Semua Bab ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ: Bab 11 - Bab 20

บทที่ 11มือคู่นี้มีมลทินเสียแล้ว"ทะ ท่าน!"เจียงเม่ยที่สูญเสียจูบแรกไปเพิ่งจะได้สติขึ้นมา ก็ต่อเมื่อเห็นหรงหมิงฮ่าวกระอักเลือดสีแดงคล้ำ นางที่ถูกเขาล่วงเกินกลับมิได้รังเกียจสัมผัสนั้นเลยแม้แต่น้อย ทว่ากลับรู้สึกวูบหวานในโพรงอกเล็ก ร้อนเร่าไปกับสัมผัสของเขาเสียอย่างนั้น"จะ เจ้ารีบออกไปซะ!" "หากข้าไปแล้วท่านเล่า""ข้าไม่เป็นอะไร เจ้ารีบไปเสียเถิด ก่อนที่ข้าจะไม่มีสติจนล่วงเกินเจ้าไปมากกว่านี้"เจียงเม่ยตระหนักได้ในทันทีว่านางอยากจะช่วยหรงหมิงฮ่าว นางไม่อยากจะให้เขาต้องทนทรมานเช่นนี้เลย นางไม่อยากให้เขาต้องตาย!"ข้าจะช่วยท่านเองเจ้าค่ะ ถือเป็นการตอบแทนที่ท่านช่วยเหลือข้าเอาไว้"จบคำเจียงเม่ยก็ตรงเข้ามาถอดกางเกงของหรงหมิงฮ่าวทันที การกระทำของนางได้สร้างความตกใจให้กับเขาเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าเขาจะพยายามดึงกางเกงให้คืนกลับมา แต่เพราะตอนนี้เขาไร้เรี่ยวแรง ทำให้แม้แต่เจียงเม่ยที่มีแรงอันน้อยนิดยังสามารถขัดขวางเขาเอาไว้ได้"อึก! เจ้ามันบ้าไปแล้ว เจ้าคิดจะใช้ร่างกายของเจ้าตอบแทนข้าอย่างนั้น ข้าไม่ต้องการความหวังดีเช่นนี้!!""แล้วผู้ใดบอกว่าข้าจะใช้ร่างกายตอบแทนท่านเล่า ข้าเองก็มีศักดิ์ศรี เพี

บทที่ 13ความผิดของเจ้าเช้าวันนั้นหรงป๋อไฉ่ได้พาตัวเจียงซูฉีกลับมายังจวนตระกูลเจียงได้สำเร็จ ทว่าช่างน่าเสียดายนักที่เขามิอาจช่วยนางเอาไว้ได้ทัน ตอนที่เขาไปถึงรังโจรก็พบว่านางได้ขาดใจตายไปเสียแล้ว เมื่อตรวจสอบสภาพศพก็พบว่าช่างน่าอเนจอนาถยิ่งนัก สภาพศพของนางมีแต่ร่องรอยของการถูกทำร้ายร่างกาย ไม่มีพื้นที่ใดเลยที่จะไม่มีรอยเขียวช้ำ รอยขบกัด และสาเหตุที่นางตายก็เพราะถูกบีบคอจนตายนั่นเอง เขาคาดว่านางน่าจะต่อสู้กับโจรอย่างสุดกำลัง แต่แรงสตรีมิอาจสู้แรงบุรุษได้ เพราะเช่นนั้นนางจึงถูกโจรที่โมโหจนขาดสติแล้วพลั้งมือบีบคอนางจนตาย ทว่าก่อนนางตายคงได้รับความทุกข์ทรมานมาก ด้วยสิ่งที่สตรีหวงแหนมากที่สุดได้ถูกโจรผู้นั้นพรากไปเสียแล้ว ส่วนหัวหน้าโจรผู้นั้นเขาก็ได้จับตัวนำกลับมาสอบสวนที่เมืองหลวง"ฉีเอ๋อร์ของแม่ ฉีเอ๋อร์ของแม่ นะ นี่..."หลี่หลินถงยืนแข็งค้างด้วยความตะลึงงัน นางมองดูร่างที่ไร้วิญญาณของบุตรสาวที่ถูกวางอยู่บนพื้นด้วยความตกใจ เรี่ยวแรงที่เคยมีมาแทบจะไม่หลงเหลือแล้ว ร่างกายอันสั่นเทิ้มค่อย ๆ ก้าวเข้าไปหาร่างที่หลับตาสนิทราวกับคนนอนหลับด้วยความไม่แน่ใจ มือเรียวของนางเอื้อมไปอังจมูกของเจีย

