All Chapters of ประธานคลั่งรักxคุณหนูสายยั่ว: Chapter 11 - Chapter 20

แสงแดดอ่อน ๆ รอดผ่านผ้าม่านโปร่งลงมาแตะแก้มลลิลเบา ๆ ขับให้ผิวเนียนขาวดูนุ่มนวลราวกับขนมที่เพิ่งอบเสร็จ เธอกะพริบตาช้า ๆ ลืมตาตื่นขึ้นในห้องนอนสวยหรูของโรงแรมเงียบ…กลิ่นโกโก้เมื่อคืนเหมือนยังคงอวลอยู่ในปลายจมูก ร่างบางพลิกตัวเล็กน้อย ก่อนจะขมวดคิ้ว‘ฝัน...อะไรกันเมื่อคืน...’ภาพบางอย่างแล่นวาบผ่านหัวอย่างไม่ทันตั้งตัวเสียงลมหายใจหนัก ๆ ดังชิดใบหูลลิลหลับตาแน่น รู้สึกเหมือนร่างกายกำลังถูกคลื่นร้อนซัดสาดไม่หยุด“อื้มม…” เธอครางเผลอ ร่างสะท้านเมื่อปลายลิ้นอุ่นเปียกของเขากวาดไล้ต่ำลงจากแอ่งสะดือ ลากเส้นวนช้า ๆ ไปจนถึงเนินเนื้อที่ไวต่อสัมผัส“อย่า...ตรงนั้นมัน...” เสียงเธอสั่น ร่างเกร็งสะท้านด้วยความรู้สึกอัดแน่นเกินต้านแต่เขากลับไม่หยุดริมฝีปากร้อนจัดบดจูบลงบนกลีบอ่อนอย่างจงใจปลายลิ้นแทรกผ่านความนุ่มชื้น แล้วดูดเม้มเบา ๆ ด้วยจังหวะที่ทำให้เธอแทบขาดใจทุกแรงเล้าโลมทั้งนุ่มนว

ปัง! ปัง!เสียงปืนแหวกอากาศราวกับฟ้าผ่า ยางล้อหน้าของรถตู้ที่ลักพาตัวลลิลระเบิดกระจาย เสียงยางแตกดังลั่นก่อนที่ตัวรถจะเซถลาไปมาอย่างบ้าคลั่ง พุ่งเข้าข้างทางจนฝุ่นฟุ้ง ก่อนจะกระชากกลับเข้าสู่เลนหลักอย่างทุลักทุเลรถ SUV สีดำด้านของเลวีอาธานพุ่งทะยานมาด้วยความเร็ว อลิสแตร์จับพวงมาลัยด้วยมือข้างเดียว สายตาคมกริบสะท้อนแสงจากหน้าจอ HUD ที่เชื่อมกับระบบติดตามเป้าหมายแบบเรียลไทม์ข้างเขา—คิมหันต์นั่งนิ่ง ใบหน้าเรียบหวานเหมือนเด็กหนุ่มญี่ปุ่น แต่ในมือนั้นกลับกำลังเช็คแม็กกระสุนของปืนกลสั้น SIG MPX อย่างชำนาญ“ระยะเหลือ 400 เมตร...ซอยหน้าเป็นทางตัน ถ้าไม่เลี้ยว—เราจะเข้าขวางพอดี”เสียงคิมหันต์รายงานเรียบ ๆ ขณะควักมีดพับขนาดเล็กสีดำขลับจากซองรองขา—เขาไม่ชอบเสียงปืนเท่าไหร่อลิสแตร์ยกมุมปากนิดเดียว แววตาวาวด้วยไฟสังหาร“ต้อนมันเข้ามา”เมื่อรถตู้ศัตรูเลี้ยวพรวดเข้าซอยตันตามแผน —อลิสก็เหยียบเบรกสุดแรง รถทั้งคันหมุนเป็นครึ่งวงกลมแบบดริฟต์ในภาพยนตร์ ก่อนจอดขวางกลางทางชายชุดดำในรถตู้ขยับจะเปิดประตู แต่ยังไม่ทันได้ยกมือขึ้น—ปัง! ปัง!เสียงกระสุนดังขึ้นเจาะกระจกด้านหน้าจนแตกร้าวในทันทีอลิสเหนี่ยวไกจ

ดวงตาของลลิลเบิกกว้างช้า ๆในตอนแรกคือความพร่าเบลอ…ต่อมาคือความสับสน แต่สิ่งที่รับรู้ได้ชัดเจนยิ่งกว่าสิ่งใด—คือสัมผัสอ่อนนุ่มร้อนผ่าวที่ยังแตะอยู่บนเนินอกของเธอเสียงลมหายใจร้อนผ่าวปะทะกันในระยะประชิด...กลิ่นกายอุ่นที่ผสมผสานกับกลิ่นหอมบางจากผิวของเธอ ทำให้ความเป็นเหตุเป็นผลค่อย ๆ ถูกชะล้างออกจากหัวสมองทีละชั้น“บอส…นี่…คือ…”เสียงเธอสั่นพร่า จนแทบกลืนหายไปในลำคออลิสไม่ได้ตอบในทันที แต่แววตาของเขา…กลับสะท้อนความรู้สึกที่เก็บซ่อนมานานเกินไปดวงตาคมเข้มที่เคยมองเธออย่างสุขุม บัดนี้กลับฉายประกายคลุ้มคลั่ง ริมฝีปากแนบชิดกับอกอิ่มเนียนนุ่ม ปลายนิ้วที่สัมผัสผิวเธอ...สั่นไหวเล็กน้อย“ฉัน...” เขาเอ่ยเสียงพร่า แต่หยุดไว้แค่นั้น ราวกับคำอธิบายทั้งหมดไม่มีความหมายอีกต่อไปปลายนิ้วที่ค้างอยู่เริ่มเคลื่อนไหวช้า ๆ ลากเส้นไล้ตามผิวเนื้อร้อนระอุ แล้วเปลี่ยนเป็นใช้ฝ่ามือโอบหน้าอกอวบอิ่มอ่อนนุ่มนั้นแนบแน่นกว่าเดิมลลิลหอบหายใจ ดวงตากะพริบถี่ ร่างกายตอบสนองต่อสัมผัสนั้นอย่างห้ามไม่ได้ หัวใจเธอเต้นแรง ราวกับจะทะลุออกมานอกอก“นี่...ฝันอยู่ใช่ไหม” เธอพึมพำ หลับตาลงอีกครั้ง ปล่อยให้ความรู้สึกล่องลอยแต่ชา

