Semua Bab เมียบังเอิญ (NC 18+): Bab 41 - Bab 50

“มากันแล้วเหรอลูก” สายไหมกอดลูกสาวคนเดียวของตัวเองแน่น พอจะรับรู้ข่าวคราวของเด็ก ๆ มาบ้าง ถึงจะไม่ได้มีอะไรร้ายแรง แต่ก็ห่วงความรู้สึกของลูกเหมือนกัน“แม่ หิวจัง มีอะไรกินบ้างคะ” รินลณีกอดผู้เป็นแม่แน่น น้ำตารื้นขึ้นมา อ้อมกอดของแม่อบอุ่นที่สุดเสมอ“ของโปรดหนูทั้งนั้นเลยลูก” สายไหมพาลูกสาวและลูกเขยเข้าไปในส่วนของห้องอาหาร วันนี้ทั้งสองครอบครัวร่วมรับประทานอาหารเย็นพร้อมกันที่บ้านของรินลณี ไม่มีใครพูดถึงเรื่องที่มหาวิทยาลัยชายหนุ่มแกะเนื้อปลาออกจากปลากะพงเผาตัวใหญ่ เป็นอีกเมนูที่รินลณีชอบ เขาดึงก้างออกจากเนื้อปลาก่อนจะตักไปให้หญิงสาว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำให้เธอ เขาทำแบบนี้ให้เธอตั้งแต่ที่รู้จักกันตอนแรก ๆ ใครจะคิดว่าเด็กชายอายุสิบสี่ปีจะเอาใจใส่เด็กหญิงที่เป็นน้องสาวข้างบ้านที่อายุเพียงสิบขวบ ถ้าเป็นวัยรุ่นทั่วไปก็คงรำคาญเด็กวัยนี้ที่คอยตามต้อย ๆ“ขอบคุณค่ะเฮีย”เธอยิ้มให้เขา เพราะอะไรนะที่ทำให้เมื่อก่อนเขาไม่เคยอยู่ในสายตาเธอเลย เขาทั้งหล่อทั้งเอาใจใส่เธอตลอด หรือเพราะคำว่าสนิทกัน คำว่าคนใกล้ตัว หรือเพราะคำว่าพี่ชายเพื่อนชายหนุ่มยิ้มตอบรับคำขอบคุณนั้น แววตาของเขาบ่งบอกได้ว่าทั้ง

คอนโดมิเนียมระพีพัฒน์“หา! น้องว่าไงนะคะ!”“เฮียทำไมต้องเสียงดังคะ น้องไม่มีทางแพ้หรอก น้องจะไม่ยอมปล่อยให้เฮียต้องไปเดตกับผู้ชายคนอื่นแน่ ๆ”รินลณีรีบปลอบคุณสามีเรื่องที่เธอเอาเขาไปเดิมพันในการดวลเหล้ากับนาวิน หน้าตาคุณสามีแทบจะร้องไห้ ก็จะไม่ให้เขาอยากร้องไห้ได้ยังไงล่ะ เรื่องที่โดนนาวินขโมยจูบตอนนั้นเขายังหลอนอยู่เลย แค่หน้านาวินเขาก็ทำใจลำบากที่จะมอง ไม่อยากจะนึกถ้าต้องไปเดตกับมันจริง เขาจะไม่หัวใจวายก่อนหรือไง ระพีพัฒน์ยื่นนิ้วก้อยออกไปตรงหน้ารินลณี“สัญญานะว่าน้องจะไม่แพ้”“สัญญาค่ะ..นี่ใคร” รินลณีรีบเกี่ยวก้อยสัญญา เรื่องอื่นเธออาจจะไม่มั่นใจเท่านี้มาก่อน แต่บอกเลยว่าเรื่องดวลเหล้าเนี่ย เธอมั่นใจมาก ยังไงเธอก็ต้องชนะแน่นอนบทที่ 23 หนูต้องไม่แพ้คืนนี้เป็นคืนแรกที่นอนข้างภรรยา แต่กลับนอนไม่หลับ คนอย่างหมอพัฒน์ไม่เคยกลัวอะไร ยกเว้นผู้ชายด้วยกันเอง มันไม่ใช่แนวเขา ไม่ชอบดวลดาบระหว่างผู้ชาย กับผู้ชายเขายังทำใจไม่ได้ ไม่ใช่แค่ผู้ชายเท่านั้น กับผู้หญิงคนอื่นเขาก็ไม่คิดอยาก โลกของเขามีแค่น้องข้างบ้านคนนี้เท่านั้น ส่วนคนที่กล้าเอาผัวไปพนันกับคนอื่นกลับนอนหลับไม่ได้สนใจเขาเลย“อื้อ ๆ”

