Semua Bab สวาทหวาน: Bab 121 - Bab 130

162 Bab

121

“ฉันก็แค่อยากแนะนำ แค่แนะนำเท่านั้นนะ แต่จะสนหรือไม่สนก็แล้วแต่นาย”“พี่โทนี่บอกเองว่าให้เลิกฝัน แล้วจะแนะนำใครให้ผมล่ะครับ”“บีไง..” เขาทิ้งจังหวะการพูด รอดูท่าทีของอีกฝ่าย เห็นไม่ปฏิเสธและตั้งใจฟังอย่างดีจึงพูดต่อ “ฉันว่าในทวีปเอเชียเนี่ยนะ เธอเป็นผู้หญิงที่ใกล้เคียงกับสเปกของนายที่สุดแล้วอลัน”“ขนาดนั้นเลยเหรอครับพี่โทนี่” อลันถามเสียงสูงกลั้วเสียงหัวเราะ จินนี่เคยเล่าว่าพี่ชายของเธอเป็นคนตลกและอารมณ์ดีมาก ตอนนี้เขาเห็นด้วยอย่างไม่มีข้อแม้“เป็นไง สนไหม”“ไม่รู้สิครับ ผมยังไม่รู้จักเธอสักเท่าไหร่” อลันทำท่ากึ่งลังเลกึ่งสนใจ หลอกล่อให้โทนี่ตายใจ “แต่ถ้าได้เจอและคุยกันบ่อยกว่านี้ ก็อาจจะตอบพี่โทนี่ได้” และหลอกล่อให้เขากลายเป็นพ่อสื่อให้“ก็ลองเจอกันบ่อย ๆ สิ” โทนี่มีใจอยากจะช่วยเพื่อนสนิทของน้องสาว ที่เขาเองก็เอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง ให้เธอได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น จึงทำตัวเป็นพ่อสื่อช่วยดันอย่างเต็มที่ “เดี๋ยวฉันช่วยนายเอง”“จริงเหรอครับ” อลันทำเป็นหัวเราะขบขันทั้งที่ดีใจจนเนื้อเต้น “เอาไว้กลับจากญี่ปุ่นแล้วผมจะลองคิดดูนะครับ”“ได้เลยน้องชาย แต่ฉันกล้าพูดเลยนะว่าถ้านายได้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-08
Baca selengkapnya

122

“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มไม่ปฏิเสธ เพราะอย่างน้อยเขาก็ได้มีเวลาอยู่กับพรพิมลมากขึ้นอีกหน่อย เขารีบเดินไปเปิดประตูฝั่งตรงข้ามคนขับ “เชิญครับคุณบี” แล้วกล่าวเชื้อเชิญหญิงสาว“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันนั่งหลังก็ได้”“ผมนั่งหลังเอง เพราะเดี๋ยวผมก็ต้องลงแล้ว เชิญครับ”เธอปล่อยมือจากประตูด้านหลังคนขับ แล้วเดินอ้อมไปทางที่เขาเปิดประตูรอ“ขอบคุณค่ะ” แม้เขาจะทำดีด้วยเฉกเช่นสุภาพบุรุษ แต่ก็เห็นชัดเต็มสองตาว่าเขามองเธออย่างไม่พอใจที่ออฟฟิศ“ไปกินอะไรมาล่ะบี” ก่อนเริ่มประชุมประมาณสิบนาที สองสาวสวยจากฝ่ายขายก็เดินคุยกันไประหว่างทาง“ร้านอาหารญี่ปุ่นน่ะ”“ร้านไหน อร่อยไหม ฉันจะได้พาพี่น้องเขาไปกินบ้าง”“ร้านอยู่แถวทองหล่อโน่น รสชาติดี คุณภาพเยี่ยม บรรยากาศเลิศ แต่ราคาไม่มิตรภาพสักเท่าไหร่” เรื่องราคาเธอเห็นจากตอนที่เปิดดูเมนู แต่ละเมนูไม่ต่ำกว่าครึ่งพัน แม้แต่น้ำดื่มยังราคาหลักร้อย บอกเลยว่าถ้าไปคนเดียวไม่ได้กินเงินเธอเด็ดขาด“ทำไมไปกินไกลจัง ฉันนึกว่าคนแถว ๆ นี้ซะอีก เพราะคนอย่างพี่โทนี่ ถ้าไม่จำเป็นไม่ออกไปนอกบริษัทด้วยซ้ำ แต่นี่ถ่อไปถึงทองหล่อเพื่อกินข้าวกลางวันมื้อเดียวเนี่ยนะ” พี่ชายของเธอชอบกินอาหารฝีมือ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-08
Baca selengkapnya

