All Chapters of เด็กในปกครองของพี่ชายไม่แท้: Chapter 21 - Chapter 30

เช้าวันใหม่แสงสีทองสาดส่องกระทบผ่านหน้าต่างกระจกใสเข้ามา ทำให้แสงมันแยงตานายหัวหนุ่ม เริ่มขยับเปลือกตาขึ้นช้าๆ แล้วต้องฉีกยิ้มให้กับหญิงสาวที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ภายใต้อ้อมกอดของเขา ใครจะรู้ว่าครั้งหนึ่งเขาและเธอ เคยทำสงครามกันจนแทบจะฆ่าให้ตายไปคนล่ะข้าง แต่วันนี้หัวใจกลับหล่อหลอมรวมเป็นหนึ่ง เมื่อนายหัวหนุ่มได้สัมผัสถึงเนื้อแท้ของม่านฟ้า เธอมีอะไรดีมากกว่าเปลือกนอกที่เขาเคยมอง เพราะคุณค่าในตัวเธอนั้น ไม่สามารถประเมินค่าเป็นราคาได้ มือของนายหัวหนุ่มลูบลงไปที่ปอยผมของหญิงสาวด้วยความทะนุถนอม ก่อนจะจุมพิตลงเบาๆ ที่หน้าผากกว้างด้วยความรัก ทั้งหมดในหัวใจ บัดนี้เขาได้ยกมันให้กับเธอแต่เพียงผู้เดียว "อืม..พี่คเชนทร์อย่ากวน.." หญิงสาวพูดจาอิดออด ออกมาจากในลำคอ เมื่อเธอโดนนายหัวหนุ่มลูบไล้ที่พวงแก้มไปมา "สายแล้วตื่นเลยครับ วันนี้พี่จะพาไปสมัครเรียน" คำพูดของนายหัวหนุ่มส่งผลให้ม่านฟ้า รีบดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที ทั้งที่เธอนั้นยังไม่ลืมตา ในขณะที่ภายในใจเธอนั้นตื่นเต้นกับการจะได้สัมผัสกับชีวิตในรั้วมหา'ลัย มือเล็กขยี้ลงไปที่ต

เมื่อมาถึงบ้านที่ล้อมรอบไปด้วยป่าเขาลำเนาไพร ซึ่งอาณาเขตรอบเต็มไปด้วยสวนยาง แน่นอนพื้นที่บริเวณกว้างปกคลุมไปด้วยป่า ผิดกับการมาครั้งแรกที่ม่านฟ้าชอบที่นี่เพราะมันดูร่มรื่น แต่เวลานี้เธอกลับไม่ชอบความเงียบของมันเอาเสียเลย การกลับมาที่สวนยางของม่านฟ้าและนายหัวคเชนทร์ สร้างความแปลกใจให้กับมาหยาและมารดาของเธอเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่กล้าถามในสิ่งที่สงสัย เพราะมันเป็นเรื่องของเจ้านาย และพวกเธอก็ดีใจหากม่านฟ้าและนายหัวคเชนทร์จะสงบศึกกันลงได้ อาหารมื้อเย็นฝีมือของมาหยาและมารดาของเธอ รสชาติของมันอร่อยเหลือล้น ม่านฟ้ากลับรู้สึกไม่หิวเอาเสียเลย เธอเขี่ยอาหารในจานไปมาทั้งที่เพิ่งกินไปได้สองสามคำ "อาหารไม่อร่อยหรือเปล่า เป็นอะไรหนูไม่เหมือนม่านฟ้าคนเดิมเลยนะ" นายหัวคเชนทร์อดถามออกไปไม่ได้ เวลานี้สิ่งที่เขาสังเกตได้คือ ม่านฟ้าซึมลงถนัด ทั้งที่ก่อนหน้าจะมาสมัครเรียนเธอก็ดูร่าเริงดี "อร่อยค่ะ แต่ม่านฟ้ารู้สึกเป็นยังไงก็ไม่รู้ เบื่อหน่ายกับชีวิต อย