“ยัยเตี้ย เตรียมตัวแพ้ได้เลย”“ไอ้พี่วิน” รินลณีอดโมโหไม่ได้ ตอนคบกันรักกันบอกว่าเธอตัวเล็กน่ารัก พอตอนนี้บอกว่าเธอเตี้ย ใช่สิ ชะนีมันจะไปได้ดั่งใจเก้งอย่างไอ้พี่วินได้ไง คอยดูแล้วกันว่าวันนี้ผลจะเป็นอย่างไรทั้งคู่นั่งตรงข้ามกัน ในโต๊ะตัวยาวที่นั่งได้เกือบสิบที่ คนนั่งหัวโต๊ะคือพี่เต็งหนึ่ง ถึงพี่เขาจะจบแล้ว แต่ก็ยังเป็นที่รู้จักของน้อง ๆ เพราะว่ามีหลายธุรกิจที่เหล่านักศึกษาไปใช้บริการและเขายังเป็นตำนานสายรักสายรหัส เพราะว่าสายรหัสนี้เขารักกันและได้กันทั้งสาย ตำนานรักเกียร์แลกเกียร์ ใจแลกใจกันเลยทีเดียว ทุกวันนี้เหล่ารุ่นน้องก็ยังคงพูดถึงไม่ขาดคนที่นั่งฝั่งขวาคือรินลณี วิศวะปีสอง ของดีวิศวะ เพราะรูปร่างหน้าตาและความสดใสที่ใครเห็นก็ต้องยกตำแหน่งรักแรกให้เสมอ ส่วนคนที่นั่งฝั่งซ้ายคือนาวิน อดีตเดือนคณะแพทย์ นักศึกษาแพทย์ปีห้า เป็นบุคคลที่สาว ๆ หมายปองอยากได้มาเป็นแฟนทั่วมหาวิทยาลัย สูง ขาว หุ่นดี หน้าหล่อสุดสำอาง แค่ยิ้มโลกทั้งใบก็สดใสขึ้นมาทันทีถัดมาจากรินลณีคือระพีพัฒน์ อดีตเดือนมหาวิทยาลัย ความหล่อ ความเท่ ความดูดี แถมพ่วงมาด้วยความเก่ง และความรวยนั้นไม่ต้องพูดถึง ชายหนุ่มที่ทั้งสอ

