All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 4 งานมงคลของจิงหยูเฟยหงอยู่กับท่านพ่อพักใหญ่บอกเล่าเรื่องราวที่นางหย่ากับอ๋องฉีพร้อมกับบอกเรื่องจิงหยูให้ท่านพ่อได้รับรู้ ท่านพ่อยิ่งเสียใจพรางโทษตนเองที่ทำให้บุตรสาวคนโตเสียใจ แต่เฟยหงปลอบใจท่านพ่อนางไม่ได้เสียใจมากเพียงใดดีเสียอีกที่ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานใจอยู่ที่นั่นในฐานะพระชายาเอก พูดคุยกันพักใหญ่เหมือนว่าร่างกายของท่านพ่อเริ่มเหนื่อยล้า นางจึงให้ท่านพ่อพักผ่อน และสั่งการให้มู่เอ๋อช่วยจับตามองไม่ว่าจะเป็นอาหารและยาที่สาวใช้นำมาให้ท่านพ่อในทุก ๆ วัน2 วันต่อมาเสียงผู้คนดังครึกครื้นเฟยหงแต่งแต้มใบหน้าประทินโฉมให้ขาวซีด เพื่อการแสดงต่อจากนี้ นางรู้ดีว่าวันนี้คือวันที่อ๋องฉีจะเข้ามาสู่ขอจิงหยู สองแม่ลูกพากันวิ่งเต้น จัดของเตรียมสิ่งของมงคลไม่ว่าจะเป็นผ้าแพรสีแดงหรือผลไม้มงคลเพื่อทำพิธี วันแรกที่เฟยหงกลับมาอยู่ที่เรือน จิงหนูเข้ามาขอโทษขอโพยด้วยสีหน้าเศร้าสลด ยอมรับกับเฟยหงว่านางรักอ๋องฉี ให้นางให้อภัยในสิ่งที่ล่วงเกิน หลิวเฟยหงแสร้งบีบน้ำตา เสียใจแต่ก็ยอมหลีกทางให้จิงหยู ในเรือนตระกูลหลิวต่างพากันพูดถึงเรื่องนี้ และได้ยินคำพูดในวันแรกที่ มีคุณหนูเฟยหงกลับเข้ามา เรื่องที่มีสตรีแ

ตอนที่ 6 ทำไมถึงได้ดีกว่าข้าหลังจากที่เฟยหงสงบลงนางได้เล่าเรื่องแผนการที่นางรู้มาตั้งแต่ชาติก่อนให้แก่จูเก่อหลางฟัง“เจ้าต้องการแก้แค้นในส่วนที่ถูกทำร้ายจิตใจและถูกหยามหน้า แต่เรื่องที่เจ้ากล่าวมานั้นมิได้มีหลักฐานว่าอ๋องฉีจะก่อกบฏยากนักที่จะจัดการ หากข้าก้าวผิดไปหนึ่งก้าวเท่ากับว่าข้าดูหมิ่นเชื้อพระวงศ์ทันที" เก่อหลางสีหน้าลำบากใจแม้อยากจะช่วยเฟยหงแต่หากไม่มีมูลเลยก็ยากจะจัดการ“เรื่องนั้น ข้าเข้าใจและข้าก็ไม่อาจจะพูดโดยไม่รู้หรอกนะ แม่น้ำขุยอันเป็นเส้นทางที่อ๋องฉีใช้เดินทางติดต่อกับองค์ชายต้าหลง และกองกำลังที่เขากำลังซ้อมฝึกฝนการต่อสู้ ท่านลองให้ทหารของท่านเข้าไปตรวจสอบดูแล้วจะรู้ว่าที่ข้ากล่าวมามันคือความจริง” เฟยหงคิดเอาไว้แล้วว่าต่อให้นางเอ่ยออกมา อาจจะทำให้เก่อหลางไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่นัก แต่โชคดีที่ก่อนที่นางจะตายนางได้ยินเรื่องนี้จากปากของอ๋องฉีระหว่างสั่งการกับลูกน้องของเขาโดยบังเอิญแถมยังรู้ที่กบดานแอบซ่อนตัวองค์ชายต้าหลงอีกด้วย แม่น้ำขุยอันเป็นพื้นที่ป่ารกและกว้างใหญ่เป็นพื้นที่ของครอบครัวฝั่งมารดาของท่านอ๋องฉี ไม่ค่อยได้ใช้เป็นเส้นทางสัญจรเท่าไหร่นัก จูเก่อหลางรีบคิดตามอย่

ตอนที่ 8 เข้าหาเก่อหลางวันต่อมาจิงหยูเดินทางมาที่เรือนตระกูลหลิงเพื่อมาขอความช่วยเหลือจากท่านแม่ ให้ช่วยหาทางให้นางได้เข้าใกล้แม่ทัพจูเก่อหลาง“ท่านแม่ข้าพบเจอบุรุษที่ข้ารักแล้วเจ้าค่ะ ข้าอยากใช้ชีวิตทั้งหมดกับบุรุษผู้นั้นแต่ทว่าเขาไม่เคยสนใจข้าเลย”“เดี๋ยวนะจิงหยูเจ้าพูดอะไรออกมา ยามนี้เจ้าเป็นถึงพระชายาของอ๋องฉีระวังคำพูดด้วย”“โธ่!! ท่านแม่ เรื่องนี้เป็นเพราะท่าน ท่านเป่าหูข้าว่าให้ข้าเข้าหาอ๋องฉีหลอกล่อให้เขาลุ่มหลงข้าจะได้สุขสบาย ทุกวันนี้ท่านรู้หรือไม่หัวข้าจะระเบิดแล้ว ข้าต้องรับผิดชอบงานหลังจวนน่าเบื่อจะตายไป แถมข้าไม่ได้รักและชอบอ๋องฉีอีกด้วยคนที่ข้าถูกตาต้องใจคือท่านแม่ทัพจูเก่อหลาง ข้าอยากเป็นฮูหยินของเขา”“เฮ้อ! จิงหยูข้าล่ะปวดหัวกับเจ้าจริง ๆ เจ้ารู้หรือไม่ว่าเมื่อวานนี้แม่ทัพจูเก่อหลางมาที่เรือนนี้แต่เขามิได้มาผู้เดียวมากับเฟยหงเหมือนทั้งสองคนจะรู้จักกันดี อีกอย่างเจ้าแต่งเข้าจวนอ๋องแล้วยากนักที่แม่ทัพจะสนใจ”“ท่านแม่ไม่เห็นจะยากเลย แต่งได้ก็หย่าได้ขนาดท่านพี่เฟยหงยังหย่าได้เลย อีกอย่างพี่เฟยหงเป็นแม่หม้ายมิเห็นว่าท่านแม่ทัพจะรังเกียจสักนิด และข้าก็รู้อยู่แล้วว่าทั้งคู

