All Chapters of เกิดใหม่หนนี้ไม่ขอมีสามีชั่วช้า: Chapter 31 - Chapter 40

หลี่หงจิ้นรับมาแล้วเก็บเอาไว้ในสาบเสื้อที่ตรงกับตำแหน่งหัวใจของตนเองเป็นอย่างดี ก่อนจะหยิบป้ายหยกที่แขวนข้างเอวมาส่งให้กับมู่เสี่ยวชิง ป้ายหยกของเขาทำมาจากหยกแดงที่หาได้ยากยิ่ง ด้านหน้าสลักคำว่าหลี่ ส่วนด้านหลังสลักคำว่าจิ้นที่มีความหมายว่าความซื่อสัตย์"ส่วนอันนี้เป็นป้ายหยกของข้า หากว่าเจ้ามีภัยหรือต้องการสิ่งใดสามารถนำป้ายหยกไปยังร้านค้าของตระกูลหลี่ได้ทุกเมื่อ แค่ยื่นให้กับผู้ดูแลดูเขาจะเห็นเจ้าเสมือนกับเห็นพี่"มู่เสี่ยวชิงรับมาถือเอาไว้ในมือด้วยความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ "ขอบคุณท่านพี่หงจิ้นเจ้าค่ะ ข้าจะเก็บรักษาอย่างดีที่สุด""ขอให้จำเอาไว้ว่าพี่คือคู่หมั้นของเจ้าแล้ว เข้าใจหรือไม่""ท่านพี่หงจิ้นเองก็ต้องจำว่าข้าคือคู่หมั้นและจะเป็นฮูหยินเพียงหนึ่งเดียวของท่านด้วย ข้าขอพูดเอาไว้ตรงนี้เลยว่าข้าไม่ปรารถนาจะใช้บุรุษร่วมกับผู้ใด ถ้าท่านคิดมีภรรยารองหรืออนุข้าจะขอหย่าขาดจากท่านทันที""ยังไม่ทันเป็นฮูหยินของพี่ เจ้าก็เริ่มข่มพี่เลยอย่างนั้นหรือ" หลี่หงจิ้นหัวเราะขำเขาเคลื่อนมือไปจับปอยผมของนางไปทัดที่ใบหูด้วยความเอ็นดู หากเป็นบุรุษอาจจะรู้สึกไม่พอใจที่ถูกห้ามเช่นนี้ ทว่าเขากลับรู้สึกดีย

ตำหนักทรงพระอักษรขันทีข้างกายได้เข้ามารายงานว่าท่านแม่ทัพหลี่มาขออนุญาตเข้าเฝ้า คราแรกหวงลู่หลงคิดจะยังให้เขากลับไปก่อน เนื่องจากเวลานี้พระองค์กำลังพูดคุยกับหวงซือเหวินอยู่ ทว่าชินอ๋องกลับรีบให้พระองค์อนุญาตให้หลี่หงจิ้นเข้ามา"เสด็จพี่ทรงให้แม่ทัพหลี่เข้ามาเถิดพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเองก็อยากจะรู้ว่าเขามีเรื่องอะไรสำคัญหรือไม่ถึงได้รีบร้อนถึงเพียงนี้" หวงซือเหวินยิ้มพราย ทั้งที่ภายในใจเขาพอจะคาดเดาถึงการมาของหลี่หงจิ้นได้แล้ว"แต่เจ้าบอกมีเรื่องสำคัญจะพูดกับข้ามิใช่หรือ""เรื่องของกระหม่อมสำคัญจริง แต่แม่ทัพหลี่ก็คงมีเรื่องสำคัญมิต่างกันนะพ่ะย่ะค่ะ""เช่นนั้นก็ให้เขาเข้ามาได้"หวงลู่หลงมองพระอนุชาที่มีพระมารดาคนเดียวกันด้วยความสงสัย ก่อนจะเอ่ยอนุญาตให้หลี่หงจิ้นเข้ามาได้"พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท"ขันทีข้างกายน้อมรับคำสั่ง เขารีบวิ่งไปเชิญหลี่หงจิ้นที่รออยู่หน้าพระตำหนักเข้ามาทันทีตามกระแสรับสั่งของฮ่องเต้ หลี่หงจิ้นที่รออยู่เป็นนานยกยิ้มด้วยความโล่งใจ เขาเดินเข้าไปยังพระตำหนักด้านในด้วยท่าทางสง่างาม โดยการที่เขาเข้าไปนั้นได้มีคนเห็นหลายคน พวกเขาต่างประหลาดใจที่แม่ทัพใหญ่หลี่หงจิ้นไปเข้าเฝ้าฮ่องเ

