All Chapters of One Night with the Rich Man: Chapter 61 - Chapter 70

NATASAH Lumabas ako sa banko na laglag ang balikat ko. Sabi nila ay hindi pwedeng ma-transfer ang malaking halaga ng tseke na hawak ko ng basta-basta lang. Kailangan kong mag-provide ng mga required documents na nagpapatunay na legitimate ang transactions na gagawin. Isa pa may limit ang amount na pwedeng i-transfer sa isang araw, five hundred thousand lang para sa isang private account. Kaya hindi rin ako nakakuha ng pera. Maraming requirements pang kailangan at kailangan pa nilang i-review iyon. Hindi ko naisip na maaring mahirapan akong mag-transfer ng malaking halaga dahil ku-kwestyunin talaga kung saan iyon nanggaling at legitimate ang magiging transaction. Dapat siguro maliit na halaga lang ang nilagay ko doon pero hindi ko na mababago iyon. Nasulatan ko na kaya wala na akong magagawa pa. Nakalimutan ko na may Money Laundering Law nga pala, kaya kapag may biglang nag-imbestiga sa akin ay hindi na ako magtataka lalo na at wala naman akong malaking source of income na maipapak

TASYANagising ako nang maramdaman kong parang may humahawak sa akin, kaya mabilis kong iminulat ang mga mata ko at nakita ko si Poldo na nag-iingat na buhatin ako para hindi ako magising. Nakahinto na ang van sa harap ng isang bahay na hindi ko alam kung kanino.Mabilis akong umayos ng upo.Inilahad niya ang kamay niya sa akin, pero tinabig ko ang kamay niya at kusa akong bumaba. Nakita ko pang umiling siya habang nakangiti, pero inirapan ko siya."Nasaan tayo?" tanong ko sa kaniya. Pero bago pa ako makatanong sa kaniya ay mabilis na umalis ang van kaya napatingin ako doon."In our house," nakangiting sagot sa akin ni Poldo.Nauna na siyang humakbang papasok sa maindoor kaya wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa kaniya. Hindi ko alam kung anong oras na pero sigurado akong pasado alas dose na ng hating gabi."Hindi ako nakikipagbiruan sa iyo," saad ko sa kaniya.Tanging liwanag lang ng buwan ang tumatanglaw sa amin at nang pumasok kami sa loob ng bahay ay madilim masyado. Kumalat

TASYAMuntik na akong mabulunan sa sinabi ni Poldo kaya mabilis akong uminom at nilunok ang nasa lalamunan ko hanggang sa mawala ang bara."Teka lang ha," awat ko sa kaniya. Itinaas ko pa ang kamay ko na may hawak na pandesal. "Let's talk now. Sige, aaminin ko. Kilala kita, wala naman akong amnesia para hindi kita makilala. Minsan nang nagtrabaho ang nanay ko sa mansyon ninyo. Alam ko rin na ikaw iyong lalaking nagbayad sa akin ng malaking halaga pero nagkunwari akong walang alam dahil hindi ko alam kung bakit bigla ka na lang sumulpot ulit. Ibig sabihin din ikaw ang ama ng anak ko, pero hindi ibig sabihin noon na magpapakasal tayong dalawa. Wala naman tayong relasyon, nabuntis mo lang ako," mahabang paliwanag ko sa kaniya.Alam ko naman talaga ang lahat. Sinasakyan ko lang ang pagpapanggap niyang mahirap. Pero nagdududa na talaga ako kung bakit bigla siyang sumulpot sa buhay ko."So, let me court you first then."Umiling ako sa kaniya."Hindi kita inoobliga na panagutan ako. Mas mabu

NATASHANapasimangot ako lalo habang nakatingin kay Poldo."Tash, pinaglilihian mo ba ako?" tanong niya sa akin."Hindi ko alam. Basta naiinis ako kapag nakikita kang ngumiti. Kaya mula ngayon, huwag kang ngingiti."Pero lumaki pa lalo ang ngiti nito."Sabing huwag ngingiti!" bwesit na saad ko sa kaniya."Paanong hindi ako ngingiti? Kinikilig ako," pigil ang ngiting saad nito.Napanganga naman ako sa kaniya. Ano naman ang nakakakilig?"Bakit ka kinikilig?""Kasi pinaglilihian mo ako."Umirap ako sa kaniya. Kung totoo iyon. Bakit siya pa? Madami naman na gwapong artista na pwede kong paglihian. Pero gwapo naman talaga siya, huwag lang siyang ngingiti."Magluluto na ako ng lunch natin. Bago ka pa man mas mainis lalo sa akin," paalam nito at humakbang na patungo sa kusina.Napanguso naman ako habang nakasunod ng tingin sa kaniya. Muling bumaling ang mata ko sa tv pero bigla akong na-bored sa pinapanood ko kaya kinuha ko ang remote at pinatay na iyon bago bumaba sa sofa para pumunta sa ku

LEOPOLDOMabilis na sumakay ako sa isa sa mga kotse ko na nakagarahe.Kailangan kong makabalik agad kaya mabilis ang pagpapatakbo ko papunta sa building kung na pagmamay-ari ko kung nasaan ang mga taong naghihintay sa akin.Napangisi ako nang makarating ako sa building na pagmamay-ari ko. I saw a lot of expensive cars here in the underground parking. Cars that some are came from the taxes of small people.I went inside, but instead of going up,. I went to a secret door at the back going to the underground basement. I saw some of my men who immediately greeted me when they saw me."PAKAWALAN N'YO AKO! HINDI N'YO BA AKO KILALA? I CAN SUE ALL OF YOU!" I heard a loud shout of a woman, but I ignored them. They can shout all day, but no one can hear them.I smiled at Garry. He really knows how to do his job."They are too noisy. Parang latang walang laman, masyadong maingay," saad ni Garry sa akin.Humakbang ako papunta sa kwarto kung nasaan ang mga taong pinadukot ko sa kanila habang nakas