Lahat ng Kabanata ng Secretly Owned By The Hot Mayor: Kabanata 61 - Kabanata 69

Kaagad na napabalikwas sa kaniyang higaan si Ludwick nang mapagtantong hindi pa pala siya gumamit ng cellphone niya simula kagabi. Pagkatapos kasing tumawag sa kaniya ni Calisto, kaagad niya iyong pinuntahan. Hindi alam ni Ludwick na no'ng pagsakay niya sa sasakyan niya, nahulog ang kaniyang cellphone mula sa bulsa niya. Nang makauwi naman sila, naituon ang atensyon niya sa pakikipag-usap sa ama at kay Calisto, hanggang sa bisitahin siya ng antok. Sa rami ng gumugulo sa kaniyang isip, nawala sa kaniyang isipan ang tungkol sa cellphone niya. "Sadie," usal nito at mabilis na nilandas ang hagdan pababa pagkatapos kunin ang susi ng sasakyan. Ngunit napahinto siya nang makarinig ng malakas na pagsigaw na batid niyang galing sa ama. Mayamaya pa, muli siyang nagpatuloy sa pagbaba. Saktong pagbitiw ng mga paa niya sa hagdan ay siya ring paglingon sa kaniya ni Don Leandro. Nakatiim ang bagang nito at nanlalaki ang kaniyang mga mata. "Hindi ba sinabi ko na sa iyo na hindi makabubuti sa iyo

Kaagad na isinugod sa ospital ang limang hinihinalang nalason. Ang ibang customers naman ay hindi na tinapos pa ang pagkain sa restawrant at pagkakuwan ay umalis na rin.Bagamat wala pang pormal na imbestigasyon kung nalason nga ba ang lilimang customers, ipinangako ni Sadie na sasagutin niya ang lahat ng gastusin sa hospital. Inatasan din niya ang isa sa pinagkakatiwalaan niya sa restawrant na isara na muna iyon, kahit hindi na mabawi ang nagastos para sa mga rekados ng pagkain. Samantala, ibinigay na rin niya ang lista ng mga pangalan ng mga tagaluto dahil kung sakaling mapatunayan na dahil sa mga pagkaing niluto ang lason, malaki ang posibikidad na naroon sa loob ang salarin. Though Sadie was sure that none of her staff has the nerve to harm others, she was left with no choice but to give them an ounce of doubt.Truth be told, nanghihinayang talaga si Sadie ngunit mas nananaig sa kaniya ang takot. Nanginginig ang kaniyang mga tuhod at nanlalamig ang kaniyang mga kamay. Magkatabi si

Tatlong araw na ang nakalipas simula nang may nalason sa Marasa Restaurant. Sa tatlong nakalipas na oras, may iilang bagay na nalaman si Ludwick. Una, walang kapabayaang nangyari ang establisyemento. Pangalawa, magkakakilala naman pala talaga ang mga nalason at umaming binayaran lang sila. Pangatlo, kahit sinabi na nila sa madla ang tunay na nangyari, walang masiyadong naniniwala dahil may nagsilabasan pang issue tungkol kay Sadie. Inungkat ang naging kaso ng tatay nila at dinagdagan pa iyon ng mga kuwentong puro kasinungalingan. Sinabihan pa ang ama nitong isang kriminal at nakapatay umano ito, bagay na ikinaalma ni Sadie. Ang ina naman niya ay in-edit-an ng picture at binasagang "p****k ng taon" dahil kabit kuno ito ng kung sino-sino. Kaagad namang pinabulaanan ni Sadie ang mga nababasa niya sa social media. Ngunit, sa halip na simpatiya ang mababasa, pangba-bash ang natanggap niya. Sirang-sira naman na siya sa pamilya niya dahil siya pa ang sinisisi ng mga ito kung bakit kumaka

Hindi maialis ng isang dalagita ang kaniyang mukha sa mga poster na nakadikit sa pader na nakapalibot sa city hall. Papunta pa lang ang batang babae sa paaralan, halata naman sa uniporme nitong suot. Lumapit siya sa mga poster dahil nagtataka siya kung ano ang mga iyon. Nagtataka rin siya kung bakit hindi iyon pinapatanggal ng mga taong dumaraan. Sa halip, tinatawanan lang ang nakasulat doon. "Mayor, kunsintidor." "Oust Mayor Ludwick!" "Biased!" "Sadie, sulsulera!" "Walang aasahan sa iyo!" "Gallejo naman!" Kinuha ng dalagita ang isa sa mga papel na may nakasulat na "Walang aasahan sa 'yo!". Napatitig siya rito hanggang sa napalingon siya sa mga taong dumaraan na pasimpleng tumatawa. Lumapit siya sa isa pang papel at kinuha iyon. Hindi niya tinupi ang mga iyon. Napakagat ang batang babae sa kaniyang labi at doon ay sinimulan niyang isa-isang kunin ang mga poster. "Hoy!" Hindi natinag ang dalagita sa malakulog na boses na sumaway sa kaniya. Ipinagpatuloy niya lang pagtanggal h