"ชินอ๋องนี่ทรงล้อเล่นเกินไปแล้ว ข้าคงต้องนำเรื่องนี้ไปกราบทูลฝ่าบาทบ้างแล้วล่ะ" หวังเจิ้งเทียนเอ่ยขึ้นหลังจากหวงซือเหวินเดินจากไปไกลแล้ว"ท่านแม่ทัพหวังอย่าได้ทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลยขอรับ ท่านอ๋องก็แค่หยอกล้อข้าเท่านั้น""เหอะ ๆ ช่างเป็นการล้อเล่นที่รุนแรงจริง ๆ เลย" มู่อู๋ซวนรู้สึกเห็นใจเป็นอย่างมาก"ท่านอ๋องก็ทรงเป็นอย่างนี้แหละขอรับ ขอท่านแม่ทัพทั้งสองอย่าได้ใส่ใจเลยขอรับ""วันนี้แม่ทัพหลี่มีธุระที่ใดหรือไม่ ข้ากับแม่ทัพหวังคิดจะร่ำสุรากันเสียหน่อย ถ้าแม่ทัพหลี่ไม่รังเกียจก็ไปด้วยกันเสียสิ"มู่อู๋ซวนจึงได้ชักชวนหลี่หงจิ้นที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กไปร่วมดื่มสุราที่จวนของเขา นี่ก็นานมากแล้วที่เขายังไม่ได้มีโอกาสพูดคุยกับอีกฝ่ายเลย ทั้งยังจำได้ว่าหลี่หงจิ้นนั้นสนิทสนมกับบุตรสาวของเขาเป็นอย่างมาก"ข้าไม่มีกิจธุระอันใด เช่นนั้นขอรบกวนท่านแม่ทัพมู่ด้วยขอรับ""ฮ่าฮ่าฮ่า ดี ๆ เจ้าเองก็ไม่ได้เจอเสี่ยวชิงมานานหลายปีแล้วสินะ ถือโอกาสนี้ไปพูดคุยกับนางหน่อยก็แล้วกัน"มู่อู๋ซวนคิดจะให้หลี่หงจิ้นที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีมาช่วยกันท่าเจ้าคุณชายเฉิงนั่นเสีย เขารู้สึกไม่ถูกชะตากับอีกฝ่ายอย่างไรก็ไม่รู้ แวว

"เจ้าคิดถูกต้องแล้วล่ะเสี่ยวชิง ข้ายินดีกับเจ้าด้วยนะ ว่าแต่... ถ้าเจ้ามีใจให้กับท่านพี่หงจิ้น แล้วเหตุใดเจ้าถึงยังให้เฉิงอี้เทาตามเกี้ยวเจ้าอีกกันเล่า""เพราะเขาติดค้างข้าอย่างไรเล่า"มู่เสี่ยวชิงเอ่ยเพียงแค่นั้น ก่อนที่นางจะเสเปลี่ยนเรื่องเอ่ยถามความเป็นไปของหวังลี่จูบ้าง ทางด้านหวังลี่จูที่รับรู้ว่าสหายยังไม่อยากจะเอ่ยบอกเหตุผลนางก็ไม่ได้ถามเซ้าซี้อะไรอีก ทั้งสองจึงนั่งจิบชาแล้วคุยเรื่องอื่นกันไปด้วยความเพลิดเพลินสบายใจทางฝั่งบุรุษก็ร่ำสุรากันอย่างดุเดือด หลี่หงจิ้นยกจอกสุราคารวะท่านแม่ทัพผู้อาวุโสทั้งสองจอกแล้วจอกเล่า ส่วนมู่ห่าวหรานนั้นดื่มสุราผลท้อแทน ตัวเขาไม่ชมชอบดื่มสุราที่มีรสร้อนแรงมากนัก"น้องอู๋ซวน ข้าได้ยินมาว่าเจ้าคนแซ่เฉิงนั่นมาติดพันเสี่ยวชิงของเราอย่างนั้นหรือ"เมื่อเริ่มเมามายหวังเจิ้งเทียนก็ได้เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา ซึ่งได้ทำให้สองพ่อลูกตระกูลมู่รู้สึกฮึดฮัดและเก็บกดเป็นอย่างมาก"จริงขอรับพี่ใหญ่ ข้าไม่ชอบหน้าเจ้าลูกเต่านั่นเลยจริง ๆ เห็นสายตาของมันที่มองเสี่ยวชิงของข้าแล้วรู้สึกไม่ดีเลย ข้ากลัวเหลือเกินว่าเสี่ยวชิงจะไปหลงคำหวานของมันเข้า""เราควรให้พี่ใหญ่หมั้นหมายก

เทศกาลงานล่าสัตว์ประจำปีในทุก ๆ ปีแคว้นหวงจะจัดงานล่าสัตว์เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองและแสดงอำนาจของราชวงศ์ ทว่าสี่ปีครั้งถึงจะเชิญแขกต่างแคว้นมาร่วมงานด้วยซึ่งในปีนี้แคว้นหวงได้เชิญแคว้นข้างเคียงกว่าสี่แคว้นมาร่วมงานล่าสัตว์ด้วย งานล่าสัตว์ปีนี้จึงยิ่งใหญ่กว่าทุก ๆ ปีบรรดาราชวงศ์และเหล่าขุนนางรวมถึงครอบครัวที่มีสิทธิ์เข้าร่วมได้เดินทางมายังวังหลวงเพื่อเตรียมตัวออกเดินทาง แขกต่างแคว้นที่เพิ่งเดินทางมาถึงเมืองหลวงไม่นานนี้ก็ได้ร่วมขบวนในครั้งนี้ด้วย โดยงานล่าสัตว์จะจัดขึ้น 7 วัน 7 คืนที่ป่าจันทร์เพ็ญ เหตุผลที่ตั้งชื่อนี้เพราะในส่วนลึกที่สุดของป่าจันทร์เพ็ญเป็นที่อยู่ของฝูงหมาป่าขนาดใหญ่ ในทุกคืนจะได้ยินเสียงเห่าหอนของหมาป่าชวนให้ขนลุกอย่างยิ่ง นี่จึงเป็นที่มาว่าป่าแห่งนี้ถูกตั้งชื่อว่าป่าจันทร์เพ็ญขบวนเสด็จของฮ่องเต้ และเหล่าข้าราชบริพาร รวมถึงแขกเมืองได้เคลื่อนขบวนกันตั้งแต่เช้า ใช้เวลากว่าสองชั่วยามจึงเดินทางมาถึงยังป่าจันทร์เพ็ญ หลังจากฮ่องเต้ทรงเอ่ยเปิดงานล่าสัตว์ประจำปีนี้ ทุกคนก็ได้แยกย้ายกันไปยังกระโจมที่พักที่ทางการได้จัดเตรียมเอาไว้ให้ก่อนแล้ว โดยจัดลำดับตามความสำคัญของประมุขตระก