All Chapters of แสงจันทร์ที่ลับไปในตาเธอ: Chapter 11 - Chapter 20

24 Chapters

บทที่ 11

กู้จั๋วตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็อยู่ในโรงพยาบาล“หว่านฉิงของฉันล่ะ?”กู้ฮ่าวอวิ๋นนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ข้าง ๆ “แม่ตายแล้ว”กู้จั๋วลุกขึ้นมานั่ง ถลึงตาใส่เขาอย่างดุร้าย จากนั้นก็เปลี่ยนสีหน้า ถอดเข็มออก ยิ้มออกมาแล้วลงไปจากเตียงเขาก้มลงไปอุ้มกู้ฮ่าวอวิ๋นขึ้นมา “ไร้สาระน่า แม่ยังรอให้พวกเราไปรับที่ข้างทาง พวกเรารีบไปได้แล้ว ไม่อย่างนั้นแม่จะโกรธเอานะ”กู้ฮ่าวอวิ๋นตกใจท่าทางเหมือนคนเสียสติของกู้จั๋วจนลืมร้องไห้ประตูห้องผู้ป่วยถูกเปิดออก หลินอวี๋หน่วนเห็นกู้จั๋วฟื้นขึ้นมา ก็โถมตัวเข้าอ้อมกอดของเขาอย่างดีใจ “ในที่สุดคุณก็ฟื้นแล้ว ฉันเป็นห่วงแทบแย่”กู้จั๋วผลักเธอออกด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “เราจบกันเถอะ ฉันจะไปรับหว่านฉิงกลับบ้าน”หลินอวี๋หน่วนเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ แต่พอได้ยินชื่อของเหลิ่งหว่านฉิง ดวงตาของเธอก็ทอแววเกลียดชังทำไมเขาต้องรักยัยตาบอดเหลิ่งหว่านฉิงขนาดนี้!อีกอย่างเหลิ่งหว่านฉิงก็ตายไปแล้วด้วย!เขายังอยากเลิกกับเธออีก เขาลืมไปแล้วหรือไงว่าในท้องของเธอมีลูกของเขาอยู่?เมื่อนึกถึงลูก หลินอวี๋หน่วนก็ข่มกลั้นความขุ่นเคืองในใจเอาไว้ พูดเสียงอ่อนโยน “อาจั๋ว หว่าน
Read more

บทที่ 12

“ประธานกู้ ผมคือพนักงานบริษัทรับฝากสิ่งของนะครับ คุณนายกู้ฝากซองเอกสารไว้ที่บริษัทผม เนื่องจากผู้ฝากเสียชีวิตแล้ว ตามกฎหมาย พวกเราต้องนำสิ่งของมาส่งมอบให้บุคคลที่เธอกำหนดไว้”กู้จั๋วมองผู้ชายตรงหน้าอย่างมึนงง ผ่านไปนานถึงรับซองเอกสารในมือของผู้ชายคนนั้นมาข้างในมีแฟลชไดรฟ์แค่หนึ่งอันกู้จั๋วเอาไปเปิดดูในคอมพิวเตอร์ ในนั้นมีคลิปเสียงอยู่หลายคลิปเธอเก็บของพวกนี้ไว้ตั้งแต่ตอนไหน?ในนั้นจะใช่คำพูดที่หว่านฉิงอยากบอกเขาหรือเปล่า?กู้จั๋วกดเปิดด้วยมืออันสั่นเทาไม่มีเสียงหวานใสน่าฟังของเหลิ่งหว่านฉิงอย่างที่คิดเอาไว้[เมื่อเช้ากู้จั๋วสามีของเธอเพิ่งลุกจากเตียงของฉัน…][ฉันกำลังท้อง…][วันนี้พวกฉันกอดจูบกันต่อหน้าบาทหลวงในโบสถ์…]สีหน้าของเขาพลันขาวซีดเธอรู้แล้ว!เธอรู้ตั้งแต่เมื่อไร?เขาฟังคลิปเสียงทั้งหมดเหมือนกำลังทรมานตัวเองเหลิ่งหว่านฉิงไม่ได้ทิ้งคำพูดไว้ให้เขาเธอรู้ว่าเขามีชู้!แต่กลับไม่ยอมบอกเขาแม้แต่คำเดียวกู้จั๋วเลื่อนลงไปยังคลิปเสียงสุดท้ายที่มีความยาวที่สุด จากเสียงแบ็กกราวนด์ที่จอแจก็รู้ได้ว่า เป็นวันงานเลี้ยงวันเกิดของหลินอวี๋หน่วนปกติเวลาอยู่ในบ้าน กู้จั
Read more

