Semua Bab อนุของบิดาช่างน่ากินนัก: Bab 81 - Bab 89

ตอนที่ห้า ลีลาช่างดีนัก ด้วยถงอ้ายฉิงเติบโตมาในหมู่เด็กชายซึ่งเลี้ยงดูมาเป็นแรงงานในคณะ จึงมีนิสัยตรงไปตรงมาผิดกับหน้าตาอ่อนหวาน จนไม่กี่ปีมานี้นางจึงโดนแยกตัวออกมาฝึกซ้อมการแสดงร้องรำและได้มาอยู่ร่วมกับบรรดาพี่สาวทั้งหลาย นั่นทำให้สาวน้อยเริ่มมีความเป็นสตรีขึ้นมาบ้างถึงอย่างไรว่าที่นางเอกสาวคนใหม่ก็ยังรู้สึกขัดใจกับการแสดงซึ่งต้องใช้เรือนร่างทุ่มเทลงไป แต่ในเมื่อเป็นความอยู่รอดของคณะละครซึ่งเปรียบเสมือนบ้านของนาง ถงอ้ายฉิงจึงทำใจยอมรับได้ในที่สุด“พวกเราทุกคนต้องยอมผ่านครั้งแรกกับเจ้าเมืองถังและคหบดีลู่เพื่อตอบแทนพวกเขา จากนั้นจึงจะสามารถเปิดการแสดงได้ บางคราวการแสดงพิเศษจะมีพี่เพียงผู้เดียว แต่บางคราจะมีพี่สาวคนอื่นร่วมด้วย” ถงอ้ายเหม่ยบอกเล่า“พวกเขาบางคนที่ได้ร่วมเสพสมกับเรา อาจเอ่ยปากขอให้พวกเราไปอยู่ด้วย พี่อยากให้เจ้าคิดไตร่ตรองให้ดี อย่าได้ผิดพลาดเหมือนพี่ที่ปล่อยวันคืนอันสดใสให้ผ่านพ้นไปด้วยมัวแต่เพ้อฝันว่าจะสามารถใช้ร่างกายหลอกล่อให้ชายหนุ่มมากองแทบเท้า แล้วเลือกจนกว่าจะพอใจก่

ตอนที่เจ็ด อร่อยหรือไม่ ด้วยแท่งเนื้ออวบแน่นเข้าไปในโพรงปากได้เพียงครึ่งลำตัว หญิงสาวจึงต้องฝืนไม่ให้คายออกมาทั้งๆที่ชายหนุ่มพยายามจับส่วนปลายทิ่มเข้าไปเรื่อยๆจนเกือบถึงลำคอแล้ว ลิ้นร้อนยังคงดูดดุนเอ็นอุ่นในขณะที่มือน้อยค่อยๆลูบไล้พวงสวรรค์ซึ่งอยู่ใกล้กันเพื่อเพิ่มความเสียวแผล็บๆๆๆ จ๊วบๆๆๆยิ่งเลียยิ่งแข็งสู้มือเชียว ทำเช่นนี้ก็สนุกดี เจ้าแท่งเนื้อนี้แม้ไม่มีรสชาติแต่นานไปกลับรู้สึกอร่อยถงอ้ายฉิงยังมีความเป็นเด็กชอบเล่นสนุก จึงชโลมแท่งกายแกร่งด้วยน้ำลายจนฉ่ำเปียกไปทั่วลำคล้ายดั่งคืออาหารรสเลิศ ลิ้นเล็กค่อยๆไล่เลียลิ้มชิมรสชาติ ขณะปากห่อรูดเข้ารูดออกเป็นจังหวะบ๊วบ บ๊วบ บ๊วบยิ่งมังกรขยายร่างแข็งแน่นเพียงใด หญิงสาวยิ่งดุนลิ้นกระดกไล่ตวัดเลียดูดดึง ครั้นมองเห็นใบหน้าบิดเบี้ยวคล้ายทรมานภายใต้การละเลียดของนาง สาวน้อยยิ่งคึกคักส่งลิ้นอุ่นรุกไล่ไม่หยุด อ๋องหนุ่มเสียวจนเกร็งตัวยกสะโพกลอยไม่ติดกับเตียง มือหนากำแน่น ขณะมืออีกข้างเอื้อมมาลูบผมสลวยของสาวน้อย เอวสอบย

