All Chapters of อนุของบิดาช่างน่ากินนัก: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่เจ็ด อีกไม่นานหรอก ไม่ว่าจะคิดอย่างไร เมื่อโดนปลุกยังจุดอ่อนจนเสียวซ่านสั่นระริก อนุสาวจึงต้องถ่างขาแล้วเด้งเอวค้างไว้ขณะร่องรูโดนเสียบแทงไม่หยุดเมื่อสบโอกาสหญิงสาวจึงแสร้งออเซาะเจรจาเพื่อหวังคืบคลานก้าวขึ้นสู่ความเป็นใหญ่  “นายท่านปลดภรรยาเอกแล้วต้องแต่งตั้งข้าแทนนะเจ้าคะ”ร้องขอยามมีความต้องการย่อมได้รับการตอบรับที่ดีกว่าทันทีที่คหบดีซ่งพยักหน้ารับ รอยยิ้มหวานหยดจากอนุคนใหม่พร้อมความคึกคักจึงโหมลงมาจนเสียงเนื้อกระทบกระแทกดังสนั่นหวั่นไหวรุ่งเช้าภรรยาเอกอย่างไป๋ชิวหลานจึงตื่นมาพบภาพบาดตาเมื่ออนุคนใหม่หอบร่างอ่อนระโหยเดินถ่างขาสั่นระริกจากการโดนโหมกระหน่ำอยู่ทั้งคืนมาเผชิญหน้าด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน“เชิดหน้าไปเถอะ อีกไม่นานหรอก”อนุคนใหม่ทิ้งคำพูดเยาะหยันเพื่อให้ไป๋ชิวหลานหงุดหงิดหัวใจ แม้จะรู้ดีว่าเรื่องนี้ย่อมทำได้ไม่ง่ายนักด้วยยังมีธรรมเนียมปฏิบัติที่ต้องรักษาแต่ไป๋ชิวหลานย่อมคับแค้นในการกระทำของสามีที่ปล่อยให้อนุคนหนึ่งกล้ามาเยาะเย้ยถากถางจุดแตกห

ตอนที่เก้า ชิวหาพาเพลิน “เจ้าไม่ต้องกังวล ขอเพียงมีข้าอยู่ ไม่มีผู้ใดรังแกเจ้าได้ทั้งนั้น หลานหลาน เพียงหย่าขาดจากซ่งหยวน พวกเราก็แต่งงานกันได้ทันที”แต่งงานหรือ?นางเพิ่งหนีจากสามีมักมากออกมาจะให้นางเสี่ยงแต่งงานกับชายหนุ่มอีกคนหรือ ไม่ดีกว่า ใบหน้างามเงยขึ้นสบสายตาที่บอกความจริงใจของหลิวจิงหลินหลายวันมานี้ใช่ว่านางจะไม่เข้าใจสิ่งที่ชายหนุ่มสื่อออกมาเพียงแต่นางคือหญิงที่แต่งงานแล้วส่วนเขาเป็นขุนนางที่มีอนาคตไกลที่สำคัญคือนางยังไม่อยากหนีเสือออกมาพบเจอกับสัตว์ที่ยังไม่รู้ว่าจะดุร้ายกว่าหรือไม่“หากข้าหย่าออกมา มีหรือที่บิดาของเจ้าจะยอมให้พวกเราแต่งงานกัน อย่าลืมว่าข้าเป็นหญิงม่ายมีราคีเป็นสตรีที่มีตำหนิ มิใช่คุณหนูไป๋ผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องคนเดิมอีกแล้ว”“พ่อของพวกเราเป็นเพื่อนกัน บิดาของข้าไม่คิดมากหรอก มีแต่จะยินดีที่ได้เจ้ามาเป็นสะใภ้”หลิงจิงหลินตอบอย่างไม่ลังเลแต่ไป๋ชิวหลานยังไม่แน่ใจจึงเพียงผัดผ่อนขอยื้อเวลาออกไป

ตอนที่สิบเอ็ด ใหญ่โตไม่น้อย หลิวจิงหลินระดมความเร็วและหนักหน่วงเพื่อทำให้เจ้าของทรวงอกและร่องสีชมพูดีดดิ้นอยู่ภายใต้มือและลิ้นของเขาเมื่อก่อนได้แต่แอบมอง ยามนี้ความงดงามนุ่มฟูอยู่ในอุ้งมือของเขาแล้ว จะไม่ปล่อยไปเด็ดขาด ไป๋ชิวหลานถูกกลั่นแกล้งด้วยความเร็วจนใกล้เสร็จสม เรียวขาเนียนหุบเข้าหากันด้วยความเสียวที่พล่านล้นแต่มือหนาหรือจะยินยอมยิ่งเห็นท่าทางเสียวสะท้านยกตัวลอยค้าง ลิ้นร้อนยิ่งลงแรงบดเน้นหนักกว่าเดิมจนเสียงกรีดร้องดังลั่นอย่างลืมตัว“อื้ออออ ซี้ดดดดด อ้า...”โชคดีที่ยามนี้หลิวจิงหลินจอดรถม้าเอาไว้ที่ข้างป่ารกชันจึงไม่มีใครได้ยินเสียงแห่งการร่านสวาทของพวกเขา  ไป๋ชิวหลานจึงตะเบ็งเสียงโดยไม่ต้องระวังเมื่อเห็นฝั่งฝันลอยเข้ามาใกล้ ร่างเล็กจึงดิ้นเร่าแอ่นทั้งอกและสะโพกลอยค้างกลางอากาศเปิดกลีบดอกไม้ให้อ้าออกพบความสุขสมอย่างสาแก่ใจ“อื้อออออออออ”ไม่คิดว่าความสุขสมอันอิ่มเอมเป็นเช่นนี้เอง เฮ้อ