แสงแดดอ่อนส่องลอดผ่านผ้าม่านผืนบาง ไล้แสงลงบนพื้นเตียงที่ยับยู่ยี่ด้วยรอยยับของผ้าปู—และของเรือนร่างที่เพิ่งผ่านค่ำคืนอันเดือดดาลภายในห้องนอนหรูยังคงเงียบงัน มีเพียงเสียงหอบแผ่วเบา…จากใครบางคนที่เพิ่งรู้สึกตัวลลิลกะพริบตาช้า ๆ ขนตาของเธอสั่นน้อย ๆ ขณะที่ดวงตาคู่สวยเริ่มปรับรับแสงรู้สึกหนัก…และเหนื่อยแต่เหนื่อยแบบที่แปลก…เหนื่อยแบบที่ใจยังเต้นแรงกว่าร่างกายเธอพยายามจะขยับตัว—แต่แค่เพียงเปลี่ยนท่าเล็กน้อย ความปวดหนึบที่ต้นขาและช่วงสะโพกก็กระตุกเตือนให้เธอจำได้ ผิวเนื้อเต็มไปด้วยรอยจูบและร่องรอยบางอย่างที่ยังอุ่นร้อนบนหน้าท้องเมื่อคืน…ฉัน…กับบอส…ภาพเมื่อคืนไหลย้อนกลับมาทีละช็อต ตั้งแต่จูบแรกที่ร้อนระอุ เสียงคำรามต่ำในลำคอ ริมฝีปากที่ลากไล้จากไหปลาร้าลงไปถึงกลีบเนื้อฉ่ำชื้นนิ้ว…ลิ้น…และ—สิ่งนั้นเธอสูดลมหายใจแรงขึ้นเล็กน้อย แล้วขยับขา…อย่างเผลอตัว“อื้อ…”เสียงครางหลุดออกจากลำคอทันที ร่างกายสะดุ้งวาบ—เพราะ อะไรบางอย่างที่ยัง ‘อยู่ในตัวเธอ’…ขยับตามความร้อนจัดยังคงค้างอยู่ภายใน และมันไม่ใช่ความฝันแน่นอน…เธอหันขวับไปด้านหลัง ร่างกายแข็งเกร็งทันที“บะ…บอส!?”ภาพตรงหน้าทำเอาลมหายใจเธอ

เสียงดนตรีคลาสสิกบรรเลงแผ่วเบา โอบล้อมโถงห้องจัดเลี้ยงสุดหรูของโรงแรมระดับห้าดาว แชนเดอเลียร์แก้วเจียระไนระยิบระยับเหนือศีรษะ สะท้อนแสงระย้าไปทั่วห้อง โอบรอบผู้ร่วมงานในชุดทักซิโด้และราตรีหรูราวกับกำลังล่องลอยอยู่ในโลกอีกใบท่ามกลางผู้คนเหล่านั้น—อลิสแตร์ยืนอยู่กลางกลุ่มนักลงทุนและคู่ค้าระดับสูง ในมือถือแก้วไวน์แดง ริมฝีปากสวยได้รูปขยับเบา ๆ ขณะพูดคุยด้วยภาษาอังกฤษชัดถ้อยชัดคำ เสียงทุ้มเย็นเฉียบ ใบหน้าเรียบสนิทไร้อารมณ์—แต่แฝงแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้ทุกสายตาจับจ้อง…จนกระทั่งดวงตาคมของเขาเหลือบมองไปยังปลายโถงฝั่งตรงข้าม และวินาทีนั้น…ลมหายใจของเขาก็ชะงักไปเล็กน้อย หญิงสาวในชุดราตรียาวสีดำซีทรู เดินเข้าสู่ห้องจัดเลี้ยงอย่างช้า ๆเธอมา…เธอสวย…และเธอกำลังเป็นจุดศูนย์กลางของสายตาทั้งงานเนื้อผ้าซีทรูแนบกับเรือนร่างเนียนขาวอย่างจงใจ กระโปรงแหวกสูงเผยเรียวขารับกับรองเท้าส้นสูงระยิบ แผ่นหลังเปลือยเปล่าเนียนละมุนรับกับแสงไฟเหนือศีรษะ ริมฝีปากแดงระเรื่อ เรื่อ ผิวที่เขาเพิ่งสัมผัส…ตอนเช้า และดวงตา…ที่สบมาที่เขาโดยตรงอลิสขบกรามแน่นเล็กน้อย นิ้วที่ถือแก้วไวน์บีบแน่นกว่าทุกที แม้สีหน้าเขายังค