บททั้งหมดของ หนี้รักมาเฟีย (Dear Debtor,): บทที่ 71 - บทที่ 80

Ep.52 อาการเเปลกๆ NC+ สองทุ่มครึ่ง "พี่สก๊อต ไปนั่งรอตะวันที่เตียงก่อนนะ เดี๋ยวตะวันไปเอาที่ล้างเเผลมาทำเเผลให้" ทานตะวันกล่าว เพราะเธอยังไม่ได้ทำความสะอาดเเผลให้คนตัวสูงเลยจึงบอกให้เขาไปนั่งรอที่เตียง "ครับ" เมื่อสก๊อตพูดว่า 'ครับ' ทานตะวันถึงกับเหวอไปเลย เธอรู้สึกเขินเขาอย่างยังไงก็ไม่รู้ จึงรีบหลบสายตาเเล้วตวัดเท้าเดินสับขาไปหาที่ล้างเเผลอย่างรวดเร็ว "หึๆ" มาเฟียหนุ่มหัวเราะในลำคออย่างชอบใจกับท่าทางเขินอายของร่างบาง เมียผมเป็นคนที่ขี้อายเอามากๆ 'เเต่โคตรน่ารักเลยวะ!!' "พะ พี่สก๊อตตา ตะวันมาเเล้ว" ทานตะวันกำลังเดินถือที่ล้างเเผลมาก็ต้องพูดอย่างตะกุกตะกักเมื่อคนบนเตียงได้ถอดเสื้อออกจากร่างเเกร่งเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ทานตะวันรู้สึกวูบวาบเเปลกๆ เมื่อสายตาไปตกกระทบเข้าที่ช่วงลำตัวขาวผ่วงเเละเต็มไปด้วยหมัดกล้ามของสก๊อต จู่ๆอารมณ์เเปลกๆก็เริ่มเกิดขึ้นกับเธอ เธอจึงรีบสลัดมันทิ้งไป "เออ งั้นตะวันขอล้างเเผลเลยนะ" ทานตะวันกล่าวขออนุญาตก่อนจะล้างเเผลให้สก๊อต "ครับ" ผมชอบมองเธอเวลาที่เธอมีท่าทางเขินอายเพราะเธอจะดูน่ารักมากขึ้นไปอีก มันจึงทำให้ผมเเกล้งพูดครับกับเธออีก เพื่อดูปฏิกิริยาของ

Ep.54 ตกตลึง! 1/2 "คือว่า ในครรภ์ของคุณเเม่มีถุงการตั้งครรภ์สองใบค่ะ" คุณหมอพูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่ได้บอกข่าวดีให้กับคุณพ่อคุณเเม่มือใหม่ "เออ หมายความว่ายังไงคะ?" ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่หมอพยายามจะสื่อ เพราะไม่เคยได้ยินหรือรู้เกี่ยวกับถุงการตั้งครรภ์มาก่อน ส่วนพี่สก๊อตยิ่งงงหนักไปเลย ทำหน้าตาเหมือนเด็กทารกไร้เดียงสา พี่เเกคงไม่เข้าใจเหมือนกัน จากนั้นคุณหมอจึงอธิบายให้กระจ่างเเจ้ง "หมายความว่า คุณพ่อคุณเเม่ได้ลูกเเฝดค่ะ ยินดีด้วยนะคะ" คุณหมอบอกข่าวดีเสร็จก็ยิ้มให้ทั้งสองคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์อย่างหนัก อดดีใจกับคนที่จะกลายมาเป็นคุณพ่อคุณเเม่มือใหม่ของสองเเฝดไม่ได้ "?!!!/?!!!" ฉันกับพี่สก๊อตเดินออกมาจากโรงพยาบาล โดยที่ทั้งฉันเเหละเขาไม่ได้คุยอะไรกันเลย เพราะยังคงอยู่ในอาการช็อกไม่หาย เเละตกตลึงกับผลการตรวจครรภ์ว่าจะได้ลูกเเฝด พี่สก๊อตเอาเเต่จดจ่ออยู่กับใบอัลตร้าซาวด์ที่มีรูปเจ้าตัวเล็กสองคนอยู่อย่างไม่ละสายตาไปไหน จนฉันกลัวเขาจะเดินจนเสาของโรงพยาบาล ไม่นานพี่สก๊อตก็เอ่ยบางอย่างขึ้น ทำให้บรรยากาศรอบๆไม่เงียบครึ้มอีกต่อไป "หมอบอกว่าอายุของลูกเจ็ดสัปดาห์ งั้นก็เเสดงว่า..." พี

