All Chapters of หนี้รักมาเฟีย (Dear Debtor,): Chapter 1 - Chapter 10

Ep.3 มันเป็นอะไรของมันว่ะ? 1/2 วันต่อมา ณ คลับแห่งหนึ่ง มีผู้คนมากมายหลายตาที่มาที่นี่ ล้วนแต่เป็นพวกผีพนัน ไม่ว่าจะเล่นขนาดไหนก็ไม่รู้จักพอสักที นี่สินะที่มา ของคำว่า 'ไม่รู้จักพอ' ซึ่งเจ้าของคลับไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเพื่อนของสก๊อต นั่นก็คือ ฟินน์ หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งก็คือ Dark เพราะความโหดของมันนั้นเอง สก๊อตนั่งอ่านรายละเอียดที่ผู้เป็นพ่อได้ส่งมาให้ เกี่ยวกับหนี้ที่ถูกกู้ไปเมื่อ 1 ปีที่แล้ว โดยสามีภรรยาคู่หนึ่ง และที่อยู่ของพวกเขา ทว่าในเครื่องสี่เหลี่ยมผืนผ้านั้น มีรายละเอียดของที่อยู่ ของผู้เป็นหนี้ปรากฎขึ้น ที่อยู่ XXXXXXXX สก๊อตถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เพราะการทวงหนี้มันเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากสำหรับเขา เขาไม่ชอบเอาซะเลย ทำไมคนอย่างเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย ถือปืนฆ่าศัตรูยังง่ายกว่าอีก และที่สำคัญมันไม่น่าปวดหัวเเบบนี้ “เฮ้ย ไอ้สก๊อต มึงเป็นอะไรของมึงว่ะ? ” คอลิน เพื่อนกลุ่มเดียวกับร่างสูงถามอย่างนึกสงสัย “เออ นั้นดิ กูเห็นมันนั่งทำหน้าแบบนี้มาสักพักใหญ่ล่ะ” เพื่อนรักอย่าง ออซซี่ ก็ช่วยเสริม “มีเรื่องอะไรก็บอกพวกกูให้ช่วยได้นะเว้ย” เพราะเพื่อนแต่ละคนของเขานั

Ep.4 เสียงเพลงจากไหน? ในงานดนตรีเพื่อการกุศล เป็นงานดนตรีเล็กๆ ที่จัดขึ้นมา เพื่อนำเงินไปบริจากให้แก่เด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง ณ ใจกลางเมือง ในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง ถูกจัดอยู่ด้านนอกของร้าน ลูกค้าที่ชื่นชอบเสียงเพลงที่ร้องสดๆ ก็สามารถมานั่งทานอาหารและชมดนตรีเพลินๆไปด้วยได้ ได้ทั้งความเอร็ดอร่อย ได้ทั้งบรรยากาศอีกด้วย คุ้มจริงๆ ช่วงเวลา 1 ทุ่ม และแล้วก็ถึงเวลาของการเล่นดนตรี โดยมี ท๊อปฟี่เป็นมือกลอง แสงเหนือเป็นมือกีตาร์และ ทานตะวันเป็นนักร้องนำ 3 คนนี้มักหาเวลาว่างไปช่วยหาเงินเพื่อรับบริจากให้กับเด็กๆเสมอ ภายในงาน มีผู้คนที่ทานอาหาร แล้วมาชมดนตรีสดๆเยอะแยะไปหมด หน้าตาประดับประดาไปด้วยความสุข และรอยยิ้มที่ได้ชมดนตรี เพราะเสียงร้องนี้ ช่างไพเราะซะเหลือเกิน ถ้าเป็นไปได้อยากจะให้มาร้องทุกวัน ดนตรีได้บรรเลงมาเรื่อยๆ ผู้คนที่ชมการแสดงดนตรี ก็ต่างพากันมาบริจากเงิน เพื่อสนับสนุนเด็กๆ อีกมุมหนึ่ง “นายครับ นายจะจัดการกับเรื่องที่นายใหญ่ให้ไปทำตอนไหนครับ? ” แมกซ์ มือขวาของสก๊อตพูดขึ้น เพื่อจะได้เตรียมตัวให้พร้อม “ไม่น่าจะเกินสองสามวัน” เพราะตอนนี้ สก๊อตได้เดินทางมาถึงที่หมายแล้ว ณ จังหวัดนค

