เด็กลับสัมพันธ์ร้าย (NC 18+)의 모든 챕터: 챕터 71 - 챕터 80

“มึงก็เลยไปหาไออุ่น” ภีมยังยัดข้อหาให้เขาไม่เลิก“เฮ้ย! ไม่ใช่ กูแค่ไปนั่งกินข้าวแถวคอนโดเก่า เจอคนรู้จักแล้วอุ่นก็มาด้วยเท่านั้น เห็นไหมว่ากูไม่ได้นั่งคู่กันเลย”เอกภพส่งค้อนให้ระพีพัฒน์กับพายุให้มาช่วยเขา แต่นี่อะไรมันสองคนกลับรวมหัวกับไอ้ภีมมาสอบสวนเขาอีก“แล้วอุ่นเขาโพสต์แบบนี้ทำไม” พายุยังซักต่อเพราะเขาเองก็เห็นโพสต์ของอีกฝ่าย“กูจะรู้ไหม เขาเช่านิยายมั้ง เล่มใหม่เล่มเก่าห่าอะไรไม่รู้” เวลานี้เอกภพไม่มีกะจิตกะใจตอบคำถามของพวกมันแล้ว“ไอ้นี่ อย่ากวนสิวะ” ระพีพัฒน์บ่น“ถึงกูไม่ใช่คนดี แต่นีน่าเป็นน้องมึงนะไอ้ภีม ถ้ากูเลวจริงกูรับรักน้องตั้งแต่น้องสิบห้าแล้ว” คำพูดของเอกภพทำสองคนอย่างระพีพัฒน์กับพายุตาโต เป็นเรื่องใหม่เอี่ยมที่เขาทั้งสองคนไม่เคยรู้“ตอนนั้นกูบอกน้องเขาให้ตั้งใจเรียน ทั้ง ๆ ที่กูก็แอบชอบ แล้วน้องก็ตั้งใจเรียนจริง ๆ ตั้งใจจนสอบติดหมอ พอน้องสิบแปดมึงก็เอาบุญคุณมาอ้างไม่ให้กูคบกับน้องอีก”นี่ก็เป็นเรื่องใหม่เอี่ยมที่ระพีพัฒน์กับพายุ ไม่เคยรู้เรื่องมาก่อนเหมือนกันว่ามีการอ้างบุญคุณ“ตั้งกี่ปีกว่ากูจะตัดใจจากน้องได้ ที่กูรัก ๆ เลิก ๆ เพราะกูอยากตัดใจจากน้อง กูยอมรับว่ากูร

“เออ อะไรก็ช่าง ต่อไปกูจะโพสต์รัว ๆ ว่านีน่าเป็นแฟนกู ไอ้พวกเห็บพวกหมัดมันจะได้ไม่มายุ่งกับเม...แฟนกู” เกือบแล้ว เกือบหลุดปากเรียกเมียรักว่า ‘เมีย’ ต่อหน้าต่อตาภีมเสียแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาต้องโดนภีมหักคะแนนจิตพิสัยอีกแน่ คะแนนยิ่งมีน้อย ๆ อยู่ด้วย “เออ แล้วมึงเลือกเฉพาะทางได้ยังไอ้เอก” ระพีพัฒน์เอ่ยถามเรื่องเป็นการเป็นงานขึ้นมาบ้างหลังจากแก้ปัญหาเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ จบแล้ว “ว่าจะเรียน PED[1]” เอกภพตอบยิ้ม ๆ คำตอบของเขาทำให้ระพีพัฒน์และพายุแปลกใจไม่น้อย ไม่คิดว่าเขาจะเลือกเรียนต่อด้านกุมารเวชศาสตร์“อืมก็ดี ไว้อีกหน่อยกูมีลูกจะได้มาฝากมึงดูแล” พายุว่า“หึ! ก่อนจะมีลูก รักษาเมียไว้ให้ได้ก่อนเถอะ ตีกันได้ทุกวี่ทุกวัน” ภีมว่า เขาฟังใบเฟิร์นบ่นเรื่องพายุแทบทุกวัน บางครั้งเขากับใบบัวอยากให้สองคนนี้เลิกกันไปให้รู้แล้วรู้รอดเพราะไม่อยากฟังเรื่องผัวเมียตีกัน“มึงไม่เคยได้ยินเหรอวะภีม ตีกันบ่อยนี่แหละ ลูกดกนะโว้ย” คนตีกันทุกวันคุยโว“ไม่เหนื่อยเหรอวะ ตีกันบ่อยขนาดนั้น” เป็นเอกภพที่เอ่ยถาม เขาพึ่งจะรู้ว่าพายุกับใบเฟิร์นตีกันบ่อยขนาดนี้“เหนื่อยสิวะ ยิ่งเวลาง้อยิ่งเหนื่อย

