All Chapters of ประธานคลั่งรักxคุณหนูสายยั่ว: Chapter 31 - Chapter 40

18 ปีก่อน — เมืองฮัมบูร์ก ประเทศเยอรมนีเสียงฝนตกกระทบหลังคาโกดังร้างที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเอลบ์ ภายใน โคมไฟดวงเดียวสว่างเหนือโต๊ะไม้ยาว กลุ่มชายในชุดสูทสีดำกำลังนั่งล้อมวงถกเรื่องการเทคโอเวอร์กิจการหนึ่งในยุโรปกลางตรงหัวโต๊ะ…ชายหนุ่มผมสีบลอนด์ทองใบหน้าคมดุวัยสามสิบต้น — คารอส ฟอน วาล์เดนเบิร์ก (Caros von Waldenberg) — กำลังก้มมองเอกสารอย่างนิ่งขรึมในเวลานั้น เขายังเป็น “นักเจรจาเงา” ที่ทั้งลอร์ดวินเซนต์ วาเรนไทน์และบอร์ด Blackfin รุ่นพ่อไว้ใจให้เข้าไปปิดดีลลับ ๆ ระดับประเทศค่ำคืนนั้น…เขาจับมือกับลอร์ดวินเซนต์ภายใต้สัญญาใจ — ถ้าดีลสำเร็จ เขาจะขึ้นเป็นหัวหน้าหน่วยข่าวกรองธุรกิจของเครือข่าย Blackfin ทันทีแต่ 6 เดือนต่อมา…คารอสกลับหักหลังปล่อยข้อมูลดีลให้คู่แข่ง แลกกับการได้หุ้นใหญ่ของบริษัทที่กำลังจะถูกซื้อกิจการสองปีต่อมา...หยาดฝนสาดเข้ายังกระจกของเพนต์เฮาส์สูงกลางกรุงเบอร์ลิน ในห้องรับแขก มีเพียงแสงไฟสีส้มจากเตาผิง และร่างของคารอสในวัยสามสิบกลาง ๆ ที่นั่งอยู่บนโซฟา ดวงตาสีเทาเย็นเฉียบกำลังมองเข็มนาฬิกาที่เดินอยู่เสียงข่าวจากวิทยุเก่าในมุมห้องดังขึ้นเป็นภาษาเยอรมัน“...ลอร์ดวินเ

เสียงล็อกประตูเพนเฮาส์ดัง คลิกลลิลก้าวเข้ามาเป็นคนแรก ร่างบางเดินตรงไปที่โซฟายาวกลางห้องนั่งเล่น แล้วหย่อนตัวลงแรงกว่าปกติเล็กน้อยเธอถอดรองเท้าส้นสูงออกก่อนจะยกมือกดขมับ…ใบหน้าเคร่งเครียด คิ้วเรียวขมวดแน่น ไม่พูดแม้แต่คำเดียวภาพในหัวยังเต็มไปด้วยเรื่องราวที่เผชิญมาวันนี้ โดยเฉพาะก่อนกลับจากการประชุม ชายผู้สวมหน้ากากสีเงินที่ตรงเข้ามาพูดกับอลิสแตร์...“มิสเตอร์วาเรนไทน์”อลิสแตร์ที่กำลังเตรียมขึ้นรถชะงัก ก่อนหันกลับไปพลางเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม“ฉันอยากเตือนนาย...”ชายที่สวมหน้ากากสีเงินเดินเข้ามาใกล้ ก่อนเอ่ยเสียงเย็น“Project Hydra เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว”“คิดว่าคาร์ลอส คงไม่ต้องการแค่โค่นราเมียสกรุ๊ป…อลิสแตร์เงียบชายสวมหน้ากากสีเงินยังพูดต่อ — ช้า ชัด และกดน้ำหนักทุกถ้อยคำ“เขาเชื่อว่าเธอเป็นเศษเลือดผสมที่ไม่คู่ควรกับสิ่งที่วินเซนต์ทิ้งไว้”“เขาเคยแพ้พ่อของเธอ...และเขาจะไม่ยอมแพ้ลูกชายของวาเรนไทน์ซ้ำอีกครั้ง”เงียบ…แม้แต่คิมหันต์ที่ยืนข้างหลังยังไม่กล้าเอ่ยแทรกในที่สุด อลิสแตร์จึงพูดเสียงต่ำ“ผมไม่สนว่าเขาจะมองว่าผมเป็นใคร...”ดวงตาของเขาวาววับเป็นประกายเยือกเย็น“แต่ถ้าเขาคิดจะเหย

