LOGINShare
ตอนที่สิบ อย่าแกล้งข้า (NC)
Last Updated:
2025-11-01 15:51:35ตอนที่สิบ อย่าแกล้งข้า
เขาเอาแต่ใจและมุ่งหน้าบีบเคล้นหนักหน่วงจนหญิงสาวเจ็บปวดทั้งกายเป็นรอยเขียวช้ำ
ยิ่งทรวงอกอวบใหญ่มากเท่าใด เขายิ่งส่งแรงขยำขยี้มากเท่านั้นจนเต้ากลมบิดเบี้ยวไม่เหลือสภาพรูปทรงความงดงาม
ในขณะที่หลิวจิงหลินใช้เวลาฟอนเฟ้นคลึงเคล้นเรียกอารมณ์สวาทจนไฟตัณหาค่อยๆลุกโชน
“อืม...อร่อยยิ่ง ซาลาเปาสองลูกของเจ้าช่างเลิศรสที่สุด”
ชายหนุ่มก้มหน้าดื่มด่ำกับความนุ่มฟูราวอาหารชั้นเลิศ เมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นใบหน้าหวานที่หลับหูหลับตาซึมซาบความรัญจวนหวาน
มือหนาจึงลากลูบผ่านหน้าท้องแบนราบมาวางแปะบนเนินสามเหลี่ยมอวบอูม
ยามนี้ร่างบางเลื้อยลงมานอนที่พื้นรถม้าแล้วอย่างไม่รู้ตัว กระโปรงตัวยาวโดนลากขึ้นไปกองอยู่ที่เอวคอดขณะที่ผ้าผืนน้อยถูกเบี่ยงไปอีกทาง
ชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายไปหลายอึกใหญ่ทั้งท่อนกลางกายที่แข็งตั้งจนดันกางเกงแทบขาด
สายตาจับจ้องมองกลีบบุปผาสีชมพูซึ่งมีน้ำหวานใสไหลออกมาไม่ขาดสาย
อ้า...งามยิ่ง สีชมพูน่าเลียนัก
เจ้าซ่งหยวนมีของดีในมือกลับไม่
Latest chapter
อนุของบิดาช่างน่ากินนัก ตอนที่สิบสาม ของเล่น (NC)
ตอนที่สิบสาม ของเล่นหญิงสาวนอนคว่ำหน้ารู้สึกเจ็บแสบร่องรูเล็กโดยมีชายหนุ่มคอยปลอบประโลม“ความจริงเรื่องเช่นนี้ควรเป็นความสุขของทั้งสองฝ่าย ข้าขอโทษที่ทำเจ้าเจ็บ”เมื่อลองขยับตัวไป๋ชิวหลานกลับไม่รู้สึกว่าเจ็บเกินไปด้วยน้ำหล่อลื่นมีมากจนเกินพอวิญญาณในร่างนี้เคยเรียนรู้การตอบสนองเรื่องบนเตียงมาไม่น้อยจึงเข้าใจในความสำคัญของความสุขสมที่ผ่านมาสามีของนางตั้งท่าเบื่อหน่ายและไม่เคยคิดสอนสั่งหรือให้โอกาสไม่เหมือนอย่างหลิวจิงหลินที่ทุ่มเทสั่งสอนเพื่อให้นางพบความสุข ไป๋ชิวหลานจึงไม่คิดถือโทษ“ไม่อยากเชื่อว่าเรื่องเช่นนี้สามารถทำได้ที่ช่องทางด้านหลังด้วย”หญิงสาวย่อมไม่เคยได้ยินมาก่อน หลิวจิงหลินจึงพยายามอธิบายด้วยไม่อยากให้นางคิดว่าเขาวิตถารเฉกเช่นเดียวกับซ่งหยวน“ข้าเคยอ่านพบว่าร่องรักของสตรีมีทั้งสั้นทั้งยาว หากแท่งเนื้อที่ยาวใหญ่เกินไปสอดใส่ในร่องดอกไม้ด้านหน้าอาจทำให้รู้สึกจุกเจ็บแต่ร่องรูทางก้นขาวกลับมีความยาวที่ไม่สิ้นสุด เมื่อสอดใส่จนสุดความย
อนุของบิดาช่างน่ากินนัก ตอนที่สิบสอง ยังมีอีกหรือ (NC)
ตอนที่สิบสอง ยังมีอีกหรือไป๋ชิวหลานแปลกใจอยู่บ้างแต่ยังไม่มากด้วยถึงอย่างไรก็รู้สันดานว่าซ่งหยวนมักมากในกามเพียงใดมิน่าล่ะ ช่วงนี้เขาไม่ใคร่ได้เริงรักอยู่ที่จวนแต่มักหายหน้าไปทีละหลายชั่วยาม ที่แท้ก็ชมชอบของแปลกใหม่นี่เอง“เรื่องคราวนี้เป็นเพราะเขาชมชอบความรุนแรงถึงกับเฆี่ยนตีเมียของคนตัดฟืนจนเกือบตาย เรื่องที่เก็บซ่อนไว้จึงแดงออกมา”“เฆี่ยนตีหรือ เขามีความชื่นชอบในการทำร้ายคนด้วยหรือ”ไป๋ชิวหลานอดแปลกใจมากขึ้นไม่ได้ แม้สามีผู้นี้จะชอบบีบขยำเนื้อตัวอย่างแรงจนเจ็บปวดทั้งบางทียังกัดเต้าทรวงของอนุบางคนจนแทบขาด แต่ไม่เคยเห็นเขาหยิบแส้มาเฆี่ยนตีอนุคนใด“ตอนที่ข้าไปลอบแอบดูเห็นเขาเฆี่ยนจนร่างของหญิงสาวผู้นั้นที่โดนจับมัดโยงอยู่เต็มไปด้วยริ้วรอย จากนั้นเขาก็ตรงเข้ากระหน่ำทิ่มแทงแท่งเนื้อเข้าใส่ร่างของนางอย่างบ้าคลั่งพร้อมส่งเสียงร้องราวสัตว์ป่า”“เขาเป็นบ้าไปแล้วหรือ ร่วมรักทั้งร่างที่เต็มไปด้วยรอยเฆี่ยนตีจะมีความสุขตรงไหน”ไป๋ชิวหลานต
อนุของบิดาช่างน่ากินนัก ตอนที่สิบเอ็ด ใหญ่โตไม่น้อย (NC)
ตอนที่สิบเอ็ด ใหญ่โตไม่น้อยหลิวจิงหลินระดมความเร็วและหนักหน่วงเพื่อทำให้เจ้าของทรวงอกและร่องสีชมพูดีดดิ้นอยู่ภายใต้มือและลิ้นของเขาเมื่อก่อนได้แต่แอบมอง ยามนี้ความงดงามนุ่มฟูอยู่ในอุ้งมือของเขาแล้ว จะไม่ปล่อยไปเด็ดขาดไป๋ชิวหลานถูกกลั่นแกล้งด้วยความเร็วจนใกล้เสร็จสม เรียวขาเนียนหุบเข้าหากันด้วยความเสียวที่พล่านล้นแต่มือหนาหรือจะยินยอมยิ่งเห็นท่าทางเสียวสะท้านยกตัวลอยค้าง ลิ้นร้อนยิ่งลงแรงบดเน้นหนักกว่าเดิมจนเสียงกรีดร้องดังลั่นอย่างลืมตัว“อื้ออออ ซี้ดดดดด อ้า...”โชคดีที่ยามนี้หลิวจิงหลินจอดรถม้าเอาไว้ที่ข้างป่ารกชันจึงไม่มีใครได้ยินเสียงแห่งการร่านสวาทของพวกเขา ไป๋ชิวหลานจึงตะเบ็งเสียงโดยไม่ต้องระวังเมื่อเห็นฝั่งฝันลอยเข้ามาใกล้ ร่างเล็กจึงดิ้นเร่าแอ่นทั้งอกและสะโพกลอยค้างกลางอากาศเปิดกลีบดอกไม้ให้อ้าออกพบความสุขสมอย่างสาแก่ใจ“อื้อออออออออ”ไม่คิดว่าความสุขสมอันอิ่มเอมเป็นเช่นนี้เอง เฮ้อ
อนุของบิดาช่างน่ากินนัก ตอนที่สิบ อย่าแกล้งข้า (NC)
ตอนที่สิบ อย่าแกล้งข้าเขาเอาแต่ใจและมุ่งหน้าบีบเคล้นหนักหน่วงจนหญิงสาวเจ็บปวดทั้งกายเป็นรอยเขียวช้ำยิ่งทรวงอกอวบใหญ่มากเท่าใด เขายิ่งส่งแรงขยำขยี้มากเท่านั้นจนเต้ากลมบิดเบี้ยวไม่เหลือสภาพรูปทรงความงดงามในขณะที่หลิวจิงหลินใช้เวลาฟอนเฟ้นคลึงเคล้นเรียกอารมณ์สวาทจนไฟตัณหาค่อยๆลุกโชน“อืม...อร่อยยิ่ง ซาลาเปาสองลูกของเจ้าช่างเลิศรสที่สุด”ชายหนุ่มก้มหน้าดื่มด่ำกับความนุ่มฟูราวอาหารชั้นเลิศ เมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นใบหน้าหวานที่หลับหูหลับตาซึมซาบความรัญจวนหวานมือหนาจึงลากลูบผ่านหน้าท้องแบนราบมาวางแปะบนเนินสามเหลี่ยมอวบอูมยามนี้ร่างบางเลื้อยลงมานอนที่พื้นรถม้าแล้วอย่างไม่รู้ตัว กระโปรงตัวยาวโดนลากขึ้นไปกองอยู่ที่เอวคอดขณะที่ผ้าผืนน้อยถูกเบี่ยงไปอีกทางชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายไปหลายอึกใหญ่ทั้งท่อนกลางกายที่แข็งตั้งจนดันกางเกงแทบขาดสายตาจับจ้องมองกลีบบุปผาสีชมพูซึ่งมีน้ำหวานใสไหลออกมาไม่ขาดสายอ้า...งามยิ่ง สีชมพูน่าเลียนักเจ้าซ่งหยวนมีของดีในมือกลับไม่
อนุของบิดาช่างน่ากินนัก ตอนที่เก้า ชิวหาพาเพลิน (NC)