เช้าของวันใหม่หญิงสาวร่างเล็กนอนคุดคู้อยู่ใต้ร่างกำยำของนายหัวหนุ่ม ทั้งสองไม่อาจปฏิเสธได้ ถึงการมีกันและกันเมื่อวันเวลาได้แปรผันจากศัตรูกลายเป็นคู่รัก โดยมิได้ตั้งใจหากแต่เป็นการยินยอมที่จะหล่อหลอมรวมเป็นหนึ่ง เพราะไม่อาจต้านทานแรงปรารถนาที่มีได้ เมื่อคนทั้งคู่เต็มใจพี่จะเป็นของกันและกันตั้งใจจะมาดูสวนและสำรวจปริมาณของน้ำยาง แต่นายหัวหนุ่มกลับมิได้ทำในวัตถุประสงค์ที่มา เมื่อเป้าหมายได้เบี่ยงเบนมาเป็นหญิงสาวร่างเล็กในอ้อมกอดนี้แทน เขาพึงพอใจทุกครั้งกับการที่จะมีสัมพันธ์กับเธอ เพราะแก่นแท้ของนายหัวหนุ่มนั้นเป็นคนอบอุ่นและจริงจังแสงแดดที่กระทบมาแยงตานั้น ทำให้นายหัวคเชนทร์ค่อยๆ ขยับเปลือกตาขึ้นมาอย่างช้าๆ หญิงสาวตรงหน้ายังคงหลับสนิท ไม่รู้ว่าเกิดจากความอ่อนเพลียจากการเดินทาง หรือสาเหตุมาจากที่ออกรบในสนามรักกับเขาเมื่อคืน นายหัวหนุ่มจ้องมองไปที่ใบหน้างามอย่างไม่วางตา ริมฝีปากอิ่มสีชมพูอ่อนๆ นั้นช่างน่าจูบลงไปเหลือเกิน ใบหน้ารูปไข่ปากนิดจมูกหน่อย พวงแก้มนวลขาวเนียนปราศจากเครื่องสำอาง เรือนร่างระหงที่มีสัดส่วนเล็กเหมาะสำหรับการทะนุถนอม และขนาดของหน้า

ม่านฟ้าไม่รู้ว่าจะพูดความจริงเรื่องที่ไข่มุกถูกฆาตกรรมให้นายหัวคเชนทร์ฟังดีหรือไม่ เพราะเธอก็ไม่แน่ใจว่าจะใช่มาหยาไหม ที่เป็นคนทำ และไม่รู้ว่านายหัวคเชนทร์จะรู้สึกยังไง เมื่อคนที่เขาไว้ใจได้พรากชีวิตของไข่มุกไปจากเขา "หนูเป็นอะไรทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น เจ็บเท้าหรือเปล่า" นายหัวคเชนทร์ถามม่านฟ้าออกไปด้วยความห่วงใยก่อนจะนั่งลงข้างๆ แล้วใช้ยานวดลงเบาๆ ที่ข้อเท้าของเธอ เพื่อให้ความรู้สึกปวดลดลงและผ่อนคลายเมื่อเวลานี้มันเริ่มจะบวมแดงเป่งขึ้นมา "พี่คเชนทร์ น้องขอถามอะไรเกี่ยวกับการตายของคุณไข่มุกได้ไหมคะ" สรรพนามที่ม่านฟ้าใช้เรียกตัวเอง ทำให้นายหัวคเชนทร์ถึงกับยิ้มออก เธอเรียกตัวเองว่าน้องมันช่างน่าฟังอะไรแบบนี้ "ได้สิแต่มีข้อแม้นะ" นายหัวหนุ่มพูดพร้อมกับจ้องไปที่ใบหน้างามของหญิงสาวตรงหน้า เขาสุขใจเหลือเกินวันที่ได้เธอมาเป็นภรรยา แม้จะเคยรบราฆ่าฟันก่นด่ากันมาก็ตามที "ข้อแม้อะไรคะ"

เมื่อนายหัวคเชนทร์เคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ถึงได้พาม่านฟ้าและนาตยากลับมาที่เกาะไข่มุก ช่วงระยะเวลาในการเดินทางไม่ว่าจะเป็นบนรถหรือบนเรือ นาตยาก็มักจะแสดงออกมาชัดเจน ถึงจุดประสงค์ที่หล่อนนั้นต้องการ นั่นคือนายหัวหนุ่มที่เธออยากได้เขามาครอบครองเป็นเจ้าของหัวใจเธอ เมื่อกลับมาถึงเกาะ นาตยาต้องมาพักที่บ้านของนายหัวคเชนทร์ เพราะพรุ่งนี้เธอจะต้องออกไปที่ฟาร์มไข่มุกเพื่อสำรวจและดูมุกที่จะนำเอาไปแปรรูปเป็นเครื่องประดับที่ล้ำค่า เมื่อบริษัทของเธอเซ็นสัญญากับฟาร์มไข่มุกของนายหัวหนุ่ม ซึ่งเขาต้องขายให้เธอเพียงเจ้าเดียวภายในระยะเวลาสามปีต่อสัญญาหนึ่งฉบับ เมื่อครบตามกำหนดหากจะทำการซื้อขายกันต่อ ก็จะจัดทำร่างสัญญาฉบับใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง ภายในโต๊ะอาหารมื้อค่ำวันนี้ไต้ฝุ่นก็มารับประทานด้วย เขาคอยเอาอกเอาใจม่านฟ้าด้วยการตักอาหารให้เธอ บ่อยครั้งที่นายหัวหนุ่มแอบชำเลืองมองไปยังทั้งสอง ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจ นาตยาที่แอบมองและสังเกตการณ์ เธอก็พอจะเดาได้แล้วว่าคนทั้งสองที่ไม่ได้เป็นพี่น้องคลานตามกันมา ต้องมีความสัมพันธ์มากกว่าที่ดาหลาเล่าให้เธ