ตอนที่สี่ อนุสาวคนโปรดลู่เยว่เล่อย่อมไม่คิดว่าท่าทางก้มหน้างดงามอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน ทุกกิริยาแช่มช้อยราวน้ำไหล ใบหน้าที่แย้มยิ้มเพียงน้อยกลับเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวทุกคราที่สองมือเรียวบางประสานไว้เมื่อยืนรอรับคำสั่ง ความอ่อนหวานและอ่อนน้อมนั้นช่างน่าดึงดูดทำให้ผู้ที่พบเห็นอดไม่ได้ที่จะอยากกลั่นแกล้งนางไม่ใช่เพราะความเกลียดชังในความงามของนาง แต่เป็นด้วยความน่ารักน่าถนอมเกินห้ามใจต่างหากเมื่อได้ยินจากสามีซึ่งเป็นคุณชายใหญ่สกุลฉู่ว่าคุณชายรองหลี่สนใจเด็กในปกครอง ‘ลู่ไป๋เยว่’ เจ้าของเรือน ‘อิงเยว่’จึงซักถามไตร่ตรองก่อนจะลงมือเกลี้ยกล่อมด้วยตนเอง“คุณชายรองสกุลหลี่ยังไม่ได้แต่งเมียเอก ‘อาเล่อ’ หากเจ้าไม่คิดมากก็ควรฉกฉวยโอกาสนี้ไขว่คว้าเอาไว้ให้มาก เข้าใจหรือไม่”ลู่ไป๋เยว่เป็นอนุคนโปรดของคหบดีใหญ่จึงใช้ชีวิตสุขสบายมีกินมีใช้จับจ่ายโดยไม่ต้องคิดมากและสามารถเลี้ยงเด็กสาวซึ่งถูกนำมาขายได้หลายคนหากเด็กสาวคนไหนหน้าตาดีมีท่าทางใช้ได้ นายหญิงลู่ก็จะสั่งสอนให้พวกนางเรียนรู้มารยาทและเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04 อ่านเพิ่มเติม