All Chapters of คุณสามีไร้ค่า เรามาหย่ากันเถอะ: Chapter 41 - Chapter 50

หลังงานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านกงจบลงไปได้เพียงไม่กี่วัน หลี่เย่อิงก็บังเอิญได้เข้าร่วมงานเลี้ยงเล็ก ๆ ที่ทางตระกูลเหอจัดขึ้นอีกครั้งจนได้ แต่งานนี้เป็นเพียงการกินเลี้ยงกันเล็ก ๆ น้อย ๆ และพูดคุยกันนิดหน่อยเท่านั้น ไม่ได้เป็นทางการมากนัก ดังนั้นหลี่เย่อิงจึงไม่ต้องเสียเวลาไตร่ตรองให้มากมายว่าควรไปหรือไม่ควรไปดีงานเลี้ยงในครั้งนี้มีเหล่านักธุรกิจจากตระกูลใหญ่เข้าร่วมอยู่หลายตระกูลด้วยกัน ขนาดตระกูลหม่าที่ไม่ค่อยได้เข้าร่วมงานสังสรรค์บ่อยนักก็ยังมาในวันนี้เช่นเดียวกันแต่ที่สร้างความประหลาดใจให้กับหลี่เย่และเหอเทียนเหวินไม่ใช่ตระกูลหม่าที่มาในวันนี้ แต่เป็นกงเฉิงเซวียนที่ตอบรับคำเชิญหลังจากเงียบหายไปนานตั้งแต่ที่เขามีข่าวหย่าร้างครึกโครมไปแล้วครั้งหนึ่งต่างหากในขณะที่ทุกคนเริ่มเดินเข้ามาในร้านและหาที่นั่งเพื่อพักผ่อนและพูดคุยกันอยู่นั้นเอง จู่ ๆ กงเฉิงเซวียนก็เดินเข้ามาหาหลี่เย่อิงอย่างมีเป้าหมายเสียจนคนอื่น ๆ ภายในงานอดที่จะมองเป็นตาเดียวกันไม่ได้ในทันทีหลี่เย่อิงที่ไม่ได้คบค้าสมาคมกับพระเอกของเรื่องอีกเลยหลังจากที่หย่ากันอย่างเป็นทางการไปแล้ว มองไปยังชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทีห่างเหิน

กงเฉิงเซวียนไม่คิดมาก่อนเลยว่าสังคมจะมีความคิดเห็นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของหลี่เย่อิงกับเหอเทียนเหวินออกมามากขนาดนี้ ถ้าเขาเห็นมันตั้งแต่แรกคงไม่ต้องรู้สึกราวกับตนเพิ่งโดนสวมเขาเช่นที่เป็นอยู่ในตอนนี้อย่างแน่นอนหวงซืออิ๋งเดินเข้ามาในห้องทำงานของคนรักด้วยสีหน้าเป็นกังวล“เกิดอะไรขึ้นคะเฉิงเซวียน วันนี้คุณไปงานเลี้ยงไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงกลับมาเร็วแบบนี้ล่ะ”ชายหนุ่มเจ้าของชื่อหันไปมองคนรักของตน ก่อนที่จะสวมกอดเธอเอาไว้หลวม ๆ “ผมมันโง่เองอิ๋งเอ่อร์ ถ้าคุณไม่เอาข้อมูลพวกนั้นมาให้ผมดู ผมคงไม่ได้รู้ความจริงเรื่องที่เย่อิงทำเอาไว้ไปตลอดชีวิตแน่”“ไม่เป็นไรนะคะ คุณไม่ได้โง่สักหน่อย คุณไม่รู้เรื่องนี้ตั้งแต่ตอนนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกดีมาก ๆ เลยค่ะ เพราะอย่างน้อยฉันก็รู้ว่าคุณไม่ได้สนใจเธอจริง ๆ” หญิงสาวลูบหลังของคนรักเบา ๆ อย่างต้องการปลอบโยนเขาชายหนุ่มเงียบฟังคำปลอบโยนที่แสนนุ่มนวลของคนรักไปด้วยความรู้สึกอบอุ่น“อย่าไปคิดเรื่องของเธออีกเลยค่ะ เราเองก็ควรมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันเหมือนกัน แค่คุณได้รู้ว่าเธอไม่ได้เป็นคนดีและบริสุทธิ์อย่างที่คุณคิดในตอนแรกก็พอแล้ว คุณจะได้ไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่คุณทำกั