ตอนที่ 10 ซูหนิงถูกปลด“นี่เจ้าจะเหิมเกริมไปแล้วข้าเป็นฮูหยินของที่นี่ มียศใหญ่กว่าเจ้าที่เป็นเพียงบุตรสาวเจ้าไม่เคารพข้าแม้แต่น้อยวันนี้ข้าจะต้องสั่งสอนให้เจ้าได้หลาบจำ” ซูหนิงง้างมือหวังจะตบเฟยหงเพื่อสั่งสอนครั้นนั้นเองเสียงเข้มขรึมได้ดังขึ้น“หยุดการกระทำเลวทรามของเจ้าเดี๋ยวนี้” ทุกสายตาจ้องมองไปยังต้นเสียงซูหนิงร่างกายสั่นระริกเมื่อเห็นว่าคนที่กำลังจะตายเดินออกมาจากห้องด้วยตัวเองแถมใบหน้าที่เคยซีดขาวกลับมีเลือดฝาดแดงระเรื่อเต็มใบหน้า นางเริ่มหน้าถอดสีเอ่ยถามเสียงสั่น“ทะ..ท่านพี่ท่านลุกขึ้นมาได้อย่างไรเจ้าคะ มิใช่ว่าท่านไม่สบายจนลุกไม่ขึ้นมิใช่หรือ?”“ตกใจอะไรกันเจ้าคะฮูหยินใต้เท้าทรงลุกขึ้นเดินเหินได้นับว่าเป็นเรื่องที่ดีมิใช่หรือ? น่าแปลกเสียจริงที่ฮูหยินตกใจจนเหงื่อไหลท่วมกายเช่นนี้” มู่เอ๋อพูดขึ้น เฟยหงรีบเดินเข้าไปประคองท่านพ่อของนางทันที“ท่านพ่อจะรีบออกมาด้านนอกทำไมกันเจ้าคะ”“หากข้าไม่ออกมาก็คงไม่เห็นว่าเจ้ากำลังถูกรังแกนะสิ ซูหนิงข้าละผิดหวังในตัวเจ้าจริง ๆ ทุกคนในเรือนฟังข้า ต่อจากนี้สตรีนางนี้มิใช่ฮูหยินของข้าอีกต่อไป ข้าขอปลดนางออกจากตำแหน่งฮูหยินตระกูลหลิว และเจ้าจงร

ตอนที่ 12 กลับมาเป็นพระยาของข้าเถอะนะรุ่งเช้าวันต่อมาอ๋องฉีเดินทางตั้งแต่เช้าสั่งสาวใช้ให้บอกว่าเขามีเรื่องที่จะต้องไปสะสางให้นางพักผ่อนเต็มที่ จิงหยูลืมตาขึ้นมาได้ยินจากปากของสาวใช้ นางยิ้มกว้างออกมาวันนี้นางจะไปหาท่านแม่ทัพที่เรือนของเขา“ในเมื่อข้าพูดจาดี ๆ กับท่านแล้วไม่ได้ผลข้าคงต้องใช้เสน่ห์ที่ข้ามีโปรยให้ท่านหลงใหลเสียแล้ว ไม่ว่าบุรุษใดเพียงแก้อาภรณ์ต่อหน้าร้อยทั้งร้อยคงไม่มีทางหนีพ้นเป็นแน่” นางอารมณ์ดีรีบลุกขึ้นลงแช่น้ำในอ่างที่สาวใช้ในจวนเตรียมไว้ให้ พร้อมโรยด้วยดอกไม้นานาพรรณให้กลิ่นกายมีความหอมฝั่งด้านอ๋องฉี เขาเดินทางกลับจากแม่น้ำขุยอันหลังจากที่พูดคุยหารือกับองค์ชายต้าหลงเสร็จสิ้นจึงเดินทางกลับ ระหว่างทางเห็นเฟยหงกำลังเดินในตลาดพร้อมกับมู่เอ๋อ เขารีบใช้เท้ากระแทกม้าพร้อมดึงเชือกให้ม้าหยุดเคลื่อนไหว ตั้งแต่ที่นางหย่ากับเขานี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบเจอนางคิดถึงคำพูดของจิงหยูนึกโมโหขึ้นมาทันที“ดูสิอยู่ที่จวนกับข้าเหมือนดอกไม้ไร้การรดน้ำเหี่ยวแห้งไร้อารมณ์ แต่นี่หย่ากับข้าไปได้ไม่เท่าไหร่ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยรอยยิ้มแถมยังดูเหมือนว่านางดูดีมากกว่าเดิมอีกด้วย หรือว่านางมีควา