คิ้วของป้าอ้อยขมวดมุ่นด้วยความสงสัย ทำไมคุณหมอคนใหม่ที่ชื่อว่าไออุ่น จงใจให้คนอื่นเข้าใจว่าเธอกับคุณหมอเอกภพคบหาดูใจกัน“จริง ๆ ที่ย้ายมาเพราะว่าเป็นห่วงเอกเขาน่ะค่ะ” รอยยิ้มหวานของคุณหมอไออุ่นทำให้คุณหมอพิงอึดอัดไม่น้อย อยากจะชวนเธอไปทำฟันจัง“เหรอครับ” พิงยิ้มให้เธอเช่นกัน การมาของไออุ่นทำให้เขาต้องทบทวนอะไรหลายอย่าง ไอ้หมอนั่นมันเลิกกับนีรนาแล้วสินะเวลาของเขาคงมาถึงแล้วสิ“คุณหมอพิงทำคลินิกด้วยเหรอคะ” ไออุ่นตื่นเต้นกับนามบัตรของทันตแพทย์ตรงหน้า ชื่อคลินิกทันตกรรมที่โชว์อยู่บนนามบัตรเป็นคลินิกหรูทีเดียว“ครับ” พิงตอบรับ ขยับขาในท่านั่งที่สบายขึ้น ไม่ลืมที่จะยกแก้วกาแฟตรงหน้าขึ้นจิบเพียงเล็กน้อยให้นาฬิกาเรือนหรูโผล่ออกมาเตะตาของคนนั่งตรงข้าม“คลินิกหรูหรามากเลยค่ะ อุ่นเคยขับรถผ่าน แบบนี้ราคาแพงไหมคะ” คุณหมอสาวเอ่ยชมทั้งสอบถามราคา เธอไม่ลืมชำเลืองมองนาฬิกาของฝ่ายชายเล็กน้อย‘รวยไม่ใช่เล่น!’ คุณหมอสาวลอบยิ้มอย่างพอใจ ห้องพักแพทย์เวลานี้มีคุณหมออยู่ไม่กี่คนกับแม่บ้านหนึ่งคนที่วุ่นวายกับการทำงาน พิงสังเกตท่าทีของอีกฝ่ายก็ยิ้มอย่างพอใจก่อนจะเอ่ยต่อ“ราคาอาจแพงสักนิด เพราะเราเน้นตลาดบน”