บทที่ 13

“อา…อาจั๋ว ฉันผิดไปแล้ว ฉันทำอย่างนี้ก็เพื่อลูกของเรา! ฉันไม่อยากให้ลูกเกิดมาพร้อมกับสถานะลูกนอกสมรส!”“ได้โปรดเห็นแก่ลูกปล่อยฉันไปเถอะนะ?”หลินอวี๋หน่วนร้องไห้ออกมาไม่หยุด คาดหวังว่าชายหนุ่มจะใจอ่อนให้เธออีกครั้งแต่เธอลืมไปแล้ว ว่ากู้จั๋วเย็นชาไร้หัวใจมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังเหยียบย่ำขีดความอดทนของเขา...เหลิ่งหว่านฉิงกู้จั๋วกระชับมือแน่นขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง เขามองใบหน้าของหลินอวี๋หน่วนแดงเถือกบิดเบี้ยว“พ่อ พ่อทำอะไรน่ะ! น้าอวี๋หน่วนกำลังมีน้องอยู่ในท้องนะ!”กู้ฮ่าวอวิ๋นได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวก็พุ่งเข้ามา เขาออกแรงผลักกู้จั๋ว ถึงทำให้หลินอวี๋หน่วนได้มีโอกาสหายใจหายคอครู่หนึ่งกู้จั๋วลงจากเตียง ใช้เท้าถีบกู้ฮ่าวอวิ๋นล้มลงบนพื้น “เธอบอกเรื่องทุกอย่างกับหว่านฉิงแล้ว แกยังจะปกป้องเธออยู่อีกเหรอ ทำไมหว่านฉิงต้องคลอดลูกแบบแกออกมาด้วยนะ!”กู้ฮ่าวอวิ๋นมองหลินอวี๋หน่วนอย่างไม่อยากจะเชื่อ ได้ยังไงกัน?ทั้ง ๆ ที่น้าอวี๋หน่วนเคยบอกว่า เธอแค่ชอบคุณพ่อ ไม่ได้ต้องการอะไรทั้งนั้น แล้วทำไมเธอถึงไปบอกคุณแม่!หลินอวี๋หน่วนกุมท้องพลางหอบหายใจ เธอมองสองพ่อลูกตรงหน้า ทันใดนั้นก็
Read more

บทที่ 14

“ประธานกู้ สวัสดีครับ ผมหมอโจวนะครับ สัปดาห์นี้ทำไมคุณนายไม่มาตรวจล่ะครับ? ดวงตาของเธอกลับมามองเห็นทั้งที ต้องตรวจซ้ำอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้ผลการรักษาคงที่นะครับ”หัวใจของกู้จั๋วแทบหยุดเต้น ในหัวมีแค่คำว่า “ดวงตาของเธอกลับมามองเห็นทั้งที” ของหมอ“คุณว่าอะไรนะ?”หมอโจวจับน้ำเสียงผิดปกติของกู้จั๋วได้ เขากลัวว่ากู้จั๋วจะตำหนิที่เขาปิดบังไม่ยอมบอก จึงรีบอธิบาย “ครึ่งเดือนก่อนหน้านี้ ตอนคุณนายกู้เข้ารับการรักษา มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น เธอกลับมามองเห็นแล้ว พวกเราจะแจ้งให้คุณทราบ แต่คุณนายกู้บอกว่าเธอจะเป็นคนบอกคุณเอง ไม่ให้พวกผมรายงาน เห็นว่าคุณตามใจคุณนายมาตลอด พวกผมก็เลยทำตามที่เธอบอก”“คุณนายไม่ได้บอกคุณเหรอครับ?”สุดท้าย หมอโจวก็ถามอย่างระมัดระวังกู้จั๋วกดตัดสาย เขาไม่กล้าเชื่อความจริงนี้ถ้าเหลิ่งหว่านฉิงได้ยินแค่คำยั่วยุของหลินอวี๋หน่วน พอเขาตายไป เขายังมีหน้าไปพบเธอ แล้วแก้ตัวได้ ว่าทุกอย่างเป็นแค่คำโกหกของหลินอวี๋หน่วนแต่ถ้าเหลิ่งหว่านฉิงกลับมามองเห็นแล้ว…กู้จั๋วไล่ตามดูทุกการกระทำของเหลิ่งหว่านฉิงตลอดครึ่งเดือนที่ผ่านมาเขารีบมาที่โรงพยาบาล ดูขั้นตอนการตรวจในวันนั้นผ่านกล้อ
Read more

