสิต เธอเคยหลงปลื้มผู้ชายคนนั้นอยู่พักหนึ่งตอนเข้าปีหนึ่งใหม่ ๆ แต่ตอนนี้ไม่ชอบมันแล้วเฮียพัฒน์นะเฮียพัฒน์ นึกว่าเป็นเสือ แต่ที่แท้ก็เป็นเก้งเป็นกวาง แถมยังมาหลอกกินชะนีอย่างเธออีกระพีพัฒน์เดินไปหยิบไดอารี่มา แล้วยื่นไปให้ภรรยาสาวเปิดดูอีกครั้ง ไม่ต้องมาแอบดูหลบ ๆ ซ่อน ๆ“เปิดดูก่อนแล้วค่อยคิดไปไกล”คนไ

บทที่ 20 เป็นข่าววันนี้ระพีพัฒน์มีเรียนแค่ไม่กี่วิชา จึงตั้งใจไว้ว่าหลังจากนั้นจะกลับไปรับเมียสาวที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ในช่วงบ่าย หลังจากจอดรถไว้ที่คณะแพทยศาสตร์เรียบร้อย เขาก็เดินตรงไปยังหน้าตึกเรียนเพราะนัดกับเพื่อน ๆ ไว้“ไอ้พัฒน์ ๆ มึงเห็นข่าวนี่ยัง” เสียงเอกภพดังขึ้นเมื่อระพีพัฒน์โผล่มายังโต๊ะที่พวกเขานั่งอยู่“ข่าวอะไรของมึง” ระพีพัฒน์ถาม“ก็ข่าวมึงกับน้องรินณีไง ดูสิ ข่าวเขียนซะแรงเลย” เอกภพตอบชายหนุ่มมองหน้าข่าวแล้วขมวดคิ้วทันที เพราะข่าวที่เขียนแรงจริง ๆ ไม่รู้ว่าตอนนี้น้องของเขาจะคิดยังไงบ้าง ได้ยินดังนั้น เขาก็รีบยกมือถือกดโทร.หารินลณีทันที แต่หญิงสาวไม่ได้รับโทรศัพท์ คงเพราะเธอเข้าเรียนไปแล้วแน่ ๆ เขาจึงตัดสินใจส่งข้อความหาภรรยาสาวแทน‘น้องโอเคไหม’‘เฮีย นี่ใครคะ รินลณีนะคะ น้องโอเคมาก ตอนแรกน้องกลัวว่าเฮียจะโดนว่าเป็นมือที่สามเสียอีก ที่ไหนได้กลายเป็นน้องโดนซะเอง’‘โอเคจริงเปล่าเนี่ย’ สามีถามย้ำ‘โอเคจริงเฮีย ไม่ต้องห่วงน้อง ข่าวแค่นี้เอง ไม่กี่วันคนก็ลืม’ ‘อือ เรียนเสร็จ เดี๋ยวเฮียไปรับนะครับ’‘ค่ะ น่ารักอะ’หญิงสาวยิ้มให้โทรศัพท์ เธอโอเค เป็นใครก็ทิ้งเดือนคณะไปหาเดือนม