All Chapters of ประธานคลั่งรักxคุณหนูสายยั่ว: Chapter 21 - Chapter 30

แสงไฟสีอำพันจากโคมข้างหัวเตียงทาบเงาไล้ผ่านแผ่นอกเปลือยเปล่าของชายหนุ่มผู้เป็นดั่งนักล่าค่ำคืน กล้ามอกแน่นขยับตามจังหวะลมหายใจที่เริ่มไม่เป็นจังหวะ มือใหญ่ประคองร่างบางที่หอบเบา ๆ อยู่ข้างกาย—เรือนร่างเปลือยเปล่าซ่อนอยู่ในผ้าคลุมไหมที่แทบไม่เหลืออะไรให้จินตนาการลลิลแนบตัวอยู่กับอกของเขา แก้มแดงจัด ผิวเนื้อขึ้นสีระเรื่อไปทั้งตัว สะโพกกลมกลึงยังคงกระตุกเบา ๆ จากแรงปรนเปรอที่เพิ่งผ่านพ้นไปเธอหลับตา…หอบหายใจหนัก ริมฝีปากเธอแดงช้ำเล็กน้อยจากจูบที่ไม่เบานักเมื่อครู่ มือหนานวดเคล้นหน้าอกอิ่มอย่างหลงใหล“หืม? ทำไมเงียบล่ะ...” เสียงเขาแหบต่ำ ขณะใช้ปลายนิ้วลากผ่านต้นขาเนียนของเธอช้า ๆ“เมื่อกี้ยังกล้าชวนฉันเต้นรำต่อหน้าคนทั้งงานอยู่เลย”ลลิลสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อมือใหญ่ลากจากต้นขาขึ้นมาโอบเอวแล้วรั้งเข้าหา อ้อมแขนเขาแน่นเสียจนเธอแทบไม่มีช่องว่างให้หายใจ“หมดแรงแล้วเหรอ?”อลิสแตร์โน้มหน้าลงต่ำ จุมพิตผิวแก้มชื้นเหงื่อของเธอเบา ๆ ปลายนิ้วไล้จากกลางแผ่นหลัง ลงต่ำ…ต่ำจนลลิลสะดุ้งอีกครั้ง“บอส…พอก่อน…”เสียงหวานแหบพร่า ครางเครืออยู่ในลำคอ เธอเบี่ยงหน้าหลบสัมผัสที่ทำให้ร่างกายสั่นไหวไม่หยุด มือบางยันอกแ

ภายในห้อง VIP ของ SIREN Clubนภัทร วรวิทย์ หรือ นพ เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของอลิสแตร์ ในชุดสูทเรียบสีขาวครีม เสื้อลินินเปิดคอลึกเล็กน้อย ใบหน้าคมแบบไทยแท้แต่มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์ กำลังนั่งไขว้ห้างพร้อมกับจิบวิสกี้ออนเดอะร็อคด้วยท่าทางสบายใจทันทีที่ประตูห้องเปิดออก อลิสแตร์เดินหน้าคิมหันต์เข้ามา ดวงตาคมมองผ่านเพื่อนสนิทที่ยกแก้วในมือขึ้นให้เขา“นพ”อลิสแตร์ทักสั้น ๆ ขณะทิ้งตัวลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามคิมหันต์โค้งศีรษะให้เล็กน้อย แล้วหยิบแฟ้มข้อมูลบางอย่างออกมาวางบนโต๊ะกระจกนพยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบ รอยยิ้มบางแตะที่มุมปาก“นึกว่านายจะไม่มาซะแล้ว อลิส…”เขาพูดคล้ายหยอก“…เพราะคิดว่าคนคลั่งรักบางคน คงยังไม่ลุกจากเตียงด้วยซ้ำ”อลิสหรี่ตา แต่ไม่ได้ปฏิเสธใด ๆ สีหน้าเรียบสงบ แต่หูซ้ายแดงวาบขึ้นนิด ๆ ซึ่งแน่นอน...คิมหันต์เห็น“ถ้ามีเรื่องจะพูดก็พูด”อลิสเอ่ยนิ่ง ๆ เท่ากับยอมรับกลาย ๆ ว่าที่นพพูด…ไม่ผิดนพวางแก้ว แล้วเอนหลังพิงเบาะ“ณัฐกานต์เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว”ดวงตาของอลิสแตร์เย็นลงทันที เสียงเบสด้านนอกดูเหมือนจะเงียบไปในพริบตา“เขากำลังวางแผนฮุบบริษัท KHB พร็อพเพอร์ตี้ โฮลดิ้ง ของตระกูลคหบดี”คิ้วของ