Ep.55 น้ำเชื้อเเรง! 1/2 ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดนอนกำลังนอนอยู่บนเตียงเพราะอาบน้ำเสร็จเเล้ว ส่วนพี่สก๊อตเพิ่งเข้าห้องน้ำไป จากนั้นพอฉันนึกอะไรบางอย่างออก จึงรีบกดเข้าไปในเเชทกลุ่มที่มีฉัน เเสงเหนือเเละท๊อปฟี่ เเล้วกดวีดิโอคอล (ว่าไงจ๊ะยัยคนลืมเพื่อน หายไปนานเลยนะ) โทรไปปุ๊บท๊อปฟี่รับปั๊บ เเล้วรัวลิ้นต่อเเทบไม่หายใจหายคอ ที่เขาต้องพูดเเบบนั้นเพราะทานตะวันไม่ได้ติดต่อไปเป็นเดือนเเล้ว ท๊อปฟี่จึงติดต่อเธอไปหลายครั้งเธอก็ไม่ได้รับสายเขาเลย (นั้นสิ หายไปนานมากกกกเลยนะ ไม่คิดถึงเพื่อนบ้างเลยหรือไง) เสริมทับต่อด้วยเเสงเหนือ "ขอโทษนะ เออ คือว่าฉันวุ้นๆอยู่นะ" ทานตะวันเอ่ยขอโทษเพื่อนๆของเธอด้วยสีหน้าที่สำนึกผิด จากนั้นทานตะวันจึงเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวเธอเเละเจ้าหนี้ให้เพื่อนๆทั้งสองคนของเธอฟังอย่างละเอียด ว่าเรื่องราวทั้งหมดระหว่างเธอกับสก๊อตเป็นมาอย่างไงบ้าง "ว่าไงนะ!!!? /ว่าไงนะ!!!?" ทั้งสองตะโกนดังลั่นด้วยความตกใจเเละเหลือเชื่อกับเรื่องราวของทานตะวันกับเจ้าหนี้ "พวกเเกจะตะโกนเสียงดังทำไม!? หูฉันจะเเตกออกเป็นเสี่ยงๆอยู่เเล้วเนี่ย!" ทานตะวันหูเเทบจะเเตกเมื่อเสียงตกใจของท๊อ

Ep.56 เจอกันครั้งเเรก! 1/2 วันนี้ทานตะวันเธออยู่ในชุดเดรสยาวเลยเข่าสีขาวลายดอกเดซี่สีเหลืองที่สก๊อตซื้อให้เมื่อครั้งก่อนตอนไปห้าง "พี่สก๊อต" ทานตะวันพอเเต่งตัวเสร็จจึงเอ่ยเรียกสก๊อต "ชุดนี้ Okไหมคะ?" เธอถามความเห็นจากพ่อของลูก เพราะเธอรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองสักเท่าไหร่เวลาใส่ชุดกระโปรง เเต่ถ้าเป็นชุดที่เธอใส่เหมือนตอนที่อยู่ที่ไร่เเสงตะวันอันนั้นเธอมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ สก๊อตลุกขึ้นเต็มความสูงเดินออกจากเตียงตวัดเท้าเดินมาหาคนตรงหน้า เเล้วเอ่ย "น่ารักเเล้ว!" ร่างสูงจับจ้องมองไปที่ร่างบางอย่างไม่ละสายตาไปไหน เหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด เขารู้สึกเหมือนตัวเองจะหลงเมียหนักขึ้นไปทุกวัน จนโงหัวไม่ขึ้น "....." ทานตะวันถึงกับเก็บอาการเขินอายเเทบไม่อยู่จึงเลือกที่จะก้มหน้าก้มตาลงเล็กน้อยเพื่อหลบสายตากรุ้มกริ้มของสก๊อต "อย่ามัวเเต่เขิน ไปกันเถอะ" สก๊อตจับมือคนขี้อายพาเดินออกจากห้องไป เเล้วพาไปขึ้นรถหรูเพื่อจะพาไปหามี๊กับเเด๊ดของเขา เเต่ก่อนที่ทานตะวันจะก้าวขาขึ้นรถหรู สก๊อตรีบเดินไปเปิดประตูให้เธอ "ขอบคุณค่ะ" ทานตะวันกล่าวด้วยสีหน้าที่มีเเต่ความสุขเเละรอยยิ้ม เธอรู้สึกว่าเขากำลังทำให

Ep.57 เเพ้ท้องหรือโดนยา? NC+++ 1/2 สามทุ่มครึ่ง เมื่อสก๊อตเห็นผู้เป็นเเม่เอาเเต่ชวนทานตะวันคุยโน่นคุยนี่จนเวลาล่วงเลยมานานพอสมควรเเล้ว สก๊อตจึงรอไม่ไหวรีบไปพาทานตะวันเข้านอน เพราะมันดึกเเล้ว เขาไม่อยากให้ลูกน้อยทั้งสองของเขาในท้องของทานตะวันนอนดึก เมื่อสก๊อตเเยกผู้เป็นเเม่ออกจากทานตะวันได้ ก็รีบพาทานตะวันขึ้นห้องนอนทันที เเต่กว่าจะพาขึ้นมาได้ สก๊อตต้องใช้เวลายื้อเเย่งเมียจากผู้เป็นเเม่นานพอสมควร เพราะมี๊ของเขาเหมือนจะทั้งรัก ทั้งเอ็นดูทานตะวันมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนที่คนตัวสูงเคยคิดไว้เลยไม่มีผิดว่าถ้าผู้เป็นบิดามารดาของเขาได้พบ ได้รู้จักคนตัวเล็กต้องหลงรักเธอมากกว่าลูกในไส้เป็นเเน่ "พี่สก๊อตจะเเต่งงานกับตะวันจริงๆหรอคะ?" ทานตะวันเอ่ยถามสก๊อตอย่างไม่กล้าสบตา "พูดอะไรออกมา ไม่ให้เเต่งกับเมียเเล้วจะให้ไปเเต่งกับใคร?" สก๊อตหงุดหงิดเล็กน้อยที่เเม่ของลูกถามเเปลกๆ เหมือนเธอจะให้เขาไปเเต่งกับคนอื่นหรือไง ไม่มีทางซะหรอก! เขาจะเเต่งกับเธอคนเดียวเท่านั้น! "ก็ตะวัน..." "ดึกเเล้ว นอนได้เเล้ว" สก๊อตรีบพูดเเทรกเพื่อไม่ให้ทานตะวันพูดต่อ เพราะอยากให้เธอพาลูกนอนได้เเล้ว พรึ่บ! "พี่สก๊