All Chapters of คุณสามีไร้ค่า เรามาหย่ากันเถอะ: Chapter 51 - Chapter 60

เย่อิงมองความสับสนทางอารมณ์ที่เทียนเหวินแสดงออกมาขณะที่มองมายังเธอไปด้วยด้วยความรู้สึกประหลาดใจ“อาเหวิน เป็นอะไรคะ คุณกำลังอยากฆ่าใครอยู่เหรอ” หญิงสาวสบตาเขาเล็กน้อยแล้วโน้มตัวเข้าไปกระซิบถามอีกฝ่ายด้วยสีหน้าจริงจัง“ปะ เปล่าครับ ผมไม่ได้เป็นอะไร” ชายหนุ่มตอบออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก“แต่คุณกำลังทำหน้าเหมือนจะต่อยคนอยู่นะคะ” คนขี้สงสัยยังคงถามต่อ“อย่าใส่ร้ายกันสิครับ ผมจะไปอยากทำแบบนั้นกับคนอื่นได้ยังไง”“ชิ คนขี้โกหก ไปกันเถอะค่ะ ทางด้านนั้นมีของอร่อย” หลี่เย่อิงเปลี่ยนเรื่องพลางจูงมือเขามุ่งหน้าไปยังจุดให้บริการของว่างและเครื่องดื่มที่ทางโรงแรมจัดเตรียมเอาไว้ด้วยท่าทีกระตือรือร้นแทนนายท่านหม่าเมื่อเห็นว่าหลี่เย่อิงและเหอเทียนเหวินมาถึงงานแล้ว เขาก็ยังไม่คิดที่จะเชิญอีกฝ่ายมาเข้าพบในทันที เนื่องจากเขาต้องการให้ทั้งคู่ผ่อนคลายไปกับงานนี้และรอให้งานเลี้ยงในช่วงเวลาสำคัญผ่านพ้นไปเรียบร้อยเสียก่อนหลี่เย่อิงมาถึงได้เพียงไม่นานนัก กลุ่มของคุณผู้หญิงหม่าและหม่าฉงหยางก็เดินทางมาถึงภายในงานเรียบร้อยแล้วที่สองแม่ลูกตระกูลหม่าไม่มาร่วมงานให้เร็วกว่านี้นั้นเป็นเพราะพวกเขาทั้งสองอยากที่จะใ

งานเลี้ยงของนายท่านตระกูลหม่าจบลงไปพร้อมกับความรู้สึกที่หลากหลายของผู้เข้าร่วมงานไม่ว่าจะเป็นสังคมชนชั้นสูงที่ให้ความสนใจกับเรื่องทายาทคนใหม่ของตระกูลหม่าสองแม่ลูกตระกูลหม่าที่กำลังมองดูเรื่องสนุกที่หม่าซืออิ๋งดิ้นรนอยู่ในสายตาของนายท่านหม่าและขอความเห็นใจจากเขา หลังจากถูกเขาตำหนิเรื่องที่ได้ทำกับหลี่เย่อิงและเหอเทียนเหวินเอาไว้ไปยกใหญ่นายท่านหม่าเองที่จู่ ๆ ก็โดนเด็กคราวลูกถอนหงอกเพราะหูเบาฟังแต่ลูกสาวมากเกินไป หรือแม้กระทั่งหม่าซืออิ๋ง คุณหนูคนใหม่แห่งตระกูลหม่าที่กังวลใจอย่างถึงที่สุดว่าเรื่องคดีความของเธอจะถูกคนรักรู้เข้าในสักวันอารมณ์ของพวกเขาทั้งหมดช่างเต็มไปด้วยสีสันเสียจนหลี่เย่อิงที่นั่งฟังข่าวซุบซิบเรื่องนี้จากหม่าฉงหยางอยู่ถึงกับต้องยกยิ้มสาแก่ใจขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่เลยทีเดียวการดำเนินคดีในเรื่องที่หม่าซืออิ๋งสร้างเอาไว้ยังคงเป็นไปอย่างถูกต้องตามขั้นตอนและรวดเร็วอย่างมาก ทางด้านนายท่านหม่าเองก็ช่วยเหลือลูกสาวและปกปิดข่าวนี้จากสื่ออย่างเต็มกำลังเช่นเดียวกันแต่สิ่งที่ผู้เป็นพ่อทุ่มเททำให้ลูกสาวอย่างใส่ใจนั้นก็ไม่ได้ช่วยให้เรื่องที่เธอได้สร้างขึ้นรอดพ้นสายตาของคนในตระกูลห

