บทที่ 30ความลับของฮูหยินใหญ่หลายวันผ่านไปลู่คงได้เข้ามารายงานความคืบหน้าของเรื่องนี้ พร้อมกับนำตัวคนผู้หนึ่งเข้ามายังจวนอ๋องด้วย คนผู้นี้อยู่ในวัยกลางคนใบหน้าซูบตอบ ดวงตาหลุกหลิกไปมาด้วยความขลาดกลัว "ทูลท่านอ๋องและพระชายา คนผู้นี้เคยเป็นหลงจู๊ของร้านขายยาในเมืองจิงพ่ะย่ะค่ะ เพราะติดการพนันและสุราอย่างหนักจึงได้ถูกเถ้าแก่ร้านไล่ออกมา แต่ที่น่าแปลกคือเขาเป็นน้องชายของสาวใช้เจียงฮูหยินพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมพบเขาเพราะกำลังโวยวายอยู่ในร้านเหล้า เขาบอกว่าตนเองคือคนที่ล่วงรู้ความลับของเจียงฮูหยินพ่ะย่ะค่ะ" จู่ ๆ ชายผู้นี้ก็โผล่มาในช่วงเวลานี้ ราวกับล่วงรู้ว่าพวกนางกำลังหาหลักฐานการตายของมารดาอย่างนั้นแหละ"เจ้ามีนามว่าอะไร""อะ เอ่อ อาเจาพ่ะย่ะค่ะ ตะ แต่กระหม่อมไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะพ่ะย่ะค่ะ" เนื้อตัวของชายผู้นี้สกปรกมอมแมมและเต็มไปด้วยกลิ่นสุราที่โชยออกมา ท่าทางของเขาก็ดูเป็นคนที่ไม่น่าจะทำเรื่องใหญ่ได้ ไม่มีทั้งความสุขุมและรอบคอบ คนปากมากเช่นนี้หรือที่จะล่วงรู้ความลับของหลี่หลินถง"เจ้าเอ่ยว่ารู้ความลับของเจียงฮูหยินเช่นนั้นหรือ หากข้าอยากจะรู้บ้างจะได้หรือไม่เล่า" หรงหมิงฮ่าวกดสายตามองต่
Terakhir Diperbarui : 2025-11-15 Baca selengkapnya