Lahat ng Kabanata ng น้องเมีย: Kabanata 1 - Kabanata 10

บทที่ 2“อะไรเหรอครับ”“ยิ่งใหญ่เท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้พ่อรู้สึกว่ามันไม่ใช่ของลูกโดยแท้จริง คุณตาของไบรท์มักจะพูดว่าบริษัทนี้คือสิ่งที่เขาทำเพื่อไบรท์ นั่นก็หมายความว่าพ่อจะให้ลูกเป็นผู้บริหารระดับสูงสุดไม่ได้ ถึงทำได้พ่อก็รู้สึกไม่สบายใจสักนิด พ่อไม่อยากให้ลูกถูกครหาไม่ว่าด้วยเหตุผลใด พ่อจึงวางแผนหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก พ่อจ้างนักวิเคราะห์ให้ทำการวิเคราะห์ตลาดทั่วโลกมาหลายปี และสรุปได้ว่าประเทศไทยกับประเทศอินเดียคือประเทศที่เหมาะแก่การลงทุนมากที่สุด”“ผมไม่แต่งงานกับผู้หญิงอินเดียนะพ่อ ให้ตายผมก็ไม่เอาเด็ดขาด ผมเกลียดประเทศที่แบ่งชนชั้นวรรณะ ผมอยู่ที่นั่นไม่ได้หรอกครับ” เขารีบปฏิเสธด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่เคร่งเครียด“พ่อรู้ว่าลูกต้องมีอาการแบบนี้ พ่อจึงตัดสินใจเลือกประเทศไทย และลูกก็ต้องช่วยพ่อสานฝันของแม่ลูกด้วย” บิดาชี้ไปที่รูปหญิงสาวทั้งห้าใบ “เลือกมาสักคนที่ลูกพอใจ อีกสามเดือนลูกจะต้องแต่งงานกับเธอ”“ผมไม่เลือกเพราะผมไม่อยากแต่งงาน ผมยังไม่อยากมีเมีย ผมอยากมีแค่คู่นอนในบางครั้งบางคราวเท่านั้น” ถึงแม้จะซึ้งใจอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังไม่อยากแต่งงานอยู่ดีบิดาเริ่มโมโหในความดื้อรั้นของลูกช

บทที่ 4“พี่นุ่มใจดำ พี่นุ่มใจร้าย พี่นุ่มเห็นแก่เงินจนลืมความรักความจริงใจของพี่กูล นิ่มอยากรู้นักว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร”“อาทิตย์หน้านิ่มได้รู้จักว่าที่พี่เขยของนิ่มแน่” อย่าว่าแต่น้องสาวเลยที่อยากเห็นชายหนุ่มคนนั้น แม้แต่เธอก็ยังไม่เคยเห็นหน้าเขาแม้แต่ในรูปถ่าย เพราะไม่อยากพบอยากเห็นนั่นเอง แต่อาทิตย์หน้าก่อนที่จะถึงวันแต่งงาน ครอบครัวของทั้งสองฝ่ายจะมีการนัดเจอกัน วันนั้นก็คงได้รู้จักกันเป็นครั้งแรก และอีกครั้งก็คือวันแต่งงานที่จะมีขึ้นหลังจากนั้นอีกสามวัน “เตรียมตัวทำความรู้จักเขาให้ดีก็แล้วกัน”“นิ่มไม่อยากรู้จักเขา และขอบอกไว้เลยว่านิ่มจะไม่ญาติดีกับเขาด้วย”“ถ้านิ่มอยากทำให้พ่อแม่และพี่เสียใจก็เชิญทำไปเลย เพราะนิ่มชอบทำอะไรตามใจตัวเองอยู่แล้วนี่” โชติกากล่าวเสียงเครือและมีน้ำตาคลอเบ้า เจ็บปวดที่ต้องพูดจารุนแรงกับน้องสาวสุดที่รักเพียงคนเดียว เธอรีบหันหน้าหนีแล้วเดินจากไปก่อนที่น้ำตาจะไหลอาบแก้ม“พี่นุ่ม” โชติรสเห็นแววเจ็บปวดในดวงตาคู่สวยของพี่สาวชัดเจน ขณะนั้นใจของเธอคิดทันทีว่าพี่สาวต้องมีความลับที่ปิดบังเอาไว้ แต่มันเรื่องอะไรกันล่ะ ที่ทำให้พี่สาวเธอถึงกับยอมแต่งงานกับค