บทที่ 15

เหลิ่งหว่านฉิงมีความฝันอยากเป็นดีไซเนอร์ออกแบบเสื้อผ้ามาโดยตลอด ถ้าตอนนั้นไม่ตาบอดเพราะช่วยชีวิตกู้จั๋ว ป่านนี้เธอก็คงได้รับจดหมายตอบรับจากโรงเรียนสอนออกแบบชื่อดัง และวิ่งไล่ตามความฝันของตัวเองแล้วตอนนี้กลับมาแก้ไขความผิดพลาดทุกอย่างก็ยังไม่สายแต่ว่าพอเหลิ่งหว่านฉิงค้นข้อมูลมากมายบนคอมพิวเตอร์ สมองก็มึนเบลอหลี่ม่อม่อคอยก่อกวนอยู่ข้าง ๆ“โรงเรียนนี้ดังมากเลยนะ”“ที่นี่ก็ดูใช้ได้เลย”เหลิ่งหว่านฉิงถอนหายใจอย่างหมดคำจะพูด “ฉันให้เธอมาช่วยออกความคิดเห็นนะ”หลี่ม่อม่อกินขนมพลางพูด “ก็ฉันไม่รู้เรื่องพวกนี้นี่ พี่ชายฉันหัวดี ให้เขาช่วยเธอวิเคราะห์สิ”เหลิ่งหว่านฉิงเงยหน้าขึ้น หันไปมองผู้ชายสุขุมเย็นชาบนโซฟาตรงข้าม ซึ่งขณะนี้กำลังก้มหน้าเคลียร์เอกสารนั่นก็คือพี่ชายของหลี่ม่อม่อ หลี่วั่งจิ้นเธอกับหลี่ม่อม่อเป็นเพื่อนสนิทกัน กับพี่ชายแท้ ๆ ของหลี่ม่อม่อไม่ถึงกับไม่คุ้นเคย เวลาเจอกันก็เรียกพี่ตามหลี่ม่อม่อหลี่วั่งจิ้นเป็นแบบอย่างของลูกบ้านอื่นมาตั้งแต่เด็ก เรียนดี ความสามารถเด่น หลังเรียนจบมหาลัยก็เข้าทำงานที่บริษัทของตัวเอง ใช้เวลาเพียงห้าปีก็ได้รับอำนาจเด็ดขาดในการแสดงความคิดเห
Read more

บทที่ 16

เหลิ่งหว่านฉิงเห็นสองร่างใหญ่ร่างเล็กอยู่ไม่ไกล จึงใช้ผ้าพันคอปิดหน้าแล้วหันหลังเดินออกไปแต่ก็ยังช้าไปหนึ่งก้าว ข้างหลังมีเสียงฝีเท้าและเสียงดังตามมา“หว่านฉิง!”“แม่ครับ!”กู้ฮ่าวอวิ๋นพุ่งเข้าไปกอดขาของเหลิ่งหว่านฉิงเอาไว้ น้ำตาไหลทะลักเหมือนเขื่อนแตก “แม่ครับ แม่ยังมีชีวิตอยู่ ดีเหลือเกิน แต่ทำไมแม่ถึงทิ้งพวกผมล่ะครับ?”เหลิ่งหว่านฉิงไร้สีหน้าใด ๆ ไม่รู้ว่าเขากล้าถามคำนี้ออกมาได้ยังไง“ขอโทษนะ พวกคุณจำผิดคนแล้วล่ะ”กู้จั๋วส่ายหน้า “ไม่ จำไม่ผิดแน่”คนที่เขาเฝ้าคิดถึงทั้งวันทั้งคืน จะจำผิดได้ยังไง!กู้จั๋วรู้เรื่องการตายปลอม ๆ ของเหลิ่งหว่านฉิงโดยบังเอิญตั้งแต่ที่เหลิ่งหว่านฉิงตาย เขาก็อาศัยน้ำเมาทำให้ตัวเองด้านชาไม่เจ็บปวด ความกดดันทุกอย่างในบริษัทจึงถูกแบกรับโดยนายท่านกู้ นายท่านกู้เข้าร่วมงานสังสรรค์ทุกที่ เพื่อดึงลูกค้า เจรจาร่วมงาน สุดท้ายก็ต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเกิดอาการสมองตายเฉียบพลันหลังจากดื่มเหล้าจนถึงเช้าในงานเลี้ยงครั้งหนึ่งนายหญิงกู้รู้สึกผิดหวังที่ทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ จึงพากู้จั๋วมาหานายท่านกู้ที่นอนบนเตียงผู้ป่วยแล้วตบหน้าเขาหลาย ๆ ทีถึงทำให้กู
Read more