ในขณะที่หลี่เย่อิงและเหอเทียนเหวินเริ่มจัดการสะสางเรื่องที่หวงซืออิ๋งสร้างความคิดเห็นในเชิงเข้าใจผิดกับพวกตนอยู่นั้น นายท่านหม่าหรือหม่าจิ้งก็ได้รู้ถึงการมีอยู่ของลูกสาวนอกสมรสที่เกิดจากเลขาของเขาเรียบร้อยแล้วเรื่องนี้สร้างความโกลาหลให้กับบ้านตระกูลหม่าเป็นอย่างมากเลยก็ว่าได้ เพราะพวกเขาไม่เคยคิดที่จะต้องเตรียมใจว่าจะมีสมาชิกใหม่ในตอนที่ครอบครัวในตอนนี้ก็สมบูรณ์แบบดีอยู่แล้วมาก่อนคุณผู้หญิงหม่าแม้จะรู้ว่าเลขาคนนั้นที่แอบมีสัมพันธ์ลับกับสามีของเธอเมื่อนานมาแล้วตั้งใจหอบลูกหนีเพราะไม่อยากถูกพรากลูกและโดนสังคมตราหน้าว่าทำลายครอบครัวคนอื่นจนต้องเก็บความลับนี้เอาไว้จนวันที่ตัวเองตายก็จริง แต่ทุกครั้งเมื่อเธอคิดได้ว่าลูกนอกสมรสคนนี้ของสามีคือหลักฐานของความไม่ซื่อสัตย์ที่เขามีต่อเธอเมื่อหลายสิบปีก่อน เธอก็อดที่จะรู้สึกคับข้องใจกับการมีอยู่ของหญิงสาวคนนี้ไม่ได้เช่นเดียวกันทางด้านหม่าฉงหยางเอง เมื่อรู้เรื่องทั้งหมดและรู้ว่าคนที่จะเข้ามาเป็นคุณหนูหม่า ลูกสาวที่แท้จริงของพ่อบุญธรรมคือใครเขาก็อดที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้ เพราะถ้าหากเขาจำไม่ผิด เธอคนนี้คือผู้หญิงที่อยู่ในความสัมพันธ์คลุมเครือกับ

แล้วข่าวเรื่องที่หวงซืออิ๋งที่ในตอนนี้เป็นคนรักของกงเฉิงเซวียนและเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เกี่ยวข้องกับเขามาตั้งแต่ต้นก็ได้ถูกผู้คนให้ความสนใจขึ้นมาอีกครั้งด้วยเรื่องที่ว่าเธอคือลูกสาวนอกสมรสของนายท่านหม่าที่พลัดพรากกันไปหลายสิบปีอย่างที่หลี่เย่อิงและเหอเทียนเหวินคาดการณ์เอาไว้จริง ๆแม้ว่าเรื่องนี้จะยังเป็นเพียงแค่ข่าวที่ออกมาอย่างไม่เป็นทางการของสื่อสำนักต่าง ๆ เท่านั้น แต่เมื่อทางตระกูลหม่าไม่ออกมาเคลื่อนไหวหรือปฏิเสธเลยแม้แต่ครึ่งคำ ผู้คนทั้งหลายก็มองว่าเรื่องนี้มีสิทธิ์ที่จะเป็นความจริงอยู่มากไปในทันทีหลี่เย่อิงมองจดหมายเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงที่ตระกูลหม่าส่งมาให้เธอด้วยสีหน้าเรียบเฉยเธอคิดว่านายท่านหม่าน่าจะใช้โอกาสนี้ทำการเจรจาเรื่องที่หวงซืออิ๋งกำลังมีประเด็นกับเธอด้วยเลยอย่างแน่นอนซึ่งทางเหอเทียนเหวินเองก็ไม่วายส่งบัตรเชิญที่ตนได้มาเหมือนกันไปให้หลี่เย่อิงเพื่อเย้าแหย่ให้อีกฝ่ายต้องคิ้วกระตุกเล่น ๆ อีกรอบด้วยเช่นกันหลี่เย่อิงได้รับข้อความจากเหอเทียนเหวินไปได้เพียงไม่กี่นาที ท่านประธานเหอก็เดินทางมาถึงหน้าห้องทำงานของเธอเพื่อมารอรับการลงโทษเรียบร้อยแล้ว“มาทำธุระแถวนี้เหรอค

เหอเทียนเหวินที่ตอนนี้โดนมือนุ่มบี้ไปมาอยู่บนใบหน้าไม่หยุดอยู่นั้น สติทั้งหมดก็ได้หลุดลอยออกจากร่างเขาไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาส่งรอยยิ้มให้หญิงสาวก่อนที่จะตอบกลับเธอไปอย่างยียวนด้วยความเคยชินทันที“อิงอิง ถ้าผมตาบอด คุณต้องดูแลผมไปตลอดชีวิตแล้วล่ะ”เมื่อเจอท่าทีชวนคลื่นไส้ของเหอเทียนเหวินเข้า หม่าฉงหยางก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าแหย ๆ ทันที“คุณยากไร้ขนาดนั้นเลยเหรอครับประธานเหอ ถึงต้องไปเป็นภาระของคุณหนูหลี่แบบนั้นน่ะ”หลี่เย่อิงเอามือออกจากหน้าของอีกฝ่าย ก่อนที่จะหันไปหัวเราะให้กับท่าทีของหม่าฉงหยางอย่างห้ามไม่อยู่“ไม่ได้ยากไร้หรอกครับ แค่อยากถูกอิงอิงดูแลเท่านั้นเอง” เหอเทียนเหวินตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน“อาเหวิน เลิกเล่นได้แล้วค่ะ ดูหน้าเขาสิคะ” หญิงสาวหนึ่งเดียวในกลุ่มเอ่ยปรามด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า“โอเค ๆ เลิกเล่นแล้วครับ จริง ๆ ผมแค่ไม่อยากให้คุณกังวลมากเกินไปน่ะ แต่ถ้าให้ว่ากันตามตรง น้องสาวคนใหม่ของคุณก็ไม่ธรรมดาอย่างที่คุณคิดเอาไว้จริง ๆ นั่นแหละ” เขาตอบเย่อิงก่อนที่จะหันไปเอ่ยกับชายหนุ่มอีกคนด้วยสีหน้าจริงจัง“ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยครับ ว่าการที่เธอเข้ามาอยู่ในบ้านเดียวกันกับเรา