‘กูโอเค’ นาวินหันไปบอกเพื่อน อย่างน้อยวันนี้เพื่อน ๆ ก็มาให้กำลังใจเขา‘เอาละครับ มาเริ่มซ็อตที่สามกันเลยครับ’พอสิ้นเสียงเต็งหนึ่ง ทั้งคู่ก็จับแก้วเหล้าแล้วกระดกรวดเดียวลงคอปึก! ปึก! เสียงแก้วกระแทกโต๊ะอีกครั้ง นาวินยิ้มที่มุมปากเพราะตอนนี้แก้มทั้งสองข้างของรินลณีแดงระเรื่อ ก็บอกแล้วว่ายัยนี่เมาเร็วจะตาย ไม่เกินอีกสองแก้ว รับรองล้มไม่เป็นท่ารินลณีหยิบมะนาวกับเกลือเข้าปากหวังให้ความเปรี้ยวช่วยทำให้หายมึนลงไปบ้าง ก็ต้องยอมรับนะว่ามึนนิดหน่อย‘น้องไหวไหมคะ’ ระพีพัฒน์ถามอย่างเป็นห่วง เมื่อเห็นภรรยาตัวน้อยตอนนี้ตาหวานกว่าปกติ คงไม่ได้เมาแล้วนะ แค่คิดเขาก็เย็นสันหลังวาบ แล้วยิ่งมองไปยังน้องรหัสตรงหน้าก็ยิ่งหนาวหนักกว่าเดิม‘น้องไหวค่ะ เฮียไม่ต้องห่วง น้องไม่เมาหรอก’‘แน่ใจนะ’ ระพีพัฒน์ส่งสายตาอ้อนวอน เหมือนจะขอร้องว่าเธออย่าเมานะ อย่ายอมแพ้‘มาช็อตที่สี่กันต่อเลยครับ’ เสียงเต็งหนึ่งร้องเรียกให้ทั้งคู่ที่ตอนนี้หมดเวลาพักแล้ว ต้องเข้าสู่การดวลกันต่อ ตอนนี้ถึงแก้วที่สี่เอง มีข้างละยี่สิบแก้ว ยังไม่ถึงครึ่งของครึ่งทางเลยปึก! ปึก! เหล้าช็อตที่สี่เทเข้าไปในคอของทั้งสองคนรวดเดียวเหมือนเดิมพัก

“กลับตอนไหน”รินลณียิ้มดีใจ แบบนี้คงได้ไปแล้วละ“ประมาณห้าทุ่ม พรุ่งนี้ไม่มีเรียน ตื่นสายได้”“เฮียว่ามันดึกนะ หนูนอนคอนโดเพื่อนก็ได้ เฮียเป็นห่วงถ้าจะกลับดึก ๆ ดื่น ๆ”“เฮีย...ประชดเปล่าเนี่ย”“เปล๊า เฮียไม่ได้ประช้ด” โห เสียงสูงขนาดนั้น รินลณีได้แต่มองบน อยากจะข่วนหน้าคนปลายสายเสียจริง เนี่ยน่ะเหรอไม่ได้ประชด มันประชดชัด ๆ“หรือน้องจะกลับวันเสาร์เลยก็ได้นะครับ เจอกันที่บ้านพ่อแม่เลยก็ได้”“เฮีย! ประชดน้องอยู่เนี่ย”“เปล่า! เฮียจะกล้าประชดน้องได้ไง ชีวิตของน้อง น้องเป็นเมีย ไม่ได้เป็นนักโทษ ไม่ต้องขออนุญาตเฮียก็ได้”“เฮีย!” รินลณีสูดลมหายใจเข้าปอดเต็มที่เพื่อระงับสติก่อนที่มันจะระเบิด ก็พ่อคุณทูนหัวของเธอเล่นประชดซะขนาดนี้“แค่นี้นะ อาจารย์หมอมาแล้ว”“สามทุ่ม” รินลณีพูดขึ้นอย่างเหนื่อยใจ สามทุ่มงานเพิ่งจะเริ่มเอง แต่เอาวะ ดีกว่าผัวโกรธ“ดีล ส่งโลเคชันมา เดี๋ยวเฮียไปรับ”“ค่ะ” วางสายแบบหน้างอ ๆ มีผัวเป็นหมอก็แบบนี้แหละ ฉลาดเกิน แถมเป็นพี่ข้างบ้านอีก ซึ่งเขาย่อมรู้จักเธอดีกว่าใคร สุดท้ายเธอก็แพ้เขา ความฝันปาร์ตี้ห้าทุ่มดับสลาย รินลณีฟุบหน้าลงกับโต๊ะไม้“ฉันว่าละ มันสู้ผัวไม่ได้หรอก ทีซ