All Chapters of น้องเมีย: Chapter 21 - Chapter 30

“ใคร! ใครหึง! อย่ามาพูดคำนี้กับฉันนะ ฉันจะหึงนายทำไม นายก็รู้ว่าฉันเกลียดไอ้พวกฝรั่งอย่างนาย” เธอถลึงตาใส่เขาแล้วแผดเสียงดังลั่น พร้อมกับอาการที่เรียกว่าร้อนวูบวาบทั่วใบหน้า“แต่คุณไม่เกลียดผมแล้ว ตอนนี้คุณเริ่มรักผมบ้างแล้วผมรู้สึกได้นะ ถ้าไม่รักจะเรียกมาพบเป็นการส่วนตัวแบบนี้ทำไม”เธอไม่ได้รู้สึกกับเขา เธอไม่ได้รักเขา เธอไม่ได้แม้แต่ชอบเขาด้วยซ้ำ เขามันปากเปราะ ปากหมา พูดจามั่ว ๆ เข้าข้างตัวเองเกินไปแล้ว“ฉันเรียกเพราะฉันอยากคุยเรื่องของผู้หญิงคนนั้นต่างหาก ฉันไม่อยากให้พี่สาวฉันรู้”ทำไมเธอถึงไม่ยอมรับความจริงเรื่องความรู้สึกของตัวเองบ้างนะ หรือว่าเธอยังไม่รู้ใจตัวเอง..แบบนี้เขาต้องช่วยกระตุ้นสินะ“ความจริงคุณน่าจะบอกเรื่องนี้ให้ลิก้ารู้ คุณอยากให้ผมกับเธอเลิกกันอยู่แล้วนี่ ถ้าเรื่องนี้ทำให้ผมกับพี่สาวคุณเลิกกันได้ ก็จะทำให้เรื่องของเราสิ้นสุดลงด้วยนะ คุณไม่ต้องการแบบนั้นเหรอ”หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเมื่อคิดตามที่เขาพูดอย่างจริงจัง สรุปแล้วทุกเรื่องที่เธอทำหลังจากได้เจอผู้หญิงที่ชื่อเอลิชา ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันไม่ได้เกี่ยวกับพี่สาวของเธอเลย แต่มันเป็นความรู้สึกลึก ๆ ของเธอเองทั้งหม

ศีรษะได้รูปก้มต่ำลงไปตรงนั้น แล้วปลายอ่อนของเขาก็ถูกความอุ่นของปลายลิ้นแตะเบา ๆ ลองเชิงก่อนจะเริ่มละเลงใส่รัว ๆ จนร่างแกร่งของเขาเกร็งเพราะความสยิว“เก่งมากเด็กดี อา.. เสียวเหลือเกินยอดรัก” เขาสูดปากร้องคราง ลูบศีรษะที่ขยับขึ้นขยับลงเข้าจังหวะกับมือที่รูดท่อนเนื้อ “ทูนหัวของผม ดูดได้เก่งจริง ๆ ยอดรัก ผมเสียวซ่านไปหมดแล้ว ผมรักคุณเหลือเกิน” เขาทั้งครางทั้งสูดปากเมื่อเธอเปลี่ยนจากดูดแท่งเนื้อ ไปหาสองลูกที่ประดับคู่กันแล้วค่อย ๆ วาดลิ้นเลียก่อนจะพรมจูบสลับกับการดูดดุน ความเสียวทำให้เขาเริ่มตัวอ่อนจนต้องใช้มือยันข้างหลังเอาไว้ และหยัดกายแกร่งแอ่นขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกให้เธอ ยอมให้เธอได้ลองลิ้มชิมรสชาติ จนความรู้สึกอยากจะหลั่งน้ำรักเริ่มก่อตัวจึงจัดการหาวิธียุติเขาขยับตัวขึ้นนั่งคุกเข่าแล้วโค้งกายไปหาสะโพกขาวอวบที่ลอยเด่นอยู่ข้างหน้า จูบแก้มก้นหนั่นเนื้อพร้อมกับใช้ฝ่ามือสอดเข้าไประหว่างเรียวขา บีบเคล้นเนินเนื้อโหนกนูนมือ แล้วใช้นิ้วกลางรูดยาวที่รอยแยกฉ่ำแฉะอย่างนิ่มนวล ปลุกเร้าอารมณ์พิศวาสของเธอให้พร้อมจะทำศึกรักครั้งใหญ่หญิงสาวสูดปากร้องคร