ห้องลับชั้นบนสุดของ Siren Club—ถูกล็อกด้วยระบบสแกนชีวมิติระดับสูงสุด ไม่มีใครผ่านเข้าได้...นอกจาก ‘เงา’ ผู้ได้รับอนุญาตเสียง แกร๊ก ดังเบา ๆ เมื่อบานประตูเหล็กหนาเปิดออกช้า ๆ เผยให้เห็นภายในที่ถูกกลืนด้วยความมืดทึบ ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีอากาศบริสุทธิ์ มีเพียงแสงสลัวเย็นชาจากหลอดฟลูออเรสเซนต์ที่ห้อยอยู่บนเพดานเปลือย แสงนั้นกระทบกับผนังซีเมนต์หยาบ ๆ ทำให้แทบทั้งห้องราวกับห้องขังของโลกใต้ดินกลางห้อง...ชายสองคนถูกมัดไว้กับเก้าอี้เหล็กคนละฝั่ง ข้อมือและข้อเท้าโดนพันรัดแน่นด้วยสายรัดแม่เหล็กพิเศษ — ที่ออกแบบมาให้ทนแรงดึงระดับสัตว์ขนาดใหญ่พวกเขาอยู่ในสภาพสะบักสะบอม เสื้อผ้าถูกถลกขึ้นครึ่งตัว ใบหน้ามีรอยแดงคล้ำ และรอยเข็มเล็ก ๆ ตามลำแขนที่โดน “ล้างสาร”กลิ่นคาวเลือดจาง ๆ ปะปนกับกลิ่นแอมโมเนียจากน้ำล้างแผลลอยคลุ้งในอากาศเสียงฝีเท้าเรียบนิ่งดังขึ้น...ร่างสูงในชุดดำเดินก้าวเข้ามาอย่างใจเย็น ทุกการเคลื่อนไหวมั่นคงและเต็มไปด้วยพลังอำนาจ ดวงตาของเขา—ดำสนิทราวกับหลุมอเวจี—ไม่มีประกายของความเมตตา“ปลุกมัน” เสียงเขาเอ่ยเรียบ ๆ โดยไม่หันมองใครคิมหันต์ไม่พูดอะไร เขายื่นมือไปกดรีโมตเล็กในมือ ส่งแรงช็อต

ภายในห้องทำงานส่วนตัวของอลิสแตร์ ยามดึกสงบเงียบ แสงจากโคมไฟตั้งโต๊ะสีทองอ่อนทาบลงบนแฟ้มเอกสาร และหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เปิดโปรแกรมงบการเงินของ KHB พร็อพเพอร์ตี้ โฮลดิ้งลลิลนั่งหน้ายู่อยู่ข้างเขา—ใกล้เสียจนได้ยินลมหายใจของกันและกันเธอพยายามรวบรวมสมาธิกับตารางตัวเลขตรงหน้า...แต่สิ่งเดียวที่วนเวียนอยู่ในหัวตอนนี้คือความทรงจำเมื่อคืน เสียงลมหายใจพร่าของเขา...ท่วงท่าร้อนแรงที่ทำให้เธอลุกไม่ขึ้นทั้งวัน...!และเขา...ยังนั่งชิดขนาดนี้อีกกกกก“ตรงนี้…” เธอชี้ไปที่ตัวเลขรายการโอนเงินระหว่างบัญชี“ตัวเลขมันขยับขึ้นทุกเดือน แต่ไม่สัมพันธ์กับค่าใช้จ่ายหลักเลย”อลิสแตร์หันมามองเธอ—สายตาคมกริบสบกับดวงตาเธอในระยะไม่ถึงคืบ เขานิ่งไปเพียงครู่หนึ่ง ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย“สายตาใช้ได้”เขาพูดเสียงเรียบ แววตาเต็มไปด้วยแววพอใจ มือใหญ่ของเขายกขึ้น …แล้ววางทาบลงบนหลังมือของเธอที่ถือเมาส์อยู่ แรงสัมผัสร้อนวาบแล่นจากปลายนิ้วขึ้นไปถึงหัวใจ—ทำให้เธอเผลอกลั้นหายใจทันที“มาดูนี่ต่อ...”เขาเลื่อนมือเธอไปยังไฟล์ คลิกเปิดเอกสารแนบอย่างเชื่องช้า ราวกับจงใจให้เวลาเขาสัมผัสเธอได้มากขึ้น“บริษัทรับเหมาระบบไฟนี่—ของปล

“คุณลลิลครับ คุณลลิล!”“คะ ค่ะ?”ลลิลกะพริบตาปริบ ๆ ไล่ความคิดวุ่นวายในหัวออกไป หลังจากได้ยินเสียงเรียกในอินเอียร์“คุณสุรพงศ์ ออกจากห้องทำงานแล้วครับ”“รับทราบค่ะ”ลลิลสูดลมหายใจลึกค่อย ๆ ย่องไปที่หน้าห้องทำงาน ไขประตูเข้าไป และใช้ไฟฉายแบบแสงเฉพาะส่องไปรอบ ๆ เพื่อหากล่องเอกสารเธอรู้ดีว่าพ่อของเธอเก็บสำเนาสัญญา และใบเสนอราคาบางส่วนไว้เป็นเอกสารกระดาษ เพราะพ่อไม่ไว้ใจระบบออนไลน์แต่ดูเหมือนว่าพ่อจะพลาด...เพราะมีบางชุดที่ยังไม่ถูกย้ายไปยังเซฟกลางเธอคุกเข่าลง เปิดลิ้นชักโต๊ะ และพลิกแฟ้มทีละชุด...จนเจอแฟ้มปริศนา ที่ด้านหน้ามีโลโก้บริษัทเล็ก ๆ ชื่อไม่คุ้น ‘GlowLink Sub-System’“บริษัทนี้...น่าสงสัย...”ลลิลกระซิบกับกล้องที่ติดตัว แล้วเปิดแฟ้มอย่างรวดเร็วข้างในคือเอกสารสัญญาการจัดซื้อระบบไฟและระบบอาคาร ที่มีการเซ็นรับเงินล่วงหน้า ลลิลหยิบสมุดโน้ตอีกเล่มที่แนบไว้ด้านหลัง — มีรอยลายมือที่เธอจำได้แม่น เป็นสมุดจดของแม่เธอทำไมแม่ถึงเขียนชื่อบริษัทนี้ไว้?GlowLink …แม่รู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ?ทันใดนั้น...แกรก...!เสียงลูกบิดประตูห้องนั่งเล่นดังขึ้นจากด้านนอก!ลลิลเบิกตากว้างรีบปิดแฟ้มลงแล้วหันม