ใกล้ถึงเวลาเลิกงาน ราตรีเดินไปเข้าห้องน้ำด้านหลังร้านกับท่าทางมึนๆ ร่างบอบบางแทบล้มหัวคะมำเมื่อมีร่างสูงใหญ่เดินชนไหล่"โอ๊ย!" ราตรีหันกลับไปมอง ฝ่ายนั้นก็เซเหมือนกัน ดูท่าว่าจะเมามากด้วยและไม่ว่าใครจะผิดจะถูก แต่ในฐานะพนักงานของที่นี่ราตรีรีบขอโทษขอโพย"ราตรีขอโทษด้วยนะคะ" ทั้งยกมือไหว้ ทั้งก้มหัวให้ หวังให้ฝ่ายนั้นไม่เอาเรื่องผู้ชายคนนั้นแทนที่จะโกรธ ดวงตาเบิกโพลงพลางยิ้มหวานออกมา สืบเท้าเข้าใกล้ จนราตรีต้องถอยหลังกรูดจนแผ่นหลังชนกำแพงมือหนาข้างหนึ่งวางค้ำกักขัง มองราตรีด้วยสายตาโลมเลียตั้งแต่หัวจรดเท้า เกาะอกสีขาวอวดเต้าอวบขาวทะลักมันน่าขยำให้แหลกคามือ ราตรีรู้สึกไม่โอเคมากๆ หรือเพราะทั้งเดือนเธอบริการแค่สามีคนเดียว พอเป็นคนอื่นกลับไม่ชินแล้วเธอคงต้องกลับไปคุยกับผู้กองสิงห์ให้เข้าใจแล้วล่ะ หากเป็นอย่างนี้ต่อไปเธอรับงานลูกค้าคนอื่นไม่ได้แน่ๆ เกิดถึงวันที่เราเริ่มไม่โอเคต่อกัน เธอจะทำงานได้ยาก"นึกว่าใคร น้องราตรีคนสวยนี่เอง""คะ?" ราตรีพยายามเพ่งสายตามองว่าใคร แต่ไม่คุ้นนะ ลูกค้าคงจำเธอได้เลยทักมาส่วนเธอจะจำได้แค่คนที่มาบ่อยๆ และกระเป๋าหนักเท่านั้น"พี่ไง พี่..." บอกดีไหมวะ ถ
Last Updated : 2025-09-24 Read more