บทที่ 6โรเบิร์ตมองเด็กสาวรูปร่างอวบกำลังสวย ที่มีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนตุ๊กตา เธอดูสดใสร่าเริง ผิดกับลูกสะใภ้ของเขาที่มีรูปร่างโปร่งระหงค่อนไปทางผอม แม้เธอจะมีใบหน้าที่สวยหวาน แต่ก็ดูไม่ดึงดูดใจเท่าคนน้องแต่ถ้าจะพูดให้ถูก เด็กคนนี้ต่างหากที่เหมือนจะถูกเสนอให้เป็นสะใภ้ของเขาในตอนแรก เพราะพ่อของเธอบอกว่าลูกสาวคนโตมีคนรักที่กำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว คนเล็กน่าจะได้แต่งแทนพี่สาว ซึ่งเขาก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่ก็ไม่รู้เหตุผลใด ถึงได้เกิดการเปลี่ยนตัวกันอีก“หนูขอตัวก่อนนะคะทุกคน” โชติรสบอกลาเพราะไม่อยากเสียเวลาอยู่ตรงนี้ เพราะจะต้องหาวิธีพาตระกูลไปพบพี่สาว และเธอก็ต้องหาวิธีพบเจ้าบ่าวของพี่สาวเหมือนกัน“หนูนิ่มมานี่ก่อนลูก มาทำความรู้จักกับพี่เขยเราก่อนสิ” โชติเห็นลูกเขยเดินออกมาจากด้านในพอดี จึงเรียกลูกสาวที่กำลังจะเดินไปทางหลังบ้าน โดยไม่สงสัยว่าเธอเดินไปทางนั้นทำไม เพราะห้องนอนของเธออยู่ชั้นบนไบรอันปั้นหน้าไม่ให้แสดงความเบื่อหน่ายออกมา เมื่อถูกบิดากวักมือเรียกเกือบพร้อม ๆ กับผู้ชายที่เขาต้องเรียกว่าพ่อตา“ครับพ่อ”“รู้จักกับโรสไว้สิ เธอเป็นน้องสาวของลิก้า” โรเบิร์ตบอกลูกชายที่ยืน

บทที่ 8 เขายักคิ้วพร้อมกับไหวไหล่อย่างน่าหมั่นไส้ใส่เธอ ใบหน้ายังดูสุขุมนุ่มลึกไม่แสดงความรู้สึกที่แท้จริง“คุณต้องการอะไรจากผมบ้างล่ะ”“ห้ามนอนห้องเดียวกับพี่สาวฉัน ห้ามแตะต้องเธอ ฉันขอคุณแค่นี้แหละ”“สิ่งที่คุณขอมันมากเกินไปสำหรับคนที่แต่งงานกันแล้ว แต่ผมอาจจะหาทางออกได้ถ้ามีข้อแลกเปลี่ยนดี ๆ คุณลองเสนอมาสิสาวน้อย” เขารบเร้าเอาคำตอบโชติรสแสลงหูกับคำว่าสาวน้อยของเขายิ่งนัก แต่ก็ต้องทนข่มอารมณ์เอาไว้เพราะการเจรจายังไม่ยุติ.. ข้อแลกเปลี่ยนที่สมน้ำสมเนื้อ เหมาะกับลูกเศรษฐีแบบเขามันมีอะไรบ้างล่ะ“ยกเว้นพี่สาวฉัน คุณชอบผู้หญิงไทยไหม” เธอลองถามหยั่งเชิง“ผมไม่ได้ชอบพี่สาวคุณเลยนะสาวน้อย เธอไม่ใช่สเป็กของผมสักนิดเดียว เราก็แค่เป็นคู่ที่เหมาะสมกัน เอื้อประโยชน์ทางธุรกิจต่อกันเท่านั้น ซึ่งผมก็พอรับได้” เขาชี้แจงให้เธอเข้าใจให้ถูกต้อง กระตุ้นให้เธอยิ่งรู้สึกไม่อยากให้เขาได้ร่วมห้องกับพี่สาวของเธอ “แต่ถ้าถามว่าเจอสาวไทยที่ถูกใจบ้างไหม ก็มีนะ”

บทที่ 10 โชติรสรีบพลิกตัวหันหลังให้ชายหนุ่มทันทีที่เขาผละจากเธอไปยืนอยู่ข้างเตียง ควานมือไปด้านหลังเพื่อหาผ้าห่มมาคลุมร่างที่เปลือยเปล่าของตน ให้พ้นจากสายตาร้อนแรงของเขา แต่..ผ้าห่มมันหายไปไหนนะ บ้าจริง!ชายหนุ่มยืนกอดผ้าห่มไว้กับอก มองทรวดทรงอวบอัดที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจน เธอคือผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติในสายตาของเขาจริง ๆ คิดไปคิดมาความต้องการที่เพิ่งสงบลงไปก็เริ่มตื่นตัวอีกครั้ง เขารีบคลี่ผ้าห่มคลุมร่างให้เธอแล้วแต่งตัว เพราะกลัวอดใจไม่ไหว กลัวจะทำให้เธอเจ็บปวดทรมานจนเข็ดขยาด“ผมไปก่อนนะยอดรัก” เขาเกี่ยวร่างที่ตะแคงข้างหันหลังให้ด้วยมือข้างเดียว แล้วโน้มหน้าไปกระหน่ำจูบที่เรียวปากอิ่มนั้นอย่างเสน่หา ก่อนจะออกไปจากห้อง เขายังหยิบโทรศัพท์ของเธอมากดเข้าหาเบอร์ตัวเอง และอดไม่ได้ที่จะรั้งร่างบางมากอดแนบอก ดูดดื่มความหวานของเรียวปากบางอย่างอาลัยอาวรณ์อีกครั้งก่อนลา“อย่าลืมสัญญาของเราล่ะ” เธอเน้นย้ำเมื่อเขาจะจากไปเขามองร่างที่กอดกระชับผ้