ตอนที่เก้า ชิวหาพาเพลิน“เจ้าไม่ต้องกังวล ขอเพียงมีข้าอยู่ ไม่มีผู้ใดรังแกเจ้าได้ทั้งนั้น หลานหลาน เพียงหย่าขาดจากซ่งหยวน พวกเราก็แต่งงานกันได้ทันที”แต่งงานหรือ?นางเพิ่งหนีจากสามีมักมากออกมาจะให้นางเสี่ยงแต่งงานกับชายหนุ่มอีกคนหรือ ไม่ดีกว่า ใบหน้างามเงยขึ้นสบสายตาที่บอกความจริงใจของหลิวจิงหลินหลายวันมานี้ใช่ว่านางจะไม่เข้าใจสิ่งที่ชายหนุ่มสื่อออกมาเพียงแต่นางคือหญิงที่แต่งงานแล้วส่วนเขาเป็นขุนนางที่มีอนาคตไกลที่สำคัญคือนางยังไม่อยากหนีเสือออกมาพบเจอกับสัตว์ที่ยังไม่รู้ว่าจะดุร้ายกว่าหรือไม่“หากข้าหย่าออกมา มีหรือที่บิดาของเจ้าจะยอมให้พวกเราแต่งงานกัน อย่าลืมว่าข้าเป็นหญิงม่ายมีราคีเป็นสตรีที่มีตำหนิ มิใช่คุณหนูไป๋ผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องคนเดิมอีกแล้ว”“พ่อของพวกเราเป็นเพื่อนกัน บิดาของข้าไม่คิดมากหรอก มีแต่จะยินดีที่ได้เจ้ามาเป็นสะใภ้”หลิงจิงหลินตอบอย่างไม่ลังเลแต่ไป๋ชิวหลานยังไม่แน่ใจจึงเพียงผัดผ่อนขอยื้อเวลาออกไป
อนุของบิดาช่างน่ากินนัก ตอนที่แปด หย่าขาดจากเขาเถอะ (NC)
ตอนที่แปด หย่าขาดจากเขาเถอะแม้จะเสียดายความสุขสบายและเงินทองที่ได้รับ แต่ไป๋ชิวหลานคนใหม่กลับไม่คิดวนเวียนอยู่ในปัญหาที่ไม่อาจแก้ไขรุ่งขึ้นไป๋ชิวหลานจึงชวนสาวใช้กลับไปที่จวนสกุลไป๋โดยอ้างว่าไปเยี่ยมบิดาแต่ความจริงคือเพื่อหาลู่ทางข้างหน้าขณะที่กำลังเดินอยู่ข้างจวนกลับได้ยินเสียงเรียกชื่ออันคุ้นเคย“หลานหลาน”เสียงเรียกที่คุ้นหูทำให้หญิงสาวรีบหันกลับไปมอง เมื่อเห็นใบหน้าคุ้นตาในความทรงจำของไป๋ชิวหลาน หญิงสาวจึงนึกขึ้นได้ว่าชายผู้นี้คือ ‘หลิวจิงหลิน’เขาเป็นเพื่อนซึ่งอาศัยอยู่ที่บ้านสกุลหลิวข้างจวนสกุลไป๋ เด็กน้อยทั้งสองเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่วัยเด็กด้วยอายุไล่เลี่ยกันเมื่อเพื่อนวัยเด็กได้กลับมาพบกันอีกครั้ง พวกเขาจึงใช้เวลาทบทวนความหลังและพูดคุยกันอย่างถูกคอเช่นเดิมไป๋ชิวหลานมองหลิวจิงหลินซึ่งเติบโตเป็นชายหนุ่มรูปงามและยังสอบได้เป็นถึงนายอำเภอแล้วด้วยสายตาชื่นชม“ข้าขอกลับมาทำงานที่อำเภอนี้เพื่อดูแลท่านพ่อและกลับมาหาเจ้า”ไป๋ชิ
You may also like
ชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน14.3K viewsอ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง
มาแล้วก็อยู่ต่อเถอะ15.6K viewsชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน19.0K viewsวังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี
ทองประกาย156.7K viewsยอดชายาจอมจักรพรรดิ
zuey1.7K viewsระบบมิติภารกิจเลี้ยงดูครอบครัวให้สุขสบาย
วริษา328 viewsสลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ
เสี่ยวเทีย5.5K viewsเกิดใหม่เป็นต้นหญ้าข้างเล้าไก่
ฤดูหนาวที่เงียบเหงา2.6K views