123

เกือบ ๆ หนึ่งทุ่มพรพิมลก็กลับมาถึงบ้าน เธอลงจากรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างแล้วจ่ายค่ารถให้เขา ยังไม่ทันได้เปิดประตูก็ต้องคลี่ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นเด็กหญิงตัวน้อยวิ่งกระเตาะกระแตะออกมาต้อนรับ“แม่จ๋ามาแล้ว บีจ๋ามาแล้ว” เด็กน้อยกำลังช่างพูด เกาะประตูรั้วเรียกหญิงสาวอย่างอารมณ์ดีหญิงสาวเปิดประตูรั้วบานเล็ก อุ้มน้องสาวต่างบิดาขึ้นมา แล้วหอมแก้มยุ้ย ๆ นั้นอย่างรักใคร่“พี่บีมาแล้ว น้องพายพูดสิลูก พี่บีมาแล้ว”“พี่บีไม่ใช่ นี่แม่บี” เด็กน้อยพูดชัดบ้างไม่ชัดบ้าง แต่คนที่คลุกคลีด้วยก็ฟังเข้าใจ “เข้าบ้าน อาบน้ำ กินข้าว”พรพิมพ์ยืนมองลูกสาวต่างวัยทั้งสองอยู่ตรงประตู ยิ้มด้วยความเอ็นดูกับความช่างจ้อของลูกคนเล็ก“อาบน้ำอาบท่าแล้วค่อยลงมากินข้าวนะลูก” นางเปิดทางให้ลูกทั้งสองเข้าบ้าน แล้วปิดประตูใส่กลอนเรียบร้อย“จ้ะแม่”“น้องพายมาหาแม่มาลูก พี่บีจะไปอาบน้ำ”“อาบด้วย พายอาบน้ำ อาบกับแม่” เด็กหญิงวัยสองขวบเศษ ๆ กอดคอพี่สาว“พายอาบกับแม่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-09
Baca selengkapnya

124

ประเทศไทยหลังจากคุยทางไกลกับอลัน และคุยกับมารดาจนเข้าใจดีแล้ว พรพิมลก็หยิบหนังสือที่ได้รับมาจากเจ้านายมาอ่าน.. เธออ่านแต่ละบรรทัดอย่างตั้งใจ เริ่มตั้งแต่ประวัติของเขา จนไปถึงสาเหตุในการเปิดร้านที่ประเทศไทย เมนูสุขภาพทำกินเองง่าย ๆ ที่เขาแนะนำ และแน่นอนว่าสื่อไทย ย่อมไม่พลาดที่จะสัมภาษณ์เรื่องหัวใจของเขาปิดท้าย‘หัวใจของเขาไม่ว่าง มีสาวไทยคนหนึ่งได้ครอบครองเอาไว้ตั้งแต่สามปีที่แล้ว รู้จักกันจากการแนะนำของเพื่อนสนิท และเธอคือหนึ่งในเหตุผล ที่ทำให้เขาเลือกมาเปิดร้านที่ประเทศไทย’มันคือเนื้อหาโดยสรุป เมื่อถูกถามเกี่ยวกับเรื่องของหัวใจ ถ้าใครได้อ่านก็คงจะอิจฉาผู้หญิงคนนั้นกันเป็นแถว แม้แต่เธอยังห้ามไม่ให้ใจเต้นแรงได้เลย สรุปแล้วเขามาเพื่อต้องการแก้แค้น หรือว่ามาเพราะรักเธอกันแน่ เธออยากรู้ความจริงนัก           ร้านอาหารกวินกวินปลดผ้ากันเปื้อนออกจากเอว เมื่อลูกค้าของทางร้านเริ่มบางตา เขาเดินไปที่ห้องพักส่วนตัว หยิบแปลนร้านที่จะต่อเติมออกมาตรวจดูอย่างละเอียด และซองสีน้ำตาลที
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-09
Baca selengkapnya