Ep.6 ทวงหนี้รถหรูสัญชาติยุโรปหรูสีดำขลับราคาไม่ต่ำกว่าหลักร้อยล้านสามคัน ได้ขับเคลื่อนไปที่เขตนอกเมืองแห่งหนึ่ง จากนั้นก็เข้ามาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่งร่างสูงตวัดเท้าลงจากรถอย่างกับนายแบบ มีมือขวาและมีชายฉกรรจ์ติดตามมาด้วยหลายคน รองเท้าที่ใส่คือรองเท้าหนังแบรนด์ดัง ราคาไม่อยากพูดถึง แพงแบบตะโกน กางเกงสแล็คขายาวสีดำ เสื้อเชิ้ตข้างในสีขาวสะอาด และตามด้วยสูทสีดำ ดูรวมๆแล้วนี่คนหรือนายสรรค์กัน หล่อสุดๆๆไปเลย“ใครกันมาจอดรถหน้าบ้านเราแต่เช้าเลยจ๊ะตา? ”ยายของทานตะวันขมดคิ้วถามแบบงงๆ เพราะไม่ได้นัดใครไว้เลย แล้วนี่รถของผู้ใดกัน เเถมยังดูหรูราคาไม่ใช่น้อยๆ“นั้นสิยาย ไม่เห็นจะเคยเห็นมาก่อนเลย” ตาพูดเสริม“แล้วนั้นใครกัน? หล่อเหลาอย่างกับนายแบบ”“หรือว่าจะเป็น เป็นแฟนของหลานรักเราจ๊ะตา? ” ยายพูดด้วยท่าทางตกใจ เอามือมาทาบที่หน้าอกตัวเอง“อย่าพูดในสิ่งที่เป็นไปได้ยากเลยยาย ตะวันมันไม่เคยสนใจพวกผู้ชายหรอก สนใจก็เเต่ดอกไม้เเละก็ปืนคู่ใจ”ถึงมีคนมาจีบ หลานรักคนนี้ก็ไม่เคยสนใจใครเลยสักคน ไม่เอาปืนคู่ใจจ่อกระบาลก็บุญเเล้ว“ก็จริงของตา” ยายเห็นด้วยกับผู้เป็นสามี “แล้วไอ้หนุ่มนั้นเป็นใครกันละ? ”เวลาผ่า

Ep.8 ต่อรอง ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เป็นเวลา 9 โมงเช้า ทานตะวันมีนัดที่เธอจะต้องมาเคลียร์เรื่องหนี้ นี่เป็นโอกาสสำคัญที่เธอจะขออะไรบางอย่างกับเจ้าหนี้หน้าเงินของเธอ เธอได้เเต่หวังว่าการเจรจาครั้งนี้จะบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ พอมาถึงร้านอาหารร่างบางก็มานั่งรอตรงโต๊ะที่ได้จองเอาไว้แล้วโดยเจ้าหนี้ของเธอ รอไม่นานหนัก เธอก็ได้ยินเสียงรองเท้าหนังดังมาจากทางด้านหลังของเธอ ลืมไป วันนี้ร่างบางใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด กางเกงยีนส์ขายาวสีซีดขาดๆนิดๆแถวบริเวณหัวเข่า และรองเท้าคอนเวิร์สหุ้มข้อสีดำ “…..” ร่างสูงเดินมาถึงแล้วก็ย่อนสะโพกนั่งลงตรงข้ามกับร่างบางโดยไม่พูดอะไร เขาขมวดคิ้วขึ้น แล้วสำรวจการเเต่งกายของคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยใบหน้าเช่นเคย อย่างที่ชอบทำเวลาเจอเธอ “เข้าเรื่องเลยละกัน” ทานตะวันตัดสินใจทำลายบรรยากาศที่เงียบสงับอย่างกับอยู่ในป่าช้า “ที่ฉันมาวันนี้ก็เพื่อมาเจรจา…แล้วก็ เออ” ทานตะวันเม้มริมฝีปากเข้าหากันเเน่น เพราะความประหม่า ไม่กล้าพูดสิ่งที่ต้องการออกไป เธอไม่เคยต้องมาขอร้องคนตรงหน้ามาก่อน เเต่ตอนนี้มันจำเป็นจริงๆ ไม่งั้นเธอไม่มีทางพูดมันหรอก ร่างสูงจ้องมองร่างบางเพื่อฟังใน