ภายในร้านอาหารเวอร์ลิสส์ (Verlisse) ร้านอาหารฝรั่งเศสระดับ Fine Dining บนชั้น 41 ของตึกสูงกลางเมือง ห้องกระจกพาโนราม่าทอดมุมมองสู่เมืองใหญ่แบบ 360 องศาทุกมุมประดับด้วยคริสตัล เงินแท้ และผ้าไหมฝรั่งเศส กลิ่นหอมละมุนของวานิลลาและไวน์แดงลอยอบอวลในอากาศแสงไฟสีทองอุ่นไล้ผ่านม่านโปร่งบาง เผยภาพวิวเมืองที่ทอดตัวยาวสุดสายตา แชนเดอเลียร์แก้วเหนือศีรษะระยับรับกับเสียงไวโอลินคลอเบา ๆ จากมุมห้องมื้อเที่ยงวันนี้เต็มไปด้วยกลิ่นหอมและความประณีต—เนื้อแกะอบซอสไวน์แดง ราดซอสเข้มข้นสีเลือดหมู เสิร์ฟเคียงกับมันฝรั่งบดเนื้อเนียนละลายในปาก กลีบเห็ดทรัฟเฟิลบางเฉียบวางซ้อนกันอย่างมีศิลปะของหวาน—ครัมเบิ้ลแอปเปิ้ลอุ่น ๆ กลิ่นอบเชยและคาราเมลเค็มลอยตัดกับความเย็นของไอศกรีมวานิลลาฝรั่งเศสเนื้อเนียน เป็นความหวานที่ละเมียดละไม ไม่รุกเร้า แต่กลับทำให้ลิ้นจดจำอลิสแตร์เอื้อมมือไปแล่เนื้อบนจานของคุณหญิงทัชชญาอย่างชำนาญ ก่อนจะหันมาใช้ช้อนเงินตักมันบดวางลงบนจานของลลิลสายตาคมกริบสบเข้ากับดวงตากลมโตของเธอ ด้วยสายตานุ่มลึกอย่างมีความหมายลลิลรู้สึกร้อนวาบที่แก้ม เธอไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะบรรยากาศ หรือเพราะเขา ทำให้เธอรู

เสียงลมหอบพัดลอดช่องเข้ามาในหน้ากากกันลม อลิสแตร์ขับ Phantom Bike บิดคันเร่งสุด เสียงเครื่องคำรามฝ่าอากาศกลางทางด่วน แสงสะท้อนบนชุดดำแนบเนื้อของเขาวูบไหวใต้ตะวันบ่ายมือหนึ่งบังคับแฮนด์ ขณะที่อีกข้าง...กำปืนกลสั้นขนาดเล็กแน่น“T-9 เปลี่ยนเส้นทาง! มันขึ้นทางด่วนเหนือชั้นกลาง พิกัด SK-7 ตัดเข้าสาย Express-Central แล้วครับ!”เสียง Phantom Support ดังขึ้นในหูฟัง พร้อมจอ HUD แสดงเส้นทางเป็นแผนที่ 3D จุดแดงของ T-9 เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง วิ่งซิกแซก แทรกซ้าย แซงขวา ผ่านรถธรรมดาอย่างไม่สนใจสิ่งใด“บอส ระวังซ้าย!” เสียงคิมหันต์ดังขึ้นPhantom Bike อีกคันแซงฝั่งซ้าย คิมหันต์ก้มตัวลง บังคับมือซ้ายส่งโดรนบินต่ำลอดใต้ลำรถบรรทุก ก่อนจะบินขึ้นไปอยู่เหนือหลังคารถตู้“ส่งภาพให้แล้วครับ” เขาพูดนิ่ง ๆบนจอของอลิสแตร์ ขึ้นภาพอินฟราเรด — 3 ร่างอยู่ข้างใน ร่างหนึ่งนั่งก้มตัวนิ่ง ลมหายใจถี่ สัญญาณชีพสั่น“ลิน” อลิสแตร์ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย“ลงมือได้” อลิสแตร์ส่งสัญญาณบอกคิมหันต์คิมหันต์ยิงล้อหลังรถตู้ให้เฉียงเบา ๆ จนรถเสียจังหวะอลิสแตร์บิดคันเร่งขึ้น พร้อมตัดเข้าขวา แทรกระหว่างรถขนส่งกับรถตู้จากนั้น…เข

“...ลิน...เธอทำให้ฉันคลั่ง”จากนั้นเอวสอบก็กระแทกขยับทันที น้ำในอ่างแตกกระเซ็นกระทบขอบหินอ่อนทุกแรงสอดใส่ ร่างบางบนตักเขาสั่นระริกไปตามแรงกระแทกถี่รัวที่หนักแน่นขึ้นเรื่อย ๆ“อ๊ะ… อ๊ะ… บอส… เร็วไป… อ๊าาา…!” ลลิลร้องพร่า สะโพกถูกยกตามแรงกระแทกจนแทบลอย น้ำกระเพื่อมคลื่นซัดชนผิวเนียนวาวระยับในแสงเทียน“อลิส เรียกฉันว่าอลิส”อลิสแตร์บดจูบปิดเสียงครางของเธอ กดลึกในทุกจังหวะ“อลิส…!” เสียงหวานครางพร่า หลุดคำเรียกที่เขาต้องการ ดวงตาสีเทาของเขาวาววับราวกับถูกจุดไฟขึ้นทันทีที่ได้ยินชื่อหลุดจากปากเธอ“ลิน… เรียกฉันอีก” เสียงทุ้มพร่ากระซิบกระชั้น พร้อมกับแรงกระแทกที่เร่งถี่ขึ้นเรื่อย ๆ เอวสอบสอดลึกทุกจังหวะ จนร่างบางสั่นสะท้าน“อ๊ะ… อลิส…! ไม่ไหวแล้ว…!” ลลิลกรีดเสียงหวานสะท้าน มือเล็กกอดรัดบ่าเขาแน่น เรียวขาสั่นสะท้านแต่กลับโอบรอบเอวเขาอย่างลืมตัว ร่างทั้งร่างกระตุกไหวไปตามแรงเร่าร้อนที่โหมเข้ามาไม่หยุดอลิสแตร์บดจูบเธออีกครั้ง ริมฝีปากบดเบียดกลืนเสียงครางหวานเอาไว้ นิ้วมือใหญ่ลูบแผ่นหลังเปียกชื้นแล้วกดสะโพกเล็กให้รับแรงสอดใส่เต็มจังหวะ ทุกครั้งที่เขากระแทกเข้าไป น้ำในอ่างก็แตกกระเซ็นล้นขอบดังสะ