บทที่ 17

เหลิ่งหว่านฉิงนึกถึงเอกสารข้อมูลที่ดูเก่าแต่กลับเก็บรักษาไว้อย่างดี พลันกำชายเสื้อแน่นโดยไม่รู้ตัว “จริงเหรอ?”หลี่ม่อม่อกักเก็บรอยยิ้มซุกซน มาเป็นสีหน้าจริงจัง “จริงแท้แน่นอน ที่ฉันบอกเธอไม่ใช่เพราะอยากทำให้เธอกดดัน ไหน ๆ ตอนนี้เธอก็โสดแล้ว ถ้าเธอรู้สึกกับพี่ชายของฉัน ก็ลองให้โอกาสทั้งเขาและเธอเอง แต่ถ้าไม่ ฉันก็อยากให้เธอบอกเขาไปอย่างชัดเจน อย่าปล่อยให้เขาเข้าใจผิดแบบนี้ต่อไป”ภายในรถเงียบลง เหลิ่งหว่านฉิงและหลี่ม่อม่อมาถึงสถานีตำรวจ รอประมาณครึ่งชั่วโมงก็เห็นสองพ่อลูกตระกูลกู้และหลี่วั่งจิ้นเดินออกมาตาม ๆ กันเหลิ่งหว่านฉิงกับหลี่ม่อม่อเห็นก็รีบเข้าไปหาช่วงที่ผ่านมากู้จั๋วเมาหัวราน้ำทุกวัน ร่างกายจึงซูบผอม ถ้าพูดเรื่องชกต่อยกัน ก็คงเป็นหลี่วั่งจิ้นกดเขาไว้แล้วต่อยอยู่ฝ่ายเดียวเขาได้แผลสาหัสกว่าหลี่วั่งจิ้นมาก เหลิ่งหว่านฉิงกลับทำเป็นมองไม่เห็น เดินผ่านเขาไปโดยไม่แม้แต่ชายตามอง“พี่อาจิ้น พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”หลี่วั่งจิ้นขยี้ผมของเธอ “ไม่เป็นไร ขอโทษที่ทำให้เธอกับม่อม่อเป็นห่วง เรากลับบ้านกันเถอะ”เมื่อกู้จั๋วเห็นท่าทางสนิทสนมของพวกเขา ก็รู้สึกขมขื่นในใจ เขาลองเอ่ยพูดอีก
Read more

บทที่ 18

เพื่อยืนยันให้แน่ใจว่าเขากับกู้ฮ่าวอวิ๋นกลับประเทศไปแล้ว หลี่วั่งจิ้นถึงขั้นส่งบอดี้การ์ดสี่คนไปคุมเขาไว้บนเครื่องบินเมื่อเห็นตึกรามบ้านช่องเล็กลงเรื่อย ๆ กู้จั๋วก็ปฏิญาณในใจเงียบ ๆ ว่า เขาจะกลับมาอีกแน่นอน!อย่างน้อยหลี่วั่งจิ้นก็พูดถูกอยู่หนึ่งอย่าง เขายังไม่จัดการเรื่องของหลินอวี๋หน่วน แล้วยังจะมีหน้ามาขอร้องให้เหลิ่งหว่านฉิงอภัยให้ได้ยังไงก่อนหน้านี้ นายหญิงกู้กลัวว่าเขาจะทำร้ายเด็กในท้องของหลินอวี๋หน่วนที่ยังไม่เกิดมา จึงนำตัวหลินอวี๋หน่วนไปซ่อนไว้อย่างมิดชิดแต่นายหญิงกู้เคยบอกเขาเกี่ยวกับ การคลอดก่อนกำหนดของหลินอวี๋หน่วน เขากลับไม่สนใจเลยสักนิด แต่ก็พอจะจำวันเวลาคร่าว ๆ ได้อยู่ต้องเป็นเพราะหลินอวี๋หน่วนรู้ข่าวมาจากที่ไหนสักที่ว่าเขากับเสี่ยวฮ่าวไปตามหาเหลิ่งหว่านฉิงที่ประเทศเอฟ เธอกลัวว่าเหลิ่งหว่านฉิงจะกลับมา จนเธอไม่มีโอกาสได้เป็นคุณนายกู้ ดังนั้นจึงใช้วิธีการบางอย่างคลอดมารหัวขนนั่นออกมาก่อนกำหนดอย่างทนรอไม่ไหวตอนนี้เด็กเกิดออกมาแล้ว นายหญิงกู้ไม่จำเป็นต้องซ่อนอีกต่อไป จึงสามารถสืบหาโรงพยาบาลที่หลินอวี๋หน่วนพักรักษาตัวอยู่ได้อย่างง่ายดายกู้จั๋วและกู้ฮ่าวอวิ๋นลงจาก
Read more