125

พูดเล่นกับเธอแบบนี้ก็น่าจะรู้จักกันพอสมควร แต่ทำไมเธอถึงนึกไม่ออก ใครกันนะ“บอกมาเถอะค่ะ บีนึกไม่ออกจริง ๆ” นึกไปนึกมา อาการปวดหัวพานจะกลับมาเยือนอีกครั้งจนได้(ผมกวินไงครับคุณบี)“กวิน..” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน เธอไม่เคยมีเพื่อนชื่อกวิน ลูกค้าก็ไม่มีชื่อนี้ “กวินไหนคะ ขอโทษจริง ๆ ที่บีจำคุณไม่ได้”(โธ่คุณบี คุณทำให้ผมเสียความมั่นใจไปเลยนะครับ ปกติสาว ๆ จะกรี๊ดผมมาก ผมเป็นเชฟที่ดังมากเลยนะ ดึก ๆ วันพุธสาว ๆ จะรอดูผมทางทีวีกันทั้งนั้น)“อ๋อ” เธอลากเสียงยาวเมื่อได้รับคำใบ้จากเขา “คุณนั่นเอง ขอโทษจริง ๆ ค่ะที่จำไม่ได้”(ไม่เป็นไรครับ ไม่โกรธ แค่เสียความมั่นใจนิดหน่อยเท่านั้น)หญิงสาวยิ้มกับโทรศัพท์ รู้สึกว่าเขาเป็นชายหนุ่มอารมณ์ดีขี้เล่นเสียจริง และตอนนี้เองที่มีสัญญาณสายซ้อนเข้ามา เธอยกโทรศัพท์ออกจากหูแล้วดูเบอร์ หัวใจเต้นแรงทันทีที่เห็นชื่อของอลัน(คุณบีแวะมาที่ร้านผมหรือยังครับ)“ยังเลยค่ะ” เธอไม่อยากรับสายของอลันในตอนนี้ จึงคุยกับกวินต่อไปด้วยใจที่ไม่ค่อยเป็นปกติ(ทำไมไม่แวะมาล่ะครับ รังเกียจผมมากเลยเหรอ)“เปล่านะคะ แต่บีคิดว่ามันไม่จำเป็นจริง ๆ”(คุณบีรู้ไหมว่าในซองนั้นเป็นอะไร)“เป
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-10
Baca selengkapnya

126

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวนั่งลงอีกครั้ง แล้วมองไปนอกร้านที่มีพนักงานช่วยกันจัดโต๊ะ “ร้านคุณกวินกว้างดีนะคะ คราวก่อนบีก็มาทานอาหารที่นี่ค่ะ แต่ก็ไม่ได้สังเกตว่าข้างนอกนั่งได้”“ปกติด้านนอกเราจะไม่ได้เปิดตอนกลางวันครับ ลูกค้าใหม่ ๆ จะไม่รู้ว่าที่ร้านมีบริการโซนด้านนอกด้วย”“กลางวันร้อนใช่ไหมคะก็เลยไม่เปิด”“ใช่ครับ แดดไม่ได้ส่องนะครับเพราะต้นไม้ค่อนข้างเยอะ แต่ร้อนไอแดดมากกว่า กลางวันเราจึงเปิดแต่ด้านในครับ”“อ๋อ” เธอพยักหน้ารับช้า ๆ อย่างเข้าใจ แต่ก็ไม่กล้าสบสายตาหยาดเยิ้มของเขาสักเท่าไหร่ “คุณกวินไม่เข้าครัวเหรอคะ”คนถูกทักรู้สึกตัวว่าเสียมารยาท จึงรีบเบือนหน้าไปทางอื่นด้วยท่าทางเก้อเขิน“ผมมีหัวหน้าเชฟประจำครัวอยู่แล้วครับ คุณบีหิวหรือยัง อยากทานอะไรเป็นพิเศษบอกผมได้เลย วันนี้ผมจะเป็นเชฟส่วนตัวให้คุณบีหนึ่งมื้อ”“อะไรก็ได้ค่ะ แล้วแต่เจ้าภาพ”“คุณบีทานกุ้งได้ไหมครับ ลอบสเตอร์”“คิดว่าทานได้นะคะ บีไม่แพ้อาหารทะเล แต่บีไม่ค่อยชอบกลิ่นน้ำมันงา ถ้าต้องใส่อย่าใส่เยอะนะคะ”“โอเคครับ เดี๋ยวผมจะทำอาหารชุดพิเศษมาให้นะครับ รับรองว่าทานแล้วจะต้องติดใจ ทานน้ำเบอร์รี่รอไปก่อนนะครับ”“ค่ะ”…………………“คุณอล
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-10
Baca selengkapnya