“แล้วนี่มึงจะไม่เดือดเนื้อร้อนใจเลยเหรอ” พิชชี่เห็นเพื่อนนิ่ง ๆ จึงเอ่ยถาม ถ้าเป็นป่านนี้อาจารย์ทิมก็อาจารย์ทิมเถอะ พิชชี่จะฟันไม่เลี้ยง“จะเดือดร้อนทำไม พวกมันส่งแต่รูปถ่ายแล้วให้เราจินตนาการเอง ซึ่งแน่นอนว่าคนอื่นคงจินตนาการแต่เรื่องไม่ดี”นีรนายักไหล่ทีหนึ่งก่อนจะพูดว่า“แต่ผัวฉันกับผู้ช่วยของเขามีทั้งคลิปเสียง ทั้งคลิปวิดีโอจ้า ทีนี้มึงรู้ยังว่าทำไมกูไม่ตื่นเต้น” เธอกดเล่นคลิปภาพและเสียงที่ป้าอ้อยส่งให้ก่อนที่พวกนั้นจะส่งให้เธอเสียอีกพวกนั้นคงเสียเวลาเลือกรูปและตัดต่อสินะ ตัดเอาแต่ภาพที่สร้างความร้าวฉาน ซึ่งเมื่อได้ดูคลิปจริง ๆ จากป้าอ้อย นีรนาก็ยิ้มหน้าบานจนหุบไม่ได้“พวกมึงฟังนี่” นีรนาเปิดคลิปภาพและเสียงที่เธออยากให้เพื่อนฟัง“เรามีแฟนแล้วนะ มีคนที่คบแล้ว มีคนรัก คนที่อยากอยู่ด้วยตลอดชีวิตแล้ว และแน่นอนว่าคนนั้นไม่ใช่เธอ เธอไม่ควรทำให้คนอื่นเข้าใจผิดในความสัมพันธ์ของเรา”“โห หวานเวอร์ หวานมาก หวานตัดขาเลยอีพิชชี่ อีหวาน มึงฟังสิ แบบนี้อีนีน่าจะไปไหนรอดหลงพี่หมอเอกจนโงหัวไม่ขึ้นแน่”ชาร์มมี่ทั้งเบะปาก ทั้งบึนปากให้เพื่อน นีรนามองคนเบะปากแล้วก็ได้แต่ขำกับอาการของเพื่อน“ได้ยินขน

“พี่ไปรับนะคะ”“ก็ได้ค่ะ”สุดท้ายก็เลยตัดจบที่เอกภพไปรับกลับวันเสาร์ ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง งานเลี้ยงขอบคุณพนักงานถูกจัดขึ้นในตัวเมืองจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลนัก รูปแบบงานเลี้ยงคือให้ทุกคนแต่งกายด้วยชุดแฟนซี ธีมของเจ้าชายเจ้าหญิงในเทพนิยาย นอกจากนี้เพื่อความสนุกของงานยังมีรางวัลสำหรับผู้แต่งกายสร้างสรรค์อีกด้วย “ชุดอะไรของมึงวะมีน” พฤกษ์เอ่ยถามเมื่อชุดของเพื่อนเป็นสีดำทั้งชุดมองดูคล้าย ๆ เอาผ้าปูโต๊ะสีดำมาคลุมกายเท่านั้น “เขาเรียกชุดเจ้าชายรัตติกาล” หมอมีนบอกกับเพื่อน พลางนิ่วหน้ามองเพื่อน “ว่าแต่ชุดมึงนี่ชุดไรวะ พฤกษ์” “เจ้าชายบ้านนาไง” “นี่มันชุดตัดอ้อยชัด ๆ” มีนมองชุดเพื่อนที่ต่างจากชุดทำงานแค่เปลี่ยนเสื้อเป็นเสื้อลายตารางขาวแดงดำ “กูไม่มีมีดจะตัดอ้อยได้ไง” พฤกษ์เถียงจากนั้นก็ขยับหมวกสานที่ใช้เป็นพร็อปเจ้าชายบ้านนาเล็กน้อย มีนคิดว่าเพื่อนคงยืมชุดนี้จากคนสวนแน่ แต่ช่างเถอะเขาไม่อยากเถียงเพราะเขาก็ยืมผ้าคลุมโต๊ะจากแม่บ้านมาเช่นกัน “แล้วชุดมึงคือชุดไรวะไอ้เอก” มีนหรี่ตามองรุ่นน้องอย่างไม่แน่ใจกับชุด