การกระทำของเธอทำให้ไบรอันถึงกับตกตะลึงด้วยความคาดไม่ถึง แล้วค่อย ๆ กลั้วหัวเราะด้วยความขบขันระคนปริ่มเปรมใจออกมา“คุณทำให้ความฝันของผมพังทลาย แต่ผมก็มีความสุขมาก ขอบคุณยอดรัก” เขารวบร่างบางแนบอกแล้วหอมแก้มใส ๆ นั้นอย่างรักใคร่หลงใหล“คิดแต่เรื่องลามก ปล่อยฉันได้แล้ว” เขาหอมเธออีกหลายทีแล้วจึงยอมปล่อย เธอจึงยื่นหลอดยาที่ไปหาซื้อมาให้เขาโดยเฉพาะ “เก็บเอาไว้ทาทุกเช้าเย็นหลังอาบน้ำ มันช่วยลดอาการบวมช้ำได้อย่างดี”“คุณจะไปแล้วเหรอยอดรัก”“เสร็จธุระฉันแล้ว ฉันจะอยู่อีกทำไมล่ะ”“อยู่กับผมก่อนไม่ได้เหรอ ห้องนี้ไม่มีใครเข้ามารบกวนหรอก ถ้าผมยังไม่ได้ออกไป” เขาดึงมือเธอไว้แล้วอ้อนวอนเสียงหวาน“แต่ห้องของฉันมี” ถึงแม้พวกสาวใช้จะไม่เข้ามารบกวนจนกว่าเธอจะออกจากห้อง แต่พี่สาวของเธอคนหนึ่งแหละที่เคาะเรียกได้ตลอดเวลาที่ต้องการ“ถ้าอย่างนั้นอยู่สักสองชั่วโมงแล้วค่อยไปนะ” พูดจบเขาก็กระตุกแขนเบา ๆ ทำให้คนที่ไม่ได้ตั้งหลักเซมาปะทะอก แล้วรวบกระหวัดรัดร่างอวบอิ่ม

“ตกลงตามนั้นเลยค่ะคุณหมอ พี่สาวหนูจะผ่าตัดได้เลยหรือเปล่าคะ” โชติกาตัดสินใจทันทีโดยไม่ขอคำปรึกษาจากตระกูล“ได้เลยครับ เพราะร่างกายคนป่วยพร้อมอยู่แล้ว ยกเว้นแต่ตัวเธอเท่านั้น ทางที่ดีญาติน่าจะเข้าไปคุยกับเธอก่อนนะครับ”“เราจะคุยกับพี่นุ่มเองค่ะคุณหมอ ขอเวลาเราสักครู่นะคะ”“เชิญครับ พร้อมเมื่อไหร่ก็แจ้งพยาบาลได้เลยครับ”โชติรสกับตระกูลกล่าวขอบคุณคุณหมอแล้วเดินตามพยาบาลไปยังเตียงภายในห้องฉุกเฉิน โดยมีไบรอันตามไปด้วยอีกคน ทันทีที่เห็นพี่สาวนอนอยู่บนเตียงเธอถึงกับหลั่งน้ำตาด้วยความสงสาร พยายามเช็ดให้แห้งแต่มันก็ยังไหลออกมาใหม่โชติกากุมมือของน้องสาวเอาไว้ ตอนนี้อาการปวดท้องของเธอหายไปแล้วเพราะหมอฉีดยาระงับปวดให้ เธอจึงยิ้มได้แบบไม่ต้องฝืนเหมือนในตอนแรกอีก“ร้องไห้ทำไมพี่ยังไม่ตายซะหน่อยไอ้หมูอ้วน” เธอหยอกเย้าแต่ในใจนั้นเต็มไปด้วยน้ำตา ฝืนตัวเองเต็มที่ไม่ให้แสดงความโศกเศร้าออกมา ไม่ว่าจะเป็นทางตาหรือทางเสียง“จะบ้าหรือไงพี่นุ่ม พี่นุ่มจะตายได้ยังไงกะอีแค่เป็นซีสต์” เธอย

“คราวหน้าจะพูดอะไรก็ระวังหน่อย เรื่องแบบนี้สำหรับผู้หญิงมันอ่อนไหวมากนะ” หญิงสาวที่เป็นเพียงนักศึกษาธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ต่อว่าแฟนหนุ่มที่โด่งดังจากเวทีประกวดร้องเพลง และโชคดีที่เขายังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง ถึงแม้จะมีแฟนคลับสาว ๆ สวย ๆ ล้อมหน้าล้อมหลังมากมาย“อย่าทะเลาะกันเพราะนิ่มเลยนะปิ่น ไอ้แฟรงค์มันก็แค่ปากหมาเท่านั้นแหละ จริง ๆ แล้วมันรักปิ่นรักเพื่อนจะตาย นิ่มไม่โกรธมันหรอก” คนที่เป็นต้นเหตุทำให้คนรักมีปากเสียงกันเริ่มสงบศึกก่อนที่มันจะบานปลายใหญ่โต “แต่วันนี้นิ่มขออาศัยอยู่ด้วยสักวันนะ ดึก ๆ นิ่มถึงจะกลับบ้าน”“ตามใจ อยากอยู่กี่วันก็อยู่ไป จะกลับตอนไหนก็ล็อกห้องด้วยละกัน”“ขอบใจนะแฟรงค์ ปิ่นไม่หึงใช่ไหม”“ถามคำถามนี้อีกแล้ว ปิ่นจะหึงนิ่มทำไม ถ้าไม่ใช่เพราะนิ่มเราสองคนคงไม่ได้รักกันแบบนี้หรอก เลิกคิดไร้สาระได้แล้ว”“ขอบใจนะปิ่นที่เข้าใจนิ่ม”“ไม่เป็นไร เย็นนี้ปิ่นเลิกเรียนแล้วจะมาอยู่เป็นเพื่อนนะ เดี๋ยวปิ่นจะโทรมาถามอีกทีก็แล้วกันว่าอยากกินอะไร ถ้าไม่อย