127

“ไม่ได้ ๆ ผมเป็นคนโทรนัดผมต้องเลี้ยงครับ เอาไว้โอกาสหน้าคุณพีค่อยเลี้ยงผม” อลันปฏิเสธเพราะเขาสั่งไวน์เกรดดีราคาแพงมาดื่ม ถ้าให้อีกฝ่ายจ่าย ค่าคอมทั้งเดือนก็คงไม่พอจ่ายก่อนจะออกจากร้านอาหาร เขายังหันไปมองทางพรพิมลและผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง แล้วมองนาฬิกาที่ข้อมือ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลาที่นัดกันไว้ แต่ทำไมเธอยังนั่งใจเย็นอยู่อีก“คุณอลันกลับยังไงครับ”“แท็กซี่ครับ วันนี้คุณเจิ้งไม่ได้มาด้วย” เขาดึงสติกลับมาอยู่กับการสนทนา“ถ้าอย่างนั้นให้ผมไปส่งนะครับ”“ไม่เป็นไรครับ นั่งแท็กซี่แค่แป๊บเดียวเอง คุณพีกลับบ้านเถอะครับจะได้พักผ่อน” เขาเห็นว่าอีกฝ่ายมีอาการหน้าแดงจัด น่าจะเมาได้ที่แล้วจึงกล่าวอย่างเกรงใจ“วันนี้ผมใช้รถบริษัทเพราะรู้ว่าต้องดื่ม เลยมีคนขับรถให้ เดี๋ยวผมไปส่งคุณอลันก่อนแล้วค่อยขึ้นทางด่วนกลับบ้าน”“ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณมากครับ” อลันจำใจต้องเดินไปขึ้นรถกับเขา ทั้งที่ตอนแรกคิดจะซุ่มดูพรพิมลว่าเธอจะกลับอย่างไร‘ผมถึงโรงแรมแล้ว อย่าให้ผมต้องโทรตามนะบี’พรพิมลมองข้อความไลน์บนหน้าจออย่างไม่ค่อยสบายใจนัก ถ้าเธอไม่ไปหาเขาคงกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่หลังจากมองนาฬิกาข้อมืออยู่สามสี่รอบ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya

128

สีหน้าที่ถ่ายทอดความรู้สึกโกรธออกมาขนาดนั้น แล้วยังแรงมือที่บีบต้นแขนเธออีก ในเมื่อโกรธมากแล้วเขาจะยั้งคำพูดไปทำไม ก็พูดออกมาเลยสิ เธอจะได้หาเรื่องทะเลาะ.. บางทีเขาอาจจะไล่เธอกลับบ้าน“อยากด่าอะไรฉันก็ด่ามาเลย ฉันรู้ตัวดีว่าไร้ค่าในสายตาคุณอยู่แล้ว”เธอปากกล้าท้าทาย แต่ทำไมแววตาของเธอถึงเจ็บปวดแบบนั้น มือที่บีบต้นแขนเรียวเล็กรีบคลายออก“ผมทำคุณเจ็บเหรอบี”“ฉันหนังหนาหน้าด้านจะตาย ไม่เห็นจะเจ็บตรงไหนเลย”“ไม่เจ็บแล้วร้องไห้ทำไม” เขาบรรจงกรีดน้ำตาที่รินรดแก้มให้เธออย่างอ่อนโยน “ผมขอโทษนะบีที่หงุดหงิดใส่คุณ อย่าร้องไห้เลยนะ”เธอไม่ได้ร้องไห้เพราะเจ็บ แต่ที่เธอร้องก็เพราะคำพูด และสายตาอาทรของเขานั่นแหละ อยากจะเกลียดก็เกลียดให้ตลอด ด่าให้ตลอดสิ อย่ากลับไปกลับมา ให้ใจเธอเต้นผิดจังหวะแบบนี้ได้ไหม“ถ้าผมทำให้คุณเจ็บ คุณตบผมก็ได้นะบี แต่ตบแล้วคุณต้องหยุดร้องนะ” เขาเอียงแก้มให้เธอ รอรับความเจ็บปวดอย่างสมยอมอารมณ์ของเธอหลุดจากการควบคุม จากตอนแรกแค่เปรียบเทียบเขากับกวิน แล้วพาลใส่เขาที่ทำให้เธอหลงรัก และเมื่อเขาแสดงความอาทร ความอัดอั้นก็ทะลักออกมาเป็นน้ำตาห่าใหญ่“ทำไมนายต้องทำดีกับฉันด้วยอลัน”
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya

129

พรพิมลตวัดแขนกอดรอบลำคอแกร่ง คลี่ยิ้มกว้างกับท่าทางหื่น ๆ ของเขา เธอชินชากับความปรารถนาอันแรงกล้าของเขาแล้ว ชินชาจนกลายเป็นติดใจ จึงเต็มใจถวายตัวให้เขา“อยากอาบน้ำก่อนไหม” อลันอุ้มหญิงสาวมาถึงหน้าเตียงนอนหลังใหญ่แต่ไม่ยอมวางลง ถามเธอด้วยแววตาเป็นประกาย บ่งบอกความเสน่หาชัดเจน“ไม่รู้สิ นายคิดว่ายังไงล่ะ”          เขาอยากจะโยนเธอลงบนเตียงนอน แล้วทำโทษด้วยการเฆี่ยนสะโพกเธอไม่ยั้ง แต่ภาพที่เธอไปกินข้าวกับผู้ชายคนนั้น ทำให้เขารู้สึกตะขิดตะขวงอยู่ในใจ          “อาบสักหน่อยก็ดี เพราะผมไม่อยากได้กลิ่นคนอื่นเวลาเราทำรักกัน”          เธอตบปากเขาเบา ๆ แล้วเขม้นมอง “กลิ่นคนอื่นอะไร พูดให้มันดี ๆ นะอลัน”          “ทำร้ายกันแบบนี้ เดี๋ยวจะลงโทษให้ครางไปเลย”        &nbs
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-14
Baca selengkapnya

130

“ตั้งแต่คุณทิ้งผมมา ผมไม่สามารถนอนกับใครได้เลย ผมมีอารมณ์ ผมอยากปลดปล่อย แต่ผมไม่สามารถมีอะไรกับผู้หญิงได้ ผมต้องถูกตราหน้าว่าเป็นผู้ชายไร้น้ำยา พวกล่มปากอ่าว นกกระจอกไม่ทันกินน้ำ รู้ไหมว่าผมอับอายแค่ไหน”คำสารภาพน่าใจหายของเขาทำให้เธอรู้สึกผิด แต่ทำไมเธอถึงดีใจที่เขาเป็นแบบนั้น“นายก็เลยโกรธฉันใช่ไหม” เธอถามโดยไม่หันไปมอง เพราะกลัวเขาจะเห็นอาการยินดีของเธอ“ยอมรับว่าตอนแรกโกรธมาก แต่พอได้ยินคุณบอกในคืนนั้นว่าคุณไม่มีอารมณ์มานานแล้ว ผมก็โกรธคุณน้อยลง และมันก็หายไปหลังจากที่เราได้เป็นของกันและกัน ผมได้ทำรักกับคุณ คุณก็ยังมีอารมณ์ร่วมอย่างเร่าร้อนกับผม”“ฉันรู้สึกดีที่ตัวเองมีความสำคัญกับนายมาก” เธอยอมพลิกตัวไปหาเขา จูบเป็นรางวัลก่อนจะค่อย ๆ ผละอย่างอ้อยอิ่ง “ต่อไปนี้ฉันจะปรนเปรอให้นายเต็มที่ ให้สาสมกับที่ทำให้นายทรมานมาถึงสามปี”อลันรัดเอวบางแนบแน่น ท้องเบียดท้อง อกเบียดอก มองเธอไม่วางตา“แน่ใจนะที่พูด”“ฉันมีข้อแลกเปลี่ยนแค่ข้อเดียว”“อะไร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-14
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
1112131415
...
17
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status