เรื่องที่หม่าซืออิ๋งออกจากบ้านตระกูลหม่ามาอยู่เพียงลำพังและไม่ได้กลับไปอยู่กับกงเฉิงเซวียนเหมือนกับเมื่อก่อนนั้นสร้างความประหลาดใจให้กับหลี่เย่อิงและเหอเทียนเหวินที่เพิ่งจะรู้เรื่องนี้กันไม่น้อยเลย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาต้องไปเสียเวลาเสาะหาคำตอบที่ตนเองกำลังข้องใจอย่างเอาจริงเอาจังเช่นเดียวกันแต่แม้ว่าทางหลี่เย่อิงจะไม่เคลื่อนไหวและให้ความสนใจกับเรื่องนี้ แต่กับกงเฉิงเซวียนนั้นแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากสังคมเริ่มคาดเดากันได้บ้างแล้ว ว่าคนที่น่าจะเกี่ยวข้องกับการปล่อยข่าวลือในครั้งนั้นและดูน่าสงสัยรวมถึงเข้าเค้ามากที่สุดเป็นใครไปไม่ได้เลย นอกเสียจากคุณหนูหม่า คุณหนูคนใหม่ที่นายท่านหม่ารักนักรักหน้าและเพิ่งจะมีข่าวซุบซิบเรื่องที่เธอสร้างเรื่องเท็จให้คนเข้าใจผิดในความสัมพันธ์ของหลี่เย่อิงและเหอเทียนเหวินไปเมื่อไม่นานมานี้ ถึงแม้ว่าเรื่องนั้นนายท่านหม่าจะปกปิดมันมากเพียงใดก็ตามนั่นเองเมื่อทุกคนเข้าใจเรื่องนี้ตรงกัน กงเฉิงเซวียนที่ดูจะรักและให้เกียรติหลี่เย่อิงมาตลอดไม่เว้นแม้กระทั่งในตอนที่ทั้งคู่หย่าร้างกันไปแล้วในตอนแรก ในขณะนี้เองเขาก็ต้องทนรับเสียงวิพากษ์วิจารณ์การกระทำ

หลี่เย่อิงมองไปยังกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่เมิ่งหลานจัดเตรียมเอาไว้ให้เธอเพื่อที่จะต้องเดินทางไปยังต่างเมืองด้วยสีหน้ายากจะบรรยาย ดูเหมือนว่าข้าวของที่เมิ่งหลานเตรียมเอาไว้ให้เธอนั้นจะเพียงพอให้เธออยู่ที่นั่นได้นานเป็นเดือนเลยทีเดียวเหอเทียนเหวินและผู้คุ้มกันของเขาเดินทางมาถึงคฤหาสน์ตระกูลหลี่ตามเวลาที่ได้นัดหมายกันเอาไว้พอดิบพอดีชายหนุ่มยกกระเป๋าเดินทางของหลี่เย่อิงไปไว้ท้ายรถของตนอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ทางเมิ่งหลานและผู้คุ้มกันของทางตระกูลหลี่เองจะขนข้าวของที่จำเป็นของพวกเขาไปไว้ในรถตู้อีกคันที่พวกเขาจะขับตามไปเช่นเดียวกันการเดินทางไปนอกเมืองในครั้งนี้เป็นการออกไปตรวจสอบดูว่าโครงการที่พวกเขาเพิ่งเริ่มไปได้ไม่นานนั้นมีความคืบหน้าถึงไหนบ้างแล้ว ทั้งยังตรวจสอบดูพื้นที่โดยรอบอีกครั้งเพื่อหาลู่ทางในการลงทุนเพิ่มกันอีกด้วยนั่นเองซึ่งการเดินทางในครั้งนี้เหอเทียนเหวินเอารถส่วนตัวไปด้วยหนึ่งคัน เพื่อที่เขาและหลี่เย่อิงจะขับไปกันเองสองคน ส่วนผู้คุ้มกันของเขาและตระกูลหลี่ที่จะติดตามไปด้วยจะขับรถตู้ตามไปพร้อมกันสองคันตามที่ได้พูดคุยกันเอาไว้ในตอนแรกที่ต้องพาผู้คุ้มกันติดตามไปด้วยเยอะกว่าปกติแบบ

แม้หลี่เย่อิงและเหอเทียนเหวินจะยังไม่ทราบเหตุผลว่าทำไมหญิงวัยกลางคนคนนี้ถึงถูกกลุ่มชายชุดดำนั้นหมายตาและทำไมเธอถึงเลือกที่จะไม่อยู่รอให้ปากคำกับตำรวจและอยู่ภายใต้การคุ้มครองของหน่วยงานของทางการตั้งแต่ตอนนี้ แต่พวกเขาก็ไม่ก้าวก่ายการตัดสินใจของเธอเช่นกัน เนื่องจากเธอขอติดรถพวกเขาเพื่อเดินทางต่อไปอีกไม่นานเท่านั้น“ฉันชื่อหลี่เย่อิงนะคะ คุณชื่ออะไรคะ” หลี่เย่อิงที่ย้ายตนเองมานั่งที่เบาะหลังเป็นเพื่อนหญิงวัยกลางคนคนนั้นเริ่มชวนอีกฝ่ายคุยเพื่อไม่ให้เธอตื่นตระหนกและปลอบเธออย่างใจเย็นหญิงวัยกลางคนเมื่อได้ยินชื่อของหลี่เย่อิงก็มีท่าทีชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่จะก้มหน้าหลบตาอีกฝ่ายแล้วตอบคำถามของหญิงสาวตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดังนักแทน“ฉันชื่อหวังอ้ายหลิน ขอบคุณพวกคุณมากนะ ที่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้” หญิงวัยกลางคนตอบออกมาด้วยน้ำเสียงจริงใจ‘หวังอ้ายหลิน...ทำไมคุ้นหูกับชื่อนี้จังนะ’ หญิงสาวคิดสงสัยในใจอย่างอดไม่อยู่ แต่เมื่อเธอยังนึกไม่ออกในตอนนี้ เธอก็เลิกสนใจเรื่องนั้นไปในทันที“คุณหวัง คุณมั่นใจนะคะว่าจะปล่อยให้เรื่องเป็นแบบนี้” หลี่เย่อิงเริ่มถามเข้าประเด็นอีกครั้งอย่างอดไม่อยู่เธอรู้สึกว่าการ