บทที่ 15แหวนหยกที่ถอดไม่ออกข่าวการตายของเจียงซูฉีโด่งดังในชั่วข้ามคืน ทุกคนต่างตกใจเมื่อได้ทราบข่าวนี้ เช่นเดียวกับน้องชายเพียงคนเดียวของเจียงซูฉี 'เจียงซูเหวิน' คุณชายใหญ่แห่งจวนตระกูลเจียง ผู้มีสิทธิ์สืบทอดตระกูลเจียงคนต่อไป เขาคือเด็กหนุ่มเลือดร้อนเจ้าแผนการที่มีอายุเพียง 15 เท่านั้นเมื่อรู้ว่าพี่สาวได้จากไปแล้วจึงตกใจมาก เขาเร่งเดินทางจากสำนักศึกษาแห่งเมืองเฉิงตูที่อยู่ทางทิศบูรพาเพื่อกลับมายังเมืองหลวงทันที"ฮือ ๆ อาเหวินของแม่ ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว ฮือ ๆ แม่ไม่เหลือใครอีกแล้ว มีเพียงเจ้าเท่านั้น"ทันทีที่หลี่หลินถงเห็นหน้าบุตรชายก็โผเข้ากอดเขาอย่างหาที่พึ่งพิง มีเพียงเจียงซูเหวินเท่านั้นที่จะอยู่เคียงข้างนาง และเขาจะต้องหาทางช่วยกำจัดเจียงเม่ยเป็นแน่ เพราะตัวเขารักและเทิดทูนเจียงซูฉีเป็นอย่างมาก"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ขอรับ เหตุใดพี่รองถึงได้ตาย เรื่องนี้มีเงื่อนงำใช่หรือไม่ขอรับ"หลี่หลินถงสะดุ้งโหยง ก่อนจะพยายามปรับสีหน้าของตน นางเล่าเหตุการณ์ในวันนั้นอย่างไม่มีตกหล่นให้กับบุตรชายได้ฟัง รวมถึงแผนการของนางที่ได้วางเอาไว้ด้วย เจียงซูเหวินได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดถึงกับปวดหัว

บทที่ 17คัดเลือกพระชายาหญิงสาวที่มีสิทธิ์ได้รับการคัดเลือกตำแหน่งพระชายาขององค์รัชทายาทจะต้องเป็นสตรีบริสุทธิ์ มีฐานะชาติตระกูลที่ดีโดยให้ถือกำเนิดจากภรรยาเอกและภรรยารองเท่านั้น นอกจากนี้ยังต้องมีหน้าตางดงามหมดจด ไม่มีไฝฝ้าหรือรอยแผลเป็นให้ระคายสายตา กิริยามารยาทเรียบร้อยอ่อนหวานสมกับเป็นสตรีชนชั้นสูง เมื่อผ่านการคัดเลือกรอบแรก หลังจากนั้นจึงตรวจสุขภาพร่างกายของพวกนาง หากแม้นว่าร่างกายผิดปกติจนมิอาจให้กำเนิดทายาทได้ก็จะถูกคัดออกไป และเมื่อพวกนางผ่านเกณฑ์นี้แล้วต่อไปก็จะเป็นการทดสอบความสามารถด้านศิลปะ ดนตรี เขียนกลอน ปักผ้า และการเดินหมากล้อม หลังจากนั้นก็จะให้องค์รัชทายาทและฮองเฮาทรงตัดสินว่าจะแต่งตั้งผู้ใดขึ้นเป็นพระชายา ซึ่งการทดสอบความสามารถนั้นจะจัดขึ้นในอีกสามวันข้างหน้านี้เจียงลู่ที่รู้ข่าวว่าเจียงเม่ยผ่านรอบแรกได้อย่างฉลุย เขาก็รีบตรงมาหานางที่เรือนทันที พร้อมกับสั่งให้พ่อบ้านนำเงินมาให้นางถึงหนึ่งหีบ เพื่อให้นางนำไปซื้อเครื่องประดับที่จะใช้ในอีกสามวันข้างหน้านี้ร้านฮวาฮวาเจียงเม่ยมาที่ร้านฮวาฮวาซึ่งเป็นร้านขายเครื่องประดับที่ขึ้นชื่อของเมืองหลวง นางต้องการมาให้เจ้าของร้า

บทที่ 19ตอบแทนบุญคุณด้วยชีวิตเจียงเม่ยยังคงงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ใจจริงอยากจะปฏิเสธทว่าได้เห็นสายตาอันคมกริบของไทเฮาจึงได้ทำเพียงยืนเฉย ตัวนางเป็นเพียงคุณหนูในห้องหอมิอาจต่อต้านพวกเชื้อพระวงศ์ได้ โดยเฉพาะจ้าวจิงอี้ผู้เป็นถึงพระมารดาของฮ่องเต้และชินอ๋อง "เช่นนั้นองค์รัชทายาทก็เลือกคุณหนูจากตระกูลอื่นเถิด"ไป๋อิงฮวาสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว แม้จะตกใจจนเสียกิริยาก็ตาม พระนางจำต้องแก้ไขสถานการณ์ตรงหน้าโดยเร็วที่สุด อย่างไรวันนี้ก็ต้องให้หรงป๋อไฉ่ได้เลือกพระชายาเอกและพระชายารองของตน"นั่นน่ะสิ ตัวข้ากับคุณหนูใหญ่เจียงยังมีเรื่องที่จะต้องสนทนาอีกมาก เช่นนั้นข้าขอพาตัวนางไปที่ตำหนักไท่เหอเลยก็แล้วกัน" จ้าวจิงอี้เข้ามาจูงแขนเจียงเม่ยโดยไม่ปล่อยให้นางได้เอ่ยปากปฏิเสธ"น้อมส่งเสด็จไทเฮาเพคะ"ทุกคนยอบกายคารวะจ้าวจิงอี้ด้วยความนอบน้อม เมื่อไทเฮาพาเจียงเม่ยเดินออกไปไกลแล้ว หญิงสาวทุกคนจึงได้เลิกสนใจกับข่าวที่น่าตกใจนั้น แล้วหันมาสนใจกับการที่หรงป๋อไฉ่จะเลือกพระชายาหรงป๋อไฉ่ที่มิอาจเลือกสตรีที่พึงพอใจจึงคิดไม่ตกว่าเขาจะเลือกให้ใครเป็นพระชายาเอก ก่อนที่สายตาของเขาจะมองเลยไปทางโจวไป๋จวี๋ ผู้