ตอนที่เก้า เสแสร้ง ถงอ้ายฉิงถูกเล้าโลมกลืนกินจนล่องลอยสุขสมไปถึง 4 ครา ขณะหมิงเป่ยเซียนหลั่งน้ำข้นเหนียวออกมาถึง2คราแม้อ๋องเป่ยอยากสอดใส่เข้าไปร่องดอกไม้อันสดใหม่เต็มที แต่ด้วยยังไม่วางใจ อีกทั้งต้องการเพียงส่งเสียงแห่งความเร่าร้อนให้ผู้คนภายนอกเข้าใจว่าเขาหลงใหลในรสกามาและติดบ่วงราคะอันเย้ายวนนี้แล้วอ๋องหนุ่มจึงเพียงแลกการกลืนกินเพื่อเสพสุขภายนอกโดยยังไม่ล่วงล้ำให้สาววัยเยาว์ต้องหลั่งเลือดแห่งพรหมจรรย์ ยามเช้า ถงอ้ายฉิงถูกส่งออกมาด้วยร่างอ่อนปวกเปียก สาวน้อยหลับไปจนถึงโรงละคร โดยไม่รับรู้ว่า อ๋องเป่ยต้องแสร้งกรีดเลือดที่นิ้วเพื่อสร้างหลักฐานให้นางหมิงเป่ยเซียนสั่งการให้องครักษ์สืบหาความเชื่อมโยงระหว่างคณะละครถงเยว่กับเหล่าขุนนางโกงกินเพื่อไม่ให้ผิดพลาด ขณะแสร้งดื่มกินราวหนุ่มเจ้าสำราญ“สืบอย่างละเอียดแล้วพ่ะย่ะค่ะ คณะละครถงเยว่เพียงถูกใช้ตอบสนองกามารมณ์ของเหล่าขุนนางด้วยโดนบีบคั้นจากพวกเขาเท่านั้น เรื่องการโกงกินคนในคณะละครน่าจะไม่มีส่วนรู้เห็นหรือเกี่ยวข้องพ่ะย่ะค่ะ” ส

ตอนที่สิบเอ็ด อีกคราเถิด สาวน้อยสะเทิ้นไหวไปตามการเล้าโลม“ลิ้นของท่านช่างแข็งแรงยิ่ง ต่อสู้กันจนข้าเริ่มเหนื่อยแล้ว” สาวน้อยโอดครวญเมื่อนัวเนียในโพรงอุ่นชื้นอยู่นานจนเริ่มหายใจไม่ทันริมฝีปากหนาได้ทีผละออกมาปัดผ่านเม็ดชมพูที่แข็งชัน ลิ้นอุ่นแล่บออกมาตวัดเลียเบาๆ มือใหญ่จับซาลาเปาทั้งสองลูกให้แนบชิดกันแล้วตวัดเลียสลับไปมาอื้อ...เสียวยิ่ง สาวน้อยบิดกายแอ่นร่างเข้าหาเรียวปากนุ่มเพื่อให้การดูดเลียถนัดมากขึ้นลิ้นร้อนขยับเลียไล่ลากผ่านหน้าท้องแบนลงไปรุกไล่บดขยี้ติ่งกระสันพร้อมส่งนิ้วเข้าไปในร่องอุ่นอันนุ่มแน่นเพื่อเบิกหนทาง“ร่องดอกไม้ของเจ้าตอดทำร้ายนิ้วมือของข้าอีกแล้ว คราวนี้แรงยิ่งนัก” ชายหนุ่มโอดครวญอย่างเสแสร้ง“ข้า...ข้าไม่ได้ตั้งใจ โอ๊ยยยยย ลิ้น อ้า...ไยลิ้นจึงเลียแต่ตรงนั้นเล่า อู๊ยยย นิ้วมือล้วงเข้ามาลึกนัก ข้าไม่ได้อยากทำร้ายท่านเอาออกไปเถิด อ้า...”ร่างบางเด้งดิ้นไปมาด้วยความเสียวซ่านจากแรงบดคลึงของลิ้นหนาและนิ้วมือ ทรวงอวบอิ่มเด้งสั่นไหว ลมหายใจหอบ