ตอนที่สิบสาม ของเล่นหญิงสาวนอนคว่ำหน้ารู้สึกเจ็บแสบร่องรูเล็กโดยมีชายหนุ่มคอยปลอบประโลม“ความจริงเรื่องเช่นนี้ควรเป็นความสุขของทั้งสองฝ่าย ข้าขอโทษที่ทำเจ้าเจ็บ”เมื่อลองขยับตัวไป๋ชิวหลานกลับไม่รู้สึกว่าเจ็บเกินไปด้วยน้ำหล่อลื่นมีมากจนเกินพอวิญญาณในร่างนี้เคยเรียนรู้การตอบสนองเรื่องบนเตียงมาไม่น้อยจึงเข้าใจในความสำคัญของความสุขสมที่ผ่านมาสามีของนางตั้งท่าเบื่อหน่ายและไม่เคยคิดสอนสั่งหรือให้โอกาสไม่เหมือนอย่างหลิวจิงหลินที่ทุ่มเทสั่งสอนเพื่อให้นางพบความสุข ไป๋ชิวหลานจึงไม่คิดถือโทษ“ไม่อยากเชื่อว่าเรื่องเช่นนี้สามารถทำได้ที่ช่องทางด้านหลังด้วย”หญิงสาวย่อมไม่เคยได้ยินมาก่อน หลิวจิงหลินจึงพยายามอธิบายด้วยไม่อยากให้นางคิดว่าเขาวิตถารเฉกเช่นเดียวกับซ่งหยวน“ข้าเคยอ่านพบว่าร่องรักของสตรีมีทั้งสั้นทั้งยาว หากแท่งเนื้อที่ยาวใหญ่เกินไปสอดใส่ในร่องดอกไม้ด้านหน้าอาจทำให้รู้สึกจุกเจ็บแต่ร่องรูทางก้นขาวกลับมีความยาวที่ไม่สิ้นสุด เมื่อสอดใส่จนสุดความย

ตอนที่สิบห้า เลือดชั่วนายอำเภอหลิววางแผนกับมือปราบเพื่อไปค้นสถานที่ซ่อนจนพบอาวุธหลงเหลืออยู่หลายชิ้น จากนั้นจึงเป็นการล้อมจับกลุ่มโจรอย่างเงียบเชียบจนคนพวกนั้นต้องหนีกระเจิดกระเจิงโชคดีที่ยังจับกลับมาได้บางส่วนโดยเฉพาะตัวหัวหน้าซึ่งยอมสารภาพและกล่าวโทษซ่งหยวนด้วยคิดว่าเขาเป็นคนเปิดโปงร่องรอยเมื่อได้โอกาส นายอำเภอหนุ่มจึงวางแผนจัดการซ่งหยวนในครั้งเดียวให้อยู่หมัดแต่เขายังไม่ทันได้ลงมือก็ต้องนำคนไปล้อมจับคหบดีหนุ่มขณะถือแส้ไล่ฟาดเมียของชายตัดฟืนจนสิ้นใจตายเมื่อมีหลักฐานคาตา คหบดีซ่งจึงถูกพาตัวมาไต่สวนอย่างเปิดเผยเป็นที่ครหาอับอายของชาวบ้านไปทั่วแต่เขาหรือจะเกรงกลัว ร่างสูงซึ่งยังคงเปลือยกายมีเพียงผ้าคลุมกันอุจาดยืดอกอย่างผ่าเผยหวังอวดเรือนร่างสมส่วนแค่หญิงชาวบ้านคนหนึ่ง โยนเงินให้มากหน่อยก็จบเรื่องแล้ว ซ่งหยวนคิดอย่างชายหนุ่มซึ่งมองสตรีเป็นเพศที่ต่ำต้อยอ่อนแอ อยากรังแกอย่างใดก็ย่อมได้ แต่ก่อนอื่นเขาแสร้งปัดเรื่องให้พ้นตัวไปก่อน“ข้าเฆี่ยนตีเพราะนางขโมยเงิน จะผิดได้อย