บทที่ 19

เธอใช้เงินจำนวนหนึ่งแอบตรวจดีเอ็นเอให้ลูกกับกู้จั๋ว แล้วให้เพื่อนส่งอุปกรณ์ไลฟ์มาให้เธอเดิมทีเธออยู่ในช่วงพักฟื้นหลังคลอด ร่างกายจึงอ่อนล้าอย่างมาก แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น เธอก็ยังพยายามทำตัวให้น่าสงสารหลังจากทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว หลินอวี๋หน่วนก็หันกล้องเข้าหาใบหน้าซีดเซียวบวมเป่งของตัวเอง ใช้มืออันสั่นเทายกผลตรวจดีเอ็นเอขึ้นมาตรงหน้ากล้อง น้ำตาไหลพรากขณะพูด "ทุกคนคะ ฉันคือหลินอวี๋หน่วนคู่หมั้นของกู้จั๋วประธานบริษัทกู้กรุ๊ป ที่ฉันไลฟ์ในวันนี้ เพราะอยากทวงความยุติธรรมให้ลูก"เธออุ้มทารกที่อยู่ในผ้าอ้อมขึ้นมาหน้ากล้อง พูดเสียงสะอื้น "เด็กคนนี้เพิ่งคลอดได้ไม่ถึงสัปดาห์ แต่พ่อของเขากลับไม่ยอมรับ นี่คือผลตรวจดีเอ็นเอของกู้จั๋วกับลูก ซึ่งผลดีเอ็นเอตรงกันถึง 99.99%""ตอนนั้นเขาสัญญาว่าจะแต่งงานกับฉัน เขาบอกว่าเขารักแค่ฉัน ฉันถึงได้ยอมมีลูกกับเขา แต่ตอนนี้ เขาไม่เพียงแค่ปฏิเสธความรับผิดชอบ แต่ยัง... ยังจะโยนลูกทิ้งให้ตายอีก!"ชาวเน็ตในไลฟ์ส่วนใหญ่จำไม่ได้ว่าเธอเป็นใคร จนเมื่อมีคนมาบอกต่อถึงนึกออกว่าเธอคือมือที่สามแทรกแซงความสัมพันธ์ของคนอื่นเมื่อครึ่งปีก่อน ตอนนี้ยังกล้าเรียกตัวเองว่
Read more

บทที่ 20

หลินอวี๋หน่วนมองลูกในอ้อมแขนอย่างนิ่งงันเธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าครั้งสุดท้ายที่ลูกร้องไห้คือเมื่อไร และจำไม่ได้ว่าครั้งล่าสุดเธอป้อนข้าวเขาไปตอนไหนเหมือนเธอจะ...ลงมือฆ่าลูกเองกับมือ!หลินอวี๋หน่วนกอดศพของลูกในอ้อมกอดไว้แน่น เธอเงยหน้ามองพ่อลูกตระกูลกู้ แต่กลับเห็นแววดีใจฉายผ่านใบหน้าของพวกเขากู้จั๋วก้มมองเธอจากที่สูง พูดอย่างตรงไปตรงมา “เราตัดขาดกันอย่างสมบูรณ์แล้วนะ นอกจากยี่สิบห้าล้านที่ฉันเคยรับปากเธอไว้ ฉันจะให้บ้านพักอีกหนึ่งหลัง ต่อไปนี้เธอห้ามมาให้ฉันเห็นหน้าอีก”หลินอวี๋หน่วนมองสองพ่อลูกไร้หัวใจเบื้องหน้า ที่เธอตกต่ำมาถึงจุดนี้ก็เป็นเพราะพวกเขา ตอนนี้เธอมีเพียงความเกลียดชังให้พวกเขาเท่านั้นยี่สิบห้าล้านงั้นเหรอ?เงินยี่สิบห้าล้านอาจจะมากพอสำหรับคนธรรมดาในการใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ปากท้องของเธอถูกดูแลเลี้ยงดูโดยกู้จั๋ว แค่กระเป๋าและเครื่องประดับที่เขาเคยซื้อให้เธอก็ปาเข้าไปหลักล้านหลักสิบล้านแล้ว ยี่สิบห้าล้านมันจะไปพอได้ยังไง!ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ใช้ชีวิตเป็นคุณนายผู้ร่ำรวยมาเป็นเวลานาน เธอไม่สามารถทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ และเธอก็ไม่เคยคิดจะทำงานท
Read more
PREV
123
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status